Vísir Sunnudagsblað - 02.03.1941, Blaðsíða 8

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ

í blaðinu Tríbune i Mow-
bridge, S.-Dakota, birlist fyrir
skemmstu þessi klausa:
Ungfrú Jennie Jones og Bob
Henry voru gefin saman í
hjónaband á heimili Jones-
hjónanna í gærkveldi. Brúður-
in er dóttir Jones, lögreglu-
þjóns, sem liefir staðið vel í
stöðu sinni og verður vafalaust
endurkosinn í vor. Á öðrum
stað í blaðinu auglýsir bann
góðan Jiest til sölu. Brúðgum-
inn hefir nýlenduvöruverzlun
við Main Street og auglýsir að
staðaldri bjá oss. Geta menn
gert góð kaup hjá lionum, eins
og bezt sést af auglýsingu hans
í dag. Allt síðastliðið sumar
borgaði hann tveim cenlum
meira fyrir smjörpundið, en
aðrar verzlanir liér í bænum.
Síra Josiah Butterworth gaf
, »
þau saman. I vikunni sem leið
lét liann oss prenta fyrir sig
skuldabréf. Framvegis mun
liann fásl eittlivað við fasl-
eignaverzlun og hefir umboð
fyi-ir l)runabótafélag eitt. Að
minnsta kosti stóð það á nafn-
spjaldinu hans, sem vér prent-
uðum fyrir skemmstu. Jennie
og Bob fóru áleiðis til Milwau-
kee jneð lestinni kl. 10 og ætla
að heinisækja frænda brúður-
innar, sem á mikla jjeninga, að
því er oss er tjáð.
•
Það sést af eftirfarandi
klausu, sem birtist í l)Iaðinu
Webster Progress í Europa,
Mississippi, að þrátt fyrir hrað-
ann í Aineríku liafa menn enn-
þá tíma til að vera kurteisir:
Guynes, dómari, brosti í
fyrsti skipti i mörg ár i síðustu
viku, þegar hann var við réttar-
höld i Brookliaven. Það var
verið að yfirheýra eiginmann,
sem bafði sótt um skilnað.
Kvaðst hann hafa komið að ó-
kunnugum ntanni í svefnher-
berginu hjá konu sinni, þegar
hann kom heirn eitt kveld. —
— Sagði maðurinn nokkuð, er
þér komuð þai-na að honum?
spui-ði lögfræðingur eigin-
mannsins. Eiginmaðurinn hugs-
aði sig um andartak og svaraði
því næst: — Hann sagði: „Eg
verð líklega að fai-a að fara.“
•
Ungri stúlku var boðið að
dvelja um tíma hjá enskri fjöl-
skyldu, sem átti heima uppi í
sveit og var orðlögð fyrir í-
haldssemi á ýmsum sviðum.
Stúlkan svaf jafnan í náttfötum
en ekki náttkjól, og vegna þess
að hún taldi víst, að húsráð-
endum þætti ]>að ósiðlegt, að
ungar stúlkur notuðu slíkar
flíkur, faldi hún ]>au alltaf á
hverjuni morgni, ]>egar hún
fór á fætur. En þegar hún var
að borða árdegisverð einn
morguninn, mundi hún allt í
einu eftir þvi, að liún. hafði
steingleymt að fela náttfötin
og hafði skilið þau eftir í rúm-
inu. Hún stóð upp frá borðum
og hljóp til herbergis síns. Nátt-
fötin voru horfin.
Meðan hún var að leita að
þeim hátt og lágt, kom gömul
og geðill þjónustustúlka i dyrn-
ar og horfði á hana: „Ef þér
eruð að leita að náttfötunum,
ungfrú,“ tólc bún til jnáls, „þá
get eg sagl yður, að eg lét þau
inn til eigandans, sonai' hjón-
anna.“
•
íri einn bauð vini sínuni að
heimsækja sig og útskýrði fyrir
lionum, hvernig bann ætti að
finna íbúðina, sem hann bjó i.
„Þú ferð upp á 7. hæð,“ sagði
hann, „og þegar þú sérð „D“
standa á einni hurðinni, þá set-
urðu olnbogann á hurðarhún-
inn og þegar hurðin opnast,
skaltu ýta henni upp með fæt
inum.“
„Hvers vegna þarf eg að nota
olnbogann og fótinn?“ spyr vin-
urinn undrandi.
„Guð hjálpi þér, maður!“
hrópar Irinn. „Þú ætlar þó
varla að koma tómhentur?“
•
Englendingurinn hugsar sitj-
andi, Frákkinn standandi,
Bandaríkjamaðurinn gangandi
um gólf og Irinn eftir á.
•
Einu sinni var gamanleikur
eftir Nestroy piptur niður í Vin-
arborg. Hann fór í mjög þungu
skaj>i heim til sin ásamt konu
sinni, en þegar þau voru komin
langleiðis mættu þau lögreglu-
varðsveit, og í því að þau gengu
fram hjá, blés varðstjórinn í
blísti'u sína til merkis um
„vakta“-skipti.
