Frjáls þjóð - 04.04.1968, Blaðsíða 8

SÖGUBURÐUR UM FORSETAEFNI
Nú virðist orðiS nokkurn veg-
inn ljóst, að frambjóSendur við
forsetakosningarnar á komandi
von ver'öí tveir, doktorarnir
Gunnar Thoroddsen og Kristj-
án Eldjárn. Allar fregnir um
aðra frambjóðendur munu vera
marklausar kviksögur. Þótt þeir
frambjóðendur hafi lítt haft sig
í frammi enn, er hafin talsvert
áköf kosningabarátta hér í
Reykjavík að minnsta kosti. Mik
iS er nú rætt um verðleika for-
setaefnanna, og prófkosningar
hafa víða fariS fram á vinnu-
stöðum. Að sjálfsögðu liefur
blaSið ekki riánar spurnir af
þeim öllum, og virSist þó furðu
mikið um, aS Kristján Eldjárn
hafi stórum betur, þótt í Reykja
vík sé.'En hér hefSi einmitt mátt
búast við, að hylli Gunnars væri
mest. Ymsir telja þó, aS Gunnar
kunni aS ná þessum nmn upp
aftur með skipulagðri og meiri
kosningabaráttu.
Jafnframt þessu virðast nú
ýmsir „sjálfboðaliðar" stunda þá
iSju af kappi að bera út óhróS-
ur um þann frambjóðanda, sem
þeir ekki vilja fá kosinn. Munu
báðir hafa orSið fyrir þessu í
ríkum mæli og ekki er sparað
aS draga fjölskylaur þeirra inn
í máliS. Er ástæða til að vara
fólk við að taka nokkttð trúan-
legt, sem nú gengttr um bæinn
þessa efnis. Margar þeirra
sagna, er okkur hafa borizt, ertt
satinarlega fjarri lagi, og er þá
vart ástæða til að trúa öSrum
betur.
Líkttr benda til, að flokksbönd
muni ekki skipa mönnum til fylg
is við frambjóSendurna tvo,
enda lítil ástæðá til þess. Má því
búast við, aS það leiti mjög á áð
beita kviksögum í kosningabár-
áttunni. FttllyrSa má, að Jretta
sé báðttm frambjóðendum mjög
óljúft, enda er alltaf hætt viS að
slík vopn snúist í höndum
manna.
Allt bendir til, aS tími $é til
kontinn, aS frambjóSendttr fari
að koma fram á sjónarsviðið og
kosningabarátta hefjist fyrir opn
um tjöldum. Það kynni aS veita
umræðunum í viðkunrianlegri
farvegi.
ÍSLAND í HNOTSKURN
Ferðahandbækur sf. hafa sent
/
á markaS landkynningarrit á
ensku, sem ber heitið Iceland in
a Nutshell — ísland í hnotskurn.
Undirtitill bpkarinnar er guide
an dreference book, eSa leiS-
sögu og uppsláttarbók. Bókin er
216 bls. að stærS auk heillar ark
ar með 30 litmyndum frá Sólar-
filmu, sem er að finna fremst í
bókinni. Iceland in a Nutshell,
sem hefur hlotiS meðmæli
FerðamálaráSs, er gefin út í 25
þúsund eintökum og mun hér
vera um eitt stærsta upplag af
bók prentaðri hérlendis. Áður
höfðu sömu útgefendur sent frá
sér bókina Iceland a Traveller’s
Guide, sem hlaut hinar beztu
viStökur og mikið lof víSs veg
ar um heiminn. Hin nýja bók er
í rauninni endurútgáfa þeirrar
fyrri meS margvíslegum breyt-
ingum og nýju nafni. Höfundur
bókarinnar er Peter Kidson (Pét
ur Karlsson), fyrrum sendiráSs-
ritari við brezka sendiráðið í
Reykjavík.
Á forsíðu bókarinnar, sem
prýdd er mynd af Hekltigosinu
1947 og tekin var af Pálma Hann
essyni rektor, kemttr JraS fram,
aS henni er ekki einungis ætlað
að vera ferðahandbók fyrir Jtá
sem leggja leið sína um landiS,
heldttr einnig og ekki síðttr upp
sláttarrit um land og JtjóS. ÞaS
kemttr einmitt fram í ýmstim
bréfum sem útgáfunni hafa bor
izt erlendis frá — en útdráttur
úr sumttm þeirra er birtur á bak
síSu bókarinnar — að fyrri út-
gáfan er talin í flokki þess allra
bezta sem sést hefttr af slíkttm
bókum hvar sem er í heiminum.
