Frjáls þjóð

Eksemplar

Frjáls þjóð - 19.05.1956, Side 9

Frjáls þjóð - 19.05.1956, Side 9
Laugardaginn 19. maí 1956. FRJÁLS ÞJÓÐ $ Tíminn keppir við Moggann í fjóinaræktun Sú var tiðin, að Mo'rgunblað- ið var alira blaða frægast fyrir málleysur og ambögur. Voru bögumæli þessi kölluð fjólur og ritstjóri þess Fjólupabbi. Enn er sú tíð, að Morgunblaðið er fullt af fjólum, hugsanavillum, röng- um beygingum og hvers konar rassbögum, Sú var líka tíðin, að Tíminn var vel ritað blað, á góðu máli og með glæsilegum stíl, og þá gat blaðið djarft úr flokki talað. Þá var safnað í Tímann vitleysum Morgun- blaðsins og þær kallaðar fjólur, og þá varð FjólUpabbi frægur. En nú er tíðin orðin önnur. Það finnast nú fleiri ritskussar, sem í blöð skrifa, en Fjólu- pabbi einn. Ritarar Tímans keppa nú við Morgunblaðið í fjólugerð, og ljómi Fjólupabba bliknar nú óðum við hliðina á hinum nýju keppinautum. í nærri hverju blaði sjást nú gömlu bögumælin, sem Tim- inn hér á árum fyrr var að <dára Morgunblaðið fyrir. Ef maður vill fara í fjóluleit í Tímanurn, er ekki úr vegi að líta á 2. síðu, slúðursíðuna, þótt víðar sé gott til grasa. Skulu hér tekin fáein dæmi nokkurn veginn af handahófi: ,, . . . Hún er eiginkona manns sins í áríða- mcsta fyrirtæki lífsins“ (Tím- inn 6. júlí 1955). Ekki er ljóst, hvað átt er við með því að kalla hjónabandið áríðamikið. Ann- að dæmi: „ ... Sextiu af hundr- aði giftra Bandarikjamanna búa til morgunverðinn, á meðan konan liggur á sitt græna eyra eins og gauksungi í hreiðri.“ (Úr sömu grein). At sove paa sit grönne öre, er á íslenzku að sofa eins og' rotaður selur. Auð- lærð er ill danska. Annars liggur maður á eyranu, en ekki á cyrað. Líkingin er ekki heldur heppileg, að konukindin liggi „á eyrað“ eins og gauksungi í hreiðri. Gaukurinn verpur í hreiður annarra fugla, án þess að þeir viti um. Konunni hefur líklega verið prangað inn á manninn að honum óvitandi. Þriðja dæmi: Það er ekki tek- Fyrirspurair til Hanníbals FRJÁLS ÞJÓÐ leyfir sér að fara þess á leit við hinn nýja «g sjálfskipaða bandamann kommúnista, Hanníbal Valdi- marsson, að bann svari eftir- farandi spurningum: 1. Var nauðsynlegt að lcalla hingað erlendan her vorið 1951? 2. Var sennilegt, að það núundi hafa heillavænleg áhrif í för með sér fyrir ís- lenzkt efnahagslíf og menn- ingarlíf og sjálfstæði þjóð- arinnar að hafa hér erlend- an her og hernaðarbæki- stcðvar? 3. Frömdu þeir menn stjórnarskrárbrot, sem samþykktu að kalla hing- að eriendan her, gera samninga um dvöl hans hér og heimila honum land- göngu, áður en málið var lagt fyrir alþingi? %V-WJVW*VAW%W»%V Fi/r/r 2J.9 ttruinz 4. Hvort er líklegra, að erlendar herstöðvai' á Is- landi tryggi öryggi þjóðar- innar eða kalii yfir hana aukna tortímingarhættu, ef til styrjaldar skyldi draga? 5. Teiur Hanníbal Valdi- marsson æskilegt að ís- lenzkir alþingiskjósendur kjósi þá menn á þing 24. júní n.k., sem samþykktu að kaila hingað amerískan her 1951? E£ Hanníbal treystist ekki til að svara þessum spurningum sjálfur, er honum heimilt, að láta Finnboga Rút bróður sinn gera það. Ef Hanmbal fær ckki svörin birt í Þjóðviljanum eða Út- sýn, heimilast honum rúm í FRJÁLSRI ÞJÓÐ, allt að 400 orð, enda er það eitt áskilið, að spurningunum só svarað lið fyrir lið. ið úr slúðursíðunni og er upp- haf þýddrar greinar: „Við fyrstu sýn virkar kínverskt dagblað alls ekki girnilegt til Iestrar.