Frjáls þjóð - 19.05.1956, Side 4

FRJÁLS ÞJÓÐ
Laugardag-inn 19. maí 1956.
1
Andbyr hjá Sjálfstæðisflokknum
langflestum kjördæmum landsins
Míúsufjjafir
W\ramsókffi&r
S.cndiboðar og áróðurs-
meistarar Framsóknarflokks-
ins hafa í laumi dreift af
mikilli elju Jicirri sögu, að
fyrrvcrandi l»ingmaður
Sjálfstæðisflokksins eigr liús
það, Lækjargötu 8, þar sem
Þjóðvarnarflokkuriim hefur
herbergi á ieigu. En á dög-
unum henti þá sú skyssa að
koma þessu einnig áframfæri
í Tímanum, hvort sem það
er af því, að þeir séu sjálfir
farnir að trúa lygi sinni eða
almennu skeytingarleysi um
rétt og rangt. En fyrir bragð-
ið er nú hægt að festa hendur
á þessari sögu, sem er heim-
ilisiðnaður Framsóknar-
foringjanna sjálfra og ber
vitni um, til hve lúa-
legra bragða er gripið.
Um þetta þarf ekki að
deila. Eignarhald á öllum
húseignum í bænum er skjal-
fest i embættisbókum horg-
arfógetaembættisins í Rvík.
Annars mun mörgum þykja
það rausnarlega gert og bera
vitni um, að Framsóknar-
foringjarnir séu í mikilli
þakkarskuld við fyrrverandi
þingmenn Sjálfstæðisflokks-
ins, ef þéir ætla að gefa þeim
hús í miðbænum. Iíverju
skyldu þeir þá offra þcim,
sem kosnir kunna að verða
núna, reiðubúnir til þess að
endurnýja samstjórn Fram-
sóknar og íhalds?
FramboölÖ í Eyjum -
Framliald af 3. síðu.
íjarðar af hálfu Alþýðuflokks-
ans árið 1942, þá 24 ára gamall,
-sndurkosinn 1946, en íluttist
litlu síð'ar til Eyja. Árum sam-
an formaður Alþýðufloldvsfé-
lagsins í Vestmannaeyjum og
xitstjóri flokksblaðs Alþýðu-
ilokksmanna þar, en sagði þeim
störfum af sér 1950. Frambjóð-
andi Alþýðuflokksins í þing-
kosningunum 1949 og kosinn í
jæjarstjórn Vestmannaeyja af
irálfu Alþýðuflokksins í janú-
ar 1950. Var vikið úr Alþýðu-
•j'lokknum haustið 1951 vegna
ágreinings um stefnuna. Gekk
i Þjóðvarnarflokkinn skömmu
eftir stofnun hans.
Frambjóðandi þjóðvarnar-
nanna í Eyjum við kosning-
arnar 1953 og kjörinn bæjar-
l'ulltrúi af hálfu þjóðvarnar-
manna 1954, en þá fengu þjóð-
/arnarmenn meira atkvæða-
nagn í Eyjum en Alþýðuflokk-
jrinn og Framsóknarflokkúr-
ánn. Fylgisaukningin frá þing-
Aosningum til bæjarstjórnar-
Ivosninga reyndist 40%.
Hrólfur á sæti i miðstjórn
í’jóðvarnarflokksins.
Það er nú komið í Ijós, að
Sjálfstæðisflokkurinn sætir
miklum andbyr um nær allt
land. Sendimenn hans eru
hvarvetna spurðir, hvaða
stefnubreytingu flokkurinn
hyggi á til þess að bjarga við
efnahagsmálunum, en svörin
eru ekki á reiðum höndum.
Fólki þykir það tortryggilegt.
Aðrir spyrja um það, hvernig
sá flokkur geti haldið áfram að
kenna sig við sjálfstæði, er vill
skjóta hersetumálunum undir
dóm þeirra herforingja, er hafa
hersetu á íslandi. Allar skil-
greiningar á því hafa verið
næsta furðulegar. Að fornu
leiddu þeir fnenn erlenda áþján
yfir land og þjóð, er fundu upp
það úrræði að skjóta málum
undir úrskurð erlendra þjóð-
höfðingja. Öllum greindum
mönnum sýnist það enn vís
vegur til þess að glata frelsi og
sjálfstæði.
Fiskimenn og bændur úti á
landi geta ekki heldur leyst þá
gátu, hvernig það samrýmist
sjálfstæði þjóðarinnar að sitja
uppi með erlent herlið á mörg-
um stöðum í landinu á þeim
tímum, þegar allir forsvars-
menn stórþjóðanna eru á einu
máli um það og hafa marglýst
yfir því, að ekki sé hætta á
ófriði í heiminum í náinni
framtíð. Fólki finnst ekki nein
skynsamleg ástæða mæla með
hersetu í Hornafirði, Aðalvík,
Hvalfirði, á Miðnesheiði og
Heiðarfjalli, þótt reikiflokkar
Araba og Gyðinga hleypi við og
við af skotum á eyðimörkum
við botn Miðjarðarhafs, Bretar
dæmi menn til dauða á Kýpur
og þess sé heínt með launvígum
eða Márar eigi í höggi við
Frakka í Afríku. Engin hætta
þykir á, að stórstyrjöld verði út
af þeim átökum, og ekki munu
Marar né Gyðingar fara með
her að ísiandi.
