Frjáls þjóð - 15.12.1962, Síða 8

1952 - FRJALS
Er heimsstyrjöldinni sítSari
lauk, vonuðust Islendingar
flestir til þess, aS hernámi því,
sem þjócSin hafSi búiS viS um
árabil, myndi senn ljúka. ÞacS
kom þó fljótlega í ljós, aS á-
hrifamiklir menn hérlendis
vildu láta undan kröfum Banda
ríkjamanna um áframhaldandi
herstöSvar. Ekki þorcSu þeir
samt að ganga þar beint til
verks, fremur en þeirra hefur
síSan vericS vani, þegar þeir
vildu fremja óþurftarverk sín,
heldur beittu þeir sér fyrir
Keflavíkursamningnum svokall
aSa, þar sem fallizt var á, aS
Bandaríki NorSur-Ameríku
fengju acS hafa licS á Keflavík-
urflugvelli, ef dátarnir afklædd
ust hermannabúningunum og
klæddust borgaralegum fötum.
MecS þessum blekkingarsamn-
ingi hófst sú óheillaþróun, sem
enn er ekki séS fyrir endann á.
Margir voru þeir menn ís-
Ienzkir, jafnt á Alþingi sem ut-
an þess, er sáu fyrir, hver fyrir-
ætlun ráSamanna var, og mik-
illar óánægju gætti innan
þeirra flokka, sem úrslitaáhrif
höfSu á gang mála. Sú óánægja
átti enn eftir aS vaxa, þegar
lengra var haldiS á sömu braut,
meS inngöngu íslands í NorS-
ur-AtlanshafsbandalagiS svo-
kallaSa (NATO) áriS 1949.
Þá voru mótmæli íslenzkrar al
þýSu viS afnámi hlutleysis Is-
lands barin niSur meS lögreglu
valdi.
ÁriS 1951 köstuSu þeir
menn loks endanlega grímunni
sem leynt og ljóst höfSu beitt
sér fyrir því aS ánetja landiS
erlendu stórveldi. Þá gerSu
þrír stjórnmálaflokkai her-
stöSvasamning viS Bandaríkin,
án þess aS leita fyrst samþykk-
is Alþingis, þrátt fyrir ótvíræS
ar yfirlýsingar sömu manna og
svardaga, þegar þjóSin var
ginnt inn í NATO, um aS hér
skyldu aldrei verSa herstöSv-
ar á friSartímum.
Eini st j órnmála f lokkurinn,
sem óskiptur barSist gegn þess
ari þróun mála var Sósíalista-
flokkurinn. En innan hinna
flokkanna voru einnig margir
menn, sem sáu, aS viS svo bú-
iS mátti ekki standa. Þeir töldu
sig samt ekki geta átt samleiS
meS kommúnistum í flokki þar
sem þeir töldu, aS andstaSa
þeirra viS hernám Bandaríkja-
manna væri ekki sprottin af
föSurlandsást einni saman,
heldur væri þar þyngst á met
unum, aS þetta var bandarískt
hernám.
Þessir menn áttu í raun og
veru ekki aSgang aS neinu
blaSi til þess aS koma skoSun-
um sínum á framfæri. Þeir
ræddu nú æ oftar um þaS, aS
þeir yrSu aS koma sér upp sínu
eigin málgagni, ef barátta
þeirra ætti aS bera einhvern
ávöxt. Nokkur biS varS samt
á, aS úr því yrSi.
En síSla árs 1952 ákváSu
nokkrir menn aS gera tilraun
til þess aS gefa út vikublaS, er
túlkaSi skoSanir þeirra í þess
um málum, svo og þjóSmálum
almennt. Þessir menn voru:
Alexander GuSmundsson,
Arnór Sigurjónsson, Bergur
Sigurbjörnsson og Valdimar
Jóhannsson. Og laugard. 6.
september kom svo út fyrsta
tölublaS hins nýja blaSs, er
bar heitiS FRJÁLS ÞJÓÐ.
