Vísir Sunnudagsblað - 23.05.1943, Blaðsíða 8

8.
SÉBAN
Það eina, seni hægt er að
gera við góð ráð, er að gefa þau
öðrum. Þau eru sjálfum manni
gagnslaus.
Eg get staðizt allt nema
freistingar.
Æskulýðurinn nú á dögum
tekur ekki nokkru tali. Hann
ber ekki minnstu virðingu fvrir
lituðu hári.
— Konur fara með okkur líkt
og mannkvnið með guði sína.
Þær tilhiðja okkur, en eru si-
fellt að kvabba á okkur með að
gera eitthvað fyrir sig.
Oscar Wilde.
•
Kvikmyndaleikarinn Donald
Crisp er nú kominn í Banda-
ríkjaherinn, og verður þetta
þriðja styrjöldin, sem hann tek-
ur þátt i. Hann var í Búastrið-
inu um aldamótin og þá lúður-
blásari. 1 fyrra heimsstríði starf-
aði hann i gagnnjósnarher
Breta, en að þessu sinni er hann
ofursti í upplýsingaþjónustu
Bandaríkjahersins.
•
Negri nokkur hafði stolið
kjöti og var Jeiddur fyrir negra-
dómstól. En þegar hann var svo
heimskur að játa á sig þjófnað-
inn, dæmdu þeir hann geðveik-
an.
•
A liinum lieimskunnu vetr-
arskemmtistöðum í Sviss ríkir
nú krejipa. l’eir útlendingar,
sem áður settu svip sinn á þessa
staði, Englendingar, Ameriku-
menn og Hollendingar, komasl
nú ekki lengur til Sviss. Þeir ör-
fáu lieldri menn, sem ennþá
komast þangað að vetrarlagi,
en það eru einkum nokkurir
harónar, furstar og greifar,
standa nú tómlátir við fásótta
hara og harma sér vfir fásrnn-
inu og hve lieimur versnandi
fari. öðru hverju er danzað á
stórum og glæsilegum danz-
gólfum, kvartað undan fámenn-
inu, þaj- sem áður var kvartað
undan þrcngslum. Stundum er
lika farið á skíðum.
Þrír frægustu veh'arskemmti-
staðir Sviss eru St. Moritz, Da-
vos og Múrren. St. Moritz cr
lang-eyðilegasti staðurinn, enda
var hajm sá Jang-dýrasti áður
f>Tr. Var það talið að þangað
hefðu engir ráð á að koma aðr-
VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
ir en ameriskir milljónamær-
ingar og aðrir ekki öllu fátælv-
ari menn. Svisslendingar fást
ta>plega til að líoma þangað
núna, vegna þess hve staðurinn
var aðallega sóttur af útlend-
ingum áður.
Þegar snjóleysi hætist ofan á
allt annað, cr ekki að húast við
góðu skapi hjá skíðakennurun-
um. Tveir Iiinna fræguslu
þeirra misstu auðuga nemend-
ur fyrsta daginn, sem farið var
í skíðum í vetur, af því að nem-
endurnir féllu og rneiddu sig á
harðfenni.
Aðalmennirnir á skíðaslóð-
unum eru skíðamenn svissneska
hersins, sem æfa j)arna af liinu
mesta kajjjú, svo að segja næt-
ur og daga. Sumt skíðafólkið
vorkennir hermönnunum að
þurfa að ganga upp allar brekk-
urnar, meðan skíðagestirnir
fara í lyftum.
Það er örlítið meira lif i Da-
vos, því að þangað hafa Sviss-
lendingar sjálfir sótt að jafn-
aði. En þó eru skíðahrekkurnar
svo að segja tómar, miðað við
fjöldann sem þar var venjulega
fyrr á árum. Skíðalyfturnar
þar, sem laka 25 manns upp í
einu, fara sjaklnasl með meira
en tíu farþega. Þar, eins og víð-
ar, ber meira á skíðahermönn-
um en skiðageslum.
Múrren er sá staðurinn, þar
sem íþróttafólk hefir alla jafna
safnazt saman á, því að þar er
eiginlega ekkert að gera, nema
að fara á skíðum. Þeir sem
koma til að skennnta sér við
ýmislegt annað, svo sem
drykkju, danz og dekur, forð-
ast Múrren eins og heitan eld-
inn. Skíðabrekkurnar þar eru
erfiðar og vandfarnár og þess
vegna hafa Svisslendingar
sjálfir sótl þennan stað ölln
meira cn útlendingar. Þarna ber
einna minnst á því, að útlend-
ingana vantar.
Skömmtunin er ekki eins
ströng til fjalla í Svisslandi og
í bæjunum. Talið er að hændur
selji skömmtunarmiða, sem
jicir J)urfa ekki nauðsynlega á
að lialda, og gerir j>etta hótelum
og verzlunum það kleift að
„hjálpa“ viðskiptavinunum um
aukaskammt af mat, fatnaði og
sápu.
Algengasti barlómur, sem
heyrist í Svisslándi er „engir út-
lendingar".
Vetnr um vor
Til J>essa hef-
ur mátt sjá
skíðafólk í
tugatali fara út
úr bænum um
hverja einustu
helgi. í fjöll-
unum er enn
skíðafæri, ]>ótt
síðla sé. Sum-
staðar verður
vegfarandinn
að visu að taka
af sér skiðin
og láta þau á
öxl sér, en
jafnvel þá bera
fyrirhann.ýms-
ar vetrarlegar
kynjamyndir,
svo sem isi-
lagðar og glitr-
andi klettasill-
ur, eða hang-
andi klakakerti,
sem myndast liafa i næturfrostum uppi í fjöllunum. Hér gefur að
lita eina slika sýn, og er myndin tekin á sunnudegi einum í mai.
Þetta gamansama kvæði hefir 8. síðunni borizl og nefnir
höfundurinn það: „Eitt sinn var eg suður á Spáni ....“ Segir
hann að það sé stæling á kvæði eftir Evert Taube, undir
laginu: Nár jag var en ung caballero . .. Lagið er einnig eftir
Evert Taube.
Eitt sinn var eg suður á Spáni
og svallaði þar eins og kjáni.
Eg kvað þar um ástir, um unað og söng
og yndisleg vorkvöldin löng. (Syng söng).
Trala-la-la-Ia-la la-la-la-la-Ia la-la
, og vndisleg vorkvöldin löng.
Þar var dökkhærð og yndisleg dama,
sem eg duflaði yjð með J>að sama
og kvað henni um ástir, um unað og söng
og yndisleg vorkvöldin löng.
í blíðunni í Barcelona
við bjuggum sem maður og kona
og stunduðum ástir og unað og söng
um yndisleg vorkvöldin löng.
.Iá allt fram til hausts bjó hún lijá mér,
unz hákarlinn tók hana frá mér
og kvað henni um ástir, um unað óg söng
og yndisleg vorkvöldin löng.
Og grannlegar hendur og hvitar
þær handleika ei lengur minn gílar
sem ennj>á er minning um unað og söng
og vndisleg vorkvöldin löng.
En kannske eg kem, ef eg þori,
til Katalóniu að vori
og kveð þér um ástir, um unað og söng
og yndisleg vorkvöldin löngv
(Hugleiðing trúaðrar sálar):
í fjrri heimsstyrjöldinni
sökktu bandamenn 178 þýzkum
kafbátum. Af þeim fjölda var
132 sökkt á tímabilinu milli 1.
janúar 1917 til 11. nóvember
1918.
A landinu sunnan við sólu
þar situr hann Hjálmar frá Bólu
og kveður um ástir, um unað og söng
og yndisleg vorkvöldin löng. (Syng söng).
Trala-Ja-la-la-la la-Ia-la-la-la la-la
já yndisleg vorkvöldin löng. (Syng söng).
B. G. stældi.
í