Vísir Sunnudagsblað - 09.11.1941, Blaðsíða 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
7
Kontrakt-Bridge
Eftir Kristínu Norðmann
inestri óreiðu. Að svo búnu lok-
uðu þeir smiðjunni, settu lykil-
inn á sinn stað og fór svo liver
þeirra til síns heimkynnis.
Nú víkur sögunni enn að
Grasso. Svaf hann eins og steinn
alla nóttina. Er sól var hátt á
lofti vaknaði liann og áttaði sig
á þvi, hvar hann var. Hann
flýtti sér að horfa út um glugg-
ann. Var ekki um að villast, að
liann var í liúsi sínu við Santa
Reparata. Hann reymdi að átta
sig á þessu öllu. Hugsanir hans
voru allmjög á reiki. Hann
mundi, að hann hafði lagst til
svefns í öðru húsi kveldið áð-
ur, en það var alveg vafalaust,
að nú var hann kominn heim.
„Guð almáttugur lijálpi mér,“
sagði liann við sjálfan sig og
klæddist í snatri. Tók hann svo
lyklana að smiðju sinni og
hraðaði sér þangað.
„Herra trúr, hvað er að sjá
þetta!“ sagði hann, er allt var
þarna á tjá og tundri, og fór
hann þegar að bjástra við að
koma öllu í samt lag.
En nú hófst eftirleikurinn,
þvi að nú komu bræður Matteo
til lians, þar sem hann var að
kippa öllu i lag. Létust }>eir ekki
þekkja hann og tók annar þeirra
svo til máls:
„Góðan daginn, meistari!“
Grasso sneri sér við og varð
hann alh-auður í framan er hann
sá þá.
„Góðan daginn og gott gengi
— livers óskið þið?“
„Eg mun segja yður, hvað
okkur ér á höndum,“ sagði ann-
ar þeirra. „Við eigum bróður,
sem Matteo nefnist, og hefir
borið á þvi upp á siðkastið, að
liann væri dálítið einkennileg-
ur. Hann hefir nefnilega fengið
þá flugu í kollinn, að hann sé
Grasso tréskeri, — eigandi
smiðju þessarar. Við reyndum
að koma vitinu fyrir hann og
fengum í lið með okkur sóknar-
prest okkar, og liugðum við, að
allt væri að lagast, því að hann
sofnaði skjótlega í gærkveldi,
en í morgun komumst við að
raun um, að hann er horfinn.
Við vitum ekki hvert hann fór
og komum við því liingað tii
þess að leita fregna af honum.“
Grasso virtist sem þrumu
lostinn yfir að heyra þetta,
hugsaði málið og sagði svo:
„Eg veit ekkert um þetta,
hvers vegna komið þið liingað
og gerið mér ónæði út af þessu.
Matteo hefir aldrei verið hér.
Hafi liann sagt það, er það ó-
satt, og ef eg hitti hann mun
eg spyrja hann spjörunum úr,
til þess að komast að raun um
hvort hann sé eg, eða eg hann,
áður við skiljum. Það er engu
líkara en myrkrahöfðinginn
hafi .okkur alla að leiksoppi
þessa dagana.“
Var Grasso nú ailreiður orð-
inn og lagði leið sína til Santa
Reparata og kvartaði sáran yfir
ijiótlæti sínu liátt og í hljóði alla
leiðina. Bræðurnir fóru og sína
leið, en söguhetja vor gekk inn
i kirkju eina ó leiðinni, og rén-
aði honum lítt reiðin, þar til
hann kom auga á einn stéttar-
bróður sinn, Pellegrino nokk-
urn frá Terma, en þeir höfðu
um skeið verið starfsfélagar.
Piltur þessi liafði nú um tíma
verið í Ungverjalandi og haft
lánið með sér og var nú kominn
aftur til Florenz, til þess að fá
sér aðstoðarmann, því að.hann
liafði fegið ærin verkefni í
Ungverjalandi.
