Tíminn Sunnudagsblað - 15.06.1969, Síða 5

doHaina, Þegar Skaptj heiitirm fél
ijfcá, var bú hans vM á 32 þúsuncHr
áoiiaha, Oig er þó sagt, að virðing-
|n haá veri'ð mi&’ð vlja gerð held-
pir lág, 20% lægri en það, slelm
^alið er vaniaillelgtt ©angvörlð. SbuŒd-
4r nmuinlu enlgair h'afa hvilt á bú-
tó]|U.“
Skapti stoniifiaði viiini sínuim og
írænda, Snonna Jónssyni, bónda og
hreppstjóra á Þverá í Laxárdal í
é.-Þimg. allllioífit semdfbréf að vestart.
Mikil'l fróðléikur er í þ'essum bréf-
um uim hiinin veiiigefna mamn og at-
orkusamia, Stoapta Arason, „nýja
lanidið“ og Hífsbalnáttu íslendinga
þar.
Ég hefi femgið ieyfi ©igendia bréf
-anrna til a® taka — eftir vi'l'd —
afrit af bréfuimuim eða köflum úr
þeim handa Suin'mmdiagsbllaiði Tím
ans, og fatra þessi afrit nnín hér
á eftir.
I.
Kimmoumt P.O. 25. jan., 1875.
Heiðraði, toæri fræmdi. Drottinn
serndi þér síma náð og ble®sun á
þessi nýbyrjáða ári.
Mig máinmiir, að ég lofaði þétr
að ég skyldi semda bér bréfmiða,
þegar ég væri komirnn í nýja toeitn-
inn, ef mér auðnaðist að komiaist
það. en etotoi leit ú't fyrir að það
mumdi gainiga fflijótt eða vel. Mér
diatt ekki í hug 3. sept., þegar ég
iréði mér far nneð skipinu Sæ-
björgu tffl Noregs, að ég mumdi þá
imnan þrigigj.a vitoma verða kom-
inn til Ameríku. Ég nenni ekki að
skirifa ferðasögu míma. Þess er held
ur ekki þörf, þvi ég hef skrifað
hana og semt S. Jakobsem á Húsa-
vík. Þú getur lesið hania bjá hon-
um, ef þú vfflit. Og segðu H'aldórs-
sbaðabræðirunn og Tryggva í Kast-
hvaramá, að ef þedr" viHja vita,
hvermig mér hefur liðið síðan ég
fór frá íslandi, geiti þédnr feng'ið að
sjá það í bréfi minu til Jakob-
sens. Ég sendi þeim Mnu síðar, ef
ég liifi lengi. Hið samia máttu segja
Eenedákt bróður þínuim.
Vér landiair, sem si'gá'duim (frá
Evrópu) með gufustoipinu S't.
Partiek, stiguim á land í Quebec,
23. sept., komuim tiá Toronto 25.
s.m., fóruim þaðan hdingað til Kín-
mount 9. okt. — Flesit ógift kven-
fólk fór í vistir mneðan vér d'völd-
uimst í Toronto. Sumar vistuðust þar
tSl lemgni tínna. Guðfinna systir mín
var þair í Sömu visbinni síðaiSt, þeg
air bún skrifaði mér. Hún hafði þar
góðan váðungermiimg, en mi'kið að
gera, kaup um mánuðinn 4—5
doiíl. — Sigríður og Aðalbjörg
Jóakimsdætor fóru fyrst bil Lirnd-
saiy. Slá bær er niál. 30 mtor héð-
an í suðaustmln. En þær eru nú
kómnair tll Touionto. Ég hygg þú
háfir étoki þektot fflieira ógift kven-
fóiilk, sem í Iföirimni vair, svo ég
storifa ekki uim það im'eira. /
Noktorir lausir menn munu hafa
fariið í vistir bffl bænda, e.n fáir
vistað sig tl áirs. Bæmdur hér
bjóða vinnuimiönnuim 100—140 dol
alna uim ári'ð.
Firiá Toronfo h'iimgað norðui til
Kínmount eru 100 anílur. Hingáð
Igigur ekfci jármbrauit, en veri'ð er
áð 'iieggjia hama hinigað frá Lind-
saiy. Vér íslendinigar höfum for-
gang að vinmu við jánnbrauibar-
gerðina. Sú vinna er heldur þunig.
Vénmutímiinn er 9V2 —10 toHsi á dag,
ein stumduim þarf maður að ganga
2—3 míluir tií vinmustaðairims.
Vininan er að graifa í gegn um
smiáhæðir, miotoa moildimni upp í
kerrur, sem beSbar gianiga fynir,
keyra hana síðan í lægðir og smá-
gi'l. Stundiuim er etoið í hjólböruim,
þeigar slkamimt er að aka. En þar
sem slétt er, eæ graiffið á báðar sáð-
uæ mieðfram brautinni og kas'bað
upp í hama, litot og g'jört hefir ver-
ið við braútargerðiiima á Fljótsheiði.
