Tíminn Sunnudagsblað - 02.04.1967, Side 18

§
ÚR SYRPU BÓNDANS
Höfundur þessara hendinga, Pétur Þörarinsson, faeddist að Hraunl f Keldudal við Dýrafjörð, en b|ó búi sínu
að Kambshóli i Svínadai árin 1950—1964.
Brugðið búi
Kveð ég að hausti,
hugurinn klökknar,
himinninn þokugrár.
Hvað er að gerast?
Vangi minn vöknar.
Voru það saknaðartár?
Hvers er að sakna?
Hrjósturs og hríða,
hrellinga, kulda og strits.
Hér var þó stundum
í brjósti mér blíða,
brennandi löngun til vits.
Nú á að kveðja,
það kólnar í dölum,
kjarkurinn vikinn á braut.
Von er á hríðum
í svalköldum sölum,
sumar f aldanna skaut.
Allt ber að þakka,
þrautir og gleði,
þess vil ég minnast hér.
Handleiðslu guðs
mínu ráði réði
og ræður að lokum mér.
Kveð ég hér allt,
sem ég kunni að meta,
kulda, myrkur og hrfð.
Þelr munu starfa,
sem starfað geta
af stórhug
á komandi tíð.
Hér hafa börnin mín
brosað og grátið,
bundið sín fyrstu spor
í brekku hjá túnfæti,
leikið og látið,
lifað hin fegurstu vor.
Kveð ég hér urðlr,
hæðlr og hóla,
hálfdeigjur, lautir, slörk
kveð ég þig, sóley,
fífill og fjóla,
fjalldrapi, lyng og björk.
Hér hef ég beðið
við brjóst minnar vinu
um birtu og hækkandi sól,
hér, hef ég starað,
þá stjörnurnar skinu
— starað unz hjarta mitt kól.
Kveð ég hér þresti,
lóur og lóma,
laufblöð og visin strá,
kveð ég hér vorsins
vermandi hlióma,
vini, sem allir þrá.
282
TÍHINN - SUNNUDAGSBLAÐ