Frjáls þjóð - 31.10.1968, Blaðsíða 6

3. þing Málm- og skipasmíðasambands islands:
Ályktun um atvinnu- og kjaramál
Frá því atS 2. þing MSl
var haldiS í október 1966
hefur atvinna í málm- og
skipasmíði dregizt verulega
saman. Hefur atvinna í þess
um iðngreinum verið alls ó-
fullnægjandi sl. tvö ár og
atvinnuástandið ekki jafn
slæmt í áratugi. Nú munu
liggja fyrir opinber gögn er
staðfesta, að atvinna hefur
dregizt saman um 20% í
málm- og skipasmíði.
Meginorsök þessa ástands
er stóraukinn innflutningur
á hvers konar vélum, tækj-
um, verksmiðjum og verk-
smiSjuhlutum, sem hægt er
að smíða og var áður smíð-
að innanlands. Jafnframt
hafa viðgerðir og viðhald
íslenzkra skipa verið fram-
kvæmdar erlendis í ríkara
mæli en áður var.
íslenzkar stálskipasmíða-
stöðvar hefur skort verkefni
á sama tíma og keypt hafa
verið fiskiskip erlendis frá
í stórum stíl. Fleiri atriði
koma hér til, með tilliti til
samkeppninnar við erlenda
framleiðslif s. S. rekstrar-
fjárskortur, háir vextir og
hráefnistollar.
Orsakir þessar eru þess
eðlis, að stjórnvöld geta
með aðgerðum sínum haft
úrslitaáhrif á þróun atvinnu
ástands í málm- og skipa-
smíðaiðnaði.
Fullnægjandi atvinna til
tekjuöflunar er frumþörf
hvers vinufærs manns. Frum
skylda stjórnarvalda er að
tryggja fulla atvinnu öllum
þjóðfélagsþegnum. Viljayf-
irlýsingar án athafna eru
gagnslausar - aðeins raun-
hæfar og markvissar aðgerð
ir geta bætt úr atvinnu-
ástandinu.
I.
3. þing MSÍ ályktar því
eftirfarandi:
1. Stöðvaður verði inn-
flutningur iðnaðarfram-
leiðslu, sem hægt er að fram
leiða innanlands. Sérstak-
lega verði settar skorður við
innflutningi á framleiðslu,
sem íslenzk iðnfyrirtæki
hafa áður framleitt og smíð
ar. Þessi innflutningur hef-
ur leitt til fækkunar starfs-
manna hjá fjölmörgum fyrir
tækjum.
2. Viðgerðir og viðhald
íslenzkra skipa svo og véla
og tækja verði framkvæmt
innanlands, hamli því ekki
sérstakar ástæður.
3. Tryggja þarf að skipa-
smíðar verði hér öruggur at
vinnuvegur, með því að
smíða þau skip er lands-
menn þarfnast í íslenzkum
skipasmíðastöðvum. Gera
þarf ákveðna áætlun um
endurnýjunar- og viðbótar-
þörf skipastólsins og smíða
staðlaðar stærðir skipa.
4. Lánafyrirgreiðsla til
reksturs málmiðnaðar- og
skipasmíðafyrirtækja verði
komið í það horf, að tryggt
sé að launþegar í atvinnu-
greinum búi við fullkomið
öryggi í launagreiðslum.
5. Samkeppnisaðstaða
málmiðnaðar- og skipa-
smíðafyrirtækja við erlenda
framleiðslu verði bætt veru
lega m. a. með því að koma
upp lánakerfi, er tryggi að
innlend iðnfyrirtæki geti
boðið kaupendum fram-
leiðslu sinnar sömu lánakjör
og innlendir aðilar þjóða.
6. Stærsti hluti launþega
í landinu hefur atvinnu við
iðnaðarstörf. Efling íslenzks
iðnaðar er því áhrifamesta
leiðin til atvinnöryggis.
Stjórnvöld er vilja bæta nú-
verandi atvinnuástand gera
það bezt með því að tryggja
íslenzkum iðnaði næg verk-
efni.
Á þennan hátt vinnst
þrennt:
1) betri nýting fram-
leiðslutækja og fjárfesting-
ar,
2) gjaldeyrissparnaður og
3) aukin atvinna.
