Mánudagsblaðið - 21.08.1950, Blaðsíða 8

f
SérkenmÉSeg ©g ágæfi
mynd králega s Ný
Nýja Bíó sýnir að líkindum
í þessari viku nýja þýzka
kvikmynd, sem kölluð hefur
verið Berliner Ballade.
Myndin hefst í Berlín árið
2048 og þá er Berlín nýtízku
borg með öllu því, eem ímynd-
unaraflið getur skapað af
þægindum og fegurð. En
skyndilega erum við hrifin
aftur í tímahn, a31a leið til
ársins 1948 og kvnnumst jafn-
framt Ottó. Síðan fylgjumst
við með Ottó, fyrrv. hermanni
fyrstu árin eftir stríðið og til
þess að hann er jarðaður —
eða því sem næst.
Það hefur síðustu ár rignt
yíir okkur myndum, sem miða
að því að gagnrýna ástandið
í heiminurn, en fáar myndir
munu þó hafa náð þeirn ár-
angri í hreinni túlkun, sem
þessi kvikmynd. Hér er á á-
takanlegan hátt skýrt frá
Kfi Beriínarbúans — almúga-
mannsins, sem er deiluhitinn,
mini heimsveldanna. Kvik-
myndin dregur frarn í Ijósið
Iíf Ottós, drauma hans og
raunveruieikann á skoplegan
og þó átakanlegan hátt.
Þó segja megi, að nokkur
atriði myndarinnar séu ýkt
11 m of, þá rná ætla að einmitt
þessi látlausa og húmoríska
deila á „baráttuna fyrir betra
lífi“ sé mun áhrifaríkari en
t. d. það sern bandariskar í-
burðarmyndir hafa lagt til í
görnu málum.
Myndinni er stjórnað af
Gunther Neumann, en hann
hefur einnig skrifað textann,
og lcgin ásamt hlut af hljóm-
listinni. Aðalhlutverkið, Ottó,
ei- snilldarlega leikið af Gert
Fröbe, sem nú sýnjr þann
leik, sem sjaldséður er í
kvikmyndum. Beztu atriði:
Alþjóðafundurinn og stjórn-
málafundirnir. Allir eru ein-
dregið hvattir til þess að sjá
þessa mynd.
það bil og síðnstu vonarneist-
ar allra beztu eyjabúa eru að
dvína, skeöur óvænt og yf-
imáttúriegt happ. í nioaþoku,
en annais góðu veoii strand-
ar skip með fimmtíu þúsund
kassa af whisky í lestum sín-
um — og skipvcrjavnir í ein-
hverju óskiljanlegu fáti
hlaupa frá skipinu og öllum
krásimum. En svo bölvanlega
tekst til eimnitt þegar eyjar-
skeggjar eru tilbúnir að
bjarga farminum, þá fer 24
tírna helgistuntí í hönd og
dvelur allar athafnir. Þegar
hér er komið fara allir hinir
hetii menp mecal áhorfenda
að ókyrrast í sætum sínum,
en ekki skal gefa upp alla
von, því þetta bjargast allt
þolanlega. Þá sannast og að
whisky er lífgjafi að mirmsta
kosti hvað íbúa eyjunnar
snertir, þó ekki skuli hér
iagður dc-rnur á þao.
Aöalleikendur fara frem-
ur vel með hlutverk sín og þá
'helzt Basil Radfortí og Joan
Greenw'ood. A. B.
Mánudagsblaiii
Frú Koibrúu tFónstíóftir
Voðaleg tíðindi hafa hent
eyju eina norður af Skot-
fandi Eyjaskeggjar eiu á
stöðugum málfundum, at-
vinnulífið er að fara í rúst,
eldri menn leggjast í rúmjð,
og búast við endalokunum .og
almenn. eymd rtrðist ætla að
setjast að.
Ástæðan fyrir þessu fári er
sú, að allar wiskybirgðir
eyjunnar eru þi’otnar. En um.
