Pressan - 17.11.1988, Blaðsíða 5
886r ledmsvcn .'\i' tueGbiilrnm'-l
t-
Fimmtudagur 17. nóvember 1988
PRESSAN spjallar við Stefán Friðfinnsson,
aðstoðarmann utanríkisráðherra
VIÐTAL: BERGLJÓT DAVÍÐSDÓTTIR
„Það er alltaf svo fjári mikið að gera hjá mér. Bíddu
hvað er klukkan núna? Jæja, segjum það þá, þó ég hafi
ekki frá neinu að segja. Komdu um sexleytið, en það er
á þína ábyrgð að þetta viðtal verði ekki hundleiðinlegt.“
Ég var fljót að svara Stefáni Friðfinnssyni, aðstoðar-
manni Jóns Baldvins utanríkisráðherra, að hann skyldi
ekki hafa neinar áhyggjur af því, við gætum ábyggilega
fundið okkur eitthvert umræðuefni. Ég var því mætt á
tilskildum tíma og Stefán bauð upp á kaffi.
„Jæja, hvað viltu vita um mig?
Mér leiðist þessi'ævi og uppruna-
viðtöl,“ segir hann og kveikir sér í
sígarettu. — Við verðum nú aðeins
að tipla á því, svara ég, og spyr
hvaðan hann sé ættaður. „Ég tel
mig Grímseying, þar ólst ég meira
og minna upp og var þar öll sumur
frá því ég man eftir mér fram á
unglingsár hjá fósturmóður minni,
sem ég kalla svo, en reyndar var hún
móðursystir mín. Þar var yndislegt
að vera og mikil og góð reynsla.
Reyndar má kalla það forréttindi að
fá að kynnast sjómennsku og
skepnuhaldi á barnsaldri. Nokkuð
sem maður býr að alla ævi. Faðir
minn, Friðfinnur, var ættaður frá
ísafjarðardjúpi. Nú, ég átti heima í
Vogunum og gekk í Langholtsskóla
og Vogaskóla. Síðan lá leiðin í MR
og þaðan á ég margar ánægjulegar-
legar minningar. Ég var svo hepp-
inn að lenda í skemmtilegum bekk,
þar sem lagt var meira upp úr lífs-
nautnum en lærdómi. Meðal skóla-
félaga voru greindir náungar eins
og Olafur Torfason, blaðafulltrúi
,,mafíuráðuneytisins“, Pétur Gunn-
arsson rithöfundur, Óttar Guð-
mundsson læknir og Vilmundur
heitinn Gylfason, svo einhverjir séu
nefndir. Við lifðum fyrir liðandi
stund og síðan tókum við skorpu
fyrir prófin og þetta gekk allt upp.“
HEIMSBJARGAR-
ÁÆTLUNUM OKKAR ER
FRESTAÐ UM HÁLFAN
MÁNUÐ í SENN
Á menntaskólaárunum kynntist
Stefán konu sinni, Ragnheiði
Ebeneserdóttur.
„Flún var í Versló ög átti heima í
nágrenni við mig. Við tókum því
alltaf sama strætisvagninn í skól-
ann og í strætó kynntumst við.
Reyndar áttum við sameiginlega
kunningja og í gegnum hana kynnt-
ist ég mínum besta vini, Friðriki
Pálssyni hjá SH. Allar götur síðan
hefur hann haft yndislega slæm
áhrif á mig. Nú, við Ragnheiður
höfum vart skilið síðan við hittumst
í strætó forðum daga. Hún er
hörkudugleg og skemmtileg kona
og síðan og ekki síst eigum við
ákaflega vel saman. Við eigum einn
son, Þórarin Ásgeir, sem við eign-
uðumst ung. Hann er tuttugu og
eins árs og starfar hjá Stöð 2. Nei,
við ætlum ekki að bæta við okkur
börnum, það er ósköp gaman að fá
þau lánuð og Ieika við þau, en þá er
líka gott að skila þeim. Við bíðum
bara eftir barnabörnunum.“
Um það leyti sem þið standið í að
fjölga mannkyninu drífur þú þig í
háskólann. Hafðir þú áður ákveðið
að leggja viðskiptafræði fyrir þig?
