Íslendingaþættir Tímans - 14.12.1974, Síða 8
Sigurlaug Sigurðardóttir
Fjalli Sæmundarhlíð
F. 6. jan. 1878.
D. 16. okt. 1974.
Mig langar til aö minnast þin meö
nokkrum fátæklegum oröum, kæra
fööursystir, nú þegar þú ert horfin
sjónum okkar, eftir langan og strang-
an ævidag, og þakka þér samveruna
og fyrir alla aöra hluti, er ég og fjöl-
skylda min nutum, er viö bjuggum á
Fjalli árin 1940-’46.
Vil ég þakka þér og manni þinum,
Benedikt Sigurössyni, þær samveru-
stundir, er ég valdi á heimili ykkar,
þegar ég var yngri, og oft á fyrri ár-
um, þá daga og vikur i senn.
Ég gleymi þvi aldrei, hve oft var
glatt á hjalla á heimili ykkar, er söng-
urinn hljómaöi um bæinn, og hvaö þiö
hjónin og börnin ykkar öll voru tónvfs
og söngvin. Fegurri bassarödd hefi ég
ekki heyrt en hina djúpu og sterku
rödd Benedikts á Fjalli. Hann lézt 12.
des. 1943.
Ariö 1906 giftist Sigurlaug Benedikt
Sigurössyni bónda og söölasmið á
Fjalli. Jöröin var þá i eigu Reyni-
staöarklausturs. Ariö 1913 keyptu þau
hjón jörðina og bjuggu þar alla sina
búskapartið.
Sigurlaug og Benedikt eignuöust
þrjú börn. Elztur þeirra er Jakob dr.
phil, sem flestir Islendingar munu
kannast viö sem formann oröabók-
arnefndar og frá þáttum Ríkisút-
varpsins, „Islenzkt mál”. Kona hans
er Gréte Benediktsson mag. art. Hún
er af dönskum ættum.
Næstur er Halldór, sem búiö hefur á
Fjalli síöan faöir hans hætti búskap,
móðir hans var honum til aðstoðar,
þangaö til hann gifti sig. Kona hans er
Guðrún Þóra Þorkelsdóttir, af skag-
firzkum ættum.
Halldór er oddviti Seyluhrepps og i
ýmsum opinberum störfum fyrir sveit
sina. Þau eiga eina kjördóttur, Mar-
gréti, sem býr i Reykjavik, ásamt fjöl-
skyldu sinni.
Yngst var dóttirin Margrét. Hún
giftist Benedikt Péturssyni bónda á
Stóra-Vatnsskaröi. Þau eignuöust tvo
syni, Benedikt sem býr nú á föðurleifö
sinni, og Grétar, sem er yngri. Hann
8
býr meö fjölskyldu sinni á Akureyri.
Margrét heitin lézt 1942, eftir
fjögurra ára hjónaband, nokkrum vik-
um eftir að Grétar litli fæddist. Var
hann fljótlega fluttur að Fjalli til fóst-
urs, og ólst hann upp hjá ömmu sinni
og Halldóri og konu hans.
Benedikt afi hans var þá orðinn há-
aldraður og mjög lasburða. Sigurlaug
og Benedikt tóku aö sér fjögur fóstur-
börn önnur. Fyrst þeirra var Jónina
Sveinsdóttir. Hún mun hafa komiö að
Fjalli áöur en Sigurlaug kom þangað.
Siöar kom Sóley Sölvadóttir, Haraldur
Pétursson, var svo næstur, og siöast
tóku þau aö sér ungbarn, Sólveigu
Oldu Pétursdóttur, sem býr i Reykja-
vik ásamt fjölskyldu sinni.
Vorið 1940 fluttum við hjónin og tveir
synir frá Reykjavik að Fjalli. Við
bjuggum þar i sex ár og bættum
tveimur drengjum viö fjölskylduna á
þvi timabili. 011 þessi ár vorum við i
sambýli viö Sigurlaugu.
Ég man ekki eftir að hafa átt sam-
leið meö eins vel geröri mannesk ju um
alla hluti á ævi minni, slikt var lundar-
far hennar. Ekki man ég heldur eftir
að okkur yröi nokkurntima sundur-
oröa, ekki einu sinni út af börnunum.
Sigurlaug var framúrskarandi barn-
góð, gæflynd og glaðlynd, en þó ákveð-
in, gestrisin og skemmtileg heim að
sækja, eins og aörir á heimilinu, og oft
var þar gestkvæmt, þvf þangað þurftu
margir að koma.
Sigurlaug var ein af stofnendum
Kvenfélags Seyluhrepps, og formaöur
þess um árabil.
Atorka hennai^ og áhugi á öllu, sem
aö búskapnum laut, var svo mikill, aö
ýmsum þótti afkastageta hennar
furðulega mikil, þvi hún var grann-
vaxin og ekki nema meöalkona á hæö,
en þó vikingur til allrar vinnu, jafnt úti
sem inni. Hún var bráðlagin viö alla
handavinnu, og margt fallegt bjó hún
til úr islenzku ullinni Einnig læröi hún
karlmannafatasaum á yngri árum.
Sigurlaug haföi mikinn áhuga á
matjurtum og blómum og kom sér upp
matjurtagarði snemma á búskaparár-
um sinum. Hún annaðist hann af mik-
illi kostgæfni, og uppskeran var eftir
þvi.
Spor Sigurlaugar lágu viða um land-
areignina, og eflaust eitthvað lengra,
ef þörf hefur verið fyrir það, þegar hún
þurfti aö snúast við búpening sinn með
ööru, á heimilinu, þvi hún var létt á
fæti og lipur til allra verka, og þaö svo
mjög, að flestar nútimakonur myndu
standa ráðalausar yfir þeim verkefn-
um, sem hún gat leyst af hendi, — svo
mikil var atorka hennar og vinnugleði.
A fyrstu búskaparárum hennar, og
langt fram eftir, var handaflið það
sem mest á reyndi, og útsjónarsemi
átti hún I rikum mæli.
Sigurlaug átti þvi láni aö fagna aö
vera heilsuhraust lengst af ævinni, og
hiö létta lundarfar, góði lifförunautur
og vel gerð börn veittu henni lifsham-
ingju og þann sess i lifinu, sem gerði
hana virðingarverða og ánægða með
hlutskipti sitt. Þó vitum við, að hún
hefur átt stnar erfiðu stundir, eins og
önnur mannanna börn hér i þessum
heimi.
A Fjalli dvaldist Sigurlaug lengst af
ævi sinni, eöa hartnær sjö tugi ára.
Þegar Halldór sonur hennar tók viö
Framhald á 7. siðu.
islendingaþættir