Þeir Bergur og Valdimar voru
skráSir útgefendur og ritstjór-
ar blaSsins.
Um stefnu blaSsins segir
m. a. svo í fyrsta tölublaSi:
1. Vér viljum leitast viS aS
endurvekja heilbrigSan þjóS-
armetnaS Islendinga og trú
þeirra á, aS þeim sé eftirsókn-
arvert og kleift aS búa einir
aS landi sínu viS óskoraS f jár
hagslegt og stjórnmálalegt
sjálfstæSi. Hersetu í Iandinu
á friSartímum teljum vér þjóS
hættulega og vansæmandi og
viljum, aS henni verSi lokiS
sem fyrst. En á meSan svo er
ekki, munum vér krefjast lok-
unar hinna erlendu hestöSva
og algerrar einangrunar hins
erlenda hers Vér höfum jafn-
megna vanþóknun á hvoru
tveggja, undirlægjuhætti for-
ustumanna kommúnista gagn-
vart Rússum og forustumanna
hinna flokkanna þriggja gagn-
vart Bandaríkjamönnum. Vér
höfum óbeit á hinni auvirSiIégu
betlipólitík núverandi ráSa-
manna.
2. Vér erum formælendur
lýSræSislegs stjórnarfars og
erum því eindregnir andstæS-
ingar einræSisstefnu kommún-
ista og öfgafullra hægrimanna.
3. Vér aShyllumst frjáls-
lega sósíaldemókratíska stefnu
í efnahagsmálum og teljum,
aS í þjóSfélagi voru sé rúm
fyrir allt í senn: einkarekstur,
samvinnurekstur og opinberan
rekstur, er hver um sig hafi
sérstöku, þjóSnýtu hlutverki
aS gegna. Vér viljum víStæk
ar félagslegar umbætur og
teljum skylt aS tryggja og full
komna þau félagslegu hlunn-
indi, sem þegar hafa veriS !ög-
fest. En eins og nú er ástatt í
þjóSfélagi voru, teljum vér, aS
allra brýnust þörf sé á aS ráS-
ast gegn og uppræta sukk,
spillingu og óstjóm opinberra
stofnana og í hvers konar
rekstri, sem almenning varSar.
Þetta fyrsta tölublaS var
tiIeinkaS ISnsýningunni 1952
og kom út á fyrsta degi henn-
ar. Hét leiSari blaSsins ,,Is-
lenzkur iSnaSur“.
Skeleggur málflutningur
blaSsins vakti þegar mikla at-
hygli manna, enda var þar
ekki talaS neinni tæpitungu,
hvort sem rætt var um utan-
ríkismál eSa innanlandsmál.
Strax í fyrstu tölublöSunum
var ráSizt harkalega aS snill-
:n<mrbælum þeim, sem fé-
gráSugir borgarar hér í
Reykjavík höfSu hýst fyrir
bandaríska herinn, og hik-
laust birt númer beirra húsa,
sem þar komu viS sögu
I atvinnumálum tók blaSiS
þegar í upphafi róttæka af-
stöSu. I tólfa tölublaSi þess
birtist grein um þau mál sem
mikla athygli vakti. Greinin
hét: VerkalýSurinn verSur aS
eignast framleiSslutækin og
þann arS, sem þau skapa.
Grein þessi er skrifuS af til-
efni AlþýSusambandsþings,
sem þá var aS hefjast. Þá
voru aS hefjast verkföll al-
þýSunnar til þess aS knýja
fram bætt launakjör.