Ég giait þess í bréfdinu tffl S. Jak-
obsemis, að vér hiefðuim lenigi átt
von á stjómianagentinuini hingað
tffl að segja osss, lwaða kosti vér fá-
um, ef vér tökum hér tamd. Hainn
er nú komfon, svo ég ætl'a að láta
bréfið bí'ða til morgums, svo ég
gebi saigt þér eititbvað því ábrær-
amdii.
Frh. 26. jan. ‘75. Nú enum vér
búnir að beyna náðarr'aiust agents-
ins. Vér höfum 'lenigi þrá'ð fcomiu
iraii'S hingað. Vér vonuðum, að
hann mundi bæta úr atviininuisfcorti
vorum, ásiamt fllieira, er afliaga hef-
ir genigið. Einnig vonuðum vér, að
bainn mundi gefa oss vissu fyrir
því, að vér femgjum þamm styrk,
sem vér hugðum, að inmflytjend-
um væri veittur hér í Omtario (sjá
Domimion of Canada). Okkur veitt-
ist sú náð að fá að bera upp kvart-
anir vorar vi'ð barnn. Hann Mýddi
á þær með miesto efti'rtekt, en mér
virtist liann vlllja tooma okfcnr tid
að brúa því. að það, sem vér kvört-
uðuim um, væri oss sjálifum áð
kenna og Myti því að Mlla nfður.
Þáð, sem i'andtökuna áhrærði.
sagði hann oss, vér fengjum Tand
geí’nnA en emgian styrk, utan þann,
er vér v*’;rum búnir að fá. (Ég
hefd getið uim þamn styrk í bréfi
mínu til S. Jakobsems.) Einmig
tjáði hann oss, að vór femgjum
heidur ekki (upp á l'án) endurbæt-
ur á jörðuim vorum, t.d. hús og
ruddan Mlött. Ekki þurfa vestur-
fairar í surnár að gimnast til Ont-
amo fraifnar en amimarra s-fcaða í Am- v
erílku fyrir inmtektirnar, sem getið
er um í Norðanfara rnr. 51—52.
Riifcsfcjórinin ættd að liei'ðrétba það.
Hann má draga frá 27 rd. — a.m.
k. 15 rd.
Á 'Mðimmi hiingað frá Toronto
töpuðust noklkrar hirzluir af fflutn
inigi voruim. Sá skaði var metinin
niál. 70—80 d'oll. Emiga von heíf ég
nú u-m að sá sfcaði verði bætbur.
— Þefcta bréf verður óttalega
lieið'inieigt. Þú imyndar þér, frændi,
þegar þú leist það, að ég sé mjög
óánægður.
Nei, ned, nei, mei, sussu, sussu
mei! En það er nokikuð „brelilið“
að vera í Ameriku. Ég var í leiðin-
liegu og illiu skapi, þegar ég beið
á Ak'Ureyri eftir ferjumni yfir Atl-
ainitshatfdð. En síðan ég siapp úr
því heiimkynini lúsa oig leiðinda,
hielfi ég verdð rólegur og fráleitt
er,—að miiig lamgi beiim tffl íslHandB.
En því er vehr, að ekfcj synigja affl-
ir iandiar hér um það í saima tón
og ég. Suanar komuirnar eru bálf-
viblausar atf óyndi. Það er mMu
betra ab' vena kon'UÍiauis en að
þurfia að stríða við þær vankakind-
uir.
Malrigt hefir borið fyrir sjóndr
oktoar liand'ainma síðah vér fórum
að heimiam. Gaman hefðir þii haft
aí að vera á reisumní með mór.
Forl'áitbu klórið, . góði frændi.
Berðu kæra kveðjú mína fóliki
þimu. Guð og gæfan fyligi þér.
S.Arason.
II.
Kj'ffllvík, 26. des. 1877.
Góði firændi-
Hér með votfca óg þér niifct alúð-
airtþakklæti fyrir þitfc góðia bréf
(dags. 18. febr. þ.ár. meðt. 30.
apríl).
Mér þóbfci injög vænfc um að fá
það, því það er hið edma bróf, sem
ég hef 'femgið frá íslandi síðan ég
fór þaðan, nema eibt eða tvö bréf
frá Jakobsen sáluga, sem var á
Iíúsavík. Ég var orðirnn S'\ro reiður
við fræmduir imína og fcunmimgj'a,
sem ég h-afði semt Mnur, fyrir það
að eng.insi þeLrra Storiifaði mér, að
/
TÍMINN
SUNNUDAGSBLA®
509