Nýja dagblaðið - 08.11.1933, Qupperneq 3

N Ý 3 A
DAGBLAÐIÐ
3
NtJA DAGBLAÐIÖ
Útgefandi: „Blaðaútgáfan h/f“
Ritstjóri:
Dr. phil. porkell Jóhannesson.
Ritst j órnarskrif stofur:
Laugav. 10. Símar: 4373 og 2353.
Afgr. og auglýsingaskrifstofa:
Austurstræti 12. Sími 2323.
Framkv.stjóri:
Vigfús Guðmundsson.
Askriftagj. kr. 2,00 á mánuði.
í lausasölu 10 aura eint.
Prentsmiðjan Acta.
Nú er nóg
komíö.
Bæjarbúar eru almennt agn-
dofa og undrandi yfir vali í-
haldsmanna á hinum 7 lög-
regluþjónum, sem valdir voru
gegn tillögum lögreglustjóra.
Til þess að koma þessum 7
mönnum að, er hafnað úrvals
umsækjendum, sem ekki var
einu sinni reynt að finna neitt
að.
En þetta framferði bæjar-
stjórnarmeirahlutans er ekkert
undrunarefni. Magnús Guð-
mundsson var valinn í dóms-
málaráðherrasætið eftir að vit-
að var, að hann var undir
sakamálsákæru. En áður en
uppvíst varð um þann eigin-
leika hans, var almennt álitið,
að Pétur Magnússon ætti að
hreppa sætið. Hvað gerir svo
M. G. í stjórnarráðinu? Lætur
falla niður saksókn í' stærsta
fjársvikamálinu, sem komið
hefir fyrir hér á landi á þess-
ari öld, íslandsbankamálinu*).
Gerir einn af bankastjórunum
að dómara, en hinir eru.sett-
ir í ýmsar trúnaðarstöður.
Hinsvegar eru settar á stað
sakamálsrannsóknir gegn Lár-
usi lækni á Kleppi og Einari
Einarssyni skipherra. Mál Lár-
usar endaði með því, að ríkið
verður að greiða honum 20
þús. kr. í skaðabætur, en Ein-
ar er til málamynda dæmdur í
500 kr. sekt í undirrétti, sem
ekki eru einu sinni minnstu
líkur til, að standist í hæsta-
rétti. En meðan verið var að
koma Belgaum-sýknuninni í
gegn, átti Einar að hafa unnið
til margra ára fangelsisvistar,
eftir því sem íhaldsblöðin
sögðu.
Lúðvík C. Magnússon, sem
nýsloppinn var frá sviksam-
legu gjaldþroti, vegna útgerð-
ar, var af M. G. skipaður rann-
sóknari í Skipaútgerðinni, hon-
um greiddar um 4000 kr., og
óhróður hans síðan notaður til
persónulegra árása á Pálma
Loftsson. Nú hefir L. C. M.
verið gerður að aðalstarfs-
manni nefndar þeirrar, sem á
að rannsaka hag sjávarútvegs-
ins.
I fyrra var Kristján Þorgeir
Jakobsson, þá nýdæmdur fyrir
svik í Vestmannaeyjum, látinn
rannsaka skattaframtöl Guð-
mundar heitins Skarphéðins-
sonar á Siglufirði. Og til að
*) Ný sviksemi, sem ekki hefir
verið kunn áður, er fyrir skömmu
orðin uppvís í því máli.
E*essix* sjö,
Hermann Jónasson lögreglu-
stjóri hefir nú ritað borgar-
stjóranum bréf þar sem hann
hefir tjáð honum, að hann
veiti ekki móttöku þeim sjö
mönnum, sem meirihluti bæjar-
stjórnar setti í lögregluþjóns-
stöðurnar gegn vilja hans.
Byggir hann neitun sína á á-
kvæðum 17. gr. tilskipunar um
bæjarstjórn í kaupstaðnum
Reykjavík frá 20. apríl 1872,
en hún hljóðar svo:
„Bæjarstjórnin setur em-
bættismemi og sýslunarmenn
bæjarins og veitir þeim lausn.
Lögregluþjóna, næturverði og
fangaverði setur bæjarstjórnin
eftir uppástungu lögreglu-
stjóra, en hann getur veitt
þeim lausn án samþykkis bæj-
arstjórnar".
I bréfinu tekur lögreglu-
stjóri það fram, að hann álíti
setningu þessara 7 manna í
lögregluþjónsstarf ógilda frá
upphafi, með því að þeir séu
ekki settir í starfið „eftir upp-
ástungu lögreglustjóra“, held-
ur gegn henni.
Þessa ákvörðun sína hefir
lögreglustjórinn einnig tilkynnt
bréflega lilutaðeigandi mönn-
um.
