Vísir Sunnudagsblað - 08.11.1942, Blaðsíða 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
?
Kontrakt-Bridge
brennandi kúlum, er vafðar
voru i hamp og svo skotið með
spjótum eða örvum. í sjóorust-
um voru notaðar brenni-
snekkjur, er sendar voru inn á
milli skipa óvinanna, og kveiktu
út frá sér á alla vegu.
Arið 716 er Serkir sóttu að
Konstantínópel, segir sagan, að
allur þeirra mikli floti (1800
skip) hafi verið brenndur til
ösku með eldinum gríska. Vana-
legast var eldurinn gríski not-
aður í sjóorustu á lílcan hátt og
fallbyssur, þannig að í stafni
galeiðanna var langur og víður
koparhólkur, sem eldinum var
blásið í gegnum með stórum
fýsibelgjum á skip óvinanna, er
setti þau á skammri stundu i
bál. I nær 700 ár var tilbúningi
eldsins griska haldið vandlega
leyndum, svo enginn nema flug-
eldameistari keisarans kunni að
búa hann til; en að síðustu hafa
Serkir annaðhvort uppgötvað
aðferðina sjálfir, eða á einhvern
sviksamlegan iiátt komist að
leyndarmálinu hjá flugelda-
meistara keisarans, og eftir að
þeir höfðu þetta ægilega vopn í
höndum sér notuðu þeir það
hlífðarlaust móti hinum kristnu
krossförum.
Krossfara-riddararnir voru
vanir orustum og allskonar
hættum, og létu sér fátt fyrir
brjósti brenna, en þeir stóðust
ekki þetta hræðilega vopn, er
spýtti á þá iogandi eldi, með
braki og brestum, því herklæði
Jæirra stóðust litt fyrir eldinum
og ekkert var til varnar.
Eldurinn gríski var notaður
í orustum fram á miðja fjórt-
ándu öld, er púðrið var fundið
upp, sem gerbreytti hinni forjiu
hernaðaidist. —
Floti krossfaranna hafði legið
tiu daga við hafnarborgina
Skútari og varið þehn tíma til
að búa herinn sem bezt undir
hið fyrirluigaða áhlaup á borg-
ina, að því loknu var svo öllum
flotanum haldið yfir sundið.
Hernum var skipt i sex deild-
ir, forustuliðinu stýrði greifinn
af Flandern, og næslu deild
stýrði Hinrik bróðir lians, þá
greifarnir af Pol, Blars og Mont-
merncy, og þar á eftir fylgdi
varaliðið, sem var mestmegnis
þýzkt og ítalskt, undir stjórn
greifans af Monlferrat. Þegar
allur herinn var búinn og allt í
skipulegri reglu, lagði riddara-
liðið fyrst af stað yfir sundið.
Hestarnir stóðu söðlaðir og
brvnklæddir i flatbotnungun-
um, er þeir voru fluttir á, og
riddarai'nir stóðu í öllum her-
klæðum, liver hjá sinum hesti.
Riddarasveinarnir og bogmenn-
irnir voru fluttir samtímis jdir
sundið.
Flulningurinn gekk greitt og
komst allur herinn yfir sundið,
án nokkui-rar mótstöðu, þrátt
fyrir það, að á landi stóðu
70.000 hermanna kéisarans
undir vopnum, og búnir til or-
ustu; en fransmennirnir gáfu
þvi engan gaum. Undir eins og
flatbotnungarnir kenndu
grunns, var brúm skotið á land,
og hver riddari tók sinn hest;
gjörðist það með svo skjótri
svipan, að riddararnir höfðu
fylgt liði sínu á land áður
nokkurn varði. Þegar keisarinn
sá hversu æfður og samtaka
her krossfaranna var, leizt hon-
um ekki á að leggja til orustu
við þá utan borgar, og tók það
til bragðs að hörfa undan með
allan sinn her, inn í borgina.
Krossfararnir notuðu sér þetta
tækifæri, og brutu sér leið inn á
höfnina, og á sama tima réðust
fransmennirnir á varnarvirkin í
Peru og Galata.
ítalarnir brutu bjálka og
keðjur, sem lokuðu hafnar-
mynninu. Á höfninni láu 20
striðs-galeiður, það voru leifar
hins griska flota, þeim var
skjótt rutt úr vegi, sumum var
sökkt en aðrar brenndar til
ösku, var þá ekkert til fyrir-
stöðu framar, og floti krossfar-
anna hélt fyrirstöðulaust inn á
Konstantínópel höfn.
Að þessu loknu skiptu leið-
togarnir verkum með sér.
Fransmennirnir tókust á hend-
ur að sækja að borginni frá
landi, þeim var kærara að liafa
fasta jörð undir fótum sér í or-
ustum; en Veneziumenn skyldu
sækja að horginni frá höfninni,
en þar voru múrarnir veikastir.
