Mánudagsblaðið - 25.11.1963, Side 4

4
Mánudagsblaðið
Máauðagur 25. nóvember 1963
SVIPMYNDIR
BORGAR- OG
Á ferð með LOFTLEIÐUM
tóku á móti oidkur, létu ákaf-
lega vel af þvi. Ixjftleiðir hafa
ekki aðeins auglýst sjálft sig
bæði í Luxemburg og nágranna
löndum, heldur einnig haldið
uppi skemmtilegri og þalckar-
verðri auglýsingu á landinu
sjálfu. Víða urðum við þess var
ir, þótt mest bæri á því í sjálfri
höfuðborginni, að þesear aug-
lýsingar höfðu elcki farið fyrir
ofan garð og neðan. Við áttum
tal við utanríkisráðherra lands
ins, og þekkti hann vel til fé-
lagsins og kvað fara af því hið
bezta orð. Aðrir spámenn, sem
við kynntumst, virtust einnig
þekkja til þess. Konsúll okkar
þar, sem kemur hið bezta fram,
er áhrifamikill í stjómmálum
og borgarmálum höfuðstaðarins
og ekki ónýtt að hafa hann
réttum megin við teinana. Að-
alfulltrúi Loftleiða og sölustjóri
fóru með tvo blaðamenn í „sölu
ferð“, og sýndi það sig þá, að
þar er valinn maður í hverju
rúmi, enda sögðu blaðamenn
svo frá, að alltaf fjölgaði fyrir
spumir um land og þjóð, og
verður þessi starfsemi þá enn
ómetanlegri liður í sókn okkar
að ná htngað ferðafólki. Víst
má geta þess, að Loftleiðir
Pramhald á 2. síðu.
Félagsmá/astarfsmaBur
Samkv. ákvðrðun borgarráðs er hér með augiýst staða
starfsmanns i skrifstofu félags- og framfærslumála
Reykjavikurborgar, sem annast skal heimilishjálp fyrir
aldrað fölik og geta upplýsingar varðar.di veiferðar-
mál þess. ,
Umsóknir sendist á skrifstofu félags- og framfærslu-
mála, Pósthússtræti 9. 4. hæð ásamt upplýshigum um
menntun og fyrri störf.
BORGARSTJOUINN 1 REYKJAVÍK.
Krossgátan
ÆBardán-
sængur
Vöggusængur.
Æðardúnn — Málfdúnn.
Koddar — Sængurver —
Damask.
Dúnhelt- og fiðurheít
léreft.
Matrosaföt 3—7 ára.
Drengjajakkaföt.
Siakar drengjabuxar.
Drengjajakkar.
Drengjaskyrtur.
Drengjapeysur.
Crepesoldtabuxur, bama
og i'ullorðlnna, frá
kr. 95.09.
% PATOXS
IJLLARGAENH)
80 lítir, 5 grófleikar.
Hringprjónar — Sokka-
prjónar.
Póstsendum.
Vesturgötu 12 - Sírni 13570
Seinni partinn 5. nóv. beið
biaðamannanna bíll og bílstjóri,
þvi nú skyldi hafin heimsókn
I þorpið Echtemacr, sem er
um 33 km frá Luxemburg city.
Þetta fallega og friðsæla þorp
er í Sauer-dalnum og á sér
mikla og viðhurðaríka sögu.
Hádegisverðurinn hafði verið
með hezta móti og allir, sem
í bílinn komu, voru glaðir og
reifir og vel fyrirkallaðir til að
aka um stund í failegu lands-
lagi, en, að því er við bezt
gátinn séð, þá er þetta litla
riki einstætt um náttúrufegurð.
Skiptast þar á skógar, dalir,
vinekrur og ávaxtagarðar, en
þess á milli mörg smáþorp,
byggð að mestu í miðaldastíl.
