Íslendingaþættir Tímans - 09.03.1978, Side 10

Hulda M. Indriðadóttir
Þegar viö kveöjum kæra skólasyst-
ur, þá fyrstu úr hópnum, sem flyzt yfir
landamærin miklu, þyrpast
minningarnar fram i hugann og fer
ekki hjá, aö þær eru meira og minna
tengdar henni.
Haustdag einn mildan og fagran
fyrir rúmum þrem áratugum mættum
viö væntanlegir nemendur I Hús-
mæöraskólanum aö Laugalandi í
Eyjafiröi. Ætlunin var aö dvelja þar
vetrarlangt, nema þar kvenleg fræöi,
hússtjórn og heimilishald, vefnaö og
hannyröir ásamt fleiru.
Sumar höföu yfirgefib æskuheimili
sin i fyrsta sinn og fullljóst var, að
eftirvænting rikti og spurning um,
hvaö biöi okkar.
Skuggi styrjaldaráranna grúföi enn
maöur sem hann hafi haft á löngum
skipstjóraferli. Þetta eru mikil meö-
mæli. Sama mátti segja um þær skips-
hafnir sem honum voru samtiöa. Var
mér þaö afar vel kunnugt, þar sem ég
leysti hann af i frium um margra ára
bil. Enda var maöurinn afar skyldu-
rækinn og prúöur, gekk hægt um gleö-
innar dyr, og var auövitaö þeim mun
geðþekkari fyrir bragðið. Auk þess var
hann meö allra færustu mönnum i sinu
fagi, góöur i viögeröum tækja, fylgdist
ákaflega vel meö öllu sem fram fór á
öldum ljósvakans, góöur i morse, og
sendingin þaö góö aö minnti á tónlist,
ein og hjá öllum sem ná góöu valdi á
morse-lykli.
Þaö er furöulegt aö þetta stafróf,
samsett úr einungis tveim merkjum,
púnkti og striki, skuli geta oröiö svo
sérkennandi aö hver einstakur þekkist
á sendingunni likt og maöur þekkir
venjulega skrift manna á letri. Góö
morse-sending er i ætt við tdnlist, og
Haukur var einn þeirra manna, sem
náöu þessum einkennilega fögru blæ-
brigðum.sem heföu snortiö hvern góð-
an tónlistarmann, sem á heföi hlýtt.
Haukur vann undanfarin sumur i um
það bil tvo mánuöi á Reykjavik-Radió
hvert sumar, meöan sumarfri þar
stóöu sem hæst, og var hvers manns
hugljúfi.
Viö kveöjum vin okkar allir starfs-
bræöurnir, bæöi á láöi og legi, og send-
um allri fjölskyldunni dýpstu sam-
úðarkveöjur.
Kristján Jónsson, loftskm.
yfir, en sem titter um ungt fólk litum
við framtiöina björtum augum. Við
komum viðsvegar aö af landinu,
höfðum alizt upp viö ólík skilyröi og
misjöfn lifskjör og nú átti norðlenzk
sveitog norðlenzkur vetur meö fegurð
sinni og reisn, hriðum og kulda að vera
umgjörð lifs okkar þennan tima.
Smám saman hófust kynnin. A hefð-
bundinn hátt drógum við okkur saman
i smá vinnuhópa og skiptum með okk-
ur verkum. Þaö var spennandi að vita
hverjar yrðu saman. Jú, þrjár urðum
viö i númer 4 i eldhúsi til aö byrja
meö, tveir Norölendingar og ein úr
gróðursælli sunnlenzkri sveit og var
það Hulda. Hún haföi ekki kynnzt
norölenzkum vetri og vissi þvl ekki,
hvernig hin ytri umgjörö var.
Strax urðum viö þrjár mjög sam-
rýndar og i gamni töldum viö að I okk-
ar númer heföi valizt bezt saman. 1
okkar litla samfélagi rikti oft mikil
kæti oggræskulaust gaman, Hulda átti
sinn þátt i þvi. Kimni átti hún góöa og
enn i dag munum viö skólasysturnar
margarhnittnarsetningar og athafnir
hennar.
Mér er mjög minnisstætt hvernig
hún gekk að öllum sinum verkum,
ósérhlifin, velvirk og samvizkusöm.
