Alþýðublaðið - 02.05.1922, Blaðsíða 2

ALÞYÐUBLAÐIÐ
s
hattn eiturflóði, svo að ekkcrt nær
þar að gróa. Hár oiaiarhryggur,
setn er eins og tnön eftir jöklinum
miðjum, og bogadregnar sprungur
báðu megin að, hjáipa til að vekja
þessa hugmynd. Og auðsjáaniega
er þessi jökuinaðra að horast nið
ur. Hún væri ekki svona hrygghá
annars.”
Er eg les gott mál, kemur mér
í hug Björn Jónsson ritstjóri og
ráðherra. Hann ritaði, þegar hann
vildi það við hafa, svo gott mál,
að ekki stóð að baki hinu bezta,
sem vér þekkjum.
Ættu afkomendur Bjarnar að
taka ið bráðasta rögg á sig og
sjá um, að út komi nú þegar sið
ati hlutí Veraldarsögu Nordahl
Rólfsens, sem legið hefir mörg ár
í handriti á snildarmáli þýðandans.
Hefir fyrri hlutinn orðtð mjög
vinsæil. En eftir inum síðara er
beðið, síðan 1908. Er biðin löng
orðia og þyrfti að íara að styttast.
jtiinning látins jélaga.
Aðfaranótt 22. apríl síðastl. lést
á Landakotsspítala góður liðsmað
ur, Kristján Þorleifsson verkamaður,
eftir 9 daga legu i lungnabóigu.
Það er sárt að þurfa að skrifa
eftirmæli eftir unga og heita fé-
laga, það er sárt að heyra moid-
ina hrycja á kistulokið, en enginn
má sköpum renna. —
Kristj n heitinn vsr fæddur 12.
nóv. 1884 á Reyðarvatai á Rang-
árvöllum og óist að mestu upp í
Fijótsþlýðinni, Foreldrar hans vorn
þau Þorleiíur Þorleifsson, er í 40 ár
var vinnumaður á Barkastöðum i
Fljótshlíð, vei iiðinn maður og dug-
Iegur, og Sígríður Árnadóttir, sem
íiuttist tii Reykjavíkur árið 1907
og bjó þar til dánardags (22. ág.
1919) hjá Ólafi syni sínum. Kríst-
ján heitinn var tvíkvæntur og
eignaðist í fyrra hjónabandi 2
börn, ;.cm bæði eru á lifi, og i
síðara 10 börn, þar af eru 5 á Iífi.
Kristján hsitinn var greindur
maður og ákveðinn, einhver hinn
framgjarnasti þeirra manna sem
eg htfi unnið með. Skorti hann
ttvorkikdug né þor. Hann var hve-
nær sem tækifæri gafst albúinn
að leggja í stórræði, enda var
hugur hans víðfeðmur til siðustn
stundar. Hann íók öflugsn þátt í
starísemi J afnaðarmaimaíélagsins,
enda voru honum falin þar mikil-
væg störf.
Hann er nú fallinn í vaiinn,
sem margir sðrir íélagar vorir, ef
tii vili fyrir tfmann vegna heims
bölsins mikla, fátæktarinnar, sem
hann fór ekki varhiuta af Ættum
vér þá, féiagar hans, að fylkja liði
með honum í siðasta sinn; hefir
hann víst síst búist við að svo
snemma yrði. —
Eg þakka Kristjáni, félaga m(n
um og vini, fyrir góða samvinnu
í þaifir réttiætls og fiiðar. Vér
muuurn hann aiiir íélagar.
*/s Hendrik J. S. Ottósson.
Sterllngsstr an ðið.
Farþegum og pósti, ásamt far-
þegaflutningi var í gær bjargað
úr Sterling. Um miðjan dag i gær
féll framsigian og f gærkvöidi var
skipið háiffuit af sjó. Botninn er
sagður úr þvf að framan. Geir
fór áleiðis austur f gærdag, en
nokkru eítir að hann fór kom
skeyti um það, að gagnsiaust
mundi að reyna björgunartiiraunir.
Sterling er vátrygð fyrir 1 milj
50 þús. kr. ,
jtokkrar kagleitiagar.
Eítír Hafnfirðing.
Hér sýnist ekki ásíæSa til að
ásaka verkamenn svo mjög, því
á þeim tfmum v&r rsjög erfitt
fyrir einstakiinga og þjóðina, að
vinna fyrir sínu dagSega brauði,
nema með þvf meiri rparsemi og
sfvakaadi umhyggju fyrir morgun
deginum, svo það var síst að undra
þótt mörgum öreiganum þætti
fýsilegra að ráða stg tií þessara
nýju máttarstólpa þjóðfélagsins
fyrir ákveðið kaup þótt lítið væri,
og guilin Ioforð um framifðarvipnu,
Þvi samkvæmt starfrækslu þessa
ein&taklinga, var um að gera, að
verkamenn íjöimentu sem mest,
þess betra fyrir þá að þrykkja
niður kaupinu.
öll þessi ár hafa einstaklingar
og þingið verið að stagast á þvf,
að sjáifsagt væri að setja á síoíö!
víðsvegar um landið kornforðabúr
til að fýrirbyggja kvikfjár hruœ
hjá bændum, ef ís eða hatðæri
bæri að höndum, og er slfkt bæði
hagfræðisiega rétt og mannúðlegt.
Ea hvað hefir svo verið gert fyrir
atvi&nutryggingar verkalýðsinsf
Eða um það rættf
Nú þykist eg vita, að hver
hugsandi maður, ef hann ekki
hefir andlegan „tracoma* sjái, að
verkaiýðurinn getur ekki íifað til
lengdar á þeirri atvinnu sem nú
er eða sýnist framundan, jafnvef
þó að kaupið vtsri margfaldað.
Sést nú bezt hvað réttlátt er að
miða kaup við hagskýrslur, þegar
ekki er vinna nema iftinn hluta
úr árinu, og að eins fyrir lítinn
hluta flokksins.
Enn fremur hygg eg, að margur
muni sjá, að það er ekki að búast
við, að í náinni framtlð sé um
þá atvinnu að ræða hjá einstakl-
ingum, ef þeir kynna sér Mann-
kynssöguna, þvi hún sýnir undan-
tekniugarlaust, að niðurfatlstímar
striðs áhrifanna eru ætið þeir sömu
og þeir nú sýna sig.
Að andleg og iikamleg neyð
eru afleiðingar þess, þegaraðhinn
hrikaiegi djöíuli auðs og samkepni
einstaklinga er búin að brenna og
svæla heiilrar aldar erfiði hinna
vinnandi handa verkalýðsins um
heim alian.
Það virðist þvf hverjum manni
sýnilegt, að framleiðsian er ekkí
tiyggur íífsstoín verkalýði, fyr en
hún er komin f hendur þjóðarinn-1
ar sem framleiðanda.
Un ðagim og vqisa.
Frönsk lisklskip eru mörg
stödd hér á höfninni um þessar
mundir.
Járnbrantin hætti f gær starfL
Er nú búið að fylla upp við höfn-
ina, en eftir er áð hiaða norður
vegginn.
Fargjöld Eimskipafélagsina
hafa fyúr nokkru lækk&ð um 10%.
Dómnr. Sagt er að svokallaður
hæztiréttur hafi kveðið upp svo-
nefndan dóm, að Ólafur Friðriks-