I grein þessari voru sam-
tök alþýSunnar hvött til þess
aS krefjast yfirráSa yfir fram
leiSslutækjunum. Þar segir m.
a.:
,,ÞaS er jafn sjálfsagt aS
sjómennirnir eigi þann bát
eSa togara, sem þeir róa á, og
Fyrsta tölublað
aS bóndinn eigi sitt bú, og þaS
er eSlilegt og sanngjamt, aS
sjómenn og verkafólk í fisk-
vinnslustöSvum eigi þau fram
leiSslutæki, sem lífsafkoma
þess byggist á, og fái í sinn
hlut allan þann arS, sem þessi
tæki skapa.“
Ennfremur:
„ÞaS sem hér vantar er ís-
lenzkur sósíalismi — fS-
LENZK jafnaSarstefna, byggS
á íslenzkum staSháttum, þörf-
um, aSstæSum og hugsunar-
hætti — og umfram allt af ís-
lenzku viti.“
í sama blaSi birtist grein er
hét: „íslenzkir bændur eigi á-
burSarverksmiSjuna". Þar er
bví haldiS fram, aS íslenzkir
bændur eigi sjálfir aS eignast
hlutabréf í ÁburSarverksmiSj-
unni í staS braskara og fjár-
plógsmanna. AuSséS sé, aS
þeir eigi hvort eS er aS bera
þann halla, sem verSa kunni af
rekstri hennar og bera kostnaS
af mistökum. Hefur sú spá
sannarlejfa rætzt.
Þessi stefna hefur jafnan síS
an gengiS sem rauSur þráSur
gegnum skrif blaSsins, og í
samræmi viS hana hefur þaS
hvatt til margra róttækra aS-
gerSa.
Vinsældir blaSsins héldu
áfram aS aukast. Ymsir aSiIar
höfSu samband viS stjórnend-
ur þess og hvöttu til þess aS
stjórnmálasamtök yrSu mynd-
uS til þess aS berjast fyrir
málstaS þeim, sem blaSiS
VoriS 1953 fóru fram kosn-
Frjálsrar þjóðar.
ingar til Alþingis. Þeim, sem
voru þess fýsandi, aS ný
stjórnmálasamtök væru stofn
uS, varS þaS ljóst, aS nú yrSi
aS freista gæfunnar. Hvort
tveggja var, aS jarSvegurinn
var góSur, svo og hitt, aS þeir
töldu aS ekki mætti lengur
dragast aS ýta viS ráSamönn-
um þjóSarinnar.
I 10. tölublaSi annars ár-
gangs, gem út kom 1 7. marz,
1953, er skýrt frá því, aS hinn
1 5. s. m. hafi hin nýju stjórn-
málasamtök veriS stofnuS.
Beri þau nafniS ÞjóSvarnar-
flokkur Islands. MarkmiS
heirra sé: Frjáls þjóS fyrir
fórnir og framkvæmdir sjálfrar
=ín. Þá segir orSrétt:
„Þessi samtök verSa vitan-
!ega sjálf aS marka sér á-
kveSna stefnu, þegar þau eru
komin í fast horf, og laga síS-
an þá stefnu eftir þeim vanda,
er þjóSarinnar bíSur á hverj-
um tíma .En meSan samtökin
eru aS festast, velja þau sér
þau stefnumörk, er blaSiS
Frjáls þjóS setti sér, er þaS
hóf göngu sína.“
Hinn 1. apríl lýsa þeir Al-
exander GuSmundsson og
Arnór Sigurjónsson yfir því,
aS þeir afsali sér sínum hlut
í blaSinu og afhendi þeim
Bergi og Valdimar blaSiS til
umráSa. Jafnframt lýsa þeir
Bergur og Valdimar yfir þvf,
aS þeir muni afhenda ÞjóS-
varnarflokki Islands blaSiS til
eignar og umráSa, jafnskjótt
og gengiS hafi veriS frá skipu-
lagi hans.
Segja má, aS upp frá þessu
hafi saga flokks og blaSs veriS
samtvinnuS. BlaSiS ber svip
þess aS kosningar nálgast. Þótt
flokkurinn sé ekki ennþá orS-
inn útgefandi blaSsins, er
blaSiS hans málgagn í kosn-
ingabaráttunni. Fyrsti fram-
boSslisti flokksins er birtur í
18. tölublaSi, hinn 14. maí.
