Mánudagsblaðið - 24.07.1950, Blaðsíða 4

4
MANUDAGSBLAÐIÐ
Mánudagur 24. júlí 1950.
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
BLAÐ FYRIR ALLA
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Agnar Bogason
Blaðið kemur út á mánudögum. — Verð kr. 1,50 í lausa-
sölu, en árgangurinn, 52 blöð, 48 krónur
Afgreiðsla: Kirkjuhvoli, 2. hæð, ogin á mánudögum.
Sími ritstjóra: 3975.
Prentsn ðja Þjóðviljans h.f.
Einkennilegur
dómur
Jónas Sveinsson læknir hef-
ur í undirrétti verið dæmdur
í átta xnánaða fangelsi og
sviptur lækningaleyfi í fimm
ár. Af gögnum þeim, sem
fyrir liggja, getur almenning-
ur ekki myndað sér neina
skoðun um það, hvort læknir-
inn sé sekur eða saklaus. En
víst er um það, að ef allir þeir
læknar í Rvík, sem sagt er að
einhvemtíma hafi framið fóst
ureyðingar, væru sviptir
ilækningaleyfum, fengju þeir
læknar, sem eftir yrðu, nóg
að gera. Hitt er alvarlegt mál,
að dómurinn virðist að mestu
leyti byggjast á framburði
Ijúgvitna. Þessi vitni hafa
orðið margsaga æ ofan í æ og
hafa orðið að viðurkenna, að
mikið af framburði sínum sé
lygi ein og uppspuni. Fólk það,
sem í fyrstu kærði Jónas
Sveinsson, hefur líka þannig
orð á sér, að þetta kemur eng-
um á óvart. En það virðist
vera eitthvað meira en lítið
bogið við réttarfarið á íslandi
ef vandræðafólk, sem varla
getur sagt satt orð, getur hve-
nær sem er ákært borgarana
fyrir svívirðileg afbrot og
fengið þá dæmda. Við frá-
biðjum okkur þess háttar
Ijúgvitnaréttarfar. Þess er að
vænta, að Hæstiréttur taki
allt þetta mál til gagngerðr-
ar athugunar.
Dönsk Sogs-
virkjun
Nú er ráðið að hefja virkj-
un írufoss og Kistufoss í Sogi.
Er það í sjálfu sér góðra
gjalda vert, þó að reyndar sé
ekki útlit á því, að auka þurfi
.raforku til iðnaðar á næst-
unni, þar sem valdhafarnir
eru komnir vel á veg með að
drepa niður íslenzkan iðnað
með því að neita honum um
nauðsynleg hráefni og vélar.
Tilboð í þessa virkjun gerði
Islenzkt félag, Almenna bygg
ingafélagið, sem er þjóðkunn-
ugt að áreiðanleika, hefur á-
gætum verkfræðingum á að
skipa og hefur staðið fyrir
mörgum stórframkvæmdum,
sem hafa tekizt ágætlega. Ö-
breyttum borgurum hefur því
fundizt nokkurn veginn sjálf-
sagt, að þetta trausta íslénzka
télag fengi hina nýju Sogs-
virkjun. Þá væri einnig
íryggt, að enginn eyrir færi
að óþörfu út úr landinu í sam-
'oandi við virkjunina.
Þeir, sem þessum málum
ráða, virðast vera á annarri
skoðun. Það mun ráðið, að
danskt félag, sem raunar kvað
hafa snapað saman stofnfé úr
fjölmörgum löndum, fái Sogs-
virkjunina. Þó segja kunnug-
ir að þetta muni valda því, að
8—9 milljónir króna fari út
úr landinu alveg að óþörfu.
Til þessarar furðulegu ákvörð
unar hljóta því að liggja aðrar
Drsakir og önnur sjónarmið
að ráða en íslenzkir hagsmun-
ir. Enda er það svo. Þetta mál
afhjúpar betur en flest annað
þann klíkuskap og hyldýpis-
spillingu, sem við eigum við
að búa á flestum sviðum. Að-
almaðurinn jí þessu danska
félagi er Langvad verkfræð-
ingur, sem dvaldist á íslandi
á árum síðari heimsstyrjaldar
innar. Langvad þessi er kvænt
ur konu af hálfíslenzkum ætt-
um og er í venzlum við suma
helztu áhrifamennina í raf-
magnsmálunum hér. Meðan
hann dvaldist hér hafði hann
að sögn lag á því að afla sér
kunningja úr hópi íslenzkra
áhrifamanna, sem eru nú að
launa honum gamla rausn. A1
menna byggingafélagið hefur
álitið það hlutverk sitt að ann-
ast verklegar framkvæmdir,
en ekki veizluhöld, og það
kemur því nú í koll. En sjálf-
sagt launar Langvad vinum
sínum hjálpina með nýjum
veizlum, enn flottari en hin-
um fyrri. Hvað gerir það þá
til, þó að nokkrum milljónum
sé að óþörfu kastað í Dani?
