Tíminn Sunnudagsblað - 23.05.1971, Qupperneq 16

Vestmannaeyjar — ein útgerSarstöSvanna sem eru hvorki m meira né minna en máttarstélpar íslenzks þjóSfélags.
Hversu oft leiða til daemis skrifstofumenn i embættisstofnunum bönkum og viðskiptafyrirtækjum hugann aS þvi,
að án nógu fjölmennrar og harðsækinnar fiskimannastéttar i útgerðarbæjum landsins hryndi pappirsveldi þeirra
til grunna á örAömmum tíma?
Að leggja rækt við horfnar
kyi tisló ðir c >g ti úa á 1 ieill og I lam-
• 11 lgj« i þei rra, sem 6 bornar c ;rii i
l í seinni tíð hefur verið gefinn
út fjöldi tímarita og ársrita, sem
mega með sönnu héraðsrit heita,
tengd einu eða fáum lögsagnar-
umdæmum — stundum jafnvcl að
eins einu sveitarfélagi eða byggð-
arlagi. Mikla elju þarf til þess að
halda slíkum ritum út ár eftir ár,
einkum ef það er gert með sóma,
en um héraðsrit þessi sum, er það
að segja, að þau eru sérlega
skemmtilega að heiman gerð, og í
þeim öllum er dregið saman mik-
ið efni, sem oft er þess eðlis, að
gildi þess vex, er fram líða stund-
ir.
Stundum er mjór mikils vísir.
Hér á borðinu fyrir framan mig
liggur Vestmannaeyjaritið Blik.
Fyrir hálfum fjórða tug ára byrj-"
aði það á litlum og fátæklegum
heftum, sem gefin voru út í nafni
gagnfræðaskólans í Vestmanna-
eyjum — nánast eins konar skóla-
blað, ætlað nemendunum til upp-
örvunar, jafnframt því sem það
var skólastjóranum, Þorsteini Þ.
Víglundssyni, tæki til þess að
minna almenning í Eyjum á stofn-
un sína, hlutverk hennar og þarf-
ir, er ekki mun hafa veitt af, því
að framan af ævi hans gust-
aði oft um skólann af ýmsum átt-
um, iðulega af harla annarlegum
ástæðum.
Senn var sýnt, að þetta var rit,
sem til vaxtar var borið, þótt varla
hafi það gerzt af sjálfu sér, held-
ur hitt komið til, að Þorsteinn Þ.
Víglundsson var kappsfullur at-
orkumaður, sem blés í það lífi og
þrótti. Það varð ársrit og lielgaði
sér ár frá ári víðari vettvang, þar
sem var saga Vestmannaeyja og
atvinnuhættir, lífsvenjur og menn-
ing Vestmannaeyinga. Nafni gagn-
448
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