Sunnudagsblaðið - 07.11.1965, Qupperneq 19

Höndin
Eitt sinn var ég stödd á Atla-
stöðum lijá hjónum. som hétu Júl-
ítts og Guðrún. Var ég að fá
Prjónað hjá þeim sokka á börnin,
er> þau áttu prjónavél. Hafði ég
övalizt þarna tvo daga. Hríðarveð-
Pf var og talsverð snjókoma.
Þriðju nóttina, sem ég dvaldi
Þarna. vakna ég við það, að köld
- -- - -v
hrekk ónotalega við. Er þá svo
ntikiii reykur í baðstofunni að ég
*Ua að kafna. Ég dregst þó að
'úminu, • þar sem hjónin voru, og
reyni að vekja bóndinn. Það geng-
Ur illa, svo að ég tek að berja
hann og reisi hann upp. Við það
vaknar hann og byrjar að hósta.
kalda
Eg segi honum, að það muni kvikn-
að i húsinu. Iíann klæðist í skyndi,
fer niður, en ég reyni að vekja
fólkið, sem reyndist þó erfitt, en
tókst að lokum. Sjö manns voru í
húsinu. Ekki var hægt að opna
Ég var að fara út á hóla rétt
fyrir utan bæinn minn að gá að
kindum mínum. Þetta var snemma
dags:
glugga, en hins vegar bæjarhurð-
ina.
Kviknað hafði í út frá lúgugati
frá rörunum, og hjá. lúgunni var
kassi íneð fotum, sem bóndinn var
í þegar hann var að gefa fénu
súrhey. Þess vegna var reykurinn
svo sterkur.
Ekki var sofið meira þessa nótt,
enda erfitt að fá reykinn út úr
husinu. En hvernig hefði farið'ef
höndin kalda hefði ekki vakið mig?
ég, að það er bátur að koma, sem
ég þekki. Þótti mér þetta kynlegt,
þar sem hans var ekki von fyrr en
daginn eftir. — Horfi ég á bát-
inn góða stund, en sé engan mann
á honum, svo að ég flýti mér til
kinda minna og held af stað með
þær heim.
Er ég gái að bátnum að nýju,
er hann hvergi sjáanlegur. Þykir
mér það undarlegt, en liugsa ekkl
frekar um það.
Ðóttir mín hafði símað til mín
daginn áður og kvaðst mundu
koma eftir einn dag. Skipstjórinn
á bátnum, sem hún hugðist koma
með, hét Jóhannes Hjaltason og
var trúlofaður henni. Áttu þau
ársgamla dóttur, sem ég ætlaði að
hafa um veturinn.
Báturinn kom svo daginn eftir,
eins og um hafði verið talað. KomU
til mín væntanlegur tengdasonur,
dóttir min ásamt barni þeirra, —
ennfremur komu tveir bræður, sem
ég ekki þekkti og voru frá Stakka-
dal. Hétu þeir Helgi og Stefán
Og voru hásetar á bátnum. Gaf ég
þeim öllum kaffi. En þegar Jó-
hannes ætlar að fara að drekka
úr bolíanum, geispar hann tvo
Frh. á bls. 567.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - SUNNUDAGSBLAÐ §gg
htíGuAktjEiSPAkiMiK
Þegar. ég- er komin til ánna, sé