Frjáls þjóð - 23.07.1960, Blaðsíða 8

Iil$pIff>x ■•> ípl
ÍIÍIæ!Í!liliililiÍillÍÍip£1ilÍllÍS
Tiginn gestur
áhyggjuefni ríkisstjórnar
A föstudag kemur hingað
til lands Hr. Eugene Black,
bankastjóri við Alþjóðabank-
ann. Black þessi er einn
valdamesti maðurinn í við-
skiptaheimi Vesturlanda,
enda má líkja ferðum hans
við reisu þjóðhöfðingja —
hann kemur með tíu manna
föruneyti og stórblöð um
álfuna fylgjast vel með ferð-
um hans. Erindi hans til ís-
lands er að líta eftir því,
hvernig gengur að innleiða
nýja efnahagskerfið, þar eð
segija má, að hann hafi yfir-
stjórn á „viðreisninni"
margfrægu.
Það er ekki ótrúlegt, að
maðurinn sé fyrst og fremst
að grennslast fyrir um, hvað
orðið hafi um 20 milljón
dollarana, sem íslendingar
fengu í vetur tii þess að
kaupa fyrir vörur frá Vest-
ur-Evrópu. En lilílega mun

maður og gestgjafi útlend-
ingsins, yrði kallaður af lög-
reglunni úr dýrlegum veizl-
um til réttarhalda eða jafn-
vel eitthvað enn verra kæmi
fyrir Seðlabankastjórann í
miðri heimsókninni?
Þannig er þá komið fjár-
hagslegu sjálfstæði okkar
ííslendinga, að hingað er
kominn útlendingur í heim-
sókn til þess að líta eftir
hvernig gangi að framkvæma
fyrirskipanir hans, en st'jórn-
arvöld landsins vita ekki,
hvernig þau eigi að dylja
ósómann, sem hér þrífst, fyr-
ir húsbóndanum. Það verð-
ur að játa, að Alþjóðabank-
inn og gjaldeyrisstofnunin
eru ekki versti húsbóndinn,
sem við hefðum getað feng-
ið og líklega fremur sá skap-
legasti af þeim erlendu vald-
höfum, sem vilja fúsir ráða
málum okkar. En íslending-
ar eru ekki búnir að glata
sjálfstæðinu að fullu ennþá
og almenningur á enn kost á
því að velja yfir sig íslenzka
ráðamenn. Nú er eftir að
vita, hvort þjóðin sættir sig
við þá skipan mála, sem ver-
ið er að innleiða.
honum þykja undarlegt, að
búið er að eyða þessu fé að
mestu og samt bólar ekkert á
verziunarfrelsinu, sem verða
átti ávöxtur af þessu eyðslu-
láni. Það er betra, að Gylfi er
nú loksins kominn heim frá
Rússlandi til þess að standa
fyrir svörum.
Það mun valda miklum
áhyggjum hjá ríkisstjórninni,
svo sem skýrt er frá á öðrum
stað í blaðinu, hvað gera eigi
við Vihjálm Þór, seðlabanka-
stjóra, meðan stendur á
heimsókn hins tigna gests.
Herra Black gat víst alls ekki
komið á óheppilegri tíma. En
hvort er nú betra að víkja
aðalbankastjóra landsins frá
störfum vegna stórsvika-
máls um leið og húsbóndinn,
herra Black, birtist í dyrum
stjórnarráðsins eða að eiga
það á hættu, að Vilhjálmur
Þór, sem að öðrum kosti
myndi vera helzti þjónustu-
Laugardaginn 23. juli 1960
'íiHIMIilllfllnh-ilillllHlliHlliniHHOHIHIIIIIIIIIIISIiliílliniilllHníiHíhi'illlníllilNiyillnllfHIIHilIiHHHHllilfi.Mlíil-íllíHllilluiiiiiluiiíniilíuf
Sjónvarpstæki í verzlun í Reykjavík;
Smyglmálið
Upplýsingar i síðasta biaði FRJÁLSRAR ÞJÓÐAR um
smygl á skófatnaði frá Keflavíkurflugveili hafa vakið
mikla athygli, eins og vænta mátti, enda kipptu toilayfir-
völdin strax við sér og var lagt hald á töluvert magn af
smygli nemma í vikunni.
f Við þær upplýsingar, sem áður voru komnar getur
j blaðið bætt því, að enski verzlunarhringurinn, sem hef-
ur útsölu á flugvellinum, mun heita Saxon og þaðan berst
j stór hluti af smyglinu.
