Íslendingaþættir Tímans - 27.06.1969, Qupperneq 19

Guðlaugur Lárusson
verzlunarmaður
mura niatfmi'ð dregið af því að tengda
samw hans Signrgeir var aðalsmið
urinn, en Agnar skmiut Guðmund-
air seim þá var ungur að árum
lagði' þar einnig hönd a® verki.
Gestiir seim mn i þetta hús koma
sjá fdjóíbt reglusemi. sniiekkvísi og
þiáfmiað íbúanna, en slíkt hið siarnia
mátti oig lita í litla bænum.
Aðiafflífsstörf Guðmundar voru,
verkstjórn við vegavinnu og kjöt-
mat að ógleymun tamniinigu hesta,
en þar var hann í firemstu röð
þeima sem sýridu leikni í því að
temja hesta. Ofr var gaman að sjá
hveirsu góður hestur varð úr göld-
um fioia í nönduim hans, þar
traust var hönd á taummum og
táilþrif góð hjá klárnum, það mátti
teiijast táknrænt í MfsferM Guð-
mundar að hann skyldi kveðja
þennan heim sitiandi á ednurn sim-
um góðhesti og vini
Þeigair ég fluibtá hurt úr Húna-
þinigi oig sagði iausu kjötm'atsatanfi
hjá Sláturfélagi Austur-Húnvetn-
inga benti ég þáverandi kaupféiags
og sláturfelagssitjóra Jóni S. Bald-
uns á G'uðmund, sem efitáirmann
minn, en hann hafði um tugi ára
unnið í fiiokki kjöthúsfóiks sem ég
hafði yfir að ráða, taldi óg hiann
bezt kjörinu tii stiairfsinis af mönn-
uni þeim sem ég þekkti, vegna
kunnuigleika, verkst j ornarhæfi-
leika, trúmanmslku í starfi og óhlut
dirægni. Það varð að ráði að hann
war vallnn, þó fleiri byðust. Þessu
stiairfi hélt hanm tffll dauðadags og
eOdki hef ég heyrt neinn Húnvetn-
ing bena brigður á að vel hafi til
tekizt þagar hann var skipaður til
stairfsims,
Fjarri var það þér Guðmunduir
vfflmtr mfflnn að sækjast eiftáir upp-
hecfð og auð, enda mun það létt-
vægt fundið á leið tffl lamdsims
hielliga. Heldur miun heiðaiieiki
þinin, trúmennska í starfi og tryggð
vilð ástvini þína og aðra er þú
kynmitist á langri ævi, verða gl'að-
ur geisM á þinni nýju vegferð.
Við hjónin þökfcum þér órofa
tryggð og biðj um pér Messumair
guðs á landi Mfenda.
Hjiartianlegar samúðailkveðjuir
seindum við þér Siiguirunnuir, böirn
um ýkkiaír hjánianna og öðirum ván-
um ykkar og venslafólki, með inni
legri þökk fyrir afflt Mðið.
Við vonum að ljúfar enduirminn
ingatr um elisfculiegan eiginmann og
föður verði eftirlifiam'di f jölskyMu
huiggum harani gegn
Ámi E. Blandon.
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
10. júní síðastliðinn, andaðist í
Landspítaianum Guðlaugur Lárus-
son, 74 ária að aldri. Fæddur var
hanm 27. 5 1895 í Álftaigrótf í Mýr-
dai, somur hjónanna Arnlaugair
EinansdóttuT og Lárusar Pálma
Finmssonar. Umgur að árum fttlutit-
ist hann að heiman tffl móðuirsyst-
ur sinnair, Áslaugai Einarsdóttar
og miamms hennar, Stefáns Bjama-
soniar að Bjólu, og dvaldist hjá
þetím fram yfir tvítugsaMiur, og
var þeám i ala staði sem góður
soniur. Mikill starfsmaður, trúr og
ínaiustur í ölum störfum. Síðam lá
leiðin tffl Reykjavlkur til móður-
bróður hans, Bergs Eiuarssonar
sútara og lærði hann þá iðn hjá
honum Fór hann til Danmerkur
tffl fiuMkomnara náms í þeirri iðn.
En aðalstarf hans var verzlunar-
sförf.
Eirns og að Mkum læbur hefur
það ekki verið sérsauk'ailaust fyrir
10 ára draug að flytjast úr forel'dra
húsuim, frá syisrtikinahópmum í fjar-
lægt hérað, þótt tffl venzla og vina-
fótílks væri farið, en á það minnt-
istt hamn aldrei, enda affla ævima
dulliur og fátalaðuir um sín etíigin'
mál. En þeim mun opnari fyrir
þörf náungans að rétta hjálpar-
hömid, hvar sem þvi varð við komið.V
Og vissulega vorum við mörg sem
niutum þess í rifcum mæli. Verk-
laigni hans og smiekkvísi naut sín
svo vel í því að fegra og l'agfæna
bæði éíbt og anuað hiá frændum og
vimium, Hann ferðáðist milkið um
siilt kæra land, og kunini vel að
meta, og átti í ríkum mæ® gott
fegurðarskim, sem sé vetí læs á
fegurð náttúrunnar og áitti hana
orðið mikið og fafflegt satfn mynda,
sem hann tók á ferðum sínum.
Hafa margir notið þess að ferðast
með honum um þa óglieymanlegu
staði og náttúrufegurð, jafnvél þó
þeiir hatfi setið heima í stofiunni
sinmi, því alltaif var hann reiðubú-
inn að sýna vinum og kunmimgj-
um myndirnar sinar og skýrði þá
frá á simn hógværa hátt, sem hon-
um vair svo eiginlegur.
Og nú að lieiðaa'lokum Laugi
frændi, eins og okkur var tarnast
að kalffla þig, þökkum við aif ailhiuig
lönguiliðnar samveirustundir og eins
hánair, er þú sóttix okfcur heim á
okfcar eigin heáimi'li alltaf tffl
ánægiju og uppbyggimgar. Fulváss
þess að þú ujótir enm btíóm-
skrýddra dala og hieiðríkju háfjalá
sala.
/
Guð veri meö þór á mýjuan ilieið-
um.
x
Frændkona.
19