Jafnframt tekur lögreglu-
stjórinn fram í bréfinu, að
hann telji umrædda sjö menn
ekki vel fallna til lögreglu-
starfa. Vitanlegt er það, að
þetta geta verið á ýmsan hátt
góðir og gegnir menn, þótt eigi
séu þeir hæfir til lögreglu-
þjónsstarfa í bæjarlögreglu
Reykjavíkur. En sumir þess-
ara sjö manna virðast þar að
auki vej’a talsvert meira gall-
aðir en ætla mætti um umsækj-
endur til slíkra starfa.
Einn af þessum sjö mönnum
hefir tvisvar verið sektaður
fyrir ölvun á almannafæri. í
annað sinnið sýndi hann lög-
reglunni þrjózku og neitaði með
öllu að segja til heimilsfangs
síns, svo að hún varð að fara
með hann í fangahúsið. Honum
hefir nú í sumar, af lögregl-
unni verið vísað heim af al-
mannafæri vegna ölvunar, enda
er maðurinn þekktur að áfeng-
isnautn hér í bænum.
Annar þessara sjö manna
var kærður fyrir svik af stjóm-
endum sænska frystihússins
hér. Þessa kæru hefir núver-
andi dómsmálaráðherra látið
niður falla. Ennfremur hefir
þessi maður gerzt sekur um
það, að taka vörur til flutn-
ings af nokkrum mönnum á
Austfjörðum, selja farminn og
nota sjálfur peningana í eigin
þarfir.
Þrír þessara manna eru
komnir undir fertugs aldur og
einn yfir fertugt. Tveir þeirra
sóttu um lögregluþjónsstöðu
hér fyrir fjórum árum, en
þóttu þá of gamlir. Nú þyk-
ir bæjarstjórnarmeirihlutanum
þeir ' nógu ungir. Núverandi
lögregluþjónar eru margir nú
talsvert við aldur, og sjá allir,
hvílík fjarstæða það er að fara
að velja roskna menn til við-
bótar inn í lögregluna, þegar
völ er á ungum mönnum. Myndi
! það leiða til þess að mikill
[ hluti lögreglunnar yrði gamlir
! menn svo að segja á sama
| tíma. Eftir því sem mennirnir
| eru eldri, því erfiðara er þeim
( að hafa full not af líkamsæf-
; ingum og annari þjálfun, sem
■ lögreglumönnum er nauðsynleg.
Vitanlega eru a. m. k. erfiðis-
vinnumenn farnir að lýjast og
stirðna eitthvað um fertugs-
j aldur. Frá fjárhagslegu sjónar-
miði er það heldur ekki hyggi-
legt að taka roskna menn, sem
svo er skylt að greiða eftir-
laun, þegar þeir eru komnir
yfir ákveðið aldursmark.
Um einn af þessum sjö liggja
loks fyrir þær upplýsingar, að
hann hefir dvalið sem sjúkling-
ur á Vífilsstöðum og í Krist-
nesi, fyrir skömmu síðan. Er
hann að vísu talinn hafa fengið
bata og hefir vonandi fengið
liann. En varhugavert er að
ætla manni, sem svo stendur á
um, að þola vosbúð og áreynslu
eins og lögreglumenn þurfa að
vera viðbúnir oft og tíðum.
Lögreglustjórinn tekur það
fram að lokum, að þó svo væri
að einhver þessara sjö manna
hefði verið álitinn tækur í lög-
regluþjónsstöðu, ef hæfari
manna væri ekki völ, þá komi
það ekki til mála, þegar um
úrvalsmenn er að ræða, sem
sótt hafa um stöðurnar. Fer
hann þvínæst fram á, að í
stað þessar sjö manna, séu
valdir einhverjir sjö af þeim
tólf mönnum, sem hann hafði
áður stungið upp á, en ekki
voru teknir.
Nú er að sjá, hvort borgar-
stjórinn lætur sér segjast og
hættir að vasast í því, sem
hann ber ekki skyn á og kem-
ur ekki við.
Læknisvottorðið um
stóra hjartað“.
55
Það er svona:
Að gefnu tilefni vottast:
Fyrir tæpu ári síðan leytaði
(sic) Bjöm Gíslason mín vegna
verks, er hann kenndi fyrir
hjartanu og hjartsláttar. Ég
varð þess þá var, að hjartað
var stækkað. Um miðjan maí
þ. á. leytaði (sic) hann mín
aftur vegna þessara sömu
óþæginda og hafði, að því er
virtist, heldur aukizt stækkun-
in frá því í fyrra.
