Íslendingaþættir Tímans - 21.06.1980, Síða 3

Íslendingaþættir Tímans - 21.06.1980, Síða 3
HaHdóra Eyjólfsdóttir frá Steinsmýri F. 30.11 1901 d. 1.4 1980. Þetta veröa aöeins kveöjuorö ég rek engar ættir, þeim var ég ekki kunn. Eftir aö Halldóra fluttist til Reykjavikur kynntumst viö fljotlega, og stóö óbreyttur sá vinskapur alla tiö. Haildóra var stór- brotin kona og virtist i fljótu bragöi hrjúf i lund, en hiö innra sló milt og gott hjarta. Þaö sýndi hún þeim sem þurftu hjálpar viö enda var þaö hlutskipti hennar aö hlynna aö þeim sem voru hjálpar þurfi. Starf hennar var hér aö hjúkra veikum sömuleiöis leit hún mikiö eftir börnum. Hún vann i nokkur ár i Hampiöjunni þar til hún þoldi þaö ekki lengur, hún var hörkudugleg og stóö á meöan stætt var. Hún vann einnig 4 ár á Farsóttarhúsinu og var þar vökukona hún hliföi sér aldrei meöan hún gat sig hrært, hún varö svo lánsöm aö komast að Lönguhliö 3, þegar strönd. Kristján Þóröarson haföi ungur maöur veriö sjómaöur oft á erlendum fiskiskipum en þau Sigriöur bjuggu siöan um skeiö á Efra-Vaöli. Eignuöust þau ell- efu börn og komust öll nema eitt til full- oröinsdra. Þaö voru dæturnar María, Kristjana, Kristin, Hrefna, Unnun og Ölína sem var yngst og bræöurnir, Gunnar, Kristján, Finnbogi og Hjörtur. Eftir lifa nú aöeins ólina og Kristján, skipstjóri, tvfburabróöir Gunnars. Þaö lætur aö likum aö svo barnmargt heimili hafi þurft sinna muna meö, enda stundaöi Kristján sjósókn haust og vor meö búskapnum uns hann tók sig upp og Hutti meö f jölskyldu sina til Arnarf jaröar drið 1908. Hann andaðist sex árum sföar, 1914. Þar dvaldi Gunnar 1 fjölmennum syst- kinahópi og stundaöi þau störf sem á bæ var titt vestra, sjómennsku á skútum er hannhaföi aldurtil en innfjarðaveiöiskap hvers konar þess á milli og landvinnu einkum smiöar. Allur veiöiskapur hefur jafnan veriö snar þáttur I lifsbjörg manna vestur á fjöröum og Gunnar og bræöur hans uröu jafnskjótt er þeir uxu úr grasi hinir mestu veiöigarpar á sel, fugl og fisk. Sigriður fluttist suður til Reykjavíkur meö börn sin áriö 1926 alfarin aö vestan. ^á hóf Gunnar vélstjóranám og vinnu hjá ólafi Jónssyni og lauk þvi meö meistara- réttindum. Vann hann þá sem smiður ^mist hjá kennara sinum eöa rak á eigin •slendingaþættir þaö var opnaö fyrir aldraöa, enda farin aö heilsu, þar undi hún sér vel og allir voru henni góöir. Dóra min nú skiljast leiöir aö sinni, þú reyndist börnum þlnum og þeirra fjöl- spýtur viögeröarverkstæöi I Sandgerði á vertlöum og bætti þar úr brýnni þörf fyrir viögeröarþjónustu hjá útgeröarmönnum á Suöurnesjum. Um vaskleik þeirra Kristjánssona má nefna sem dæmi aö þegar i ráöi var aö senda skipl leiöangur til Grænlands áriö 1929 aö sækja þangaö lifandi sauönaut voru þrir þeirra þar I för, Kristján skip- stjórinn, Gunnar vélameistari og Finn- bogi háseti. Þessi för var mikiö rædd og þótti djarflegt tiltæki, jafnvel fifldirfska en tókst giftusamlega. Ahöfnin á