NT - 17.05.1984, Blaðsíða 16

■ Oxmá heitir fyrirtæki hér í bænum. Ég veit ekki hvort
það erá viðskiptaskrá, en aðstandendur þess viija alls
ekki kalla það hljómsveit. Oxmá erskipað Óskari, sem er
saxafónleikari í hljómsveitarútgáfunni, Hrafnkell syngur
þar, og Axel spilar á gítar og bassa. Ýmsir fleiri eru eða
hafa verið i fyrirtækinu, þ.á.m. Kommi, sem löngum hefur
trommað með þeim og svo er Brynhildur Þorgeirsdóttir
framkvæmdastjórinn. Brynhildur er annars þekkt
myndlistarkona og á m.a. verk á sýningu ungra
listamanna í Listasafni íslands sem stendur yfir þegar
þetta er skrifað.
Fyrirtækið er sem stendur til húsa í gamalli
kjötverkunarstöð við Laugaveginn, og þar hitti blm.
aðstandendur fyrirtækisins að máli.
Hvenær var Oxmá
stofnað?
- í Þjórsárdal fyrir þremur
og hálfu ári. Það var legið yfir
hugmyndinni í tvo daga, og
fyrirtækið formlega stofnað.
Þetta átti að verða fyrirtæki
sem gerði allt. Þá ætluðum við
að byrja á kexframleiðslu, og
láta plötu fylgja með, en
tækiiileg vandamál komu í veg
fyrir að af því gæti orðið.
Síðan var fyrirtækið í mótun
fyrsta árið.
Undirbúningurinn hefur
verið mjög markviss. Við
höfum gert ýmsar tilraunir fyr-
ir stóra hluti".
- Af hverju var fyrirtækið
stofnað? Hvað felst í hug-
myndinni?
„Við höfðum engan áhuga á
að vera plain myndlistarmenn
eða tónlistarmenn eða leikar-
ar. Þetta á allt að geta unnið
saman, og boriðsig. Fyrirtækið
á að koma vel fyrir, véra
smekklegt".
- Þið eruð mjög arty, lista-
menn.
„Við erum náttúrulega lista-
menn. Það getur hver sem er
kallað sig listamann. Ferlega
einfalt og sjálfsagt, við erum
örugglega listamenn, eins og
sumir eru trésmiðir. Þetta er
bara starfsheiti. Það eru kom-
plexar í mörgum þegar minnst
er á listamenn. Allir þeir sem
eru í rokkbransanum eru lista-
menn".
- Hver voru fyrstu prjójekt-
in?
„Það var algjör tilrauna-
starfsemi. Kassetta úr Þjórsár-
dal. Við settum hana í tækið
og löbbuðum um svæðið. Þetta
var frumstæð tilraun til að gera
útvarpsþátt. Svo stofnuðum
við hljómsveit með rafmagns-
hljóðfærum sem æfði stundum.
Við æfðum í bflskúrnum hjá
Jóa (fyrrv. meðlimur Oxmá).
Það var rétt rúmlega ári eftir
að við stofnuðum fyrirtækið.
Við spiluðum svo ekki fyrr en
ári síðar, eitt lag á Borginni.
Fólk hélt að við værum að
grínast, en við vönduðum okk-
ur voða mikið. Eins var
það með næsta konsert, við
undirbjuggum okkur mjög vcl
þetta var í Víghólaskóla í
Kópavogi, en það varð algjört
flopp. Eftir þetta varð upp-
stokkun og ýmsar speglasjónir
í sambandi við hvað við værum
að gera og við snérum okkur
að kvikmyndum. Það var rifr-
ildi eftir Vighólskólann og
upplausn, Axel varð óvinur
okkar og hætti að spila með.
Við Keli og Óskar ætluðum að
kom tveir fram í Laugardals-
höll í hvítum jakkafötum, en
• Óskar
hættum við það. Svo urðum
við vinir Sela aftur þegar hann
fékk bíl".
- Kvikmyndir?
Oxmá-menn hagræða sér í
sætum, ræskja sig og segja:
„Já, þú talar um kvikmyndir.