Ástæðan fyrir nafnbreytingunni
var einnig sú, að fjökli Jreirra
manna ,sem notað höfSu bókina,
margbentu á, að hér væri um aS
ræða yíirgripsmikið og saman-
þjappaS uppsláttarrit, eða eins
og hið kunna enska blaS Travel
Trade Gazette komst aS orði:
„A miniature encyclopedia of in-
formation“.
Iieland in a Nutshell er prent
ttS í Prentsmiðjunni Eddu hf.,
nema litmyndaörkin, hán er
prentuð í Grafik hf. Myndamót
gerSi Litróf. Útliti og umbroti
ráð auglýsingastofa Gísla B.
Björnssonar, sem einnig teikn-
aSi ýmsa uppdrætti, t. d. af
Reykjavík og Akureyri. Upp-
drátt af miðhálendinu gerði Sig-
nrjón Rist, vatnamælingamaðurí
í bókinni er fjöldi smáteikninga*
gerSttr- at-Ragnari
•------- » '■ ............
Fimmtudagur 4. apríl 1968
JOHNSON HÆTTIR
Þau óvæntu tíðindi liafa nú
gerzt, aS Lyndon B. Johnson
forseti Bandaríkjanna, hefur til-
kynnt, að hann muni ekki gefa
kost á sér viS forsetakjör ’ í
Bandaríkjunum á komandi
hausti. Þessi tíðindi hljóta að
teljast hin mikilvægustu, en
engtt skal hér spáð um Jtær af-
leiðingar, sem af Jtessu kttnna
aS hljótast. Johnson forseti hef-
\ur fylgt stefnu í utanríkismál-
um — einkum í Víetnam — sem
mjög hefúr dregiS úr áliti og á-
hrifnm Bandaríkjamanna meSal
annarra Jrjóða og heima fyrir hef
ttr hann í síauknnm mæli átt við
erfiS vandamál að stríða. Alls-
endis er óljóst, hver verSa muni
arftaki Johnsons á forsetastóli,
en ekki er ólíklegt að þeir Ro-
berj Kennedy og Richard Nixon
níurii berjast um J>aS hnoss. Mik
ill múriur er á stefnu Jressara
tveggja manna og mun óhætt að
fermedy sé maður
li'- *»'< fr'l-'W . ......
miklu frjálslyndari og öfgaminni
en Nixon, sem helzt sýnist aS-
hyllast svipaSa sWnu og John-
son, a. m. k. í utanríkismálum
og J>ví ekki líklegur til aS gera
miklar breytingar til batnaðar
þar á.
—O—
Verndið börnin í umferðinni
LÍTIÐ FRÉTTABLAÐ
i 23. viku vetrar 1968
„Kóngur englanna,
kóngur vor“.
í Morgunblaðinu á
þriðjulag er mikið um
að vera. Það hefur sum
sé komið í ljós, að
Lyndon B. Johnson er
allt annar og væntan-
lega betri maður en
álitið var,- ekki nóg
með að hann ætli
nokkrum hluta N-Víet
manna kost á lengrí líí
döeum, heldur ætlar
hann líka að draga sig
í nié og gefa öðrum
kost á að stjórna
Bandaríkjunum og e. t.
v. fleiri þjóðlöndum ó-
nefndum.
EkW er annað hægt
af skrftum blaðsins að
ráða en hér sé um
{
rammíslenzkt innanrík
ismál að ræða, og er
mörgum síðum varið
til að spyrja ísl. borg-
ara álits um málið og
hver áhrif það muni
hafa á væntanlegar
kosningar þar vestra.
Þess er hins vegar að
litlu getið að íslending
ar eiga brátt að kjósa
sér sinn eigin þjóðhöfð
ingja.
Kannski er það líka
aukaatriði.
A?S sækja vatniíS yfir
iækinn
Við eigum þvi láni að
fagna að eiga ötula og
góða sjónvarpsfrétta-
menn. Á mánudags-
kvöldið fluttu þeir dá-
lítinn fréttaþátt um
lifnaðarhætti ibúanna
í Engey. Sá var einn
galli á'þeim þætti, að
þeir virtust næsta ó-
kunnugir þjóðflokkn-
um, sem eyjuna byggir,
en það eru hestar. Út-
koman varð því í meira
iagi villandi.
Það verður að telj-
ast ámælisvert, þegar
saklausir borgarar
verða fyrir aðkasti
vegna þekkingarskorts
fréttamanna.