FRJÁLS ÞJÓÐ vill ítreka það, sem áður liefur verið
i sagt, að þetta mál er stóralvarlegt og krefst rannsóknar
j þegar í stað, enda þótt segja megi að þessi hluti smyglsins
sé aðeins lítill angi af ósómanum öllum. Einnig ítrekar
blaðið þá kröfu, að ríkisstjórnin láti rannsaka tafarlaust
mál enska verzlunarhringsins, sein þar er starfræktur
% utan við íslenzk lög og rétt.
LÍTIÐ FRÉTTABLAÐ
Laugardaginn í llf. viku sumars.
Viðreisn og vanskil
Á skrifstofu borgar-
fógeta, nánar tiltekið
úppboðsdeild, eru
miklar annir um þess-
ar mundir. Okurvext-
ir og óðaverðbólga
ríkisstjórnarinnar
hafa orðið þess vald-
andi, að þeir, sem af
litlum efnum hafa
reynt að byggja,
kaupa eða verða sér
úti um aðrar nauð-
synjar, sem kostað
hafa lántökur, rísa nú
■ekki lengur undir
fimbulþunga „við-
reisnarinnar“ og eiga
nú hver af öðrum
undir hamar að
sækja hjá borgarfó-
.geta. Til skýringar
má geta þess, að 1945
munu vanskilakröf-
ur hjá borgarfógeta
hafa verið um 100.
1959 voru þær orðnar
500, og á fyrstu 6
mánuðum ársins 1960
■eru Þær orðnar 500
•og eiga eftir að stór-
aukast.
Það fer ekki milli
mála, aö vegur við-
reisnarinnar er beinn
og breiður, beint fram
af brúninni. Fram á
þá brún, sem vinstri
stjórnin sálugu komst,
og þegar hestvagn Ól-
afs fer þar fram af,
verður þar eflaust
komið fyrir hættu-
merki með áletrun-
inni: ....hæg er leið
til helvítis — hailar
undan fæti“.
I áttunda slnn
Litið fréttablað er
ekki vant að skýra
frá nýjustu fæðingar-
fregnum, trúlofunum,
giftingum og öðrum
slíkum fréttum, sem
nálgast feimnismálin.
Að þessu sinni verður
þó brugðið út frá
venjunni, þvi að fx-étzt
hefur, að Kristmann
Guðmundsson, rithöf-
undur, hafi gift sig
um daginn. 1 áttunda
sinn. — Sú hamingju-
sama ér Steinunn.
Briem, ungur pianó-
leikari.
Harðsnúinn
Þegar færð hafði
verið i letur sú frétt,
að Kristmann Guð-
mundsson hefði gift
sig í áttunda sinn,
þótti það óhjákvæmi-
legt að segja frá öðr-
um miklum afreks-
manni, sem Lítið
fréttablað hefur haft
spurnir af. Sá maður
er bilstjóri austur í
sveitum og vann það
afrek i vetur að
gera konu sína þung-
aða og auk þess
þrjár aðrar ung-
meyjar, sem hann
hitti á ferðunx sínum
um nágrannaþorpin.
Um hann mætti segja
eins og Espólin kvað
um annan hraustan
mann:
Hér er bær þess
mikla manns,
sem mikið getur.
Harðsnúinn
og heitir Pétur,
hrútur bæði
sumar og vetur.
