Mánudagsblaðið - 07.10.1957, Qupperneq 8

OR EINU I ANNAD
ukm" vinsæíaslur — Kærf yfir umferöarbroí-
M um — Kýr ItMarkaSur'1 — Sfáka forsefa —
Klám eður ei —
Barstjórar í Reykjavík henna, að nú sé svonefndur
„Asni“ vinsælasti drykkurinn hjá gestum veitingahús-
anna. Er oss tjáð, að blandan sé þannig: tvö staup af
yodka, ein flaska af „Ginger ale“, sítrónusneið — lxrært
saman í stóru glasi ásamt ísmola. Hefur sala á vodka
og Ginger ale aukizt mjög síðustu mánuði.

m,
'£■
Kvartað er jdir, að ekki sé hægt að kæra þá, sem
brjóta umf erðarreglur — hvorki til sakadómara né um-
ferðardómstóls. Maður, sem beittur var miklum órétti
í umferð, reyndi að kæra til yfirvalda, en var svarað,
að slíkt væri ekki tekið til greina, þar sem hvorki
árekstur né slys áttu sér stað.
Þó mun hægt að skrifa kæruskjal, en fæstir vilja
eyða tíma í það enda óvanir því. Þetta er mjög baga-
legt, og ættu jrfirvöldin þegar í stað að taka munnlegar
kærur til gerina og rannsaká þær, án tafar.
k
&
I

■
t
*
i
••
★
Frumsýningargestir Þjóðleikhússins hafa veitt því
athygli, að forsetajhón Islands verða oft að teykja sig
yfir „girðingu“ forsetastúkunnar til að sjá það, sem
fi-am fer vinstra megin á sviðinu. Stúkan er klaufalega
staðsett og nauðsyn, að úr sé bætt. Forseti og gestir
hans hafa lítil not af sýningum þar sem allt sviðið er
nýtt og væri miklu beti’a, að þau hefðu afmarkað pláss
t. d. á neðri svölum, en þessá stúku.
Ragnar Þórðarson, eigandi „Markáðanna" er nú að
láta breyta „Röðli", sem hann hefur fest kaup á. Mun
vera í ráði að hafa fatabúð á götuhæð en saumastofu
uppi.
Ragnar er nú afkastamesti „tízku“ fatasali landsins,
frægur fyrir smekklegt val og fagrar búðir. Kunnugir
telja að nýja búðin slái hinar út í lúxus — enda Ragnár
einn af þeim fáu, sem skilja hvers virði það er, að hafa
„elegant“ umhverfi og lipurt starfsfólk.
★
Hin umdeikla bók, Sangen om den röde rubin, norska
höfundarins Agnars Mykles, mun bráðlega koma út x
xslenzkri þýðingu. Mykle hefur verið stefnt fyrir rétt
vegna bókarinnar, sem sumir telja klám eitt, en aðrir
listaverk.
Jóhannes skáld úr Kötlum er sagður þýðandi, en
ritstjóri Úxnrals, Gísli Ólafsson, gefur hana út. Senni-
lega verður bókin metsölubók.
I Hvað á að gera í kvöM?
' (SUNNIJDAG).
Kvikmyndahús:
Gamla bíó: Sonur Sinbads. D. Robertson. KJ. 5, 7 og 9.
Nýja bíó: Aida. S. Loren. Kl. 5, 7 og 9.
Tjamarbíó^ Fjallið. Ti'acy. Kl. 5, 7 og 9.
Austurbæjarbíó: Söngstjarnan. C. Valente. Kl. 5, 7 og 9.
Stjömubíó: Gimd. G. Ford. Kl, 5, 7 og 9.
Tripolibíó: Uppreisn hinna hengdu. KI. 5, 7 og 9.
Hafnarbíó: Rock, pretty baby. Kl. 5, 7 og 9.
Laugarásbíó: Kvenfólkið. I. Bergman. Kl. 5, 7 og 9.
leikhús:
ÞjóðlefldiósiÖ: Tosca. Stefán íslandi. Kl, 20.00.
Iðnó: Tánnhvöss tengdamamma. Enxilía Jónasdóttir. Kl. 20.
(Birt á ábyrgðar).
Mánxidíigur 7. október 1957
K.K. SEXTETTINN TÍU ÁRA
aímæiishljémleikar á fíntmfndaginn kemur ji
\ y Iték ixm
skaiflramtal
Fyrsta bókin í fyrirhuguðum
bókaflokki um hagnýt efni er nú
kominn út á vegum Kvöldvöku-
útgáfunnar á Akureyri.