Sem stendur ei’, að því er
virðist, ástandið þetta: Ictus
cordis heyrist greinilegast
vinstra megin við lóðrétta línu
gegnum geirvörtuna, en hann
heyrist á ósjúku hjarta bezt
hægramegin við þessa línu. 1
samræmi við þetta er það, áð
hljóðbreyting sú, er heyrist við
percussion, þegar lungnavefn-
um sleppir og hjartað tekur
við, er ca. fingurbreidd fyrir
utan geirvörtulínuna, 1 stað
þess að á ósjúku hjarta heyrist
breytingin innanvert við þessa
línu. Hægra megin virðist
hljóðbreytingin verða við hægri
rönd bringubeinsins, en verður
oftast, þegar um ósjúkt hjarta
ræðir, um miðju þess.
Af þessu ræð ég að um
dilatation samfara hypertrophi
hjartavöð(vans sé að ræða.
Afl hjartavöðvans virðist
hafa aukizt svo við stækkun
hans, að hjartað verki sem
ósjúkt væri, en fyrir því, hvað
htartavöðvinn geti aukizt að
afli, eru takmörk.
Áreynsla, líkamleg og and-
leg, t. a. m. mikil geðshrær-
ing getur valdið því að hjartað
bili (hætti að fungera) og gæti
það orðið manninum að bana.
Ég lít því svo á, að, það sé
ábyrgðarhluti að vera valdur
að því, að hann verði fyrir mik-
illi geðshræringu hvort sem
hún verður snöggleg eða smám
saman um lengri tíma og tek
ég þetta fram sökum þess, að
ég hefi þekkt manninn lengi og
veit að hann er geðríkur.
Rvík, 8./6. 1933.
E. Kjerulf
læknir.
Til frekari áréttingar svo-
hljóðandi vottorð frá Þórði á
Kleppi:
Eldri spítalinn á Kleppi.
Reykjavík, 19. júlí 1933.
Ég hefi athugað andlega
! heilsu Björns Gíslasonar, Berg'-
1 staðastr. 53, Reykjavík. Ég tel
heilsu hans þannig nú, að ég
tel hann ekki færan um að
taka út refsidóm þann, sem
hann er dæmdur í.
d. u. s.
Þórður Sveinsson.
í krafti þessara vottorða er
lögreglustjóranum í Reykjavík,
af Magnúsi Guðmundssyni,
„uppálagt“ að „hafa samband
við læknana og láta ráðuneytið
vita, er þeir telja fært að full-
nægja dóminum------------“ yfir
j Birni Gíslasyni.
kóróna þetta allt saman hefir
Páll Jónsson frá Isafirði verið
skipaður fulltrúi sýslumanns-
ins á Eskifirði, vegna aukinna
starfa hans við fjárgæzlu
kauptúnsins.
Þetta eru aðeins nokkur
sýnishorn af því, sem Magnús
Guðmundsson hefir fengið á-
orkað á IV2 ári. Þetta kallar
Jón Þorláksson að stjórna land-
inu samkvæmt stefnu Sjálf-
stæðisflokksins, og biður
Framsóknarmenn að hjálpa
sér til þess, að svona sé hægt
að stjóma framvegis.
Frá Alþingi í gær:
Framh. af 1. síðu
3. Frv. ura afnám laga nr.
81 19. júní 1933 0g um fram-
lenging á gildi eldri laga um
verðtoll.
4. Frv. um breyt. á lögum
nr. 52 1931 og á lögum nr. 15
1929 (útflutningsgjald af síld
o. fl.).
5. Frv. um breyt. á lögum
nr. 41 1921 um breyt. á 1. gr.
tolllaga nr. 54 1911.
I dag er fundur í sam-
einuðu þingi, og fer þar fram
kosning utanríkismálanefndar.
Hagnýtið yður 150 ára reynslu íirm-
ans I. D. Flugger,Hamborg, ogkaup-
ið málningarvörur þess hjá okkur.
Málarinn, Reykjavík
Kolaskipið er komiðl
Nú getum við boðið yður 3 tegundir af
kolum eftir því, hvaða eldfæri þór hafið.
Uppskipun á „Davisons Screened Steam“,
„Cobbles Steam“ og Hnotkolum stendur yfir.
Enn fremur Koks smámulið.
Kolaverzlun Siguifar Óiafssonar
Simar: 1360 og 1933.
Simar: 1360 og 1933.
»Brúarfoss«
fer á föstudagskvöld kl. 10 um
Vestmannaeyjar til London og
Kaupmannahafnar.
»Gullfoss«
fer á föstudagskvöld í' hrað-
ferð vestur og norður.
Farseðlar með þessum skip-
um óskast sóttir fyrir kl. 2
e. h. á föstudag.
Reykvíkíngar!
Þið, sem eigið frændur og
vini úti um sveitir og kaup-
tún landsins, sendið þeim Nýja
dagblaðið. Fátt verður vinum
ykkar í fjarlægð jafnkærkomið
í skammdeginu.
Afgreiðslii' og aug-
lýsingasími Ný j a
dagblaðsins er 2323
tveir-þrír-tveir-þrír