Gottu kom hingaö til lands meö hóp sauönauta sem vel heföu getaö oröið stofn nýrrar dýrategundar til prýöi i fáskrúöugri fánu landsins eöa visir nýs atvinnuvegar ef jafn vel heföi tekist til er heim var komiö. En þaö var ekki sök hinna ellefu garpa sem I leiöangurinn fóru. Hitt hafa margir sagt sem til þekktu, aö ekki er vist aö þessari háskaför heföi lyktaö jafnvel og raun varö á, ef þeirra bræöra heföi ekki notiö viö og var þ& áhöfnin valdir menn. Gunnar Kristjánsson kvongaðist áriö 1928 eftirlifandi konu sinni Ellnu Páls- dóttur, frá Skúmstööum viö Eyrarbakka og eignuöust þau þrjú efnileg börn sem kveðja nú fööur sinn, Sigurö vélstjóra, Kristján prentara og Unni húsfreyju á Selfossi. Eftir aö Gunnar settist aö i Reykjavik stundaöi hann lengst af smiöar og véla- skyldum vel, og ég held aö sama hafi veriö aö segja um frændur og vini sem þú áttir bæöi hér og fyrir austan. Þú elskaöir sveitina þina og vildir hvila þar hinstu hvilu, sem veröur gert. Halldóra fór oft austur alltaf á sumrin og stundum oftar, hún var oft þotin til vinanna fyrir austan og munu þeir sakna hennar mikiö. Ég og mitt heimili naut þinnar vináttu sem er geymd, ég þakka þér af alhug samfylgdina, ég sakna þín. Þaö var hress- andi þegar þú hringdir, alltaf gátum viö rætt málin og alltaf I góöu þó viö værum ekki alltaf sammála, en allt varö gott aö lokum. Ég held viö höfum veriö sannir vinir. Aö endingu biö ég þér allrar Guös bless- unar og blessi afkomendur þina. Far þú i friði. Friöur guös þig blessi, haföu hjartans þökk fyrir allt. S.H. viögeröir og keypti verkstæöi og hús af kennara sinum á Mýrargötu 10 og bjó þar lengstum. Réö miklu um þau kaup aö Ólafur, sem þótti svo snjall smiöur, aö þaö þótti ganga göldrum næst, vildi um- fram allt aö verkstæöi sitt væri áfram i góös manns höndum og var gjörla kunn- ugt um hæfni þessa nemenda sins. A strfösárunum siöari fór hann þó um skeiö til sjós I siglingar meö fiskiskip til Englands og slapp úr háska Atlantshafs- orrustunnar eins og úr helgreipum Græn- landsissins þótt stundum munaöi mjóu. Siöasta áratug ævinnar varö Gunnar fyrir heilsustjóni og mátti heita óvinnu- fær, þó hann heföi fótavist. Fluttust þau Elin þá austur á Selfoss til dóttur þeirra og tengdasonar, sem geröu þaö sem i þeirra valdi stóö til þess aö gera þeim ævikvöldiö hlýlegt. Hér er indælt, sagöi Gunnar eitt sinn viö mig, þaö var I siðasta sinn er viöhittumst en mér hálfleiöist, aö sjá ekki sjóinn. Hitt hefur liklega lagst þyngra á hann aö þurfa aö sæta þeim örlögum að geta ekkert haft fyrir stafni, mann sem aldrei sást iöjulaus meöan heilsan leyfði. En nú er hann horfinn á hafiö mikla, hafsjó eiliföarinnar. Frá þeim sem ritar þessi fáu kveöjuorö fylgja hugheilar þakkir fyrir liönar stundir, innilegar samúöarkveöjur, til Ellu, sem enn biöur sjúk á ströndinni hérna megin, og til barna og annarra ættingja. Egill J. Stardal. 3

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.