Frönsku riddaj'arnir dreifðu
sér meðfram múrunum, er
næstum lnirfu sem dropi í liafið
undir þeim; það virtist ekki
annað sýnna en það yrði þessum
fáliðuðu, en áræðnu hermönn-
um ofurefli, sem þeir höfðu
tekið sér fyrir hendur, að ælla
sér að hrjóta liinar sterkustu
víggirðingar er þá voru þekktar,
og auk þess að mæta liálfri
milljón hermanna, sem voru
borginni til varnar.
Framh.
Búkona ein í Nýja Englandi,
dugnaðai'forkur, ávarpaði grið-
konur sínar á þessa leið:
„í dag er mánudagur, á
morgun þriðjudagur, og daginn
eftir er vikan luálfnuð, og allt
ógert. Dragið af ykkur slenið.“
Eftir Kristínu
Nú er spilavertíðin hafin á
öllum verstöðvum.
Spilaboðin eru byrjuð og er
óhætt að segja að spilin séu orð-
in- ómissandi þáttur í sam-
kvæmislífinu.
Svo var einnig í hinni gömlu
Reykjavík og eru margir, sem
hafa heyrt feður sína og mæður
afa og ömmur tala um spila-
kvöldin i „klúbbnum" og hin
notalegu whist- og l’hombre-
kvöld í heimahúsum nieð rjúk-
andi romtoddy!
í whist eins og bi'idge eru
tveir samspilarar háðir hvor
öðrum og þarf því gott samspil.
Góðir whistspilarar spiluðu því
alltaf eftir settum reglum og
þótti sjálfsagt að kunna þær.
I l’hombre eru allar sagnir
sjálfstæðar og sá, sem spilar
spilið, er óháður og spilar upp
á eigin spýtur. En hinir tveir
sameina ki’afta sina af öllum
mætti á móti honum. L’hombre
er mjög þægilegt og fjörugt
samkvæmisspil.
Ivontraktbridge þykir nú aft-
ur á móti vei-a orðið nokkuð há-
alvarlegt og ósamkvænxislegt,
þegar allir sitja þegjandi og
hugsa og hugsa!
Þið, sem spilið í samkvæmum
við ókunnugt fólk, þekkið af
eigin reynslu, að flestir eru
nokkurnveginn öruggir með
byrjunarsagnirnar. En svo kem-
ur annað hljóð í strokkinn, þeg-
ar að svörunum kemur. Þá
heyrist oft:
„Ja ,nú veit eg ekki. Ja, nú
kann cg ekki o. s. frv.“
Menn finna j)á að vonum til
vankunnáltu sinnai', enda ræður
það oflast úrslitum í sögnum,
að rétt sé svarað i fyrsta sinn.
í dag og í næstu blöðum
verða birt nokkur dæmi um
svör, sem vonandi gela orðið
einhverjum til leiðbeiningar.
Setjum svo, að meðspilari
liafi byrjað sögn á einu hjarta,
millihönd segi pass og við höf-
um þessi spil:
1. dæmi:
A 10-8-9
¥ D-6-3
♦ 0-7-6-2
A Ás-K-7
Með þessi spil svörum við með
tveim hjörtum.
2. dæmi:
A 7-4
¥ Ás-9-8-6-3
♦ K-D
♦ K-D-5-2
Norömann
Hér svörum við með þrem
hjörtum og er það krafa um
game.
3. dæmi:
A D-9-6-5
¥ 10-6-5
♦ 9-7-4-3-2
* 8
Þegar um svona spil er að
ræða, segir maður jiass.
4. dæmi:
A 9-7
¥ K-D-G-8-3
♦ 4
♦ S-6-5-3-2
Hér svörum við með fjórum
hjörtum, sem þýðir að líklegt
sé að game vinnist en ekki
meira.
5. dæmi:
A 9
¥ S-6-3-2
♦ G-9-7-6
♦ 9-4-3-2
Segið tvö hjörtu, með fjögur
tromp og einspil, jxitt enginn
hsl. sé á hendi.
6. dæmi:
A Ás-5-^-2
¥ K-6
♦ K-D-10-2
♦ D-10
Segið tvö grönd. Ef meðspil-
ari segir þrjú hjörtu, segið þá
fjögur hjörtu.
7. dæmi:
A D-9-7-2
¥ D-8
♦ K-10-3-2
4» K-7-6
Svarið með einu grandi.
Bridgeþraut úr sunnudagsbl.
þ. 1. nóv. Suður spilar út tigul-
kóngi. Vestur tekur með ásnum
og spilar laufdrottningu. Norð-
ur tekur með ásnum, spilar aft-
ur laufi og Vestur inn á gosann,
en Suður kastar tíguldrottningu.
Vestur verður að spila tígli,
Suður svinar níunni og spilar út
tigulgosa frá Blindum. Austur
kemst i kastþröng; verður að
kasta aunað hvort hjaríadrottn-
ingu eða spaða, en S iður fær
báða slagina.