ÞaS var listi flokksins í Reykja
vík. f næstu blöSum birtust
svo framboS flokksins víSar
um landiS.
ÞjóSvarnarflokkurinn vann
glæsilegan kosningasigur í
þeim kosningum, og tæpum
mánuSi eftir þær varS sú breyt
ing á, aS þeir Bergur og Valdi-
mar afhentu flokknum blaSiS.
Jafnframt varS þar önnur
breyting á. Jón Helgason,
fréttaritstjóri dagblaSsins Tím
ans, tók sæti í ritstjórn Frjálsr-
ar þjóSar, ásamt þeim Bergi
og Valdimar. Jón stýrSi síS-
an blaSinu um margra ára
skeiS viS miklar vinsældir les
enda þess og fitjaSi upp á
mörgum nýjungum.
Þing var sett í byrjun októ-
ber, svo sem venja er. BlaSiS
bar nú mjög keim þess, aS þaS
var málgagn flokks, er átti
fulltrúa á þingi. Þingmál tóku
oft drjúgan hluta hins litla
blaSs. I 40. tölublaSi, hinn 9.
október, er skýrt frá fyrstu
þingsályktunartillögu þing-
manna ÞjóSvarnarflokksins.
Eins og vænta mátti, fjallar
hún um uppsögn herverndar-
samningsins og lokun her-
stöSvanna, þar til herliSiS
fari.
Á fyrstu árum ÞjóSvarnar-
flokksins urSu forustumenn
hans, og raunar óbreyttir fylg
ismenn líka, fyrir aSkasti og
ofsóknum gömlu flokkanna.
Flokksvaldi var miskunnar-
laust beitt til þess aS flæma
menn úr atvinnu og sverta
mannorS. þeirra. BlaSiS gat
ekki leitt þessi mál hjá sér og
flugu margar hnútur og ekki
skoriS utan af því, sem ætl-
unin var aS segja.
Á gamlársdag, 1953, var
birtur framboSslisti ÞjóSvarn-
FRJÁLS ÞJÓÐ
Luiufaffu L wptaiibcr II
Oröabelgur
vl linla CV tfa/lraar atreyma
n Itwuit þtnn melnaðar-
mótelrílu/iðar
g manngBilitnnitatan rfm-
•(UrkkUrrtrSa >Ua,
lUr fiUlr.grlm BtMvlnnoa
tod» | Nul t Sufiur-Mnf »yju-
ii. lu Kul KrUtJánsson ul-
" r 1 ElWífitruplnn
io. tot. nr rar hún fnptn
o(U 0C «r Mr prentus IU pe
X (Utrl f«U lart hiM og u
t nartapitrt riáliiljörnar-
innar, þar eem búnar ern I
fSlnar mllU itfárnarflokkann
■ apttabunka glegmskun
.Jrarta-Pétur" efil/a• upp, OS
nettoð at fafra.
Þann I. eept. ll ttlkimnU
Uimimilariðuneitlí ' ~
03 lokrtnl ht/ðl ttrl
mileht/ði
lu/mta.
HcaS ha/a riaherrar fram-
•Oknar/lokkslnt ni gert il.tlr.
t* tkkt skylil ja/naOT
fkjAls >jód
rrour frumvrfU út 4 hverj-
n mániukfl. FjnU Vaiii
r UtlS toma út I d>( I Ul.
CuUt 4ákrlfn4ur <3
FK J Al.S KI »JÓD
affnMoU:
SkiUTÍrSn.llf U.
Slml M2J.
Ávarp (il lesenda
m.\D ÞETTA, srm nú hrfur förrfu únx, 4 »8 TtrSa
hflfa* þjúímilura fjrat oj frunff, oS tr gtfHS úl »f ooltkr-
um óflokkfbundnum mönnum.