„Nei, blessuð vertu, ég byrjaði í
læknisfræði, tók mér síðan frí ein-
hvern tíma og þvældist í viðskipta-
fræðina, lauk prófi og hélt til Éng-
lands í framhaldsnám í rekstrarhag-
fræði. Það var geysilega skemmti-
legur tími sem ég átti í háskólanum,
eignaðist þar marga góða vini, sem
ég hitti reglulega og eru reyndar
mínir bestu vinir í dag.“
Þar segist Stefán einnig hafa lagt
meiri áherslu á lífsins lystisemdir en
nám, en slampast vel í gegn. Hann
teflir reglulega við skólafélagana úr
háskólanum. Hann segist vera í frá-
bærum félagsskap, en vinirnir lé-
legir skákmenn.
„Þar eru öll heimsins vandamál
leyst reglulega á hálfsmánaðarfresti
en þagað vandlega yfir lausnum.
Jón Helgi í BYKO, Brynjólfur í
Granda, Guðlaugur Björgvins hjá
Mjólkursamsölunni, Halldór
Vilhjálms hjá Flugleiðum, Gísli
Ben. hjá iðnlánasjóði, ég og Snorri
Péturs erum meðlimir í þessu leyni-
félagi. Við höfum það eins og her-
foringjarnir á Taiwan, sem hittast á
hverjum morgni til að fresta innrás-
inni i Kína um einn dag. Heims-
bjargaráætlunum okkar er frestað
um hálfan mánuð í senn.“
Glettnin leynir sér ekki í augum
Stefáns og greinilegt að í manninum
leynist mikill húmor, sem hann ekki
sýnir öllum. Hann afþakkar beisku
töflurnar um leið og hann býður
mér enn meira kaffi. Ég skil hann,
það er svo fj... vont að reykja með
töflurnar uppi í sér.
MENN DANSA EKKI
MENÚETT í VINNUNNI. EINS
OG ÉG HÉLT
Pólitíkin. Hvað veldur því að
Stefán Friðfinnsson, sem aldrei
hafði verið virkur í henni, verður
eins og að fara á vertíð. Fjármála-
ráðuneytið var að því leyti skemmti-
legt að maður hafði aðeins hug-
mynd um hvað verið var að fjalla
um, fyrir utan fjállhresst samstarfs-
fólk. Ég veit ekki eins mikið um
diplómatíuna, nema ég hef gert mér
ljóst núna að menn dansa ekki
menúett í vinnunni eins og ég hafði
haldið. Þar er hinsvegar líka fjallað
um öll utanríkisviðskipti og það er
vettvangur sem ég hef mikinn
áhuga á. En eins og ég sagði var.
vinnan í fjármálaráðuneytinu mjög^
skemmtileg og ég hefði gjarnan
Stefan Friofinnsson,
aðstoðarmaður Jóns
Baldvins:.....svo
hefur mamma hans
sagt honum að velja
Stebba frænda."
allt í einu aðstoðarmaður Jóns
Baldvins?
„Það er algjör tilviljun að ég lenti
í að verða aðstoðarmaður Jóns
Baldvins. Ég satt að segja veit ekki
hvernig það atvikaðist, en ég
ímynda mér að Jón hafi skrifað
nöfn allra hæfustu manna sem til
greina komu niður á blað, listað
plúsa og niínusa, svo hefur mamma
hans sagt honum að velja Stebba
frænda. Mér finnst það a.m.k. ekki
verri skýring en hver önnur.“
Stefán segist aldrei hafa verið
virkur í pólitísku starfi innan AI-
þýðuflokksins. Þó sé hann af rót-
gróinni krataætt og hafi fylgt
flokknum að málum, eins og hver
annar sem aðhyllist stefnu flokks-
ins. Að vísu segist hann hafa unnið
aðeins fyrir flokkinn í síðustu kosn-
ingum, en ekki haft nokkur áhrif
innan hans.
„Allt í einu var ég kominn til
starfa í fjármálaráðuneytið nteð
mjög skömmum fyrirvara og sé
ekki eftir því. Þetta hefur verið
mjög skemmtilegt starf fram að
þessu og einn aðalkosturinn er
hversu þetta er tímabundið. Þetta er