II.
3. þing Málm- og skipa-
smíðasambands íslands á-
lyktar eftirfarandi:
Heildartekjur málm- og
skipasmiða hafa skerzt stór
lega að undanförnu vegna
minnkandi vinnu í iðngrein-
unum. Við þetta bætist að
engar grunnkaupshækkanir
hafa átt sér stað nú í þrjú
ár, og í d^ag búa málm- og
skipasmiðir við skerta kaup
gjaldsvísitölu og fá þannig
ekki bætt í kaupi nema
hluta verðlagshækkana í
hraðvaxandi dýrtíð. I því
sambandi vill þingið sér-
staklega minna á 20%
gjaldeyrisskattinn, sem stór
hækkar verðlag allra er-
lendra vara og mikla hækk-
un landbúnaðarvara.
Því verður að krefjast
þess að fyrirhugaðar efna-
hagsaðgerðir stjórnarvalda
skerði ekki kjör þessa launa
hóps frekar en orðið er né
annarra launþega er líkt er
ástatt um, þar sem slíkt
myndi m. a. leiða til enn
meiri samdráttar atvinnu og
viðskipta í þjóðfélaginu.
Þvert á móti hlýtur það að
vera krafa samtakanna nú
sem fyrr, að launþegar geti
lifað mannsæmandi lííi af
dagvinnu einni saman.
Korninnflutningur
Framh. at 6. síðu.
Kanada, sem er stærsta korn-
og hveitiútflytjandi í heimi.
Ef íslenzka þjóðin ætlar sér
að verða fullkomlega sjálfstæð
þá verður hún að stefna að
efnahagslegu sjálfstæði, því
án þess verðar hið stjórnmála
lega sjálfstæði valt.
Á þessu sviði ' er skipan
elcki aðeins útflutningsverzlun
ar mikilsvert atriði, heldur
líka innflutningsverzlunarinn-
ar. Á sviði kornvöruinnflutn-
ingsins höfum við sem þjóð,
allt til þessa dags, hagað okk-
ur líkt og fátækur smábóndi
sem gengi á milli smásala í
höfuðborginni og keypti til
búsins lítið eitt hjá hverjum.
• Framtíðarskipan á korn-
vöruinnflutningi.
Þar sem heildarinnnflutn-
ingur á kornvöru til landsins
er ekkert hégómamál, lieldur
stórfellt hagsmunamál allra fs-
lendinga, þá er kominn tími
til að þessi mál séu tekin til
gagngerðrar endurskoðunar
og síðan hafist handa um að
koma þeim í betri og varan
legri grundvöll fyrir framtíð-
ina.
Alla kornvöru, hverju nafni
sem hún nefnist er bezt og
hagkvæmast að kaupa beint
frá viðkomandi framleiðslu-
landi í sem stærstum eining-
um. Kornið eigum við svo
að flytja hingað laust í heilum
skipsförmum og dæla því upp
í geyma sem leggja þarf niður
við hafnirnar, t. d. hér í höf-
uðstaðnum og á Akureyri, svo
staðir séu nefndir. Síðan þarf
að byggja kornmyllur í beinu
framhaldi af geymunum, og
þá væri hwr\ið að vörudreif-
ingunni inÉianlands.
Þetta er það fyrirkomulag,
sem allar sjálfstæðar þjóðir
nota, aðrar en við íslendingar
í sínum kornvöruinnflutningi
og sem við þurfum og verðum
einnig að taka upp hér.
Núverandi fyrirkomulag er
óhafandi sakir óþarfa dýr-
leika auk annarra galla.
J.E.K.
Fiskeldi
Framh. af bls. 2.
stangarveiðimönnum víðs'-
vega um landið og á fund-
um í margs konar félögum
og félagasamböndum, í
blöðum, tímaritum, í út-
varpi og sjónvarpi og síðast
en ekki sízt hefur kynning
og kerinsla farið fram á
Bændaskólanum á Hvann-
eyri nú í áratug, enda er nú
fiskrækt á kennsluskrá
framhaldsdeildarinnar þar.
Hefur Guðmundur Jónsson
skólastjóri, verið mjög um-
hugað um fræðslu í skóla
sínum um þessi mál.
Illutverk Laxeldisstöðvar-
innar.
