Vísir Sunnudagsblað - 03.01.1937, Síða 5

VtSIR SUNNUDAGSBLAÐ
5
leika minn hafa þau álirif á
mig, þegar eg get fylgt þér eft-
ir, vinur minn, og losað anda
minn við hina þungu hyrði
sína? Ber mér ekki að sýna,
að eg sé jafningi þeirra, sem
létu ekki dauðann sigrast á ást-
inni? Vissulega skal eg deyja
á sama hryllilega hátt og þú.
Eg hét því, að eitt skjddi yfir
bæði ganga.“
Og er hún hafði svo mælt, hjó
liún sig undir að hverfa á fund
elskhuga síns og eiginmanns,
og á dauðastundinni leit hún
á ástvin sinn og mælli:
„Megi hinn grimmlyndi fað-
ir minn og bræður mínir lengi
lifa — og til hinstu stundar
kveljast af samviskubiti vegna
ódáðaverksins. Megi þeir aldrei
verða meiri mislcunnar aðnjót-
andi frá almáttugum drottni
en þeir sýndu mér og eigin-
manni mínum.“
Og svo — með nafn ástvinar
síns á vörunum —- tók hún
liinsta skrefið inn í liið mikla
riki eilífðarinnar. Eftir var að
eins hinn bjarti líkami meyj-
unnar fögru, — sál hennar var
horfin í ljósi sannleiks og ást-
ar á sömu vegu og sál ástvin-
ar hennar.
Þegar Messer Paolo og synir
lians æddu á brott, þá er þeir
liöfðu framið ódáðaverkið,
safnaðist múgur og marg-
menni fyrir framan liús Al-
berto. Það lagðist í menn, að
eitthvað ógurlegt liefði komið
fyrir, og menn fóru að kalla
inn í húsið, en ekkert svar kom.
Gengu þá nokkrir menn, þeir,
sem djarfastir voru, inn í hús-
ið. Komu þeir fyrst auga á
þernuna, sem Messer Paolo og
synir hans liöfðu vegið, en
skelfing þeirra jókst um allan
helming, er þeir sáu Leliu lið-
ið lík, og mann hennar.
Allir, sem safnast höfðu sam-
an þarna, urðu æfir af reiði
og hótuðu Paolo öllu lillu. Var
Iiarmur mikill i hugum manna,
því að öllum hafði verið vel
til elskendanna. Fregnin um
athurðinn barst fljótlega til
föður Malatesta. Fór hann liið
skjótasta lil Bologna, ásamt
sonum sinum. Bar hann þar
franv sakir á hendur Messer
Paolo og sonum hans, fyrir
grimdarverkið, með svo mikl-
um skörungsskap og svo tigu-
legri framkomu, að allir ibú-
ar Bojognaborgar fylgdu hon-
um að málum, og hafði liann
og stuðning manna, sem vin-
veittir voru Paoloættinni. Mes-
ser Paolo, faðir liinnar ungu
brúðar, varð að flýja, ásamt
Egano syni sínum, til þess að
Karafoto.
Niðurl.
Landstjórinn japanski á
Karafuto, heitir Takeshi Ima-
mura. í viðtali, sem blaðamað-
urinn átti við hann, sagði hann
Sóls/u'ns-
stundir.
»
Eftirfarandi smásaga úr dag-
lega Ufinu gei'ðist í litlhm bæ í
Bandaríkjunum, Rosindale,
Massachusettes:
Ungur maður var nýbúiim að
fá atvinnu sem sölumaður lijá
viðkunnri verksmiðju, sem
framleiðir saumavélar. Fyrst í.
