Tíminn Sunnudagsblað - 19.09.1965, Blaðsíða 5

c>>:>>:>»>:>;>:>>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>>:>:>:>:>:>:>:>:>>>>:>>:>:>>*:>>;>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>>:>;>>:>:>:>:>:>>>:>>:>:>:>>:>:>>>:>:>>;
ÞRJÚ KVÆÐI í ÞÝÐINGU ERLU
LÆKURINH EFTIR TENNYSON
Mér skaut þar upp, sem blesönd býr
og hegrinn heimaalinn.
í gegnum burknann legg ég leið,
og líð með nið um dafinn.
Ég gutlast fram um grýttan veg,
f kröppum krókum freyði,
og suða mjúkt við sendinn hyl,
en rym við grjót í reiði.
Ég buldra, skvaldra, bugðast, renn,
mig héillar hyldjúp áin,
því koma og fara mega menn,
en mín er eilíf þráin.
Úr hvippum fram ég lyppast létt,
með stöku blóm á straumi,
og vænar bröndur hoppa hátt
í hylja minna flaumi.
Á göngu minni hér og hvar^
þá tregða læt ég flauminn,
og malarbotninn gullni gljár
í gegnum silfurstrauminn.
Ég velt án hvíldar áfram enn
til móts við móðu stranga.
Því koma og fara mega menn,
en mín er þrotlaus ganga.
Og framhjá líður grasflöt græn
með gróna heslikanta.
Ég bæri hið góða gleym-mér-ei,
sem grær í tryggðapanta.
Ég renn með Ijóss og skugga skil
og freyði í gljúfragiljum,
læt geisla bregða létt á leik
í lygnum, sendnum hyljum.
Ég velt og liðast áfram enn
til móts við móðu stranga.
Því koma og fara mega menn,
en mín er þrotlaus ganga.
KOMDU f NÓTT EFTIR C. KJERULF
Ertu að eilífu mín?
Elskarðu mig?
Kom þá f nótt, kom þá í nótt
og nefndu þig.
Komdu þá klukkan slær tólf
kunnugan veg.
Þá sefur pabbi, þá sefur mamma,
þá vaki ég.
Varlega dreptu á dyr,
hreyf loku hljótt.
Hugsar þá pabbi, hugsar þá mamma:
Hvasst er í nótt.
FEGURÐ EFTIR BYRON
Hún gengur fögur fram sem nótt,
er fjölstirnd blikar, laus við ský,
og allt hið bezta, bjart og dökkt
er blandað svip og tillit í,
svo myndast þýður birtublær,
sem bjartur dagur aldrei nær.
Um hennar kinn og bjarta brá,
er bros með skærum roða fer,
svo miltf en þó af mælskugnótt,
það merki sálargöfgi ber
um hugarfrið, er hvergi brást,
og hjarta ríkt af sannri ást.
1
I
1
I
I
:♦:
ð
:♦:
:♦:
:♦:
ð
ð
ð
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
ð
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
ð
;♦
:♦
:♦.
:♦
:♦’
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:♦
:<
:<
y
>:>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>:>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>:>>>:>>:>>>>>>>>:>>>”
Langanesi, þar sem Bjarni var vinnu-
maður. Utanáskrift var óvenjuleg,
stíluð til Kölska sjálfs, og hafði send-
andi augsýnilega ætlazt til, að sá
með hornin og klaufisnar hefði
rænu á að vitja þess. Efni bréfsins
var sem só hagstætt samningsboð
honum til handa. Títtnefndur Bjami
bauð fram sálu sína til eilífrar vistar
í Víti, ef Kölski vildi í staðinn út-
vega honum vissa stúlku, sem nafn-
greind var.
Þetta sagnasafn sitt kallar Guð-
finna Völuskjóðu, og þar má finna
ýmsar sagnir, hrakningasögur og fróð
leik um förumenn, sem hún sá í
bernsku. Margt af því verður minn
isstætt, bannig er til dæmis um harm
sögu Jóhanns bera.
Jóhann var efnaður bóndi í Húna
vatnssýslu, vel gefinn og virtur
Hann var kominn yfir fertugt og átt
konu og tvo syni, þegar það hent
hann að verða ástfanginn af ungr
T I M I N N - SUNNUDAGSBLAÐ
84!