Vísir Sunnudagsblað - 20.07.1941, Blaðsíða 8

VÍSffi SUNNUDAGSBLAÐ
§róM
Opium-notkun í Jóhannesar-
borg í Afríku er alveg að liverfa
meðal manna, sem eru af Asíu-
kynstofnum. Reykja þeir nú
tóbak i stað ópíums. Er þetta að
mestu að þakka árvekni toll-
varða S.-Afriku.
•
Vincent J. O’Brien í San
Francisco og kona hans, Glad-
ys, vildu skilja, en þau gátu
ekki komið sér saman um hvort
ætti að halda hundinum Pal.
Skar dómari upp þann úrskurð,
að Vincent skyldi Iialda hund-
inum, en frúin mætti heim-
sækja hann — hundinn — þeg-
ar hún vildi.
«
•
Maður einn í London var ný-
lega dæmdur i 50 sterlings-
punda sekt, fyrir að reyna að
fara í kringum reglugerðina um
bréfaskoðun. Maðurinn á kæv-
ustu í N.-Frakkalndi og ætlaði
að smygla bréfinu um Eire.
•
Vikublað stúdenta í Toledo-
háskóla í Oliio — The Carnpus
Collegian — hefir látið fara
fram, skemmtilega rannsókn á
því, hversu margir stúdentar-
kaupi sér vindlinga og liversu
margir lifi á „slætti“. Einn dag-
inn var leitað á hverjum stúd-
ent, sem reykti, og rannsóknin
leiddi eftirfarandi í ljós: 25%
höfðu vindlinga og eldspýtur,
25% höfðu eldspýtur, en 50%
höfðu hvorugt.
•
Fyrsta ameríska skipið, sem
farizt hefir af völdum styrjald-
ar þeirrar, sem nú geysar, hét
City of Rayville og var 5885
smál. að stærð. Það fórst 8. nóv.
s.l. á tundurdufli, sem þýzkt
víkingaskip lagði undan strönd-
um Victoria-fylkis í Ástralíu.
•
Hinn ungi maður framtíðar-
innar, sem vill tolla í tízkunni,
mun ganga í fötum úr gleri og
mjólk, búa í húsi, sem er úr
pressaðri bómull og aka eftir
glervegum í bíl, sem notar
gervigúmmí, spáir Harry T.
Manning, amerísluir vísinda-
maður.
•
Vegna þess, hve skyndihjóna-
bönd í Bandaríkjunum liafa i
för með sér marga skilnaði,
hafa 30 fylkisþing bannað að
hjónabönd fari fram fyrri en í
fyrsta lagi sólarhring eftir að
hjúskaparleyfi er fengið. Sum
fylki heimta þó .allt að 6 daga
bið. Atján þessara fylkja heimta
auk þess heilbrigðisvottorð af
hjónaefnunum.
•
Ivvenfélög þau i' Bandaríkjun-
um, sem vinna að bindindi, liafa
reiknað út, að fyrstu sjö árin
eftir að bannið var afnumio
hafi verið eytt í áfengi 21.503.-
048.000 dollurum. Handtökum
fjölgaði um 82.1% af hverjum
1*00.000 á árunum 1932—1939.
•Vínsalar í landinu' voru 420.000
1. júlí 1940.
•
í Bandaríkjunum eru til 17
skinnkápur úr chinchilla-kan-
ínuskinnum. Þessar kanínur
voru fyrst fluttar til Banda-
ríkjanna frá Peru árið 1923 og
hefir ein skinnkána aðeins verið
búin til úr skinnunum af þeirn.
Fóru 120 skinn i hana og -er
hún virt á 35.000 dollara. Vegna
þess, hvað loftið er kalt í fjöll-
um Peru, þar sem þessar kan-
ínur eru upprunnar, var afar
erfitt að flytja þær lil Banda-
ríkjanna. Var eytt samtals 11
smálestum af ís til þess að lialda
réttu hitastigi. — Chinchilla-'
parið .kostar a. m. k. 3200 dolí-
ara, en það á unga tvisvar á ári
og varla fleiri en tvo i einu.