“ (Tíminn 5. ág. 1955). Málsgreinin er raunar ambaga ein frá upphafi til enda, likust þvi, að hún væri rituð af út- lendingi, sem ekkert vald hefði á íslenzku máli. Fjórða dæmi: ,,. .. ef fugl er tekinn af eggj- um sínum og difið (sic!) i kalt vatn.“ (Tíminn 22. sept. 1955). Sögnin dýfa beygist þannig: dýfa — dýfði — dýft. Fimmta dæmi: „Uppreisnar- menn ná yfirtökunum í Argent- ínu.“ Þetta er fyrirsögn grein- ar í Tímanimi 20. sept. 1955. Sá, sem heíur yfirtökin í hrygg- spennu, stendur jafnan verr að vígi en sá, sem undirtökin hef- ur. En þetta er góð danska, þótt ekki þyki það rökrænt á voru máli. Á íslenzku heitir það með- al annars að hafa yfirhöndina. Fyrir þessa ambögu meðal ann- ars dró Tíminn dár að Morgun- blaðmu á sinni öndvegistíð. Skal hér láta staðar numið, þótt af nógu sé að taka. Tím- arnir breytast og menn- irnir með. Áður safn- aði Tíminn fjólum Morg- unblaðsins í háðungarskyni. Nú ræktar hann sjálfur fjólur. En á þeim dögum var líka ritstjóri Tímans gáfaður menntamaður. Úlfljótur. P.s. Rétt þegar ég var að senda frá mér greinina, varð mér litið á slúðursíðu Tímans (13. nóv. s.l.). Var þar grein um Margrétu Bretaprinsessu. Hún hafði farið til Kirkju (rit- að með stórum staf!) hins heilaga Páls, og 500 þegnar hennar (sic!) höfðu beðið við kirkjudyrnar í kulda og rign- ingu, og þessi ágæta prinsessa hafði meira að segja brosað til fólksins, reyndar af „veikum mætti.“ (Miklar fréttir það!) í sömu grein er getið um yfirlýs- ingu erkibiskupsins „frá“ Kant- araborg og hafi hún „ollað“ mikilli gremju. Síðar segir svo, að afstaða biskups til skilnað- ar prinsessunnar og Péturs hafi HoHenzkir duggarar hoggva skipbrotsmenn í Tálknafirli Áskrifendasöfnun Við undriirit. . .. óskurn hér með eftir að gerast áskrif- endur að FRJÁLSRI ÞJÓÐ. Það befur borið til á þessu ári, sem hefur ekki gerzt í átta áratugi, að hafis hefur komið fyrir Reykjanes og inn á fiskileitir Nesjamanna. Inn í þennaa hafís eltu franskir hvalveiðimenn hollenzka duggu, og fór svo, að áleitni þeirra dró Frans- arana alla til dauða. Hafísinn rak inn á Flóann fyrsta sunnudag í sumri, og hefur hann verið svo sam- felldur, að sex menn af skipi úr Garði, sem brotnaði í ísn- um, gátu gengið á ís til lands. Einstakir jakar hafa borizt lengst inn á víkur hér við inn- anverðan flóann. Senna við fslandsströnd. Síðastliðin sjö ár hefur ó- friður verið á milli Frakka og Hollendinga, og hafa fiskiskip þeirra hér við land átzt illt við. Nokkru eftir vertíðarlokin í vor réðst franska hvalveiði- skipið, sem áður hefur verið getið um, á hollenzka fiski- duggu og elti hana inn fvrir Reyltjanes. Þar lagði duggan undan inn í ísinn, og héldu Frakkar á eftir henni og brutu skip sitt í ísnum. Misstu þeir þar duggunnar, en komust sjálfir velflestir af, þótt þeir yrðu að ganga af skipi smu föstu í ísbreiðunni. Komu þeir á land á Suðurnesjum, 42 sam- an. En duggan brauzt norður úr ísnum. „olIað“ miklum deilum. Mikil óskapleg vitleysa getur ollið upp úr manninum! Þessir menn, sem þannig rita, eins og ég hef sýnt með þessum fáu dæmum, ættu allt annað héld- ur að gera en fást við ritstörf. Sami. Athugasemd blaðsins: Þessi grein hefur legið lengi hjá blaðinu, svo sem tilvitnan- irnar bera með sér. Feigðarför vestur á fjörðu. Hinir frönsku skipbrotsmenn