Sunnudagsblaðið - 11.11.1962, Síða 9

Sunnudagsblaðið - 11.11.1962, Síða 9
SIH ROY Welensky er heimsþekkt stjórnmálafígúra, forsætisráðherra Breta í Rliodesíu. Hann er einn af þessum fáu hættulegu mönnum, sem enn gegna ábyrgðarstöðum á heimsmælikvarða og stríða gegn sögulegri þróun heimsmálanna með öfgafullri baráttu gegn þeim íbúum landa, sem þar hafa átt heimili þúsundir ára. Hann er einn af þessum mönn- um, sem skapa kommúnisma und- haft alla mögulega aðstöðu til að segja söguna Sir Roy í vil — ef til vill með hjálp forsætisráðherr- ans og að hans undirlagi? Að öllum getgátum slepptum, verður ekki annað sagt, en saga þessa manns sé allstórbrotin og forvitnilegt lesefni. Hann er af gyðingaættum — faðir hans var gyðingur. í æsku leið hann nauð vegna fátæktar fjölskyldunnar og hóf snemma að ir því kjörorði, að þeir séu að forða frá kommúnisma. Hann er einn af þeim mönnum, sem vinna ötullega að því að veikja stórveldi undir því kjörorði, að þeir séu að viðhalda heimsveldi. Maður nokkur Garry Allighan að nafni hefur nýlega tekizt á hendur að skrifa ævisögu þessa manns. Allighan þessi virðist hafa vinna fyrir sér á ýmsan hátt. Að lokum komst hann að við járn- brautirnar ensku, þar sem hann vann sig upp í starf vélstjóra. Hann tók á sínum yngri árum mikinn þátt í starfsemi verkalýðs- félaganna og var um skeið starfs- maður þeirra. Hann þótti þá ekki síður harður í horn að taka við sín störf en nú. Það er annars einkennilegt, hversu lífsbraut Sir Roy Welens- kis hefur tekið furðulega stefnu. frá ákafri baráttu fyrir réttindum verkalýðsins hefur liann sveigt æ meira til hægri, unz svo er komið, að hann er orðinn öfgafullur hægrimaður — sumir vilja ganga svo langt að kenna hann við fas- isma. Um skeið var Roy Welensky hnefaleikamaður og mjög hændur að þeirri „Iþrótt” (það má reyndar spyrja, hvort maðurinn sé það ekki enn í meira lagi. Hann virðist hafa mjög áberandi vilja til að láta hnefaréttinn skera úr deilumálum enn sem fyrr). Sir Roy hefði líklega endað, sem útflatt kjötfjall á hnefaleikasvið- inu, hefði hann ekki orðið fyrir þeim ósköpum að verða ástfanginn af konu, sem ekki tók það í mál að giftast honum, nema hann fleygði frá sér hnefaleikahönzkun- um fyrir fullt og allt. Eftir að Sir Roy giftist sveigði hann fljótlega frá fyrri skoðunum og háttum og hann varpaði sér út í stjórnmálabaráttuna, með því eindæma þreki og hörku, sem hon- um er lagið. Lok þeirrar sögu þekkir allur heimurinn. Hin fádæma þrjózka Sir Rojts við að viðurkenna staðreyndir — sætta sig við það óumflýjanlega, á sjálfsagt rætur sínar í því mót- læti, sem hann mátti þola í upphafi ævi sinnar, þeirri lífsbaráttu, sem hann hefur sigrast á með fádæma hörku. Hann hefur unnið sig á- fram skref fyrir skref, án þess að fá nokkuð gefið. Hann mun ekki víkja úr sessi fyrir neinu, sem ekki er sannan- lega sterkara en hann sjálfur. Hafi menn áhuga á að eignast þessa ævisögu forsætisráðherrans, nefnist hún The Welensky story og er gefin út af MacDonald útgáfu- fyrirtækinu í London. Dylan Thomas, skáidið fræga var ekki við eina fjölina felldur, drykkfelldur róstusamur og gerði konu sinni á margan hátt Iífið leitt. Þegar hann dó árið 1953 vakti það gífurlega athygli og varð mörgum til ásteitingar, að kona