•
James W. Stewart er maður
nefndur. Hann á heima í Ore-
onta í New York-fylki, á ishús
og er 36 ára gamall. Vegna þess,
hversu gamall liann er, er hann
ekki tækur í Bandaríkjaherinn
og því tók hann sér ferð á hend-
ur til Mið-Afríku, til þess.að
ganga í lið með „frjálsum
Frökkum“.
•
Elzti læknirinn í Montreal i
í Kanada heitir Fraser Guard.
Hann er níræður og gegnir
störfum ennþá. Tveir synir
hans og einn sonarsonur eru
læknar.
•
— Þér segið að ræningi hafi
ráðist á yður og rænt yður.
— Já, það gerðu þeir. En til
allrar guðslukku liafði eg ekk-
ert fémætt á mér — annars
hefði þeir náttúrlega tekið það.
•
— Þér eruð ákærðir fyrir að
liafa sagt, að Jensen skóari sé
eins gamall og Methúsalem.
— Já, eins og hann var á
yngri árum.
•
— Þessi hestur — eins og
hann stehdur hér í varpanum
— kostar 300 krónur.
Niglntré
Siglutrén eru enn
notuð á skipum,
af gömlum vana,
enda þótt hin
upprunalegu not
þeirra séu löngu
horfin. Sum skip
hafa aðeins eina-
siglu, en ekki mun
enn vera farið að
smíða skip, sem
eru siglulaus.
— En hvert mundi nú verð
hang, t. d. hér fyrir utan vall-
argarðinn?
•
— Hún er einhver sú allra
leiðinlegasta kærasta, sem eg
hefi átt um mína daga. Hún
veit ekkert, skilur ekkert og tal-
ar eins og reið lcría!
•
— Sonur j'ðar er gáfaður pilt.
ur og þyrstir mjög í hin háu
vísindi.
— Gleður mig, herra prófess-
or. Þorstann hefir hann frá
mér.
•
— Hún á hund, skal eg segja
þér, og hann er svo vitur, að
engu er líkara en hann geli
hugsað.
— Þessu trúi eg. Það getur
maður jafnvel látið sér detta í
hug um iiana sjálfa — svona
einstöku sinnum!
•
— Ertu hræddur við drauga
og afturgöngur?
— Ekki vitund. Komdu bara,
þó að farið sé að skyggja.
•
— Þetla kvæði lifir um aldir
alda.
— Heldurðu að nokkur papp-
ír endist svo lengi?
•
— Þessi bók fjallar um það,
hvernig menn fari að því, að
verða 100 ára.
— Skiftir engu fyrir mig, eg
er 106.
•
— Nei, eg lield nú síður. Það
er miklu erfiðara nú en í gamla
daga, að vera stúlka á giftingar-
aldri. Þá var ekki vandinn ann-
ar en sá’ að eiga nóga peninga.
•
— Og svo segir hún skornar
brauðsneiðar. Hvernig eiga
sneiðar að vera óskornar!
•
— Þú ért nú alltaf svo dyggð-
ug. En nú skal eg segja þér
sögu: Eg held að það sé bara
hreint ekkert gaman að lifa
þegar maður er búinn að venja
sig af öilum ódyggðum!
9
— Pappi segir alit af, að við
börnin eigum að vera góð við
alla og það sé nú eitt af aðal-
erindunum okkar inn i veröld-
ina. Þetta er kannske gott og
blessað. En hvernig stendur á
því, að fullorðna fólkið þarf
ekki að vera gott við neinn?
e
— Nei, mikil ósköp — eg hefi
svo sem hreint elcki neitt' út á
liana að setja. En herbergin
min eru svo litil, að eg liefi ekk-
ert rúm fyrir hana, aumingj-
ann!
e
— Og svo kom krakkanóran
inn til mömmu sinnar með hár-
beitt sax í höndunum og sagði:
Sjáðu, mamma! Nú liefir Stína
aftur vanrækt að hafa gát á
mér!
e
— Er það ekki sorglegt, að
hann, þessi elskulegi maður,
skyldi lenda á svona venjulegri
gæs?
— Eg er ekki viss um, að þær
óvenjulegu sé hótinu betri!