Ferðamennimir voru allfjölorð-
ír um það, sem fyrir augun
bar, veðrið var þægilega hlýtt,
um 16 stig, og gott að nema
staðar við og við og teyga
kaldan bjór sér til hressingar.
Bílar, vín, póliti
,JUV-jÞað er alltaf gaman að kynn
ast einhverju nýju, en vissu-
'lega hefði hinn góði bDstjóri
ofckar ekki kafnað í vinsældum
hjá lögreglunni. 1 hvert skipti,
sem numið var staðar, fékk
hann sér eitt eða tvö bjórglös
eða, létt vín, og þegar stoppað
var að ráði, fékk hann sér
koníakestaup í viðbót. Ekki
sást vín á honum, og í umferð
var hann eins öraggur og bezt
varð á kosíð. Það bar fyrir ok.k
ur dálítið skemmtileg eða a.m.k.
óvenjuleg sjón í einni kránni.
Blaðamenn fengu sér bjórglas,
lögregluþjónn, yopnaður, kom
inn á krána og fékk sér drykk
með tveim konum, og svo kór-
ónaði okkar góði bílstjóri hóp-
inn með öli og koníaki — til
að losa mig við ölbragðið eins
og hann sagði. Fátt eitt var
þama af fólki og cnginn dmkk
inn né nokkur læti. Fólk, hygg
ég, drekkur mest létt vín.
Vatnið er vont, og mjólkin ekki
vinsæl nema hjá óvitum. Hér
vora ekki öfgamar né spé-
hræðslan, og all virtist þetta
fólk eins hraustlegt og ánægt
og bezt varð á kosið. En eitt-
hvað hefði skeð hér heima.
Echtemach
Echtemach er í dal milli
tveggja hæða. í styrjöldinni var
þorpið nljög umdeilt, mikill
hluti þess lagður í rúst.en ann-
ars vegar voru. það .Amerikan-
ar, en þýzkir hins vegar, sem
skutust á frá hæðunum. Þorpið
er á Iandamærum Þýzkalands,
svo að um augljóst bitbein var
að ræða. Þrátt fyrir skemmd-
imar byggðu íbúarnir stað sinn
jr
upp að nýju, tókst að halda við
öllum sérkennum, sera máli
skiptu, og bezt af öllu er það,
að kirkjan fræga, Benedictine
Abbey, helzt svo til óbreytt.
Enn má þó sjá örin frá hríð-
skotabyssum og öðrum vopn-
um, þótt að mestu séu horfin.
Grafhvelfing er mikil undir
kirkjunni, og hvílir á henni
helgi mikil, enda sækir fjöldi
ferðamanna kirkjuna heim á
sumrin, en þá eru helgihöld sér
stæð haldin þar. Um hvitasunn.
una eru mestu hátíðahöldin, því
þá er danshátíðin mikla, sem
við sáum á kvikmynd, en dans-
inn var fyrst hafinn í núver-
andi formi árið 1542. Dansinn
er raunar vart annað en hala-
rófa af ungu fólki fyrst, en
síðan eldra, unz kemur að
munkum aftast, en fólkið hopp
ar í takt á sérstæðan hátt með
an músikkin dunar. Hátíð þessi
dregur að sér tugþúsundir ferða
manna og er heimsfræg.
Móttökni
Bæjanstjórinn í Eehternach
tók á móti blaðamönnum í ráð
húsinu, gamalli tumbyggingu
við aðaltorgið. Hann var klædd
ur venjulegum borgaraklæð,
um, en hafði um brjóst sér við
hafnarband, sem sýnir embætti
ihans. Eftir stutta tölu var
möimum boðið glas af léttu
víni, síðan spjallað nm staðinn,
sögu hans og ýmislegt annað,
ritað í gestabókina, skáiað og
kvatt. Var þetta óvenjulega ein
föld viðhöfn, en þó einkar virðu
leg. Um kvöldið var okkur veitt
ur kvöldverður I einum af veit-
Ingastöðum þar, en síðan haldið
aftur til höfuðstaðarins, en
þangað var kornið um 10,30.
