Íslendingaþættir Tímans - 28.09.1974, Side 7
1
Á níræðisafmæli
Snorra Sigfússonar
bér brosi sólin björt á þessum degi
og bliöust minning vefji huga þinn,
hún lýsi þér sem ljós á förnum vegi
og líf og kærleik flytji til þin inn.
Þaö er svo margt sem minningarnar geyma,
og mun ei gleymast á langri ævibraut.
Þér ástarþakkir öll viö færum heima
fyr’ allt þaö góða, þú lézt oss falla i skaut.
Svo liföu heill og guð þig ávallt geymi,
i gleði og sorg þú steigst hér fyrstu spor.
Það mun ei gleymast, mannúö þin i heimi,
á meðan nafn þitt lifir meöal vor.
Þórunn Guömundsdóttir
Honum var það heilög skylda að hvetja
hina i góðu máli vel að duga,
og fiestum betur gekk að gróðursetja
gleði, trú og dyggð i barnsins huga.
Árinann Dalmannsson.
Bjarni Bjarnason
og reist vandað og myndarlegt ibúðar-
hús. — Þar stendur það vinalegt enn i
dag. Jón Sigurðsson Vigfússonar frá
Efstabæ i Skorradal var yfirsmiður
hússins, þjóðhagi hinn mesti og frá-
bærlega vandaður um vinnubrögð öll.
Þegar næsta haust var flutt inn i hið
nýja ibúðarhús. — Næstu árin var unn-
ið markvisst að þvi að reisa öll útihús
jarðarinnar, girða tún og úthaga,
leggja akveg heim af aðalbraut. Sam-
hliða þessu beitti Bjarni sér af alefli að
þvi að slétta túnið: var þar mikið verk
að vinna, meðan ristuspaði, skófla og
kvisl voru þar aðaljarðyrkjutækin. —
Matjurtir ræktaði hann og i allstórum
stll.
Bjarni á Skáney hlaut heiðursverð-
laun úr styrktarsjóði Kristjáns kon-
ungs IX. árið 1924 og tvisvar sinnum
ræktunarsjóðsverðiaun fyrir miklar
framkvæmdir i landbúnaði.
Það var enginn ys né hávaði i kring-
um þessar miklu og vönduðu
framkvæmdir á Skáney. — Það var
sem hvaðeina kæmist i framkvæmd
Framhald af bls 8.
gjörsamlega átakalaust: svo sjálfsagt
og eðlilegt þótt það að bæta og prýða á-
búðarjörðina, unz hún var orðin að
stórgiæsilegu höfuðbóli og héraðs-
prýði.
Handaverk húsfreyjunnar á Skáney
lýstu sér eigi aðeins i haglega gjörðum
hlutum og smekklegri niðurskipan
þeirra innan dyra. — Hún unni af al-
hug fögrum blómum og gróðri jarðar.
— Hún ræktaði skrautblóm i garði
heima við ibúðarhúsið. — Hún lét girða
stóran blett i hjalla ofan túns og kom
þar upp gróskumiklum skógarrunn-
um. Þeir hlægja við þeim, sem um
þjóðveginn fara, og þeir blasa einnig
við frá mörgum bæjum i grenndinni og
minna á viljasterka, eljusama konu,
sem lét sér eigi nægja að hafa yfir orð
skáldsins: „Komið grænum skógi að
skrýða — skriður berar sendna ströd,”
heldur lét þau rætast i athöfnum sin-
um. — Og grun hef ég um það, að þetta
framtak Helgu á Skáney hafi hvatt
ýmsa i nágrenninu til þess að fegra
umhverfi bæja sinna með blómskrúði
og trjágróðri. (Ég hef lýst hér skógar-
reit Helgu á Skáney eins og hann leit
út, er hún sýndi mér hann, siðast þeg-
ar ég heimsótti þau Skáneyjarhjón).
Bjarni er meðalmaður á vöxt, friður
sýnum, samsvarar sér ágætlega,
hreyfingarnar mjúkar, samræmdar
og liðlegar, hann er sérlega snyrtileg-
ur i klæðaburði. Og þótt hann gengi ó-
trauður að alls konar útivinnu, þar
sem samverkamenn hans komust ekki
hjá þvi að óhreinka sig, þá sást hvergi
duft á Bjarna. — Var þvi likast sem
hvers konar grómi og óhreinindum öll-
um stæði beinlinis stuggur af honum.
Heimiiisbrag á Skáney var þannig
háttað, að Bjarni og Helga áttu jafnan
miklu hjúaláni að fagna. Milli hús-
bænda og hjúa myndaðist gagnkvæm
traust vinátta. Þar á bæ spillti hvorki
áfengi né tóbak andrúmsloftinu. En
rikuleg björg var reidd i bú, arður af
búfé tryggður með gnægð af fóðri,
góðri hirðingu og vakandi umhyggju.
Bú þeirra Skáneyjarhjóna blómgaðist
þvi samtimis og ræktun og stórstigar
framkvæmdir voru i takinu.
Þeim hjónum varð þriggja barna
auðiö (er til aldurs komust). Og er þau
hjónin höfðu búið að Skáney 35 ár,
skiptu þau hinu mikla óðali milli barna
sinna. Vigdis og eiginmaður hennar
Guðráður Daviðsson reistu sér nýbýlið
Nes niðri við Reykjadalsá. Vilborg og
eiginmaður hennar Marinó Jakobsson
búa á Skáney. Og einkasonur þeirra
hjóna Hannes Magnús og eiginkona
hans Brynhildur Stefánsdóttir reistu
nýbýlið Birkihlið i túnjaðri heimajarð-
arinnar.
1 Nesi hefur hin siðari árin verið tvi-
býli. Ábýlisjörð Bjarna og Helgu er þvi
nú orðin að fjórum öndvegis bújörð-
um, prýðilega setnum, viðáttumiklir
ódáinsakrar teygja úr sér og gleðja
augað og benda á velmegun, starfandi
hendur og myndarlega búskaparhætti.
Bjarni á Skáney verður niræður 30.
september næstkomandi. Þegar mér
varð hugsað til Bjarna á þessum
merka degi, hlaut hugurinn að hvarfla
til löngu liðinna daga og dveljast við
nokkur æviatriði þessa sómamanns. t
þessu yfirliti yfir gengin spor hlaut hin
mikilhæfa eiginkona hans, Helga
Hannesdóttir, að koma við sögu, svo
samhent voru þau Skáneyjarhjón, svo
samofið dáðrikt ævistarf þeirra.
Kæri Bjarni. Við hjónin þökkum þér
innilega fyrir góða gengna tið, tryggð
og ræktarsemi i okkar garð. Við ósk-
um þér hjartanlega til hamingju með
að hafa lifað svo langa og auðnurika
ævi. Megi gæfusólin blessuð enn lýsa
þér á leið. Kvöldsólin i Borgarfirði á
sina ólýsanlegu töfra.
Þórður Kristleifsson
islendingaþættir
7