Svar viö vangaveltum Tímans á sunnudag:
Útvarps- og sjónvarpsreksturinn
í Keflavík er ólöglegur
Helzta stórmálið, sem dagblaðið Tíminn heíur upp
á að bjóða á sunnudag, er sú krafa, að ísiendmgar íái
að horfa á bandaríska sjónvarpið frá Keflavík. Þá er
mjög kvartað yfir því í blaðmu, að illa gangi að draga
upp úr starfsmönnum varnarmálanefndar nokkrar upp-
lýsingar um útvarps og sjónvarpsrekstur Bandaríkja-
manna á Islandi. Sú máltregða, er Kér um ræðir, þarf
þó engum að koma á óvart, því að öll þessi starfsemi
er ÖLEGLEG og Islendingum til mestu háðungar.
Leyndarmálið
mikla.
í Tímanum á sunnudag er
mestöll baksíða blaðsins til-
einkuð útvarps- og sjonvarps-
sendingum Bandaríkjamanna af
Keflavíkurflugvelli. Ungur
blaðamaður, sem er nýkominn
heim frá Bandaríkjunum eftir
ársdvöl þar, skrifar mjög áber-
andi grein undir nafni og krefst
þess, að íslendingum sé leyft að
horfa á sjónvarpið frá Keflavík.
Ríkið selur mönnum sjónvarps-
tæki, segir hann, en eyðileggur
sendinguna, svo að varla sést
annað en stórhráð í tækjunum.
Blaðamaðurinn kveðst hafa
aflað sér þeirra upplýsinga, að
með lögum nr. 30 frá 27. júní
1941 hafi ríkið fengið einkarétt
til þess að reka útvarp á íslandi,
en Bandaríkjamenn hafi seinna
fengið leyfi hjá Landsímanum
til útvarpsreksturs. Hann seg-
ist hins vegar hafa átt tal við
starfsmann varnarmálanefndar
og spurt eftir reglum og samn-
ingum um rekstur stöðvanna.
Blaðamaðurinn skrifar: „Samn-
ingur þessi virðist vera mikið j
leyndarmál eftir viðbrögðum,
opinberra starfsmanna að
dæma, er undirritaður innti eft-
ir innihaldi hans,“ en síðan
nokkurn leyfis, og fór svö fram
í eitt ár. Þá fóru íslenzk stjórn-
arvöld fram á, að Bandaríkja-
menn bæðu leyfis fyrir siðasak-
ir að mega reka útvarp. Var þvl
strax hlýtt og leyfið síðan veitt.
Á það hefur hvað eftir annað
verið bent, að ríkið hefur sam-
kvæmt lögum einkaleyfi til út-
varpsreksturs og ríkisstjórnm
getUr ekki látið ríkið afsala sér
, . , , . þessum rétti, án þess að alþingi
grexnir hann fra arangurslausu , . , . .
, . ... , . komi þar nærn. Levfið, sem
þjarki smu við starfsmann varn- „ , „ . , „
. , i Bandarikjamenn hafa fengið er
rma anptnriar
FRJÁLS ÞJÓÐ yill benda'því
á, að máltregða þeirra kump-
ána hjá varnarmálanefnd
þarf engum að koma neitt á
óvart, því að samningurinn
um útvarpsrekstur í Kefla-
vík er ólöglegur, en samn-
ingurinn um sjónvarpið er
ekki til.
Getur bver sem er
íengið að selja
tóbak og brennivm?
Skömmu eftir, að bandaríski
herinn kom til landsins hóf
hann útvarpssendingar frá
Keflavik án þess að spyrja
en atferli þeirra brot á íslenzk-
um lögum. Eða getur kannski
ríkisstjórnin ákveðið á morgun
að veita Vilhjálmi Þór sérstakt
leyfi til þess að flytja inn tóbak
og áfengi í samkeppni við ríkið.
Og segði enginn neitt við því?
Líklega ekki, þvd að hér er uin
sama lögbrotið að ræða og við-
gengist hefur í Keflavík um ára-
bil, þrátt fyrir stöðug mótmæli
hernámsandstæðinga. Þetta er
enn eitt dæmið um þá svívirðu
og skömm, sem íslendingar hafa
af veru bandaríska hersins í
landinu.
Frh. á 6. síðu.
I þessum bröggum er til húsa „Voice of Information“
úívarp og sjónvarp Amerikana.