Mánudagsblaðið - 10.06.1968, Blaðsíða 6

r
Mánudagsblaðið
Mánudagiir 10. júní 1968
„Já, er það ekki. * Ein'hvern
tíma langar mig tiil að afca'^um
Ridgöfield og sjá æskuheimijlið.
Mér fannst lengi, að ég þyldi
það ekiki. Ég veit ekiki, hvort
MDdð, sem keypti húsdð, á þar
erm heiima. Ég hefði ekkert á
mjóbi því að sjá það núna. Þebta
er allt búið og gjört fyrir lönigia.
Þiað er heimska að lifa í liðinni
tíð. Ég er hætt því. Nú fae óg
ekíkd leingur sting í hjartað, eins
og áður, þegair einhver minntist
é Connecitiicut“.
Hann sagðá:
„Það var fínt, gamialt heimili.
Ég vona, að hver svo sem á þar
heima núna, unni því eins heitt
og faðú- þinn gerði.“
Sumarbústaður Mfflicent var
gamall bóndabaer, langur, lág-
reistur, hvítkalkaður, en með
öllum nýtíáku þægindum og
sundlaug. Yndislega fallegur
blómagarður, digur, gömul tré,
stórt brænt tún, og svo jörðin
sjálf. smáhæðir, akrar.
MiMicent tó(k á móti þeim í
dyrumium.
„Verið þið velkomdn‘‘, sagði
hún og rétti þeim hendurnar.
„f>ið viljið víst fara í laiugina
áður en þið fáið kokkteilana.“
Carol fékk homherbergi, stórt
og nólegt, gluggatjöldÍTi dregin
niður vegna sóXarinnar. Hún fór
i siundfötin og baðkápu, gekk
svd niður og heilsaði upp á
frænku Milli.cent, tmgfrú Park-
er, og hina gestina, Talbothjón-
in og dökkhærðan ungan mann,
James Green að nafni. Millicent
skýrði þeim frá, að , þau gætu
notað bakdymar, þegar þau
kæmu úr laugimmi og komizt
þannig beint til herbergja sinna.
„Svo þið getið bleyfrt eins og
þið viljið,“ sajgði hún.
Hún kunni vel að takai á möti
gesifcum, og hún hafði góða
þjóna, hún þurfti ekki annað en
skipa fyrir og gat svtí verið á-
hyggjulaus.
Þau syntu í grænmálaðri laug-
innt, fengu svo kokkteil á svöl-
unum, hvfldu sdg, gengu úm
garðinn fyrir kvöldmat, spiluðu
bridige eftir á. öðru hverju litu
gestir inn. Á laugardag fóru
Andy, Millicent og Talbothjónin
í veiðitúr, en ungi maðurinn,
hr. Green, sem var bankamaður,
reyndi að hafa ofan af fyrir
Cardl. Um kvöldið borðuðu þau
öll úti á svölunum, vöfðu siðan upp
teppin og byrjuðu að damsa
eftir músik frá útvarpinu. Carol
dansaðd við Andy Pg sagði: „Þú
damsar ennþá betur núnaen áð-
trr.
„Þakka þér fyrir“, sagði hann,
„ég hef verið að æfa mig í öll
þessi ár.“
Millicent stóð við arininn og
fylgdi þeirn með augunum,
hugsi. Þegar þau hæfrtu, sagðd
hún: y
„Þú hefur ekki sagt mér, að
þdð haífið þekktzt áður“.
„Gerði ég það ekki?“ spurði
Andy undrandi. „Það hélt ég, að
ég hefði gert. „Já, reyndar, einu
sinni, fyrir löngu."
„En hvemig datt yður það í
hug?“ spurði Carol. Henni varð
órótt. Þessi kona sá fullmikið.
Millicent yppti ösrlum.
„Ég veit það ekki. Ég horfðd
á ýfckur danisa. Mér fannst að
þið hefðuð dansað sarnan oft
áður“.
„Og það gæti svo sem vepið,
að við hefðum gert það“, sagði
hanm brosandi, „eftir að Carol
kom á skrifstofuna. En það höf-
um váð reyndar ekífci geft. En
fcvemig hefðir þú átt aö vita
það “
Faith Baldwirt:
CAROL REID
Framhaldssaga
10
Hr. TalbPt kom til þeirra og
sagði:
„Það er ptf heitt til að dansa.
En ég stenzt ekki mátið. Má
bjóða yður upp, ungfrú Reid?“
Löngu seinna stóð Carol með
glas í hendi á svölunum og
horfði yfir garðinn. Andy stóð
við bliðdma á henni. Hann sagði:
„Mig hefur alltaf langað til að
eignast svona stað.“
„Andy, þér ledddist sveitin
nema í fríum. Þú sagðist ekki
skilja, hvemig pabbi og maimma
héldu það út“.