Fjallar bókin um skattframtöl
og skattfrádrátt. Eins og kunnujft
er, eru skattframtöl ekki einung-
is grundvöllur tekju og eignar-
skatts, heldur einnig útsvara, en
útgjöld þessi eru vigamikill þátt-
ur í efnalegri afkomu hvers heim
ilis. Hingað til hefur aðeins
fræðslu um þessi efni verið að
finna í lögum og reglugerðum,
sem almenningur hefur ekki
greiðan aðgang að. Allir sem ein-
hver kynni hafa af skattamálum
vita að mikið skortir á að mönn-
um sé ljóst hvaða útgjöld í dag-
legu lífi eru frádráttarbær frá
skatti. Af þessum ástæðum sést
mönnum yfir að varðveita kvitt-
anir og önnur gögn viðkomandi
útgjöldum, sem frádráttarbær
eru, og hljóía af þeim ástæðum
hærri skatt en efni standa til.
Úr þessu verður ekki bætt,
nema með fræðslu, um þessi efni,
sem nær til sem ílestra. Kvöld-
vökuútgáfunni þótti því rétt að
láta taka saman í bókarformi úr-
drælti úr gildandi reglugerð um
tekju- og eignaskatt, jafnframt
því að birta sýnishorn af land-
búnaðarframtali og einstaklings,
þannig að menn gætu á sem auð
veldastan hátt kynnt sér þessi
mál, og gert sjálíir framtals-
skýrslur sinar ef þeir óska þess.
Við gerð bókarinnar kom eink-
um tvennt til greina. í fyrsta lagi
að taka saman bók, þar sem
raktar værú ýtarlega allar þær
reglur, sem nú gilda um álagn-
ingu tekju- og eignarskatts, þann
ig að bókin væri hvorttveggja,
handbók fyrir skattgeriðendur
og jafnframt leiðbeiningar fyrir
skattanefndir. Slík bók hefði orð-
ið umfangsmikil og dýrari en svo,
að líkur væru á að hún náði al-
mennri útbreiðslu. í öðru lagi
a ðtaka saman litla bók, þar sem
Framhald á 6. síðu.
Það er ekkert grín að vera lög-
taksmaður a. m. k. ekki í Kópa-
vogi. Nýlega var Stefán Péturs-
son, fuíltrúi á bæjarskrifstofu
Kópavogs að taka . Iö^tak hjá
manni einum þar í þorpi. Haíði
Stefán með sér tvö lögfræðinga
og hóf þegar að skrifa upp eignir
mannsins, þær er taka átti.
Er minnst vonum varir, þrífur
maðurinn plögg þau er Stefán
er að skrifa, rífur þau umsvifa-
laust í tætlur og hefur ill orð við.
Stefán, sem er rósemdarmaður,
brást að vonum hart við og spyr
hvað slík ósvífni eigi að þýða —
og komi sízt áð gagrii.
Hleypur þá maðurinn í næsta
herbergi og kemur að vörrnu
spori aftur með riffil, miðar á lög
fræðingana og kvað bezt, að slík
ir kommúnistar yrðu skotnir á
staðnum. (Hvorugur þeirra var
kommi, en annar fulltrúi Þorvald
ar Þórarinssonar — og skyldi
skjótast f. h. Þorvaldar!).
Stefán, sem er ranwiur að aftí
Hin kunna danshljómsveit,
K.K.-sextettinn, á tiu ára starfs-
afmæli um þesar mundir og verð-
ur afmælisins minnst með hljóm-
leikum í Austurbæjarbíói á
fimmtudaginn kemur, kl. 11.15.
Á hljómleikunum munu koma
fram auk sextettsins, söngvararn
ir Ragnar Bjarnason, sem nú
starfar með hljómsveitinni, og
Sigrún Jónsdóttir ,er á að baki
langan starfsferil með K.K.-sex-
tettinum. .
K.K. sextettinn hefur víða kom
ið við á undanförnum áratug,
leikið í flestum eða öllum dans-
húsum í Reykjavik, á hljómleik-
um, kabarettum, á hljómplötur
og í útvarp, ferðazt um svo að
segja allt landið oftar en einu
sinni, og síðast en ekki sízt leikið
á hljómleikum í Kaupmannahöfn
og Osló, einnig 3 mánuði sam-
fleytt á dansstað í Þýzkalandi —
alls staðar við hinar heztu undir-
tektir. Sem stendur leikur hljóm-
sveitin í Þórskaffi, svo og í Iðnó
á laugardögum, en þar hefur
húsakosti nýlega veríð á ýmsan
hátt breytt og hann lagfærður
fyrir slíka starfsemi.
