NT - 01.09.1985, Side 5
NT Sunnudagur 1. september 5
Skyndilega kemur rauð Renault-bifreið niður
Holtsveginn og ökumaður hennar ekur þvert yfir
Kleppsveginn á rauðu Ijósi. Aðeins augnabliki síðar
eru blikkljós lögreglubílsins farin að snúast og
bílnum er veitt eftirför, sem endar í Skútuvogi,
nokkur hundruð metrum neðar. Annar löjgreglumað-
urinn stekkur út og tekur ökumann tali. Ut um opinn
hliðargluggann leggur sterkan brennivínsþef. Hér er
ökumaður á ferð, sem er grunaður um öivun við
akstur.
Það sem af er árinu hafa á áttunda
hundrað manns verið teknir grunaðir
um ölvun við akstur í Reykjavík. Það
er þó Ijóst að tala þeirra sem aka
drukknir er margfalt hærri. Hversu
margir þeir eru veit enginn.
Sá sem hér á í hlut er drukkinn.
Þefurinn og drafandi málrómurinn
segja í rauninni allt sem segja þarf. í
fyrstu neitar hann aö stíga út úr
bílnum en að lokum fellst hann á að
koma yfir í lögreglubílinn og sanna
mál sitt. Hann segist að vísu hafa
drukkið eina kollu af öli en hann trúi
því ekki að það sjáist eða hafi haft
nokkur áhrif á hæfni hans sem öku-
manns. Það er ekki ofsögum sagt að
áfengi auki sjálfsöryggi manna. Þeg-
ar hann stígur út kemur ástand hans
betur í Ijós. Maðurinn er pöddufullur.
(aftursæti lögreglubílsins fær hann
tækifæri til að sanna framburð sinn.
Blaðran er dregin fram en strax við
fyrstu blástrana verða efnahvörf í
stútnum. Hann tautar eitthvað um
það að hér hljóti einhver misskilning-
ur að vera á ferðinni. Öndunarsýnið
og heilbrigð skynsemi lögreglumann-
anna segja aðra sögu. Það verður þó
að láta blóðsýni sker úr um sekt eða
sakleysi og því liggur leiðin næst á
slysadeild Borgarspítalans þar sem
læknir tekur sýni sem síðan er rann-
sakað á Rannsóknarstofu Háskól-
ans.
Athuganir sýna að dómgreind
manna minnkar í réttu hlutfalli viö
aukið magn áfengis í blóðinu.
Drukknir menn eru einfaldlega óhæfir
til að aka bíl. „Okkur blöskrar oft hvað
fólk getur verið tillitslaust við sjálft sig
og ekki síst aðra þegar það sest undir
stýri eftir að hafa drukkið," segja þeir
Þorgrímur og Guðmundur þegar búið
er að koma manninum heim til sín.
„í starfi okkar verðum við varir við
þetta gáleysi meðal allra þjóðfélags-
hópa og drukkið fólk í umferðinni er
á öllum aldri.“
Að vísu gefa tölulegar upplýsingar
það til kynna að ungir ökumenn séu
oftar teknir ölvaðir við akstur en á
móti kemur að þeir eru fjölmennari í
umferðinni yfirleitt. Það virðist líka
fara í vöxt að fólk aki drukkið að
deginum til en áður var þetta meira
einskorðað við kvöldin og um helgar.
Það verður heldur ekki gengið framhjá
þeirri staðreynd að ölvunarakstur fer
vaxandi á íslandi.
Guðmundur sem á rúm þrjú ár að
baki í lögreglunni bendir á að ölvunin
sé ekki eingöngu bundin við akstur
bifreiða. „Við verðum meir og meir
varir við ölvunarakstur á skellinöðrum
og mótorhjólum og slíkir ökumenn
eru í rauninni ennþá hættulegri sjálf-
um sér og öðrum en þeir sem bílun-
um aka. Akstur mótorhjólanna krefst
ennþá meiri hæfni.
Þorgrímur, yfirmaður hans og vakt-
félagi, býr yfir ennþá meiri
reynslu því hann er búinn að starfa
við löggæslu í 16 ár. „Við höfum
miklar áhyggjur af drukknu fólki í
umferðinni og það þarf sterkan mann
til að standa undir því að vakna upp
að morgni og hafa kvöldið áður lent í
þeirri ógæfu að valda slysi með þeim
hörmulegu afleiðingum sem þeim
eru oft samfara. Það eru líka mörg
dæmi þess að ménn hafi ekki staðið
undir slíku. Ég tel líka þann gæfu-
mann sem lögreglunni tekst að
stöðva drukkinn áður en hann hefur
valdið skaða. Auðvitað ætlar sér
enginn í upphafi að valda vandræð-
um en þetta leiðir svona hvað af öðru.
Eitt besta ráðið er hreinlega að skilja
bílinn eftir heima ef fólk ætlar að
bragða vín. Það sér enginn eftir því
en hitt getur orðið ævilöng martröð.
/ |
■ iri f 1
( 01 f f < . ,i
: m 4,-
■ „Heldurðu að þú vildir vera svo vænn að koma yfír í bílinn til okkar.“ Rólegur en ákveðinn talsmáti
lögreglumannsins virtist hafa þau áhrif að maðurinn hætti allri mótspyrnu.
■ Það þurfti tvo til að aðstoða manninn því hann stóð ekki á fótunum. Afleiðingar ölvunaraksturs hafa oft
orðið ævilangar martraðir.
■ Það var nánast formsatriði að láta viðkomandi blása í blöðru. Hvert mannsbarn gat séð að hér var iim að ræða maniv sem hefði auðveldlega getað valdið stórslysi. NT-myndir Sverrir.