Aldrei ætlaði hún öðrum aö vinna þau
verk, er hún taldi sig sjálfa eiga aö
leysa af hendi.
A miðjum vetri skiptum við um
verksviö og kom þá enn betur i ljós
hver völundur Hulda var i höndunum.
Hún vann muni, sem bera vitni um
hreint listahandbragö.
Veturinn leiö við nám og leik. Hin
svokölluðu unglingavandamál þekkt-
ust ekki á þessum staö. Viö virtum
kennara okkar og urðum þeirra
trausts og handleiðslu aönjótandi.
Eftir lærdómsrikan og ánægjulegan
samverutima uröu leiöir að skilja og
vist er um þaö, aö heldur var dapur-
legur dagurinn sem við skildum og
kvöddum skólann okkar, en þaö heit,
að halda kynnum áfram, höfum viö
efnt. Hópurinn allur varö sem ein vin-
áttukeöja sem haldizt hefur heil æ
siðan. Hulda var sterkur hlekkur i
jsessari keöju. Hún stuðlaði alltaf aö
samfundum okkar, sem orönir voru
æöi margir þrátt fyrir búsetu viös veg-
ar um landið.
Þegar Hulda var meö okkur siöast
var hún orðin alvarlega veik, en að
vanda lét hún ekki á þvi bera. Hún
vildi ekki, að sinir erfiöleikar skyggöu
á gleði annara. Já, þannig var hún.
Hulda settist aö i Reykjavik og vann
lengi við saumaskap, læröi þar dömu-
klæöskeraiön. Hún giftist Einari
Kvaran og eignuðust þau eina dóttur,
Bryndisi sem verið hefur móður sinni
mjög kær og reynzt henni hlý og nær-
gætin erfiöan tíma. Þau hjón slitu
samvistum eftirfárra ára sambúö. Sú
ráðstöfun mun hafa verið Huldu viö-
kvæmt mál, sem hún ræddi ekki við
aðra. Hún bjó sér og dóttur sinni
yndislegt heimili, og um tima vann
hún heima að iön sinni. Á þann hátt
hugöi hún þær mæðgur dvelja meira
saman. Ekki uröu stór fjárhagsleg
uppgrip af starfi hennar þá, til þess
var Hulda of greiöug og gestrisin.
Seinustu árin vann hún i kápuverzlun
og reyndist þar góöur starfskraftur.
Hulda vardóttir hjónanna Theódóru
Asmundsdótturog Indriöa Guömunds-
sonar i Arnarholti i Biskupstungum,
sem bæöieru látin. Mjög kærtvar meö
Huldu og systkinum hennar einkum þó
systrunum er bjuggu i grennd viö þær
mæðgur. Heimili þeirra stóðu þeim
ávallt opin. Einnig hafa þær sýnt frá-
bæra umhyggju og hjálpsemi I löngum
og erfiðum veikindum hennar.
Fyrir rúmlega tveim árum veiktist
Hulda af ólæknandi sjúkdómi. Siðan
hefur hún aö mestu dvalið á sjúkra-
húsi. Hún syndi einstaka ró og stillingu
þráttfyrirmikla vanliöan og vitneskju
um aö ekki yröi um bata aö ræöa. Aö
fyrra bragöi ræddi hún ekki um sina
liðan, en spuröi allajafna um þá aöra
er hún vissi aö áttu viö erfiðleika aö
striða og hvað mætti þeim til hjálpar
verða. Þakklæti var henni efst i huga
fyrir þá nærgætni og frábæru umönn-
un sem henni var sýnd. Hún vonaði aö
eitthvað mætti læra af slnum sjúkdómi
og hegðun hans, öörum til góðs. Um
þessi komandi vistaskipti ræddi hún af
raunsæi róleg og æðrulaus. CJr þbi sem
komið var þráði hún aðeins hvild. Hún
var þakklát fyrir það lif sem henni var
lánað og þvi skilaði hún meö sæmd.
Ég vil efna þaö heit aö bera skóla-
systrunum kveðjur hennar meö þökk
fyrir góö kynni sem voruhenni mikils
virði. Einnig var henni umhugaö um,
aö aftur tengdist okkar keöja þrátt
fyrir högg hins mikla máttar er braut
fyrsta hlekkinn og sem viö aö endingu
10
islendingaþættir