Frjáls þjóð - 18.04.1959, Qupperneq 7
F R J ÍS L S (aJDÐ ~ oLau^ardaginn 18. apr'l 1959
7!
^íuííir
tweedfrakkar
kr. 795-855
MK Eyfetd
Ingólfsstræti 2.
Sími 10199.
AÐALFUNDUR
Samvinnutrygginga og
liftryggingaíélagsins Andvöku
verður haldinn í Sambandshúsinu í Reykjavík
laugardaginn 9. maí og hefst kl. 2 e.h,
Stjórnir tryggingarfélaganna.
FertninffarSifípur
og
Werminyarföt
FALLEGT ÚRVAL.
Höfum opnað nýja herrafataverzlun í
Austurstræti 14,
undir nafninu
H E
E i LD
SIMI 12345
PÉTUR SIGURÐSSON
OLAFUR MARIUSSON
BIFREIBASTJORAR,
ÖKl'.IIEA'A'
Hjólbarðaviðgerðir. —- Opið öll kvöld og helgar.
Örugg þjónusta.
Laugardaga Opið frá kl. 13,00—23,00
Sunnudaga Opið frá kl. 10,00—23,00
Á kvöldin Opið frá kl. 17,00—23,00
Mjólbaröaviðfferðin
Bræðraborgarstíg 21. — Sími 13921.
8amla konan —
Framh. af 5. síðu.
ekki vel. Mest lagði hún stund
á rússneskan útsaum, er hún
seldi sér til framfæris. En rúss-
neski útsaumurinn er fíngerð-
ur, og þetta þreytti augu henn-
ar, þegar til lengdar lét. Nú nýt-
ur hún ellilauna-og fær dálítinn
styrk til viðbótar annars staðar
frá. En þessum aurum ver hún
nær öllum til þess að kaupa mat
handa köttum, og við það geng-
ur hún svo nærri sér, að hún
hefur ekki efni á að borða sjálf
heitan mat nema endrum og
eins. Á meðan hún gat gengið,
safnaði hún að sér köttum, sem
fólk gleymdi við sumarbústaði
sína á haustin. Margt fólk er
svo hugsunarlaust. Nú er hún
ekki annárs umkomin en hlynna
að flækingsköttum í götunni,
þar sem hún býr. Fólk, sem
þekkir hana, hvetur hana stund-
um til þess að komast í hjúkr-
unarheimili. En hún vill ekki
svíkja kettina, á meðan hún
getur dregizt áfram. Hennar
heimur er fyrir löngu hruninn
í rústir, og það hefur lengi ver-
ið hennar eina hlutverk að líkna
málleysingjum. Þar að auki trú-
ir hún því, að dauðinn komi til
sín á þeirri stundu, sem ákvarð-
að hefur verið, hvar sem hún
er stödd. Hún trúir því, að
henni hafi í öndverðu verið á-
kvarðað allt, sem yfir hana hef-
ur gengið, og hún talar um allt
þetta ofurhlutlausri röddu, án
allrar beizkju.
iCnOf
svo kveðjum vð þessa
gömlu, raunamæddu konu,
sem lífið og miskunnarlaus á-
tökin um gæði heimsins hafa
. leikið svo hart. En hver er hann,
íslendingurinn, sem hún giftist
forðum í óleyfi foreldra sinna?
Þingeyingur, sogðum við. Jú
— hann mun heita Jón Helga-
son, fæddur á Grund í Höfða-
hverfi árið 1884. Jón hneigðist
ungur að íþróttum og fór utan
með Jóhannesi Jósefssyni og
fleiri vöskum mönnum á sínu
reki. Sýndu þeir félagar íþrótt-
ir sínar, glímu, aflraunir og
annan fræknleik víða í Evrópu.
Síðan stundaði Jón fimleika-
nám í Ollerupskóla hjá Níelsi
Bukh og sundnám í sundskóla
í Kaupmannahöfn. Þaðan lá svo
leiðin aftur til Rússlands, eins
og áður segir.
Eftir að hann hafði komizt
á brott úr Rússláhdi, hóf
hann nám í verzlunarskóla í
Danmörku, tók að selja íslenzk-
ar afurðir í Danmörku og út-
vega íslenzkum kaupmönnum
vörur þar. Loks stofnaði hann
niðursuðuverksmiðju. Jón
Helgason stórkaupmaður er
hann tíðast nefndur. . Leiðir
þeirra Olgu Olsofíjeff mtinu
hafa skilið, nokkru eftir að þau
komu til Danmerkur. Og svo er
sú saga búin.
,,Sic transit gloria mundi,“
rnætti segja.
lierfábúð —
Pramh. at 2. sítni.
Eigendur hinnar nýju verzl-
unar eru þeir Ólafur Maríusson
og Pétur Sigurðsson. Eru þeir
báðir mjög reyndir verzlunar-
menn og hafa mikla sérþekk-
ingu á herravörum. Hafá þeir
báðir starfað í nær þrjátíu ár
hjá Haraldarbúð.
Sími hinnar nýju verzlunar
er 12345.
Rannsóknarstaða
Staða rannsóknarstofustúlku í rannsóknarstofu Bæjar-
spítalans er laus frá 1. júní
Umsókn, ásamt upplýsingum um námsferil og störf.
sendist yfirlækni spitalans fyrir 15. maí n.k.
Stjórn Heilsuverndarstöðvar Reykjavíkur.
Kjördæmamálið
Framh. af 1. síðu.
