Íslendingaþættir Tímans - 05.07.1969, Blaðsíða 21

GULLBRÚÐKAUP
Guðrún Árnadóttir og
Sigurður Einarsson
FRÁ VOGI Á MÝRUM
Þ&nm 18. þ.m. áttu sæmda'rhjón-
Sn Guðirúm Áimadóttir og SigurðUT
Eámiarssom fmá Vogi á Mýrum gull-
brúðkaup. Að Voigli bjuggu þau all-
an slinm búsfeap, þar til fyrir moikkr
uim árurni að þau brugðu búi og
f'luttu suður í Kópavoig og eiga nú
beóm'a á Sfeótatröð 8 þair í bæ.
Þ'að hefiuir Tlöngum fy*lgt Vogs-
hedmffliniu, sérstakur b'lær rausmair
og mymdairbnagis, án ó'hófs eða í-
buirðair. Svo var eiinmig í búsfeap
þessara heiðurshjóma, Þeir sem
miinrna þekkitu tl, furðuðu sig oft
á því, hviersu geistkvæmt alllLtaf var
í Vogi. En það seglr vissu'Iega síma
söigu. Ekfei sízt þar sem Voigur gét-
Ur emgarn vegimm talizt stamda við
þjóðbraut í þess orðs vemjutega
sfeilnimgi. Hér rikti því him ramm-
Islemzka gestriisni, ásamt hiýhug'og
’Veilviití í hvers mamins garð. Þau
vetrða trúlega aldirei tailim skiptin,
sem sv'eiitunigar og aðirir áttu það
orimdi að Vogi að sæfeja holT ráð
og uppörvum til hjómammia þar.
Þá var ekki orðmælgim eða fjasið
um hiutina, frekar en emdramær,
om gert það sem gera þurfti og
í miammOlegu valdi S'tóð. Og aldrei
0f þeim hijómuim mefmt meir. Þau
voiru áreiðamQieiga ekki rnörg mál-
eifui Hraumihrepps, seun ráðið var
iiykta, ám vitumdiar og áhrifa
bljiónamma í Vogi. Sarna var með
sókmairkirkju þeirra og framigamg
hemmar. Sarna hljóðláta trausta og
heiiladrjúga starfið.
Þeir murnu mú veira nofcku'ð
margir, sem umgtiinigar dvöldust í
Voigi, íemigri eða skemmri tíma.
Þeir fúnu þaðam með hlýjar og
bjartar emdurmimmimigar, sem emd-
ast mumu ævisbeiðið alt. Vissuiega
kymmtuist Vogshjómin Ifsbarátt-
uinmd ekki síður en aðrir. Lífstök-
in voru kanmski harðledfenu'st í tví-
sýnium veákimdum húsmóðurimmar
um mokkurt sfeeið, þó heyrðist
aldrei vomteysi eðia æðruorð.
Á þessum merku timamótum í
lífi Vogshjónanma veit ég að þeim
eru huigstæðust tvær mammvæml'eg-
ar dætur, temgdasymir og efnileg
barmabörm, sem og hlýhugur vina
og vemzfaf'óiks.
Um leið og ég þakka Guðrúmu
og Siigurði í Vogi al'la veTvild og
vimáttu mér og mimum margveitta
fyrr og síðar, bið ég þeim aiirar
guðsbless'umar.
J.S
matthías ásgeirsson
Framhald af bls. 10
miumu árin þair á eftir, miieðam hon-
um emtisit sæmileg 'hieitea, hafa
Vierið hams beztu ár og bætt hon-
Uim upp margt það, sem hanm
haifði farið á mis við áður. Em
K-'ajmlbúð þeirra varð ekki löng, að-
eiiras um siex ár. Nokkru fyrir jód
í vetur sem iiedð var hedlsu MattM-
asar svo fcomdð að hainm varð að
faggjast á sjúkrahús. Eftir lamga
og erfifða ]egu andaðist hamm þar
26. febr. s.i
Það var Mutvenk MattMasar og
æwisitarf að hiiúa og hlynma aö
mnigu Ifi nývöfcnuðu af dauða-
dvaiia vetrarims. Þau uindur geraÉ;
vor eftir vor. Gg það er trúa mím,
að mú hiafi hainm sjálifuir sammreynt,
að umidrið mikk sigur Ifsims yfír
dauðamium, gerist ekki aðeinis í rífei
máttúruinnar meðal himna magn-
Mjlú grænlítu mioiidarbarna, held-
ur einnág í lífd oklkar manmamma.
Ég og mitt fóik minmumst Matt-
hiíiasar með söfeniuði og þakkteti,
og konu hamis og ástvimuim bið ég
guðis blessunar.
Freysteinn Gunnarsson.
21
ÍSLENDINGAÞÆTTIR