Íslendingaþættir Tímans - 27.06.1969, Blaðsíða 12
MINNING
HELGI PÉTURSSON
sérleyfishafi, Gröf, Miklaholtshreppi
Haiuisifáð 1918 er möi 'gum mtaiiws-
stætt, eir pá voru komnir til vits
og áira. Þá barst t.fl laindstais hta
miaimnskiæða peist, sem mefnd var
spanskasýkin Hún vairð einina skæð
uisit í Reykjavík og nágirenini, en
biairst þó víðar um iandið. Þó tókst
að verja einstdka iandshtuta með
sóititvarnaráðstöfunium — Þannig
var það með Snæfieálsnesi'ð. Veifcim
bianst aldirei lengra en í Eyjaihrepp
imin.
Miininiir niig að vorður væri sett-
uir við þjóðveginm undir H'afurs-
feffli og tókst þannig að stöðva sýk
taa. Um og fyrit áramótin var
þessi miannskæða pest í rénun og
voru þá samgöngrur aftur lieyfðar
miflli hé'-aða.
Þenman vetur 1918 tiil 1919 var
ég heáima a Sn-vrrdstóðuim, þar semi
pestin b-arst þangað urn haustið, og
miiis©ti éig v:ð það af óTlunt atvininiu-
voniuim.
Bn þvj get ég þeissa hér, að
þemman vetur kymntist óg í fyrstu
Hefliga Péturssyni, sem nú er lát-
iinm rúimiega sextugur að aidn.
Li'tilu eftir áramótm þeninan uim-
rædda vetur. réðisi ég farkenniari
í Milkfliahioltshinepp, uim tveggja eðia
þráiggija miániaðaSkieið. Þettia vair
mtain fyrstj konmsluvetur eftir að
ég Jau'k kennaraprófi. og er mér
því þessi kemmsluibtaii minnásstæð-
ur.
Það þótti víst al'drei sérlega
mieirlkiflieig atvtana að vema lauinialítiifll
fiairkeinmari, en þetta fór þó mjöig
eifitflir héraði og nemenduim. En
þes-d sbutti kennstatími minm þemn
ain vetur, er mér svc -mtamiisstæður,
ag uim hann á ég svo géðar mimn-
iinigar, að mér hefur eiginfleiga afltíð
þóitt værnt um Miklaholitghrepp og
MiilklHhireppiniga síðam
Og nemendahóp mimm þenmian
veituir hef ég jafnan taflið bifl mdnna
beabu vina
Em nú hafa aflflt of fflljótí faifllið
sköið i þemman mdnn viniaðióp, þar
seim Jóflranm Sæmuindssoe, pró-
fessor ©r iáttain fyrir nokikau, sömu
flieiöis A'iexander iiuðbjarbsson frá
Sbafckhamri og nú siðast hefur sigð
dauðan'S hi+ti Heiga vin minn Pét-
ursson Eftir eru ;iú lifandi af þess-
um ágæta nemendahópi, Siiguxður
Óflaison hri.. Guðbtandur Guðbjarbs-
son frá Hjat'ðarfeJi, Sigurjón Hall-
varðsson fullferúi og þeir bræður
Björn og Kristjám Tóhannssynir.
vegavankstjórar
Hefligi Pétursson var þá fjórtán
vetna, og var þetta hians síðasti
mámisvietuir fyrii fermiimgu. —
Ektkert af þesjum ungu miönnum
haifði ég séð áðu: en vefl lieizt mér
strax á hopinn og voi reyndist mér
'hanm, bæði í námi op leiflt,
Hefligi Pétursson var ekkj stór
vextá eftir aldri en kvikur og snar
í hireyftaiguim, sbæfltur o.g mjög
st'erfleur efitir stærð. — Er mér það
í miiinmd, er ég löngu siðár, var
með honum í stoemmtiifeirð, og kom
um við þá að Húsafeli ásamt flleára
fóflikii, að þá var það Hefllgi Péburs-
son, sem etan af fáum flyfti hinná
firægu HúsiafefliLs-hefllu.
Það er ekki ætlun mta í þessum
fáu miininnigarorðum að rekja
starfissög.i Heflga Péturssonar um
nær háflifinar aldar skeið, en eims og
hanm reyndisb mér sem memamdi
fyrir 50 áruim, etas hefUT hann
reynzt í sinu lífsstarfi
Þessi ungi, eiignaflausi pifltur,
Lagði út i fjárfrekt fyriirbæki. sem
krafðiist haigsýni og dugnaðar, og
hafði nú, að liðmum fjórum ára-
buigum hafizt upp úr eignafleysi í
t-raustam og vel stæðan atvinnurek-
andia í atvinnugreta, sem mörgum
h-efuir 'reynzt viðsiál og fjárfirek.
En Helgi Pétursson var hagsýnn
>g gætiinn fjármálamaðuir, þraut-
sei'gur og traustur, er á reyndi í
f'erðafl'ögum og ávann sér braust
sinna samferðamanna
En eiltt vifl ég nefna sérsfeaklega,
«m sýnir samheidni fjöflskyldunn-
ar, og hagsýni húsbóndans, að
jafnóðum og fliinár umgu piltar
þeirra hjóna komust á legg. fóru
þeir strax að vinna við fyrirtækið,
og er þedr hófðu aldur feil, gerðust
þedæ biflistjórar á sórleyfdsleiðuim
föður síns og áuinnu sér allra traust
sem ágætir bílstiórar, gæ-tn-ir og
öruiggir.
Helgi Péburssoii ræddist að Borg
í Miiklaihoitshreppi hinn 16. septem
ber 1905. Hanm lézt . Boirgarspítai-
anum í Reykj-avik htan 22. maí s.l.
Árið 1933 kvæntist Heflgi Péturs-
son Unni Haildórsdóttur frá Gröf.
Þau eágnuðust fimm börn, fjóra
synd og eina dóttuir Eru þau öflfl á
IIM, mannvænleig og vel gefta, sem
emft haifa beztu kosti fo'reld'ra sinina.
HieJigd Pétursson var hamimigju
maður í ölflu flífd sírnu, en mesta
fliamiinigrja hans va-r að eiignast gflæsi
laga oig ágæta konu, sem var heim-
ilsprýði oig fyriirmyndar húsifreyja.
En eikto'i var það leiflour einm að
gerast húsfreyja í Gröf í MMalhoflts
hireppi, er þau hjón reistu þar bú.
Þar var mikil önn af umferðtamá
í saimibaindi við sórflieyfiisferðirnar,
og miöngu þuirfti að sdinrna ag mar'gt
að afgireiða o.g þar á mieðafl pósti
12
fSLENDINGAÞÆTTIR