1 UkiðiS 4 upphaf sitt a8 rrkja tll þtss, nB sSttandtndur
þtss tipt tkki samltlS mt8 neinum stjórnm4Iaflokki okkar
°JC ttlja sig hvergi hafa aSgang aS bla8i, þnr sem þejr geta
UtiS skoSanlr ainax I Ijós.
taliS, i
S»o c
fullt akoBonnfrcUI. niút-
frclti og ritfrcUI, og þaunlg
Jictta i yfirborBinu. En
i ntrr CU stjórnmiULlöB
hcr i lan.ll cru gcfin út af
sljóninuiUflokkunum. «Ig
þsr ciga ckkl aBrlr uSgang
cn þclr, cr samttðSu liafa
með flokkslciSlogunum 4
hvtrjum tlma. I'cgnr frí eri
taldlr flokkálciStogarnti
flokks])ra-UrnIr og-örfúlr
flokk»ga:Singar,verSa mcnn
aS kosla jiaS sjilfir. cf jidr
vilja lila skoSaair siuar
(rjiUninnnlcga uppi ó pl-
liiannaf.rrl, og til þcss er
arla Onnur lciS fsr cn
umtök um úlgáfu blaSs.
J'vrst og frcnisl liafa sjilf-
staSismn! þjóSarlonar kall-
aS á okkur og lirýnt III j.css-
hlaSsstofnunar. 1'aS
:kkl duliS. «8 viS Utum
i. aS hiS nýj* be<
TeiiS yfir jijóSina
3 nauSsvnjulausu og
iiúu bafl bcinlinU vcriS
fltkuS og Llckkt til
láta scr þsS lyntls. ViS llt-
dg j.snnig ú, oS 4
imálum okkar, fjir-
inálum, viSskiplani&luin og
iS nokkru leytl stvinnumií-
mi hafi veriS haldiS á þann
ieg lifn slSarl úr, aS 1 hrúS-
m voSa stcfni mcS alla
raintiS |>jóSariunar, fyrtl
og frcmst scm sórali
frjáisrar jijóSar. cn einnlg
framtiS ciiataktinga hcnn-
mennilcgs og dug-
andi fólts.
Eius og mifum cr nú koro-
18, teijum viS, iS befjs þurfi
harlllu fyrlr brollflulningi
slil crlcnds bcrs ðr landinu
tlns fljólt og verCa mi.
þannig aS víS gerSa tamn-
inga sí-þó staSiS af okksr
hslfu, þar scm þclr
ingar cru gcrSir af iöglrga
kosinni aljóm. þö aB vsfs-
eimt sí. að hún hafi hafl
hcimild og umhoS III aS gcra
þi. l’ar lil sá hrotlflutning-
ur vcrSur, þurfum viS aS
gxla alU manndóms I sam-
búSiuni við hcrnámsliSiS,
ilda íraui rclli okkar lil
íulis, gacla scemdar okksr
b.xSI scm JijóSsr og eln-
slukUngir, vcrjast yfirgangi
og yfirtroSshmt i okkar eig-
iu landT og gxls þets, aS á-
hrif bernámAÍiSsins vcrði
scm mirmit i biUn okksr.
mcnnlngu. þjóðlif alU og at-
vinnulif. Við cigum aS cin-
angra hcrinu, og viS vcrSum
aS krcfjast þcss. að hann
skilyrtiislaut iuni-
4 sinu „varaarsTmSi"
clgl siSur *u rússncski bcr-
inn f Porkksfa I Einnlandi.
Ælti þoð cionig að vcra
mctnuSarniU Amcriku-
' 'r cigi
Innréttingarnar
A »asýsin(«nni. s«n op
I iat. ee itlli Mnl
hus Er to a. f/rir ItmiS Uksni sf
: i þcss* tkynL Mysdin Mt »4
lafa þd IclkiS rimis.
ETgt tcfjum viS þ«S siSur
nauSsyntcgt að bcrja bar-
áthr fyrir þvf, aS þjóSln
tsndi & tigin fólum '
'bmulcga og fjirbagsiega.