Áður hafði hann lagt fast að
Grasso að koma með sér til
Ungverjalands og reynt að
gylla fyrir honum framtiðar-
horfurnar þar. Og nú, er
Grasso sá hann, ákvað liann þá
þegar að taka boði hans. Flýtti
hann sér til lians og sagði: Oft-
ar en einu sinni hefir þú beðið
mig að koma með þér til Ung-
verjalands og liefi eg ávalt neit-
að. En nú, vegna þess hversu
einkennilega er ástatt fyrir mér,
auk þess sem mér og móður
ininni semur ekki allskostar,
mun eg fúslega fara með þér.
En fari eg, verður það að vera
tafarlaust, því að á morgun gæti
það orðið of seint.“
Pellegrino, sem var maður
allmiklu yngri en Grasso, féllst
á þetta, og varð það að sam-
komulagi, að Grasso skyldi }>eg-
ar í stað fara til Bologna, og
bíða þar eftir Pellegrino.
Leigði Grasso sér hest og lagði
af stað til þessarar borgar, en
óður hafði liann skrifað móður
sinni bréf um hina skyndilegu
broltför sína, og bað hana að
taka við eigum sínum í Florenz.
En það er af Grazzo og Pelle-
grino að segja, að þeim vegnaði
vel á Ungverjalandi, og urðu
þeir auðugir menn. Kom
Grasso oftar en einu sinni til
Flórenz og ræddi þá í vinalióp
hið dularfulla ævintýri, sem
varð upphaf gæfu hans og
gengis.
„Hvernig fer maðurinn þinn
að vita hvað þig langar til að
fá í jólagjöf?“
„Það er vandalaust. Eg tala
bara upp úr svefninum nokk-
urum dögum fyrir jól.“
Val milli sagnfærra lita.
Þegar velja skal milli tveggja
sagnfærra lita, eru reglurnar
fyrir því ofur einfaldar, ef um
fimmliti, sexliti eða lengri liti
er að ræða og eru þær sem hér
segir:
Ef tveir jafnlangir litir eru ó
hendi, þá'er hærri liturinn sagð-
ur fyrst, en ef tveir mislangir
litir eru, þá er lengri liturinn
sagður fyi-st.
Vandinn um val lita liefst
fyrst, þegar að fjórlitunum
kemur, og eru sérfræðingarnir
víst ekki alveg sannnála í þvi
efni. Þó er sú regla, sem hér fer
á eftir, einföld og auðlærð og
flestir sammála þar. Hún er
svona:
Þegar þrír sagnfærir fjórlitir
eru ó liendi, skal alltaf segja
þann litinn fyrst, sem næstur er
fyrir neðan einspilið að gildi.
Dæmi 1.
A 9
V Ás-8-6-3
♦ K-D-10-2
* Ás-G-7-2
Hér er einspilið spaði, en
hjartað næst fyrir neðan einspil-
ið. Skal þvi byrja hér sögn á
einu hjarta.
Dæmi 2.
A Ás-10-8-2
V 10
♦ Ás-K-7-5
* K-D-3-2
Á þessi spil skal byrja sögn á
einum tigli, með því að einspilið
er lijarta.
Dæmi 3.
A K-D-8-2
¥ Ás-D-8-7
♦ 10
♦ K-D-9-2
Hér skal byrjað á einu laufi,
þar sem einspilið er tigull.
En sé einspilið lauf, skal byrja
á hæsta fjórlitnum, sem sé
spaða.
Dæmi 4.
A D-G-3-2
¥ Ás-K-8-6
♦ D-G-8-5
♦ 2
Á þessi spil byrjar maðui
sögn á einum spaða.
Dæmi 5.
A 2
¥ 10-9-7-6
♦ Ás-K-10-2
4» Ás-G-7-3
í þessum spilum eru þrír
fjórlitir, en aðeins tveir sagn-
færir. Hjartað, sem næst er fyr-
ir neðan einspilið að gildi, er
ekki sagnfært, og byrjar mað-
ur þá á næsta lit þar fyrir neð-
an, sem sé tíglinum.
Dæmi 6.
A G-10-8-7
¥ K-D-G-2
♦ Ás-D-6-3
♦ 6
Hér er einspilið lauf, en spað-
inn ekki sagnfær, og verður þá
að byrja á hjartanu.
.oiiuge-praui.
¥ 10-9-7
♦ K-8
* D-10
Spaði er tromp!
Suður spilar út.
Suður og Norður eiga að fá alla slagins