Það byrjaði þannig að við fór-
um á Leitin að eldinum og
ákváðum á leiðinni heim, í
bílnum, að gera 5 mínútna
langa kvikmynd um apa, sem
átti að vera þannig að geim-
maður kom labbandi og apinn
barði hann í hausinn. Annar
geimmaður, á annarri plánetu
sá þetta og fór að bjarga
hinum.
Svo breyttist þetta allt, og
apamyndin varð aðeins stutt
auglýsing í annarri mynd. Eftir
að við kláruðum hana týndist
hún, cn fannst aftur. Við erum
búnir að sýna þessa mynd í
Sviss og Hollandi, og víðar, og
höfum fengið góða dóma fyrir.
Sumir sem séð hafa myndina
liafa spurt hvort við höfum
gert þetta á sýru. En við höfum
aldrci getað unnið neitt við
kvikmyndun nema að vera al-
veg streit".
- Svo ætluðuð þið að gera
klámynd?
„Það þróaðist út í mynd sem
fjallar um eiturlyfjaneytendur
í Rcykjavík 1973, skattsvik,
spillingu og afvegaleidda ungl-
inga. Sem sagt mynd um úrkynj-
að helvítis skítapakk. Hún er
á lokastigi, rúmlega klukku-
tíma mynd og heitir „Sjúgðu
migNína". Hún kemurtil með
að verða fyrsta íslenska mynd-
in sem verður fyllilega sam-
bærileg við erlendar myndir.
Eftir að við byrjuðum á
myndinni gerðist lítið í hljóm-
sveitinni. Svo eftir að henni
lauk þá ákváðum við að fá
reyndan mann til að spila með
okkur. Það er skemmtileg til-
viljun að sá reyndi maður situr
nú hinum megin við borðið og
er að táka viðtal við okkur".
Já, ekki er því að neita,
undirritaður kom við sögu
Oxmá um tíma. Það gerðist
þannig að ég hitti Hrafnkel
söngvara á Hótel Borg, einu
sinni sem oftar, og spurði hvort
ekki vantaði bassaleikara. Jú,
Oxmá vantaði bassaleikara, og
það sem meira var Oxmá
vantaði líka æfingahúsnæði.
Það gat ég útvegað upp við
Rauðavatn, og skömmu síðar
hófust æfingar. Eftir fyrstu æf-
inguna lá leið okkar niður í
'lónabæ, þar sem þá fór fram
tónlistarkeppni SATT, Mús-
íktilraunir ’82. Þar stóð svo á
að eina hljómsveit vantaði,
svo við fengum að fara upp á
• Hrafnkell
svið. Við spiluðum þessi 4 lög
sem við vorum búnir að æfa og
lentum í 4. sæti.
Um áramótin ’82-’83 spiluð-
um við svo á nýjársballi á
gamlárskvöld. Það gerðist á
þeim stað þar sem síðar var
sett upp sýningin Gullströndin
andar. Við spiluðum rokka-
billy-tónlist, eins og Oxmá
hefur alltaf gert, cða reynt að
gera, og þar sem þetta er góð
danstónlist, þá varðmikiðfjör.
Hljómsveitin spilaði síðan á
ýmsum uppákomum, á Gull-
ströndinni, balli hjá MHÍ, og
loks á Hótel Borg. En að því
loknu þurfti ég að fara að sinna
annarri hljómsveit, og varð að
hætta með Oxmá.
- Þið eruð allir í Myndlista-
og handíðaskóla íslands.?
„Við fórum þangað til að fá
aðstöðu til að gera það sem
Oxmá hefur verið að gera, til
að geta framkvæmt það
betur".
„Eftir að þú hættir prófuð-
um við mjög marga, og spiluð-
um líka með Bubba Morthens
og Þorleifi í Frökkunum í apríl
Bubba vantaði aðstoð fyrir
andóf gegn Stjörnumessu,
Rokk gegn Stjörnumessu. Eft-
ir það var hætt við Stjörnu-
messuna.
Eftir það byrjuðum við á
nýju myndinni, „Sjúgðu mig
Nína", vorum lítið í músík og
vorum líka að vinna og svona.
Svo fór Svart og sykurlaust að
ráða okkur í einstök verkefni
seinni part sumars. Fyrstu
verkefnin voru á Hólmavík og
Ströndum. Við lékum þar
hryðjuverkamellur með
svipur, fyrir börnin á Hólma-
vík. Að vísu var Axel þá í
stjórnunarverkefnum í
Reykjavík.