útvarpsumræðurnar birti sama
blað útdrátt úr ræðum mann-
anna, sem haft höfðu tvö þing-
sæti af reykvískum launþegum
og verkalýð, undir risafyrir-
sögn: „Verkamannastétt ís-
lands krefst jafnréttis á við
aðra til álirifa á Alþingi“!
Með framangieindu at-
hæfi og' tilræði við íslenzka
launþega og verkalýð hafa
þingfulltrúar hins póli-
tíska óskapnaðar, sem
nefnt er Alþýðubandalag,
afhjúpað innræti sitt, svo
að ekki verður um villzt.
Þessum pólitísku ævin-
týramönnum nægir sýni-
lega ekki að hafa svikið
málstað hernámsandstæð-
inga og ti*aðkað hann nið-
ur í svaðið með tveggja
ára vesalmannlegri þátt-
töku sinni í ríkisstjórn,
þar sem þeir gei-ðu sjálf-
stæðismál íslands að verzl-
unarvöru til að fá að
hanga sem lengst yfir
bitlingakötlunum, heldur
svífast þeir nú einskis til
að freista að koma í veg
fyrir, að eini flokkui-inn,
sem hreinan skjöld hefur í
hernámsmálunum og fær
væri að fá þar einhverju
um þokað, megi láta rödd
sína heyrast á löggjafar-
samkomu þjóðarinnai'.
Kjósendur
eiga síðasta orðið.
Það er nú á valdi kjósenda
að veita íslenzkum kommún-
istum maklega ráðningu fyr-
ir hið blygðunarlausa tilræði
þeirra. Þjóðvainaiflokkur-
inn hefur áður fengið mann
kjörinn á þing í Reykjavík,
þótt þingsætin væru aðeins
8, og átkvæðamagn hans í
bænum var komið á fjórða
þúsund, áður en gömlu flokk-
arnir þrír gripu til hinna fá-
heyrðu kosningabragða sinna
og óheilinda með stofnun
„bandalaganna“ íveggja. —
Allt það tiltæki hefur nú
orðið sér eftii'minnilega til
skammar — svo og stofnun
ríkisstjórnar bandalagaflokk-
anna — og þeir, sem að því
stóðu, standa afhjúpaðir sem
mestu skipbrctsmenn og
feilspekúlantar íslenzkrar
stjórnmálascgu. Hins vegar
hefur reynslan sannað rétt-
rnæti viðvönxnarorða og alls
málstaðar þjóðvarnarmanna
fyrir síðustu kosningar. Víg-
staða Þjóðvai-narflokksins er
því gerbreytt horuun í hag
írá því sem var fyrir síðustu
þingkosningar.
HernámsandstíT'Sinffar í
öllum llokkMm! Þjóðvam-
armenn! Stígum á stokk
og strengjum þess heit aó
kvitta íyrir þetta síóasía
tilræði íslenzkra kommún-
ista og allt íramíerði heirra
og samstarfsflokka þeirra
í fyrrverandi ríkisstjórn!
Gjjaldþsrai —
Framh. af 5. síðu.
og málstað vinstrimanna meira
ógagn en skeleggir andstæðing-
ar með gnótt fjár og fjölda á-
róðursvopna hefðu nokkru sinni
getað gert.
Engum þeim, sem haft hefui*
opin augu fyrir þróuninni í ís-
lenzkum stjórnmálum mörg
undanfarin ár, komu þessi enda-
lok á óvart. Þau voru jafn-
óhjákvæmileg og það, að dagur
fylgir nótt. Málsvarar Þjóð-
varnarflokksins sögðu þau fyr-
ir strax í kosningabaráttunni
1956, enda þurfti ekki neina
spádómsgáfu til. Meginþorrí
vinstrisinnaðra kjósenda kaus
hins vegar heldur blekkinguna
en að horfast í augu við veru-
leikann — og þeirra er upp-
skeran.
Þjóðvarnarflokkurinn hef-
ur frá öndverðu lcitazt viS
að ouna augu vinstrimanna
fyrir því, hvílík nauðsyn
þeim er á því að endurskoða
afstöðu sína frá rótum. Líf-
taug öflugrar fylkingar
vinstrimanna verður ekki
undin úr þeim þrem þáttum,
sem lýst var hér að framan.
Hinir þrír gömlu flokkar
vinstrimanna hafa spilað út
— þeir eru jafngjaldþrota og
foringjarnir þrír, sem reistu
borg sína á sandi blekking-
anna fyrir síðustu kosningar,
Ef vinstrimenn lxafa nokkura
hug á því að verða pólitískt
afl í landinu, verða þeir a«S
fylkja liði á nýjum vett-
vangi. Og hafi gjaldþrotið
mikla ekki opnað augu þeirra
fyrir þeirri síaðreynd, verð-
ur nokkuð langt að bíða
þeirrar viðreisnar, sem svo
brýn þörf er á.
Reykingar —
Frh. af 8. síðu.
ungmenna í bænum er nú a<5
hefja sígarettureykingar, en
færustu vísindamenn heimsins
eru orðnir sannfærðir um, að
þær séu ein meginorsök síaulc-
innar tíðni lungnakrabba, þegar
kemur fram á ævina, í rnörgum
löndum ’heimsins. Á þes.,um
-skýrslum á síðan áð þyggja alls-
herjarherfei'ð gegn sígarettu-
reykingum.
Jón Sigurðsson borgarlæt c ?
hefúir á" margan' liáft féyifzfc
röggsamur og einbeittur emb-
ættismaður, sem á skilið p.ð
hljóta viðurkenningu fyrir ár*
vekni sína og staðfestu.