Laxeldisstöðin í Kolla-
firði hefur haft tilætluð á-
hrif á uppbyggingu fiskeld-
ismála og-fiskræktar í land-
inu og mun hafa það í vax-
andi mæli í framtíðinni.
Hafa margir sótt þangað
fróðleik og margs konar
fy^irgreiðslu. Þróun í eldis-
málum undanfarin ár hef-
ur sýnt, að rétt stefna var
tekin, þegar ríkisstjórnin á-
kvað að láta reisa eigin til-
raunaeldisstöð til eflingar
fiskeldis og fiskræktar í
landi, enda er nauðsynlegt
að leita hæfra leiða í fisk-
eldi á kerfisbundinn hátt,
þegar það er tekið upp í
nýju landi.
Jónas reiknar
Framh. af 1. síðu
sícSan réttilega, aS á meðan
beðið sé eftir niðurstöðum
stöSvist frystihúsin eitt af öSru
og atvinnuleysið ha'di innreio
sína í viSkomandi byggðarlög.
Og blaSiS klykkir út meS þess-
um orðum:
„Æskilegt væri, aS sjávar-
útvegsmálaráðherra, sem þessi
mál heyra undir, upplýsi, hvers
megi vænta í þessum efnum.
ÞjóSin hefur sízt af öllu efni á
því, aS sá þáttur útflutnings-
framleiSslunnar, sem mestan
grundvöll skapar, stöðvist hrein
lega og gefist upp.“
Undir þessa kröfu Morgun-
blaðsins á hendur sjávarútvegs
málaráðherra taka þúsundir
manna um land allt. En það
er ekki Eggert G. Þorsteinsson
einn, sem á eftir að gera hreint
fyrir sínum dyrum. Ríkisstjórn-
in í heild hefur sýnt dæmafátt
tómleéti og slóðaskap að því
er tekur til alls þess efnahags-
vanda, sem hrannazt hefur
upp síSustu missirin. Einstakt
aðgerSarleysi í málum atvinnu
veganna hefur veriS afsakaS
með því að beSiS sé eftir
skýrslum og álitsgerðum frá
stofnunum og nefndum. Á
meðan vex fjárhagsvandinn
meS ógnarhraSa, hjól atvinnu
lífsins stöSvast eitt af öðru og
geigvænlegt atvinnuleysi blas-
ir viS. En ráSherrarnir láta
fara vel um sig í stólunum og
bíða rólegir eftir því aS Jónas
Haralz reikni út hve gjaldþrot
viðreisnarinnar er stórfellt. Síð
an á aS leita úrræða til aS
velta því yfir á almenning í
landinu.
Sérkennileg sýning
Framhald af bls. 8.
mönnum í Lyngási og Skála-
túni. Hún þjónar þeim tilgangi
vel. Flestjr munirnir sýna á-
gætt handbragS, margir eru
gerSir af verulegum smekk,
sumir frábærum. Sýningin er
auk þess prýðilega sett upp,
hæfilega fyrirferðarlítil og
hvergi ofhlaSin. Tilgangurinn
er rækilega undirstrikaSur meS
því, aS aðgangur er ókeypis á-
samt sýningarskrá og bæklingi
um vangefin börn, þýddan af
Kristni Björnssyni sálfræSingi.
Ættu sem flestir, sem tækifæri
hafa til, aS sjá þessa ágætu
sýningu.
Um það bil þrjátíu börn af
hverju þúsundi munu fæSast
svo lítiS gefin, a<S þau hafi
ekki not af kennslu í skólum
með venjulegum börnum. Þar
af hafa um 23 nægilega greind
til að geta lært aS lesa og
skrifa. Af þessu er Ijóst, aS
fjöldi vangefinna barna er tals
vert mikill hverju sinni. Hins
vegar er fyrirhöfn þjóSfélags-
ins við áS veita þessu fólki
FULLTRÚASTARF
Staða löglærðs fulltrúa við bæjarfógetaembættið
í Kópavogi er laus til umsóknar.
v Umsóknarfrestur til 11. nóvember 1968.
Bæjarfógetinn.
Auglýsiö í Frjálsri þjóð
6
Frjáls þjóð — Fimmtudagur 31. október 1968