<d anikjupótitik. sem rckin
htflir veriS nndaufarin ir.
g öbcint 1 som-
icraetu Amcrlku-
•, — «r löngu
[Kdaudi og má clgi ciga sfr
' fcugur. Atvinnuvcgi
okkar verCur sS reka á
þsnn hiil. aS þelr atandi
undir þjóSarbúÍDU. og verS-
aR hefja barútlu fyrir
l'vt. aS jijóSin stsndi ölt aS
þvi, aS þcir vcrSl endur-
rtisllr UI |ies*. ViS vitum,
aS sú endurralsn niá tskasl,
cf fólkiS vlll og þorir og
ficr jiolanitga foryslu. Þrátt
fyric aU* okkat '* '
Ingu nú höfum vlS meiri og
bctri akiiyrSi til j
nokkru sinni áSur
atvinnurckstur bcn
skila arSi hér á lsnd
þtts þurfum vlS sS tsks upp
algcrlrga nýja pótitik I 611-
okkar
stjórnniálum.
ViS iofum cngum ISfra-
lyfjura lil lijargar þjóðinni,
cfnahag hcnnar og ajálf-
slæSi. ViS liófum cnga trú
þvl, aS það verSi bcnni til
jargar aS veflja á Itússa
5a Anicrikumcnn.
m ckkl licidur t ha'pp-
drxlti 1 cinnl efla neinni
k hciScriegt
starf, hci&arieg* málfacrslu
og lieiflarlcgan vitja t/t afl
lifa eins og mcnrr. Vifl vflj-
cftir þvl scm viS hðfum
bcat vit á. aegja þjóSinni,
bvar og bvcrnlg liún c
stódd og laÍLt akkar þátt
itarfl hcnnar tjt hcISsrlegr-
ar viSralsngB - • •.
AuSráSiS mutr af þvl.
þtgar *r sagt, aS viS hljót-
aS bcUast gcgir þéirri
rikiuljórn. scin ná sUur bér
vlð vflld. I’nB viljum við þó
laka fram, að ekki tltam ' *
á. #8 btin iiafl altt.iUa
gcrt. og það er ásetníngur
okkar »S lita bao« njóti
immlia íyrlr það, scir
hún hcfurvct gert og sscmi-
lcga og kann vct sS gfrs héi
á eflir. Okkur bcfur-ckk!
undizt stjórncraodstsSac
liér á landl htiScrlegc rck-
iu. og þvl ssckjumsi vlð ckki
efUr a * ‘
hsna i mörgunr striSum.
ViS skoOuot AlþýSufloklo-
' n og AO-blafUB lirclua
idstxSioga i ajálfstscSis-
tcljnm
haldiS þaonlg á stcfnu tinni
i alviuawnálans cg fjirrait-
jrar U ckki hebtur
lucgt að ciga aamlclflv.
Sovétdýrkan SÚsisUsl
riokksins o« 1’jóðvHjs
lýniM ekknr af sanm loga
ipunatn og Amcrikcdýrk-
ua .SjálfatjcSUflokluiiur*
i« MorgunblsSsins ag gtr-
um cogan muu is jieirri
_ijittsl»8ÍMlcínu“ Kmáer
sctt rótncsk cSa aaxrisk
yfirakrlfU Vlð naltom nh
gjörkga Og afdráttarlsnst
drsga okknr I dllka
austnra eg vestars. tvo aS
þjóSlani vcrSi á þsnn hált
sklpt 1 tvscr fjsndtsinlcgsr
fylkiflgsr, scm befflusl rsun-
vcrulega ckkl annaS aS i
sJilfsteStsmálum þjóScr-
lunar, cn aS mctast um þaS,
hvort þjóSiunl sé hagkvmm-
ara »8 vera bandarlsk eSa
rúasncsk hjáfcnds.
En sltk hefur _sjilf.t*B-
11081411** návcrandi stjóra-
málaflokka varlS siSustu ár-
in, mcBen isicnzkur roil-
slaSur liefur gieyrazt, og
þsS ar fyrst og fremst þeu
vegns. sera viS erum f cin-
dreginni andslöSu viB þá
slts.