' 'U
Af þessum sökum öllum og
mörgu öðru hafa sendimenn
Sjálfgtæðisfiokksins fengið
mjög lélega áheyrn í fundar-
fex-ðum sínum víðast á landinu.
Sjálfstæðisflokkuiánn hefur
líka á undanförnum árum hald-
ið svo á stjói'nartaumunum, að
öll efnahagsmál eru komin í
meira öngþveiti en hér hefur
áður þekkzt. (Auðvitað er
Framsóknarflokkurinn samá-
byrgur.) Og þá spyr margur
sjálfan sig: Er Sjálfstæðisflokk-
urinn einna líklegastur til þess
að bjarga því, er bjargað verð-
ur? Skyldi Óiafur Thors reisa
aftur allt það, sem sýnilega er
komið í rúst í stjói’nartíð hans?
— Varla er þeirra afreka af
honum að vænta á gamals aldri.
Varla yrði ný samstjórn hans og
Framsóknarflokksins betri
þeim, er setið hafa.
Raunar þarf engan að undra,
þótt kosningahorfur Sjálfstæð-
isflokksins séu daui'ar að þessu
sinni. Ferill flokksins og stefna
hans öll reisa skorður við því.
Staðreyndirnar tala gegn Sjálf-
stæðisflokknujn. Rök stað-
reyndanna eru þyiigstu rökin i
stjórnmálabaráttu.
Þannig er þegar fyrirsjáan-
legt, þótt enn séu fimm vikur
til kosninga, að Sjálfstæðis-
flokkurinn verður fyrir veru-
legu fylgistapi, ekki síður úti
á landi en 1 Reykjavík. Hann
er dæmdur til að tapa. Hann
hefur brugðizt vonum fólks.
Þótt Sjálfstæðisforingjarnir
reyni að kenna öðrum um, hve
stjórnarstefnan hefur gefizt illa,
þá er það ekki hægt. Samstjórn
Sjálfstæðisflokksins og Fram-
sóknar hefur haft margfaldan
þingmeirihluta á bak við sig og
gat gert hverjar þær ráðstaf-
anir, er hún taldi þjóðarnauð-
syn að gera. Ef hún samt sem
áður taldi sig ekki hafa bol-
magn til þess að spyrna fótum
við því, er hún taldi þjóðarvoða,
gat hún skotið málunum undir
dóm þjóðarinnar. Það var henni
raunar skylt, ef svo var. En það
hefur Sjálfstæðisflokkurinn
ekki viljað gera — ekki einu
sinni nú. Þessar kosningar eru
gegn vilja hans. Foringjai’nir
hafa látið sér vel lika, þótt allt
stefndi norður og niður. Þeir
vildu aðeins sitja áfram í ráð-
hei-rastólunum með Framsókn.
Þeir hafa því engar varnir
fram að færa fyrir því, hvern-
ig stjórnarstefna þeirra hefur
gefizt. Þeir geta ekki komið
sökum á aðra, nema meðábyrgð
á samráðherra sína og flokk
þeirra. Þeir stjórnuðu og eiga
sök á því, hvernig komið er.
Og nú verða þeir að þola dóm
kjósenda. Sjálfir hafa þeir nú
sannfærzt um það af ferðum
sínum um landið, að dómur
kjósendanna mun ganga gegn
þeim.
Orð p&is'B'cu tifttWra ITSS —
Engin httil hrú i fíannihaí SSS
Bjóðið fram gegn Hanníbal!
JfJftir rit&tjjára fífáðrilýa'ns
Fyrir síðustu alþingiskosningar birtist leiðari í Þjóð-
viljanum (6. júní 1953), þar sem ráðizt var harkalega á
Þjóðvarnarflokkinn fyrir framboð hans. Þar segir m. a.:
„Þjóðvarnarflokkurimi leitast við að bjóða fram
hvarvetna þar sem andstæðingar hernámsins hafa
mögnleika á að vinna stóra sigra. Hann reynir að koma
í veg fyrir, að Gunnar M. Magnúss, forustumaður and-
spyrnuhreyfítigarinnar gegn her í landi, nái þingsæti
i Reykjavík. Hann býður fram gegn Finnhoga Rúti
Valdimarssyni til þéss að gcra aðstöðu Olafs Tliors og
Guðmundar hernámsstjóra sem bezta. En hann lætur
sér ekki til hugar koma að bjóða fram gegn þeim,
sem herfilegast hafa svikið málstað Íslendingíi, eins og
Hanníbal Valdimarssyni.”