Slmtust sumir á klúbb og fengu
sér smádrykki, en anemma var
farið í koju, því enn var margt
erfitt framundan.
Morgimvexk
Eg hefj veitt því athygli hin
síðari ár, að ekkert vekur
þreyttan ferðamann í svona
ferðum betur að morgni en
sæmilega kaldur alvörubjór. Sig
urður fararstjóri lét auðvitað
hótelið vekja okkur um átta
næsta morgun i þeirri von, að
við myndum skila okkur í morg
unmat nægilega snemma fyrir
ferðina, sem hefjast skyldi kl.
niu. Sa-nnast bezt sagt, þá var
æskuljóminn og hið heilbrigða
útlit heldur farið að dvína um
það bil, sem maður stakk sér
í koju.
Það var því ekki með neinni
ógleði, að ég seildist eftir bjór-
flöskunni þegar í stað eftir að
ég hafði heyrt þýða rödd síma-
stúlkunnar tilkynna, að klukk
an væri orðin átta. Það er bein
línis skemmtilegt, hve vel þess
ar veigar eiga við menn á mín
um aldrí — á morgnana, eftir
erfiðan og veizlurikan dag. Áð-
ur en varir er maður kominn
fram í baðherbergi og syngur
eins og lævirki, meðan sturtan
skefur af manni síðustu leifar
gærdagsins. Við raksturinn er
maður búinn að syngja belztu
ættjarðarlögin, og um það bil
sem maður hnýtir þverslauf-
una, er maður orðinn hetju-
tenór í einhverri Wagnerískri
óperu. Það vom þvi hressilegir
menn, sem komu niður í borð-
sal og stungu sér á !kaf í bacon
og egg og litu ekM upp nema
til að hrópa á meira ristað
brauð eða kældan ávaxtasafa.
Uti fyrir beið bíllinn og bíl-
stjórinn okkar sperrtur eins og
íþróttaforingi sigursællar sveit-
ar. Ákveðið var að leggja und-
ir sig norðurhluta ríkisins og
var haldið af stað án nokkurrar
tafar. Við heimsóttum von bráð
ar „FIóamannabú“ Lúxemborg-
ar í Ettelbriick. Mjólkurstöð
þessi virtist mjög fullkomin af
slíkri bruggstofu að vera, allt
var hreínt og fágað, og vissu-
lega virtist bústjórinn ánægður
með framleiðslu sína. Eftir
hádegið var svo víða ferðazt
og ýmsir 6taðir heimsóttir
Áþreifanlegt sta
Loftleiða
Það er einkennilegt, hversu
áþreifanlega maður varð var
við vinsældir Loftleiða þar í
landi. Allir virtust kannast við
félagið og forráðamenn, sem
íjáxétt: 1 Svignaði 8 Mynt
10 Fangamark 12 Fæða 13
Alþjóðaíþróttamót 14 Klukkan
gefning 19 Samstæðir 20 Töfra-
staf 22 Afturenda 23 ánding 24
Þjálfa 26 Guð 27 Tjóður 29
Rís hátt.
Lóðrétt: 2 Jökull 3 Gola 4
Veiðitæki 5 Fer óvarlega 6 Ó-
samstæðir 7 stórgrýti 9 Votar
11 Ósoðnar 13 Mjólkurmatur
15 Fag 17 Beiðni 21 Pumpa
22 Ávaxtadrykkur 25 ílát 27
Iþróttafélag 28 Ósamstæðir,

Þegar þér kaupið sjónvarpstæki, Radionette hefur hvorttveggja.
þá gerið þér kröfur um góða Margar gerðir fyrirliggjandi.
mynd og góðan hljóm. Fullkomin viðgerðarþjónusta.
G. HELGASON & MELSTED H . F .
Hafnarstræti 19. Rauðarárstíg 1 Sími 11644.