stað átti nýi sölumaðurinn að
fei'ðast um með gömlum og
reyndum sölumanni, til þess að
venjast starfinu. I einni sölu-
ferð sinni komu þeir í hús, þar
sem ung ekkja átti heima. Mað-
urinn hennar hafði fallið í stríð-
inu. Sölumennirnir sýndu henni
nýtísku saunxavél, sem þeir
höfðu meðferðis, og leist kon-
unni vel á liana. En hún sagðist
verða að gera sig ánægða með
gönxlu saumavélina sina fyrst
um sinn, þvi að hún hefði úr
litlu að spila. Styrkurinn, sem
húxx fengi frá rikinu væri lítill,
eix þarfirnar íxxargar. En sölu-
mömxunum var ljóst, að kon-
unni lék mjög hugur á, að éign-
ast saunxavélina. Þótti þeim
leitt, að liún skyldi ekki geta
keypt hana, þvi að látleysi og
priiðmenska konxmnar liafði
mikil áhrif á þá. Á leiðinni
heinx var eldri sölxnnaðurinn að
lxugsa málið. Það er nú einu
sinni svo, að það eru ekki allir,
senx við kaupsýslu fást, „gall-
harðir kaupsýslUmenn“, og i
þennan sölumann datt það nú,
að segja yfirsölustjóranum í
fylkinu frá þessai'i konu, senx
var að bcrjast við að sjá fyrir
scr og börnum sínunx, hjálpar-
bjarga lifi sinu, en liinir lxræð-
urnir voru teknir af lífi. Paolo-
ættin var því næst ger útlæg.
Hinar jarðnesku leifar elsk-
endanna, senx sameinuðust í
dauðanunx, vorxx í jörðu lagð-
ai; i viðurvist syrgjandi lýðs, i
kii'kjunni i San Giaconxo, þar
senx veglegur minnisvarði var
reistur vfir þá, ixieð þessari
áletran:
laust, nema ef telja skyldi eld-
gamla, fótstigna saumavél.
Og þeir voru kátir heldur en
ekki sölumennirnir, daginn eft-
ir, er þeir færðu ekkjunni að
gjöf frá verksmiðjunni nýtisku
saumavél, er knúin var áfram
með rafmagni. Var þetta ein af
sýningarvélum félagsins og for-
láta saumavél, eins og gefur að
skilja. Þetta var regluleg sól-
skinsstund í lífi sölumannanna
beggjá og ekkjunnar — og
skemtileg byrjun fyrir unga
sölumanninn i viðskiftalífhxu.
KRÓKALEIÐIR.
Myndin sýnir leiðina, sem
moldvarpan fór, sú, er ætlaði í
heimsókn til frænku sinnar.
(Sbr. jólablaðið).
HÆNSNAGARÐURINN.
Þessi mynd sýnir hvernig
draga ætti strikin. (Sbr. mynd
í jólablaðinu).
KYNJADÝRIÐ.
(Sbr. jólablaðið).
• Lausn: Fíll, gíraffi, úlfaldi
hestur, kýr.
Tækifærið.
Mamma: Veri þið nú stilt oí
góð, börnin inín. Eg er svo kúg
uppgefin, að svei nxér senx eg
get hreyft litla fingurinn, auk
heldur meira.
Hans litli (við systur sína)
Nú er tækifæi'ið, Gréta! Segðu
henni nú, að þú lxafir brotic
fallegu skálina hennar.
m. a.:
Loftslag og jarðvegsskilyrði
eru ekki slík á Karafuto, að
mjög margir íhúanna geti lifað
á landbúnaði einvörðungu.
Þess vegna stefnum við að því,
að konxa upp iðnaði, til þess
að skapa atvinnu, og verður
það jafnframt öði'um atvinnu-
greinum til stuðnings. Til dæm-
is erum við að koma upp ný-
tísku niðursuðuverksmiðjum,
og vei'ður það sjávarútvegin-
um mikill sluðningur. Sykur-
rófnarækt gengur vel á Kara-
futo, og er verið að koma upp
verksmiðju í Toyohara, til syk-
urvinslu úr rófum. En mesta
iðnfyrirtæki, sem vinnur úr
hráefnum, sem framleidd eru
á Karafuto, er Oji pappírsfram-
leiðslufélagið."
Inxamura sagði, að nú væri
svo kornið, að þessi iðnaður
væri skipulagður þannig, að
skógunx landsins væi'i engin
hætta búin.
Árið 1935 vék Hirota, utan-
ríkismálaráðherra i Japan þá
að því, að Japanir kynni að
vilja kaupa norðurliluta Kara-
futo, senx Rússar eiga, svo sem
fyrr var að vikið. Imamura
sagðist ekkert geta um þetta
Chi s’amú piú cclie la sua vita
in terra.
Gli nervi e l’ossa sue qui dentro
serra.
FRA NÝJU GINEU.
Myndin sýnir kynlegan bún-
ing tveggja dansara á .Nýju
Gineu.