Hernámsandstæðingar, sem kusuð Sósíalistaflokkinn
1953, leggið ykkur þessi orð á minni! ÞÁ ætlaði Þjóðviljinn
að ærast út a£ framboði Þjóðvarnarflokksins í Reykjavík,
sem hann taldi stefnt gegn Gunnari M. Magnúss, en átaldi
Þjóðvarnarflokkinn fyrir að bjóða ekki fram gegn svikaran-
um Hanníbal. En eins og menn muna, hafði hinn nýstofnaði
Þjóðvarnarflokkur ekki bolmagn til að bjóða fram nema í
fáum kjördæmum. NÚ er ekki minnzt einu orði á „and-
spyrnuhreyfmguna“ í Þjóðviljanum óg Gunnari M. Magnúss
hrundið út í yztu myrkur. í stað hans er Reykvíkingum nú
boðið upp á að kjósa Hanníbal Valdimarsson, sem kallaði
hingað til lands ameríska herinn arið 1951 og varði í líf og
blóð fyrir fáum r.iánuðum í leiðurum Alþýðublaðsins her-
námsbælin í ættbyggð sinni og fyrra kjördæmi, radar-
stöðvarnar í Aðalvík.
Hver vill vcrðlauna slíkan loddaraleik með atkvæði
sínu í kosningunum 24. júní í sumar?
Mægir iðrun fyrir réttihum?
Framsóknai’flokkurinn
hefur lengst af síðan 1939
verið í stjórnarsamvinnu við
Sjálfstæðisflokkinn og óslit-
ið síðan 1946. Ekki er kunn-
ugt, að nein veruleg snurða
haf-i hlaupið á þráðinn hjá
þessum flokkum. Þeir hafa
jafnan staðið saman run all-
ai’ ákvarðanir, er nokkru
varða. Það er aðeins, þegar
kosningar hafa nálgazt, að
þeir hafa staðið upp í hárinu
hvor á öðrum. Það er sjón-
leikur, sem settur hefur ver-
ið á svið fyrir kjósendur, svo
að fr'ambjóðendur þessara
flokka kærnu ekkl fram al-
veg eins og jábræður á
framboðsfundum.
Ekki er fremur kunnugt
unx nokkurn ágreining þess-
ara flokka á. síðasta kjör-
tímabili en endranær. Og
enn sitja þeir saman í stjóm,
þótt á þingi í vetur væri
möguleiki á myndun nýrrar
meirihlutastjórnar, ef Fram-
sókn hefði viljað, eins og
jafnan hefur verið öll sam-
stjórnarár Framsóknar og
Sjálfstæðisflokks
En þegar til kosningabar-
áttunnar kemur, afneitar
Framsókn þeirri stefnu, sem
hún fylgdi í ríkisstjórn fram
á allra siðustu daga þings-
ins, og veitir raunar enn
stuðning með setu simii í
ríkisstjórn undir forsæti
Olafs Thors. í kosningábar-
áttunni læzt Framsókn vera
á móti þeirri stefnu, sem
stjórnarsamstarfið er reist á
— móti hersetu, móti verð-
bólgu, móti spillingunni, sem
ríkisstjórnin hefur góðfús-
lega lofað að dafna.
Meðal hugsandi jnanna
vaknar sú spurning, hvort
það eigi aó nægja stjórn-
málaflokkum, er stýrt hafa
málefnum þjóðar sinnar úf í
ófæru, að snúa við blaðinu,
er kosningar náJgast. Eiga
stjórnmálafloklcar að tborga
fyrir sína stefnu, eða er það
æskileg leið til þess að
þroska stjórnmúi asiðgæði i
landinu, að beir sleppi við
hegningu, ef þeir söðla um
— vikurnar fyrir kosning-
ar — jafnvel bótf það kumú
að vera gert í blekkingar-
skyni einu? Nægir brota-
numni iðrun fyrir réttinum?
Og ef slík iðrun á að nægja
— er hún jaíngóð og gild,
þótt sami aðili hafi hvaS
eftir annað fleytt sér á sams
konar iðrun rjxeð þriggja eða
fjögurra ára nullibili, en
lialdið síðan jafnan áfram
sinni fyrri óhappaiðju, eff
dómsúrskurður var fnllinw.
Iionum í vil?
Við kosningar ganga
stjórnmálaflokkar undír
dóm þjóðarinnar. Það er sá
alþýðudómstóll, sem við
þekkjum í þessu landi. —
Metur h.ann gilda iðrun
Framsóknarflokksins, sem
enn er í ríkásstjórn með
íhaldinu — iðrun, sem
Framsókn hefur jafnan
fleytt sér á við allar síðustu
kosningar, en ætíð kastað
fyrir borð að kosningum
loknum?
Grímur.
Undirritaður óskar upptöku í Þjóðvarnarflokk íslands:
(Nafn)
(Heimilisfang)
Til skrifstofu Þjóðvarnarflokks íslands,
Lækjargötu 8, Reykjavík.