" tnmsk. 4 ». slís.
Stefna blaðslns
1. Vtr viljum Uiiast rií að cndurvekja LetlkngSan
þjóSanuetuð lslcndinga og trá þeirra á, aS þeim
aé citirsóknarTcrt og klcift aS bna cinir aS laadi
aina rii iakoraS Ijárbagslegt Of ttjórnarfarslegt
ajálfstcðl Hersctn í laatfina á friíartimnm teljnro
vcr þjóSluettnlcga og vanssrraandi og TÍIjnm, a3
bcr.ni vtrSi lokiS scm fjrst. En á meSan svo cr
ckki, munum vcr krefjazt kktuar binnc erlendu
bcritöSva og algerrar cinangrunar binz crlenda
ber*. Vér böfnm jafnmcgna vanþóknoir á bvorn
tveggja, nndiria-gjubsrtti forostnmanna kommún-
ísta gagnvart Rússna og fornstumanna buna
flokkann* þriggja gagnvart Bandarikji
Vér köfnm óbeit á binni inriríQegu betEpófitik
núvcrandi ráSamanna.
2. Vér ernm forauekndnr lýöncóislcgs stjórn-
ariari og crura þvi tindregnir anditæóingar tio-
raJisitcfnu kommúniita og öfgafuOra bcgri-
3. Vér aSbyQumst frjiltlcga aósialdcmókratiska
stcfnu i cfnahagsmáhim og teljum, a3 f þjóóiclagi
voru sc rúm fvrir aQt f scnn: einkarckstur, sam-
vinnurekstur og opinbcran rekstnr, cr hver nra
rig bafi scrstoku, þjóSnýtu blntvcrki aS gegna.
Vér viljum viStxkar iélagskgar umbctur og
teljmn ikylt aS tryggja og . fullkomnt þan
fclagskgu bfnnnindi, scm þcgar bafa veriS íög-
fcst. En eins og nú er ástait i þjóSféUgi voru,
teljna vér, aS allra brýnnst þörf sc á aS ráSast
scgn og upprxta snkk, ipillingn og óstjóra opm-
bcrra atofnana og I bters konar rekstri, son al-
menning varSar.
Vér hcitum á alla J>á, tcm fallast á' framan-
skráS stcínuatriSi. hvar f flokki scm fieirhaia
staSið, að ljá oss liSsinni sitt f barátta vorri.
BU3 vort viljum vér gera aS frjilsum vclt-
vangi allra liSsmanna.
Þar, scm aflvéfar eru fram-
leiddar, befur iSnaSurnw
numii land
200 ára rakmnprsýningin m InntéQingarnsr er
síplepff viðburöur f isltnzku atvmnulíB
I dig vcrður opnuS í Reykjavík strriHt iðnsýning,
m haldin hcfur verið hér á fandi. Sýningin cr hdguð
200 ára afmsrii Innréttinga SkúU Magnússonar fóoeta
og aýnir framleiðsiuRetu fslenzk* iðnaðarins f dag. Hún
er afrck unnið {trú á Ufið og landið.
srautun ytrar UIT 1 dsg.
Ojtar áverp. AS þr! loknu lýslz
‘foreett íslsnds, herra Aseeie
Asgotrssoa, sýulocuns epnsBei
H fljOJa raflor þctr BJunl
eg aurmsr Thoroddscn,
LorfiriVJórt, «n lúðrasTctt Iclk-
ur s8 rseSuoua loknura.
hejsr þcssum þeetU 0]
arlnnar cr loklB, vetOur IsriO
raeS boSegestt um síolncsr-
svæCÍO og pelm 1«fln
4 aS ajá eg trsetaik
Ml#tur þcS *8 vers ánragju-
tgt tjrrlr þi, sca sáu IBrurýn-
Incuna i kreppuSrumim gíí*
sS ber* htna ssman V
8
Frjáls þjóð — laugardaginn 15. desember 1962.