Peruleysið
íslendingar eru orðnir svo
vanir hinu óskaplega sleifar-
lagi í verzlunarmálunum hér,
að þeir eru hættir að kippa
sér upp við það, þótt alls kon-
ar nauðsynjavörur séu með
öllu ófáaníegar svo árum
skiptir. Ein af þeim vörum,
sem hafa mátt heita ófáan-
legar nú um margra mánaða
skeið, eru rafmagnsperur.
Þær hafa ekki fengizt síðan
§inhvern tíma á útmánuðum
nema lítið eitt á svörtum
markaði eða í gegnum klíku-
skap og sérstök sambönd við
kaupmenn. Perur þær, sem
fengust í fyrra, yoru flestar
sviknar og vita ónýtar, og er
nú svo komið í fjölmörgum
húsum' í Reykjavík, að þar
er varla til ein einasta not-
hæf pera. Nú fer senn að
halla sumri, og óðum skygg-
ir á kvöldin, svo að þetta ó-
fremdarástand verður baga-
legra með degi hverjum og
verður brátt alveg óþolandi.
Það er kannske ætlun þeirra,
sem þessum málum stjórna,
að lájta flesta Reykvíkinga
sitja í kolniðamyrkri á vetri
komanda. Gæðingamir þurfa
náttúrlega ekkert að óttast
með þessa vöru "ífcekar en
aðrar, því að heimili þeirra
f 1 jóta yf ir af alls konar svarta
markaðs vörum, sem almenn-
ingur hefur ekki séð í mörg
ár. Líka gæti maður látið sér
detta í hug, að broddarnir,
sem stjóma verzlunarmálun-
um, ætli að fara að stofna
tólgarkerta- eða grútarlampa-
verksmiðjur, og þá er auðvit-
að skorturinn á rafmagnsper-
um skipulagður og með ráð-
um gerður. Það væri svo sem
ekki meira en annað í þessu
landi spillingar.
Ajax.
Lesið
Mánudagsblaðið
Auglýsið í
^ ■ -*-.■** >r.
' '-r. Iv »» ' «4.-».r4 •
Mánudagsblaðinu
Grafinn lifandi
Framhald af 8. síðu.
þetta, þá var gripið fyrir
munninn á honum, og hann
heyrði tannlækni segja með
hásri, dimmri draugsrödd:
Hamingjan góða, ég tók úr
honum ranga tönn. Við verð-
um víst að svæf a hann og láta
hann sofa þangað til aðgerð-
inni er lokið“.
»h'*bc!R - -
„Anna heldur stöðugt á-
fram að bera út lygar um
mig.“
„Hafðu engar áhyggjur af
því, en bíddu bara þangað til
hún fer að segja satt.“
Maðurinn neitar blátt á-
fram að láta mig haf a peninga
fyrir kápu.“
„Ef hann neitar í fyrstu að
verða við ósk þinni, þá öskr-
aðu, öskraðu, öskraðu."
„Frú A.: Hvenær kynntist
þú manninum þínum fyrst?“
Frú B.: „I fyrsta skipti sem
ég bað hann um peninga, eftir
að við giftumst.“
Stúlkan: „Er ég sú fyrsta,
sem þú hefur kysst á ævi
þinni?“
„Já, eiginlega“. .
Eitt hið ergilegasta í
hjónabandinu er það, hvernig
konurnar fyrirgefa okkur,
þegar þær hafa rangt fyrir
sér.
Konan fokvond: „í fyrra-
kvöld varstu drukkinn. Og
komir þú svona heim í kvöld
þá fer ég beint heim til
mömmu.“
Í I
Maður kom inn í vátrygg-
ingaskrifstofu til þess að láta
líftryggja sig.“
„Ferðu á hjóli?“ spurði
fulltrúinn.
„Nei,“ sagði maðurinn.
„Ferðu í bíl ?“
„Nei,“ sagði maðurinn.
„Kannski þú fljúgir þá?“
„Nei,“ sagði umsækjandinn
hlæjandi.
„Mér þykir fyrir að segja
þér þetta, en við erum hættir
að vátryggja gangandi menn.“
Eigiumaðurinn: „Eg er bú-
inn að sverja að drekka aldrei
meim.“
Konan: „Til hvers er það?
Þú gætir ekki drukkið meira“.
Eiginmaðurinn: „Komdu
nú ekki með fleiri reikninga,
góða, ég þoli ekki að sjá þá!“
Konan: „Þú þarft ekki að
sjá þá, elskan. Eg vil bara,
að þú borgir þá“.
Angur: (horfir á Mac með-
an hann rakar sig). „Það eí
slæmt blað, sem þú hefur í
rakvélinni, Mac.“
Mac: „Nú, það sem nægðí
pabba ætti að vera fullgott
handa mér.“
i
f í
Ég undirrit........óska eítir að gerast áskrifandi að
Mánudagsblaðinu.
Nafn................................................
Heimili...... ......................................
Staður .............................................
Utanáskrift:
Mánudagsblaðið
Reykjavík
i.. ' .....^ - --i. .-■ -—--------:------— -