Eins og að líkum lætur mun
kenna margra grasa úr heimi
dægurtónlistar á hljómleikunum
á fimmtudaginn — jazz-músík,
dægurlög, rokk og kalypsó verða
þar m. a. á dagskrá, og fer tæp-
lega hjá því að allir fái að heyra
eitthvað við sitt hæfi, enda kunn
ir hljómlistarmenn annarsvegar,
því að sextettinn skipa, auk Krist
jáns hljómsveitarstjóra, þeir
Kristján Magnússon, sem leikur
á píanó, Jón Sigurðsson á kontra
bassa, Guðmundur Steingríms-
— sveif á manninn og gat náð af
honum rifflinum eftir harðar
sviftingar.
Vart hafði Stefán náð vopninu
af ma-nninum fyrr, en hann
hleypur út i annað sinn og kem-
ur aftur með haglabyssu og sýnu
verri en fyrr. Kvað hann nú
skjótt skyldi endi bundinn á lög-
takið og bjóst til að miða í ann-
að sinn. Stefán réðst þegar að
honum og hófust nú sviftingar
miklar en að lokum tókst Stefáni
með hjálp lögmanna að afvopna
manninn og var þá aðilum orðið
heitt í hamsi.
Sá nú maðurinn, að ekki varð
meira að gert, því Stefán geymdi
vopnin og fór nú lögtakið fram
tiltölulega rólega.
Má segja, að það sé ekki hoigl
um hent að gegna lögtaksstörfum
þar syðra, sízt þegar „delin-
kventarnir" eru vopnum búnir og
hafa fullan hug á að verja eigur
sínar.
son, trommur, Ólafur Gaukur,
gítar og Árni Scheving á víbra-
fón. Fastráðinn söngvari méð
hljómsveitinni er, eins og áður
segir, Ragnar Bjarnason, en fram
kvæmdastjóri Pétur Guðjónsson.
Ileri maétir-
Imt
Framhald af 2. síðu.
hömlur á starf nektarhreyfingar
innar í Þýzkalandi, en hún skaut
fljótlega upp kollinum í nýju
gervi innan vébanda nazista-
flokksins. En Franco á Spáni var
harðari í horn að taka. Hann.
bannaði nektarhreyfinguna með
öllu í sínu ríki sem ósiðlegan við-
bjóð.
Frá Þýzkalandi barst nektar-
hreyfingin til margra landa. Um
skeið náði hún mikilli útbreiðslu
í Frakklandi, og þar í landi var
hún í tengslum við gamlar kenn
ingar um hið óbrotna líf í skauti
náttúrunnar, hún hefði fallið í
kramið hjá gamla Rousseau.
Ekki átti hún þó síður gagnrýni
að mæta í Frakklandi en í Þýzka
landi, brigzlin um ósiðsemi og
svívirðingar voru þar enn há-
værari. Því var haldið fram, að
í nelctartjaldbúðunum ætti sér
stað bæði kynvilla og sameign á
kvenfólki, hvorttveggja áreiðan-
lega mjög svo orðum aukið.
Ymsar tilraunir voru gerðar til
að vekja svipaða hreyfingu í
Englandi, en það tókst aldrei að
ráði, þeíta átti ekki aldeilis við
íhaldssemi og siðvenjur Bretans.
Þó urðu til í Bretlandi fámennir
og ofstækisfullir hópar núdista.
,Meira fylg( áttji hrieiyíingin í
Ameriku, en einnig þar sætti hún
hörðu aðkasti, einkum frá ýms-
um trúflokkum. Dálítið hefur
borið á nektarhreyfingu á Norð-
urlöndum, kannske mest í Sví-
þjóð. Norðurlandabúar hafa yfir-
leitt tekið þessu góðlátlega sem
barnalegri, en saklausri séi*vizku.
Hér á íslandi hefur aldrei
sprottið upp nein nektarhreyfing,
enda er okkar veðrátta ekki vel
til slíks failin. Þó var sú tíðin
aðallega á árunum milli 1930 og'
19^0, er fáeinir sérvitringar og
undarlegir fuglar voru að spóka
sig allsberir í Örfirisey á sumrin.
Svo kom brezki herinn og rak þá
úr eyjunni, og síðan hefur lítið
til þeirra sézt. Síðan höfum við
orðið að láta okkur nægja bera
manninn, sem skauzt um í húsa-
görðum í rökkrinu. Og nú er
hann líka horfinn. En ekki er ó-
sennilegt, að aðrir strípalingar
skjóti hér upp kollinum, þegar
minnst varir. Beri maðurinn er
nefnilega lífseigt fyrirbæri, hvort
sem hann er trúarofstækismaður,
geðsjúklingur eða bara meinlaus
sérvitringur.
Ólafur Hansson.
Lögtaksmenn stórrmði
í Kópauo§i