Sil
Framhald af 7. síðu.
meölimii eru svartklæddir,
aðrir .1 jóskiæddir, enn aðrir í
fiökkurn og þar frarn eftir
götun.um. Það er næsta leiö-
inlegt, að ekki skuli hafa ver-
ið úi þessu bætt.
Baltíur Georgs er nú orðinn
með aJbeztu gkeímiitikröftum
okkar, og má segja, að þeir.
félagar, Ealdur og Konni, hafi
ásamt töframanninum Bialla
bjargað kvöldinu. Það er
sannarlega ánægjulegt, að
sjá hversu miklurn framförum
BaJdui Georgs hefur tekið,
og vonandi á hann eftir að
sýna listir sínar héi- í fram-
tíðiimi.
;T§pra¥®rtfa!íii
Þau undur hafa skeð að
togarasjómenn, eða réttara
sagt landmenn sjórnanna hafa
sagt upp samningum og
stöðvað togarafJotann. Eng-
an myndi undra þetta ef tog-
arasjómenn væru illa lauuað-
ir, en svo er nú ekki, heldur
eru þeir bezt launaðir allra sjó
manna og hafa í árstekjur 30
til 40 þúsund krónur, auk
fæðis. Nú Iiaía Kratamir al-
veg sett met í yfirboðinu
við kornmana og heimta
80% hækkun á kaup togara-
sjómánna. Sjá allir heilvita
menn, hvíJík ósvi'fni og á-
byrgðarleysi er bak við siíkar
kröfur, þar sem vitað er að
slíkar kröfur ná aldrei fram
að ganga, helaur aðeins settar
fram til þess að skapa glund-
roða. Hvað segja verkamenn
sem stunda landvinnu og hafa
20 þús. króna ársiaim, þegar
farið er að nota sjómanna-
samtökin á svona svívirðleg-
an hátt af ábyr gðarlausum
mönnurn eins og Sæmimdi Ói-
afssyni. Er þetta þakklæti
sjómamianna fyrir hin
traustu og fullkomu skip, sem
þjóðin hefur keypt handa
þeim. Þejr rneg’a ekk,i láta fag-
urgala sjómannatíagsins stíga
sér til höfuðs,. þvi sjór hefur
verið stundaður fyrr en n.ú
síðustu árin, og ckki hefðu
sjómenn ný og fulJkomin skip
nú, ef verkámaðurinn, iðnað-
armaðurinn og allir aðrir
landsmenn hefðu ekki Jagt
hönd á plóginn. Sjómenn haía
nú stöð.vað togaraflotann
með ósvífnum kröfum, en
hver iir eru það sem líða fyrst
og fremst vegna aðgerða
þeirra? Það eru verk.amenn
og allt Jáglaunafólk, sem miss-
ir atvinnu sína og Jíða fyrir
atbeina þeirra mamia, sem
stöðva atvinnutækin, sem
þjóðin hefur afhent þeim.
Hvað segja sjómenn, sem
hcfðu kr. 4.500 til 5.500 á
mánuði við karfaveiðarnar,
eru þeir ánægðir með þessar 1 j Ganla bíé
aðgerðir í stjom sjomannafe- i
Jagsins. Þjóðin krefst þess að j
rikisstjómin taki þessi máJ GamJa Bíó sýnir um þess-
strax til úrlausnar og það rneð'ar mundir einhverja þá
skipun nefndar sem kynnir 'skemmtilegustn. mynd, sem
annn
Framhald af 1. síðu.
Það þarf icngurn blöðuin að' fletta um þenman
innflutning. Skýrslur Hagsteíu íslantís verða ckki
véfengdar, hvorki af Magmisi Jónssyni né öSrum
opinberum starfsmönnum og nefnðarmönnun).