En fyrst samúð með
smælíngjum er fyrir
hendi hjá sjónvarps-
mönnum, ættu þeir að
athuga, hvort islenzkt
láglaunafólk hefur nóg
að „bíta" og brenna.
Eða kannski það megi
átölulaust naga timbur.
Athuganir á barnaslysum í um
ferSinni áriS 1967 hafa léitt í
ljós, að 36 af Jreim 59 börnnm,
sem slösuSust í umferðinni J>að
ár voru á aldrinum tveggja til
sex ára, eða með öSrum orSúm
undir skólaskyldualdri.
Þessar tölur sýna, að það eru
yngstu börnin, .sem í mestri
hættu eru, enda eru J>au oft lát
in ganga sjálfala á göttim borg-
arinnar.
Til þess að hér megi ráða bót
: á. Jtarf skipulegt samstarf allrá
aðila, en auSvitaS hvílir það
, inest á foreldrum að kenna börn
ttm umferðareglur og gefa gott
fordæmi. Nú nýlega kom út á
vegum UmferSanefndar Reykja
víkur og lögreghtnnar bækling-
nr fyrir foreldra, sem 5 eru leiS-
beiningar um umferSamál, og
ber mjög að fagna J>ví frairitaki.
Ekki hefur blaðið bækling þenn-
an undir höndum, en um hann
segir í MorgunblaSinu á Jæssa
leið:
Umferðarnefnd Reykjavíkur
og lögreglan hefur nú gefið út
leiSbeiningabækling fyrif for-
eldra, þar sem foreldrum er leiS
beint við að kenna börnúm sín-
um að aSlagast umferSinni, ala
börnin upp í timferSinrii, kenna
börnúnum að forðast hættur um
ferðarinnar o. s. frv. Ber bæld-
ingurinn heitiS: „Verndið börn-
in í ttmferðinni" og verður
dreift í öll hús á höfuSborgar-
svæSinu. Á fyrstu síðu hans er
varpað fram spurningunni:
Hvers vegna er bömum svo
hætt í ttmferSinni? Því er svar-
aS svo, að flest umferSarslysin
stafi af eigin framferði barn-
anna. Börnin stjórnist af skyndi-
legum hugdettum. Forvitni
þeirra leiði þau sífellt í nýjar átt
ir, börriin skynji ekki hættur um-
ferðarinnar og gæti því ekki að
sér sem skyldi.
Bæklingnum Ir skipt í tvennt
og er fjallaS uiri hvorn hlutann
sjálfstætt. f kaflanum, sem ber
heitið „Hvernig á ég að vernda
barnið mitt?“ er t. d. bent á
Iiættur J>ær, sem götur eða veg-
ir hafa í för meS sér fyrir börnin,
því næst koma almennar leið-
beiningar varSandi yngstu börn
in, hvernig þau eigi aS komast
ferða sinna, lögS er áherzla á,
að þau séu í fylgd með fullorðn-
nm og bent er á nauðsyn J>ess,
aS börnum sé kennd sérstök fast
ákveðin leið, á leiS þeirra til
skóla eða dagheimila, geti full-
orSnir ekki fylgt barninu.
En stytzta leiðin er ekki ávallt
sú hættuminnsta.
í kaflanum „Hvemig á ég aS
ala bamiS mitt upp í umferS-
inni?“ er sagt m. a., að foreldrar
skuli gera bömunuin Ijósan voða
umferðarinnar þegar á 2.—3.
aldursári bamanna, og jafnframt
skuli' verklegar umferðaræfing-
ar hefjast með börnunum þegar
á 3. aldursári. Þá segir, að æfa
skuli 5— 7 ára börn stig af stigi
í því, aS vera sjálfstæðir vegfar-
endur, en að reiðhjólakennsla
skuli eigi hefjast fyrr en börnin
séu 7—9 ára, og þá skuli kennsl-
an fara fram undir eftirliti.
Efni bæklings þessa, sem er
myndskreyttur, verSur eigi rak-
ið frekar hér, enda varla fært í
stuttu máli. Hér er um aS ræða
málefni, sem snertir hvem ein-
asta þjóSfélagsþegn. Það er von
umferðaryfirvalda, að foreldrar
kynni sér efni bæklingsins ræla-
lega, og hefji hiS allra fyrsta
skipulega umferðarfræðslu til
aðstoSar yngstu borguranum,
dýrmætustu eign íslenzku J>jóð-
annnar.
★