„Ég er víst að verða gamall.
Farinn að þrá frið og kyrrð og
finna til moldarinnar undir fót-
unum. Efcki þó stað eins og
þennan, hann er mér ofviða.
Einfaidur á ytra borðinu, en
kpstar ólhemju. En einhvem ann-
an stað — bækur, gera nýja til-
raun .tiil að skrifa — ekki þó
í sama anda. Kannski hest. ef
etfni hrykkju til. En það yrðd þó
aldrei neitt úr þvi. Ég yrði
að vinna í happdrættán-u, ef ég
aetti að eignast avo mifcið.“
Hún sagði:
„Þú eignast þetta a-llt saman,
eí þig langar nógu mifcið táil
þess. Það er ég viss um.“
„Þú ■ ert góð stúlka.“ Bann
lagði höndina yfir herðar henn-
ar eins og ekkert væri eðlilegra,
og hún færði sitg ekki undan.
Henni fannst það þægilegt og
rétt að hafa hönd hans þama,
hönd góðs vinar. Þau stóðu
þanning um stund án þess að
mæla orð frá vörum, þangað til
Millicent kallaðd úr upplýstum
dyrunum.
Andy dró að sér höndina,
kla-ppaði Carol á öxlina og
sagði:
„Bridge, póker eða eitthvað —
eða kannski einhver hafi kom-
ið. Það er gallimn á sveitinni.
Gestagangur".
Það var orðið frsmorðið, þeg-
ar Carol fór í háttinn. Hún stóð
í náttkjólnum við gluggamn og
horfði út. Hún var orðin syfjuð,
sól og vindur og vatn höfðu
gert hana þægilega þreytta.
Það var barið að dyrum,' og
hún kallaði „Kom' inn“ og sneri
sér að dyrunum. Millicent stóð
þama með sígarettu milli fíngr-
anna, klædd í græn náttföt, ber-
ir fætur hennar í léttum innd-
skóm. Hún spurðd:
„Má ég koma inn? Ég sá ,að
það var Ijós hjá yður“.
„Gjörið svo vel. Þetta
hefur verið yndislegt í dag“,
sagði Carol. „Ég hef skemmt
mér ágætlega."
Millicent anzaði því engu.
Hún spurði umtoúðalaust.
„Hvers vegna eagðd Andy mér
ekki, a»ð þið hefðuð verið gift?“
10. KAFLI
Carol varð funheitt í kinnun-
um. Hún toar höndina upp að
andlitinu. Kuldaleg augu Milli-
cent störðu á hama. Hún svaraði:
„Ég hugsa það sé af því, að
honum hefur ekki fundizt það
skipta máli.“
Millicent kom inn og ^ettist
í sófann. Hún krosslagðd fæt-
uma, og við það datt annar
skórinn af henmi. Táneglumar
voru málaðar í sama lit og , var-
imar.
„Nei, það skiptir vist engu
máli“, sagði hún. „Er yður sama,
þó að ég reyki. Og gjörið þér
svo vel að setjaist. Þér gerið mig
taugaóstyrka, þegar þér standið
þama — með reiðdsvip."
Carol reyndi að hlæja.
„Er ég með reiðisvip? Það var
ekki ætlun mín.“
Hún settist í lágan stól við
gluggann og beið. Millicent bauð
henni að reýkja og kveifcti í
sígarettunni fyrir hana. Svo
sagði hún:
„Ég er ekki enn farim að skilja
aila þessa leynd.“
„Það var engin leynd af minni
hálfu. Þegar ég sótti um stöð-
una, hafði ég ekki minnstu hug-
mynd um, að Andy ynni þar. Ég
hafðd ekkd heyrt nedtt um hann
eða frá honum í möng ár. Þeg-
ar ég kvaddi hr. Maynard eftir
samtalið við hann, þá minntist
hann af tilviljun á Andy. En ég
var ekki viss — nafn-ið er ekki
óvenjulegt. Gjörið svo vel að
muna, að þegar ég var gift
Andy, vann hann við kauphöXl-
ina.“
„Ég get ekki miunað það, sem
ég hef aldrei vifrað . 1 gaer pg í
dag hefur þetta verið mér alger
ráðgáta. Fyrst þegar ég sá yfck-
ur dansa saman og síðan þegar
ég kom að ykkur á svölunum.