Um Verslunarmannahelg-
ina vorum við í Þjórsárdal mcð
Svart og sykurlaust, og sáum
þá upp úr hverju við höfðum
rifið okkur, þremur árum
áður. Við hneyksluðum liðið
með kjöti og ritvélum. Það var
mikið upplifelsi að sjá að við
vorum ekki eins og fólkið sem
við höfðum talist til þrem árum
áður. Oxmá var alveg sér deild
innan Svart og sykurlaust, þótt
við ynnum með þeim.
Síðan kom 10. sept. og
Friðarhátíðin. Þá spiluðum við
daginn áðurá Lækjartorgi með
pínulitlum græjum og mótor-
hjólaundirleik. Uppi í Laugar-
dalshöll hönnuðum við and-
dyrið, með 36 metra löngu
veggmálverki, og bjuggum til
13 metra iangt skrímsli utan á
Höllina. Einnig settum við upp
flugslys á gólfi anddyrisins.
Síðan spiluðum við í flugslys-
inu og á klóscttunum. Þetta
tók tvo sólarhringa og var
mjög erfitt prójekt.'Síðan voru
smá eftirköst eftir þetta, við
tókum ballett upp í Seljaskóla
með Svart og sykurlaust.
mökuðum tómatsósu og
klæddum okkur úr.
í vetur höfum við spilað á
nokkuð mörgum stöðum og
gefið út kassettuna Biblía fyrir
blinda. Það er upptaka á tón-
leikum í Safari. Það voru fvrstu
tónleikarnir sem við headlin-
uðum á opinbcrum konsert.
Svo fór Kommi út, en eftir það
höfum við spilað með trommu-
heila".
- Þið eruð sem sagt efnilegir
ungir menn?
„Já, við erum það. Við
höfum líka verið með perform-
ansa. Bjuggum til nokkra gam-
aldags performansa sem tókust
mjög vel. Svo má ekki gleyma
að minnast á að Oxmá liefur
sýnt á Listasafni íslands, í
barnaherberginu á sýningu
ungra listamanna. Svo var
önnur undergroundsýning í
Sviss, en öllum myndunum var
rænt".
- Hvenær kom Brynhildur
inn í dæmið?
„Ég kynntist drengjunum
þegar þeir spiluðu fyrir mig á
nýjársballinu á Gullströndinni.
Síðan spiluðu þeir mjög oft á
þeim stað, og ég gerðist svona
almenn grúpía í hljómsveit-
inni. Svo er ég búin að vinna
mig upp í að vera umboðsmað-
ur“.
„Svona getur hver sem er
unnið sig upp í þessu fyrir-
tæki", segja hinir".
- Hvað ú svo að gera í
sumar?
„Við verðum með sýningu í
Tjarnarbíói í maí. Stúdenta-
leikhúsið hafði samband við
okkur og bað okkur að gera
þetta. Þetta er það eina sem er
pottþétt að við gerum í sumar.
Þessi sýning er fólgin í því að
öllu húsinu er gjörbreytt. þetta
veröur eitt allsherjar
umhverfisverk. Síðan verða
sérstakar sýningar í eða á
verkinu, meðtónlistogatburð-
um. Þetta verður ólíkt öllu
öðru sem áður hefur verið
gert. Oxmá hannar þetta allt
og Stúdentaleikhúsið hjálpar
okkur.
Þetta er langstærsta vcrkefni
M Brynhildur
sem við höfum fengið. Þetta er
eina jarðneska sýningin sem
verður sambærileg við sýning-
ar á öðrum plánetum.
Síðan verður sumarið gott.
Þetta er fyrsta sumarið sem við
einbeitum okkur að því að
vera Oxmá. Eldraunin. Hver
sem er getur ráðið okkur í
hvað sem er. Við vinnum út
frá okkar hugmyndum og
hönnum verkefnin eftir eigin
aðferðum, og krefjumst algers
sjálfstæðis í hverju verkefni".
„Það sem við vinnum að er
að fá hús þar sem maður getur
haft góðan vinnusal og búið á
staðnum, haft bíó, danstað,
tónleikastað, sýningarstað, og
síðan verði skrifstofur og
kannski búð fremst".
Oxsmá-fyrirtækið: