Vísir Sunnudagsblað - 06.06.1943, Síða 1
1943 Sunnudaginn 6. júní 21. blad
Spádðirinn, m rættist.
Eftir Jónas Onðmaiidssoii
„Jæja, hvað gerðist })á 22.
apríl síðastliðinn?“ Þannig liafa
margir kunningja minna spurt,
sem lásu greinina, sem cg skrif-
aði í Sunnudagsblað Vísis 21.
febr. s.l. og nefnd var „Spádóm-
ar uin. árið 1943.“ Sumuin hefi
eg reynt að svara einhverju, en
flestum engu. Eg veit að fjöldi
manna á erfitt með að gera sér
grein fyrir því, hvort spádómur
rætist, jafnvel þó menn muni
vel eftir spádómnum, nema þá
að atburðurinn, sem gerist, sé
svo stórvægilegur, að hann bein-
línis marki timamót þegar í stað-
Nú vil eg hér á eftir — þó það
raunar sé full snemmt ennþá,
vegna ónógra upplýsinga erlend-
is frá, sem nauðsynlegt er að
hafa — gera grein fyrir því, sem
gerðist 22. apríl 1943, og þannig
reyna að svara spurningunni: —
Rættist spádómur Pyramidans
mikla um að 22. apríl 1943, og
dagarnir og vikurnar næst þar á
eftir, mundu marka stórvægileg
tímamót í yfirstandandi ófriði?
Sigurvegarinn
og spámaðurinn.
1 októberihánuði 1942 var
Romrnel, hinn mikli og sigur-
sæii hershöfðingi Þjóðverja í
Afríku, staddur í Berlin, og
mælti þá eitthvað á þessa leið
á miklum mannfundi, er þar
var haldinn: Iler vor biður nú
örskammt frá Alexandriu, aðal-
herskipahöfn Breta \ið austan-
vcrt Miðjarðarhaf. Hann hefir
brotið sér brautina þangað og
sú borg skal verða tekin og
brezjra heimsveldinu veitt það
Iiögg, við austanvert Miðjarðar-
haf, sem riða mun að fullu yfir-
ráðum þess þar. Fagnaðarlát-
unum ætlaði aldrei að linna og
margir munu hafa talið Rommel
engu þýðingarminni „foringja“
orðinn en Hitler sjálfan.
Um sama leyti og Rommel
héljt þessa rseðu sat Skoti einn,
Adam Rutherford að nafni, við
skrifborð sitt í London og skrif-
aði grein í mánaðarblað, er iiann
gefur út, og að jafnaði kemur út
fyrsta dag hvers mánaðar. Rit-
ið heitir „Pyramidology". Grein
þessi fjallaði urn mælingar, er
liann fyrir löngu liefir fram-
kvæmt á einum staðnum i hin-
um merkilegu göngum Pýra-
mídans mikla i Egiptalandi. —
Hinir sigursælu herskarar
Rommels voru, til þess að gera,
örskamm t frá Pýramídanum
mikla, og það sýndist svo sem
brátt myndi þetta elzla og merk-
asta mannvirki á linettmum
verða hertekið af Rommel og
herskörum lians. En Rutherford
var ekki hræddur um, að sigur
Rommels myndi langær. •Ilann
hafði fvrir löngu, — jafnvel
morguni árum, — komið auga
á þýðingu þessarar mælingar, og
hann afréð nú, er allt sýndist
glatað, að skrifa um liana i það
hefti af Pyramidology, sem út
átti að koma 1. nóvember 1942.
Þar birtist og grein Iians á til-
settum degi undir nafninu: „A.
D. 1943 and 1944 in Great Pyra-
mid Prophecy.“ (Þ. e. Árin 1943
og 1944 e. Kr. samkvæmt spá-
dómum Pýramídans mikla.)
Pýramídinn mikli hal'ði spáð
gegn hinurn mikla þýzka sigur-
vegara, þó fáir legðu trúnað á
þann spádóm hans, og Rommel
liefði vafalaust hvað mest hlegið
að honum sjálfur, ef hann liefði
uin spádóminn vitað.
Þrem dögum áður en rit
Rutherfords kom út, e'ða 27. okt.
1942, hóf Montgomery hers-
höfðingi hina örlagaríku sókn
sína við E1 Alamein. Enginn
vissi um að svo mundi verða, er
grein Rutherfords var rituð og
því síður er mælingar hans og
útreikningar voru gerðir. Sú
sókn yarð upphaf þeirrs. at-
burða, sém nú liafa orðið í Af-
ríku, og öllum eru kunnir. „Sig-
urvegarinn“ er að fullu hrakinn
úr Afriku. — Spámaðurinn
hafði haft rétt að mæla.
Aðalatriði spádómsins.
í grein þeirri, er ég birti í
Sunnudagsbl. Vísis 21. felir. s.í.,
rakti eg meginefni þessarar
greinar Rutherfords. En þar
sem þetta blað er nú með öllu
uppselt, verður ekki hjá því
konúst að rifja upp aðalatriði
spádóriísins. Eru þau þessi:
Mæling sú, sem um er að
ræða, á uppliaf sitt við þann
stað í Pýramidanum mikla, sem
öllum pýramídafræðingum
kemur saman um að tákni árið
1846.
Frá því ári er greinilegt að
liða muni 97 ár þar til fullnað-
arframkvæmd kemst á það, sem
byrjað var á 1846, en það var
að sætta hinar engilsaxnesku
og norrænu þjóðir, og skipa-
þeim í eitt þjóðasamfélag, af
því að þær eru allar af einum
og sama stofni, allar afk'om-
endur hinna 11 týndu ættkvísla
Israelsmanna. Frá árinu 1846
að telja eru 97 ár liðin árið
1943. Sé mælingin framkværnd
með hinni mestu nákvæmni er
unnt að sjá, að dagurinn, sem
við er átt, og aðalbreytingin
bjTjar, er 22. apríl 1943.
Revnist sá dagur að vera þriðji
dagur i páskahátið Gyðinga og
ársdagur upprisu Krists, þ. e.
sá dagur ársins, sem svarar ná-
kvæmlega til þess dags í ári
Gyðinga, er Kristur reis upp
frá dauðum; ,
Um það er gerast murii, segír
Rutherford orðrétt, og undir-
strika eg það vegna þess, að
mjög er nauðsynlegt að veita
því nána athygli:
»*Vi0 megum þvi báast vi0,
að mjög sterk guðleg áhrif taki
að verka um það leyti, er Valda
munu tímamótum, bæði í and-
legum og veraldlegum efnum og
skilningi þessara þjóða á upp-
runa sínum. En það er ekki
unnt að sjá hvort sú lausn, sem
kemur, verður með snöggum
hætti eða hún hefst þá og kem-
ur svo smám saman eftir 22.
apríl 1943.“ ..............
Hvað þýða nú þessi umrnæli?
Hvað er t. d. átt við með því,
að „mjög sferk guðleg áfrif taki
að verka um. það leyti?“ Liggur
ekki næst að ætla að það tákni
að þá muni verða stefnubreyt-
ing hjá Bandamönnum (mínus
Rússum) i rekstri styrjaldár-
innar, og að þetta verði aug-
Ijóst með þeim hætti, að at-
burðirnir snerti fyrst og fremst
Bandamenn eina, — ekki Rússa
— og gerist fljótar en við var
búist og jafnvel með öðrum
hætti, en ráðgert hafði verið.
M. ö. o. að öllum, sem vilja
sjá, sé sýnilegt að „æðri hönd“
liafi griþið inn i gang málanna
þegar mest relð á. En þetta þýð-
ir líka meira en stefnubreyt-
ingúna eina. Það merkir enn-
fremur, að þegar stefnunni hef-
ir verið breytt komi til kasta
Bandamanna (mínus Rússa) að
sýna í verki að þeir berjast fyr-
ir „guðs málefni”, þ. e. fyrir
réttlæti, sannleika og frelsi,
og að þeir séu þess albúnir að
leggja allt i sölurnar í þeirri
baráttu. Þetta kemur ekki í ljós
— og getur ekki komið i ljós —
fyrr en nokkru eftir, að hin al-
gera stefnubreyting ófriðarins
er orðin.
Sjálfur segir greinarhöfund-
urinn, að mælingin sýni ekki
greinilega hvort umskiptin verði
með „snöggum hætti“ eða hvort
þau „hefjást þá og koma svo
fram smám saman eftir 22.
apri|.“
Samkvæmt þessu mátti þvi