Nesti'oy leit soi-ginæddur á
hann og sagði andvarpandi:
„Þetta er hi-æðilegt. Þeir eru
búnir að frétta ]>að, mannfýl-
urnar ]>ær örnu.“
•
Maður nokkur, sem ]>óttist
vera hafður fyrir rangri sök,
gaf út svofellda yfirlýsingu:
,Eg undirritaður vil leiðrétta
þann misskilning hjá fólki sem
Yiniir sjóíarenda
Þótt oft hafi
birtzt myndir
af Reykjanes-
vita i íslenzk-
um blöSum,
finnst Sunnu-
dagsblaði Vís-
is það ekki
vera aö bera
í bakkafullan
lækinn, aö
birta eina enn
— því aö sú,
sem hér sést,
er ein þeirra
beztu, er tek-
in hefir veriö.
Svavar Hjal-
tested tók
myndina.
orsakazt hefir hjá okkur. Ekki
er alll eins og ekki neitt ]>að
liaft i frammi, sem ef lil vill
hefði átl að vera öðruvísi; en
þetta sem fyrr er um rætt ætti
að þagna.“ -
Það þarf ekki að taka fram,
að manninum var mikið niðri
fyrir.
•
Við margt var notast hér á
landi fyrr á tímum, sem nú er
löngu úr sögunni og gleymt eða
gleymist með öllu senn livað
liður. Þá var ekki hægt — eins
og nú á vorum dögum — að
fara í kaupstaðinn og kaupa
lvvað eina, sem lieimilið þarfn-
aðist eða hugurinn girntist. Eitt
var það, til dæms að taka, að
þá urðu menn að bjargast við
]>ær límtegundir, sem þeir gálu
búið til sjálfir. — Ein þessara
límtegunda var hið svo nefnda.
hrognalím. Mun það liafa verið
notað allvíða, en búið til í ver-
stöðvunum. Jón Ólafsson frá
Grunnayík getur þess einhvers-
staðar (sjá doktorsrit Jóns próf.
Helgasonar um J. Ól.), að það
sé „til margs brúkað i Vesl-
mannaeyjum.“ —• Um hrogna-
lím segir svo í nefndu riti:
„Hrognalím eru hrogn nýgot-
in, sem þá eru eins og hráki
manns .... Á meðal annars
eru sængur smurðar með þvi,
so fiðrið fai*i ei út í gegn um
verið, og þá verður verið so
sem glasserað, og fer aldrei af.
Lundafiður er það versta til að
smjúga, því fjöðurin í því er
hörð og mjó. Við þvi sjóða þeir
(þ. e. Vestmannaeyingar) fiðr-
ið í vatni, lítið meir en fisk-
suðu, þurrka síðan i sólarhita
og núa með höndunum, so ]>að
liggi eigi í köku. Þó er hrogna-
líinið oftast brúkað, sem áður
er sagt. Áð vísu verða sængurn-
ar varanlegri af þessu lími, þó
þær og einninn verði liarðar á-
Iegu.“
•
Ein brúin yfir Colorado-fljót-
ið í Bandaríkjunum heitir „Brú
guðanna“. Var brúin nýlega
opnuð til umferðar aftm*, er
hún liafði verið hækkuð um 45
fet. Þetla er liengibrú og tók
það aðeins 115 daga að taka
liana í sundur, hækka stöplana
og setja liana saman aftur.
•
í byrjun desember var á-
kveðið að í hverjum herbúðum
Ástralíuliermanna, sem höfðu
gerzt sjálfboðaliðar, skyldi
komið á fót bjórstofum. Þetta
var þó ekki látið ná til flug-
hersins. — Skyldi bjórinn liafa
hjálpað til við sigurvinningana
í Libyu?
•
Horatio Nclson Lund, dóttur-
sonur hinnar frægu brezku sjó-
helju, er fjárbóndi í Maine-fylki
í Bandaríkjunum. Hann heitir
fullu nafni Horatio Nelson
Lund og er 80 ára að aldri.
Hann átti 24 börn, en mörg
þeirra eru nú látin.
•
Náttúrufræðingur einn í New
York segist hafa „framleitt“ bý-
flugu, sem sé svo gæf, að hún
stingi ekki hvernig, sem við
hana er látið. Hún fáist bara
ekki til að bíta frá sér. Hefir
náttúrufræðingurinn unnið að
þessu með „kynvíxlunum“ í 27
ár. •
Helmingur allra þeirra rækja
sem neytt er í Bandaríkjunum,
veiðist undan sti'öndum Flor-
ida. Þaðan gengu 300 bátar s.l.
haust og fram á vetur og veiddu
rúmlega 6000 smálestir.