Íslendingaþættir Tímans - 14.02.1973, Side 1

ISLENDINGAÞÆTTIR
Miðvikudagur 14. febr. 8. tölublað. 6. árg. Nr. 93. TIMANS
Benedikt Benediktsson
bóndi Sauðhúsum
Fæddur 14 mai 1886
Dáinn 24 marz 1972.
Benedikt var fæddur að Sauðhúsum,
og ólst þar upp i foreldrahúsum fram
til tvitugs aldurs. Foreldrar hans voru
Þorbjörg Jóhannesdóttir húsfrú og
Benedikt Benediktsson bóndi, Sauð-
húsum Laxárdalshreppi, Dalasýslu.
Tiu voru börn þeirra hjóna, og var
Benedikt næst elztur, eldri var
Jóhannes bóndi, Saurum i sömu sveit,
fæddur 31. okt 1884, dáinn 3. marz 1954.
Önnur systkini: Ása, saumakona,
búsett i Keykjavik, (dáin) giftist ekki
Kristin, gift Valgeir Kristjánssyni,
skera, búsett i Reykjavik, hann er
dáinn fyrir nokkrum árum. Sigurður,
giftur Ingibjörgu Ebenesardóttur
bjuggu i Búðardal. Hann lézt 10. jan
1949, 58 ára. Egill, ógiftur, dáinn 9
marz 1922, 29 ára. Guðmundur, húsa-
og húsgagnasmiður, giftur Helgu
Sigurðardóttur, búsett i Reykjavik.
Margrét, dó 24 ára. Marteinn, dó 19
ára, Elisabet, dó 14 ár. Föður sinn
missti Benedikt árið 1908, drukknaði i
Laxá, fæddur 5. sept. 1854. Ekkjan
ÞorbjÖrg Jóhannesdóttir hélt áfram
búskap, með stuðningi elztu barna
sinna, hætti búskap 1920. Fædd var
hún 1853.
Það má nærri geta, hvernig ekkjunni
með sin mörgu börn hafi verið innan-
brjósts eftir lát manns sins, efalaust
hefir hún búið yfir miklu sálarþreki,
að bugast ekki-, þvi þegar ein báran
ris, er önnur vis. Eins varð hér. Með
nokkra ára millibili dóu fjögur börn
hennar, öll á ungdómsárum^ dánar-
valdurinn tæring.
Ég man ömmu mina mjög litið, en
mér hefur verið sagt, að þetta mótlæti
hafi hún borið með sérstakri ró oe
stillingu. Þann sem yfir okkur ræður,
hefur hún efalaust beðið um hjálp og
styrk sér og sinum til handa, — og
verið bænheyrð.
Benedikt sonur hennar fór ekki var-
hluta af erfiðleikum lifsins á sinum
uppvaxtar árum, eins og að framan
greinir, hefir sjálfsagt brynjað sig
fyrir öldugangi lifsins, — innfyrir þá
brynju var örðugt að komast, en þeir
sem það gátu urðu margs visari um
manninn. Ég veit með vissu, að Bene-
dikt ólst upp við þau kjör, að allt þurfti
að spara, allt að nýta, engu að henda,
sem brúklegt var. Lifsviðhorf og
mótun þess fólks, hlýtur, að hafa
þróazt meö hverjum og einum af sam-
tiðinni, og þvi sem blasti við hverju
sinni. Við, sem ekki þekkjum hvað það
er, — að vanta öll þau lifs- og velmeg-
unarþægindi nútimans, erum harla
naum á að gera okkur grein fyrir
hvernig fólkið fleytti sér og sinum
áfram i gegnum lifið. Benedikt fluttist
að Þorbergsstöðum árið 1907, sem
ráðsmaður til Jóhönnu Stefánsdóttur,
sem var ekkja.
A Þorbergsstöðum var hann i 3 ár, á
þeim tima giftist hann Jóhönnu, og
fluttust þau að Kambsnesi Laxárdals-
hreppi árið 1910, þar bjuggu þau i þrjú
ár, Jóhanna lezt 1913. Eignuðust þau
eina dóttur, Kristinu að nafni og er hún
nú búsett i Reykjavik, gift Stefáni
Ölafssyni byggingarmanni. Siðari
kona Benedikts,Herdis
Guðmundsdóttir frá Skörðum, Mið-
dalahreppi. Fædd 2. marz 1187 lifir
hún mann sinn.
Börn þeirra hjóna, sem upp komust,
eru — Hugborg, gift Ölafi Jónssyni
kaupmanni Selfossi. Guðlaug Munda,
gift Rúdólf Friedel, (þýzkur)
gleraugnasérfræðingur búsett i
Duisburg Þýzkalandi, Egill hrepp-
stjóri, giftur Pálinu Jónsdóttir, búa á
Sauðhúsum.Tvibura eignuðust þau,
fæddust andvana.
Uppeldisbarn þeirra, Margrét Guð-
brandsdóttir, dóttir hjónanna Krist-
laugar Markúsdóttir frá Hornstöðum
og Guðbrandur Guðbrandssonar frá
Leiðólfsstöðum, skósmiðs á Hvamms-
tanga. Bæði þessi sæmdar hjón dáin.
Arið 1924 flytjast þau búferlum frá
Kambsnesi að Sauðhúsum og bjuggu
þar i rúm þrjátiu ár, er þau hættu bú-
skap, fluttust þau suður á land, hún til
dóttur sinnar og tengdasonar á Sel-
fossi, en hann á Elliheimilið Grund. A
sumrin dvaldi hann meðan heilsa
leyfði á fæðingar- og búleifð sinni
Sauðhúsum, hjá tengdadóttur sinni og
syni, þar leið honum vel og naut þess i
rikum mæli að fá að vera heima hjá
sinum, siðustu sumrin sem hann lifði.
Ég veit að hann bar þakklæti I brjósti
til tengdadóttur sinnar, fyrir alla
hennar umönnun og hjálp, svo og allra
sinna barna sem veittu honum alla þá
aðhlynningu, sem i þeirra valdi stóð.
Siðast er ég heimsótti hann að Grund,
var hann með þakklæti i huga til Birgis