lians, Catlin Macnamara Thomas, gaf út bók um ævi sína mcð Dylan Thomas, bókina nefndi hún Leftover Live to Kill. í bóli inni skýrði hún hömlulaust og skilmerkilega frá samlífi þeirra hjóna, árekstrum þeirra og einka- málum. Ilneikslið, sem þessi bók vakti, virðist ekki hafa farið að ráði í taugarnar á ekkjunni Caitlin, því að enn er hún í þann veginn að scnda frá sér bók, sem að líkind- um mun ekki vekja minni athygli og umtal en hin fyrri. Bókina nefn- ir hún: Bréf til dóttur minnár, skrifuð áður en ég skil við. Cait- lin Thomas er nú 47 ára að aldri, en hún virðist bitur og alls frábit- in því að skilja aðdáendum Dylan Thomas annað eftir en öskuna eina. Hún lýsir sjálfri sér i bókinni sem ungmeyjarrekaldi og ráðlegg- ingar hennar til dóttur sinnar eru sprottnar af sárri reynzlu. í bókinni segir hún meðal ann- ars þetta um Dylan Thomas: Dylan hætti aldrei að segja mér það, þó að ég lærði ekki af því, að staður konunnar væri í rúminu og við vaskinn og ekki annars staðar. Kona ætti aldrei að fara lengra en svo, að leið hennar lægi frá rúminu að vaskinum og til baka. Bók þessi kemur út snemma á næsta ári. H. E. BOTNI ARGASTA kot í Helgdfellssveit heitir í Botni, þar sér hvorki sól né sum- ar. Þar var einhverju sinni maður, allra sveita kvikindi, og hét Árni og var kallaður Árni í Botni. Einhverju sinni bjó hann sig út með nesti og nýja skó, lagði á drógar sínar og hélt suður á Iand svo Iangt, að enginn þekkti Árna í Botni. Hann kom loksins að stóru og reisulegu prestssetri og var þar um nótt. Presturinn átti unga og fríða dóttur. En þegar Árni vaknaði og skyggndist til veðurs sagði hann við sjálfan sig: „Og skyldu þá bátar mínir róa í dag?” Þetta sagði hann eður annað því líkt þrjá morgna í rennu. Presturinn og dóttir hans tóku eftir þessu og grunaði að hér mundi kominn stórhöfðingi af Vesturlandi. Það er ekki að orðlengja að Árni bað prestsdóttur og fékk, og voru nú settir undir þau gæðingar og þau héldu vestur um land. En við hvern stórbæ sem fyrir þeim varð á leiðinni sagði hún við bónda sinn: „Og er þetta bærinn þinn, elskan?” „Og ekki enn, sagði hann. Ríða þau nú lengi, lengi, þangað til eitt kveld í niðamyrkri að þau koma að koti einu, allt grafið í jörð niður. Ilér fer Árni af baki og tekur af baki konu sína. „Er það bærinn þinn að tarna, elskan?” segir hún. „Já”, segir Árni. Nú ber Árni að dyrum og kemur kerlingar- skrukka móðir Árna til dyranna og spyr hver kominn sé og segir Árni til sín og kallar inn því ekki sá handaskil í niðamyrkrinu: „Kveiktu á gull- stjakanum“. „Og ekki gct ég það“, sagði Kerling. „Kveiktu þá á silfurhjálm- inum“, sagði Árni. „Og ekki get ég það’, sagði kerling. „Og kveiktu þá á helvízkri kolskörunni”, sagði hann. „Og það skal ég gera”, sagði kerling og hljóp til og kveikti. Um sambúð þeirra Árna og prestsdóttur er ekki getið. Um Árna í Botni er þetta kveðið: „Árni í Botni allur rotni, ekki er dygðin fín; þjófabæli, það er hans hæli, þar sem aldrei skólin skín“. (fslenzkar þjóðsögur og ævintýri). ?A.IH2t3ArnmMUE — GTÖAJíJUWyajt. r< ALÞVÐUBLAÐIÐ - SUNXUDAG SBLAÐ 3

x

Sunnudagsblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sunnudagsblaðið
https://timarit.is/publication/302

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.