vildu þegar komast til Vest- fjarða, því að þar hugðust þeir hitta fyrir sina landsmenn. Fengu sumir skipbrotsmanna tvo báta á Miðnesi og fóru á þeim í góðu veðri vestur undir Jökul og síðan þaðan í Vest- firði. Aðrir gengu inn Nes, mjög óðfara, og síðan vestur um land. Léttu þeir ekki, fyrr en- þeir komu í Tálknafjörð. Lá þar skip eitt, sem þeim sýndist líkt frönsku hvalveiðiskipi. Héldu þeir ekki uppi neinum spurnum um skip þetta, heldur hröðuðu sér til sjávar, alls- hugar fegnir, að lokið var langri og erfiðri ferð. En er þeir komu á skipið, voru þar Hollendingar fyrir. Höfðu Hollendingamir eng- ar vöflur á, Tóku þeir hina frönsku skipbrotsmenm höndum og lijuggu þá þegar alla fyrir borð þar á legunm í Tálknafirði. Níðingsverk Frakka. Litlu eftir að hinir frönsku hvalveiðimenn voru farnir af: Suðurnesjum,komu þangað átta skipbrotsmenn skozkir, er kom- ið höfðu á land í Vestmanna- eyjum á ísjaka. Þeir höfðu verið á skipi, sem: sigla skyldi til Vestur-Indía, en voru teknir af Frökkum undir Englandi og rændir öllu góssi. Síðan höfðu þessir menn verið flúttir norður í höf á franska- hvalveiðiskipinu, sem brotnaðí í ísnum við Suðumes. Er Frakkar komu að ísnum fyrir sunnan land, voru Skotamir reknir út á hann, nálega klæð* lausir og skildir þar eftir; Hrakti þá á ísnum í fjögur- dægur, áður en þeir komu að Vestmannaeyjum. Þótti þeim ■ sem Frakkarnir hefðu hlotið makleg málagjöld fyrir til- tekjur sínar. okkar sei KJÓSTU MKi EKKI! Til FRJÁLSRAR ÞJÓÐAR '! Skólavörðustíg 17, Reykjavík. WWWWWWVWAWVWWWWWWWWWWWIWWÍ Mörgum kjósendum, sem áratugum saman hafa lagt sig í framkróka um það að efla eða viðhalda fylgi flokks síns i sínu kjördæmi, þykir undarlega við bregða í þessum kosningum. jNú er nefnilega víða komið í Ijós, að'þetta starf hefur allt verið unnið fyrir gýg. Flokks- tvyggð þessa fólks hefur verið á röngum forsendum reist, og fórnarstarf þess einskis vert. Flokksforingjarnir í Reykjavík segja nú kjósendum þús- undum saman að kjósa fram- bjóðendur annarra aðila, jafn- vel flokka, er þeir hafa átt í hörðum deilum við. Þannig mun Alþýðuflokk- urinn ekki bjóða frain í átján kjördæmum landsifts af 28. Jafnvel á Siglufirði, þar sem framboðið verður þó á hans nafni, lýsir fram- bjóðandinn yfir því, að hann sé utan flokka. Framsóknarflokkurinn hafn- ar líka kjósendum sínum í ell- efu kjördæmum, býður þar alls ekki fram. Gamlir kjósendur i þeim kjördæmum komast nú skyndilega að raun um, að þeir hafa verið á villigötum, er þeir gerðust fylgismenn hans. Loks er svo sjálfur Samein- ingarflokkur alþýðu — Sósíal- istaflokkurinn. Hann gengur rösklega til verks, þiví að hann býður hvergi fram í eigin nafná. Öll árvekni kjósenda þessa flokks var nefnilega á eintóm- um misskilningi byggð, líkt og aðdáunin á Slalín. Sameining- arflokkur alþýðu var ekki til' neinnar sameiningar fallinn. — Það er á þá bræður, Finnbogá' Rút og Hanníbal, sem á að veðja. Allir hrópa þessir flokkar1 ákaft á fyrri kjósendur sína að hlýða hinni nýju dagskipatt marskálkanna í höfuðstaðnum.; Þið eigið ekki að kjósa okkur, heldur hlna — hina. — Svoná broslegt getur fálmið orðið,1 þegar flokksforingjar gerast’ smeykir um sig.

x

Frjáls þjóð

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Frjáls þjóð
https://timarit.is/publication/311

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.