Getur íslenzka stjcrain gefið nckkra skýringu
á þessum óhófslega innfíutningi Júxus- og óþarfa-
bifreiða á þeim tímunr, sem nú cru í landinu? Er
hægt að forsvara aðgerðir bessar á þeim tímum,
þcgar dýrtíðin eykst stöðugt, atvinmrleysi vöru-
bifreiðastjóra vex og aíiimia þdrra, scm almenn-
an akstur stunda, fier þveraand^ Hér er svo komið,
og hefur reyndar verið undaniarin ár, að klæðn-
aður, matvörur, hreinlætisyörar cg yfiileitt allar
þær vörur, sem við ekki framleiðum sjálf, hafa
.
verið og eru skammtaðar.
Það fer ekki hjá því, að öíhim almemiingi gremj-
ist réttilega hin íákeyrSa svrviiðipg, sem honum
er þannig sýnd af hálfu hins opántera. Stíkisstjcin-
Inni ber skylda að hefja rannsókn á gjaldeyiis-
eftirlitinu og skipa fyrir um almcnnan innflutning
• ■■■..!•' :A . .ÍX . {;%!>*.«» XX. A '. • • ••* •
á þessum nauðsynjavörum þegar í síað. Fjárhags-
ráð þarf ekki að afsaka sig með því, ao þeim hafi
verið ékunnugt um vcruþurrðina hér. Þeim kom
annað til en þjónusfa við landsmenn, cins og til
var æilazt, þegar þeir veittu leyfin til þeirra cip-
staklinga, sem flutt hafa inn þessar hifreiðar. —
Hvað raunverulega var að baki þessara ráðstaf-
ana, verða dómstólarnir að skera úr um. Hvað
sem Magnúsi og félögum hans kann að detta í
hug, til þess að kcmast úr þeim ógcngiím, sem
þeir itú eru í, þá veit alþjcð, að sííkt eru tcmar
vífillengjur og útúrsnúningar. Staðreyndirnar tala
sínu máli. Á þessu ári haía verið íluttar inn nær
daglega að minnsia kcsti ein bifieið. Þó að ein
bifreið hefði verið flutt inn aðeins annan hvem
dag, þá væri það s&mt glæpur.
»‘JD K> é- miú> A- *
Afbra|Ssmynd
r. w. Ju a? •
sér máJ deiJuaðila og leysir ,sézt beí'ur í Jangan tíma og
deilupa mgcS gerðardómi því .beitir „Dra.ugurinn fer vest-
annað. ,er glæpur og þjóðar-
máominn, og Jean Paxker.
Sagt er, að efniö sé byggt
á raunveiulegum atburði.
Aö minnsta kosti keypti
amerískur auöjöfur einu
sinni enskan kastaía og
ílutti hann vestui' meö sér.
Allir ættu aö sjá þessa af-
bragösmynd..
voði. Ar.ars mætti spyrja laun
þega. allra stétta hvort þeir
séu reiðubúi.r til þess að láta
hækka á sér skatta og útsvör
svo að Japi-L ,tqga:rasjómanna
geti hækkað í 50 þil 60 þúsund
króna árslaun, bví það. yer-5-
ur ekki gert .öðrpyísi en á
kostnao launþega.
É3ö vei Fegnm.arfélaginu,.ef
það ekki sér að sér og skiJv.i'
að bæjarbúar gera tij þess
lrröfur og það miklar.
ur um haf
Þó að . mynd besEÍ sé aö
vísu, gömuJL ,‘þá. fér: pkki. hj á W
því, aö allir kvikmyndahús-
'^ssþirhafi í'ulla unun ai.efþi.
hennar, snjölium samtöJum,
öeikstjórn og leik.
í aöalhlutverkinu.. er h inn
veJþekkti brezld. Jeikai'i Ec-
Jjert , Dcnat,, cg þyjrá' hann
vart haía gert þáö fcetur í
sieinni kvikmyndjnm.
Auk hans leika 1 mynd-
inni Eugene Pallette, digii
Framháld af 5. »íðu.
klæöaburðiniu En vi,ð skuJum
vona, að þessii fegurðardóm-
arar pkkar haf i elíþ röntgen-
augu og syo góða dómgreind,
að þeir geti' fuudið í'alJegustu
stúíkuna, hveinig s.em hún
verður til fai a. .
CIJO.