Svo ég spurðd Andy. Þér voruð
þá famar í háttinn.“
„Svo þér spurðuð hann?“
„Já, hvers vegna ekki. Ég
sagði blátt áfram: Þú hefur
þefckt Carol Reid áður — mér
varð það Ijóst í kvöld. Hve vel
þekktirðu hana? Hann bló eins
og honum væri skemmt. Svo
sagðd hann: Ég hélt ég þektoti
hana mjög vel, þar sem hún
var einu sinni koraan mín.“
Carol sagði:
„Þá er víst öllum skýringum
ofaukið. Þegar við hittumst afft-
ur í fyreta sinn, var það á rit-
stjómartfundi. Auðvitað vissu
það allir þá þagar, að við hefð-
um þekkzt áður. En það virtist
ekki eig-a við að hrópa, að við
hefðum verið gift. Að minnsfra
kosti fannst mér það.“
„Ég hetf eragan átouga á þessu
frá sjónarmiði skrifstofunnar,"
sagði Millicent. „Ég hef ein-
vörðungu áhuga á þv' frá mínu
sjónarmiðd.“
Carol spurði gastilega:
„Hvert er það?“
Millicent drap í sígarettunni
og sagði:
„Ég kann vel við Andy. Ég
'held ég sé ástfangdn af honum,
er h-ann er ekki ás-tfanginn alf
mér. Sarnt sem áður, þangað til
í gær, var ég hárviss um, að
honum líkaðd betur við mig en
nokkra konu aðra, sem hann
þektoti. Við — bætum hvort öðru
ýmislegt upp. Og hann hefur
verið mér ákaflega hjálplegur
við ritstörfin. Ömdssandi hield
ég. Ég held ég hefði verið á-
nægð að halda svona áfrírm eins
lengi pg — .“ Hún þagnaði og
yppti öxlum. Svo bætti hún við:
„Þér setjið óvænfr stri'k í redkn-
inginn.“
Carol þagði við. Svo spurði
hún:
„Hvers vegna?“
„Góða Carol, sagðd Millicent,“
þér eruð ebki svo skilninigssfljó
og þér láfrizt vera. Því trúi ég
ekki. Þið Arady voruð ástfangin
einu sinni, ég geng að því vísu.
Þið giftuð yk'kur. Þið bjugguð
saman í notokur ár — hve
mörg?“
„Tvö“, sagði Carol. Hún átti
bágt með að þola þetta tal. Það
va‘r nærgöngult. Það hefðd ekki
átt að eiga sér stað.
„Tvö ár“, sagði Millicent. „Ég
geng þá líka að því vísu, að þið
hafíð rifizt, hætt að elskast, far-
ið að lfka illa við hvort annað“.
„Gangið sð eins miklu vísu Pg
þér vi-ljið," sagðd Carol stutt í
spiuna.
„Það geri ég. Þið skilduð. Nú,
eftir lamgan tíma, hittust þið
aiftu-r og vinnið saiman á skrif-
stofu og eruð í daglegu sam-
bandi. Getið þér setið þama og
sagt mér, að það hafí enga þýð-
ingu?“
‘,,Ég veit efcki, hvaða þýðingu
það ætti að hafa“, sagðd Ca-rol.
„Það er einmitt það, sem ég va-r
hrædd um, skiljið þér nú,“ sagði
Millecent.
„Heyrið þér nú'. Það er eins
og við eigum erfítt með að kom-
,2ist að efniinu. Hvað er það, sem
þér eruð að reyna að segja-
mér?“
„Ég héld þér vitið það“.
„Að þér elskið Andy, og að
ef mögulegt sé, þá ætlið þér að
giftast honum?“
Mi'llicent yppti öxlum. Hún
var hugsi og sagði:
„Ég veit það ekki. Mig hefur
aldrei langað til að giftast." „Of
náin kynn-i daginn út pg daginn
iinn — eignarhafld — hveredags-
hluitímir —.“ Það brá fyrir
vandfýsds- og fyrirlitningarevip
á andliti hennar. „Nei, ég hef
aldrei óstoað eftir að giftast.
Ektoi einu sinni Andy.“
Canoil horfðd á hana hneyksluð.
„Þér eruð ásitfangiin af hon-
um“, sagði húon, ,,haran er yður
ómissandd — Við ritstörf yð-
ar ag sem elskhugi — en yður
langar etoki tíl að gifftast honum.
En hvað er það eiginiega sem
þér viijið mér?“
„Þér hafið tækifærið", sagðd
Millecent rólega. „Þér hifctið
hann daglega. Þið hafið sameig-
inlegar endurminningar. Ytofcur
líkar ekki lengur illa hvort við
annað — ef ytokur hetfur nokk-
umtímia gert þa>5“.
„Með öðrum orðum“, sagðd
Carofl, „þá viljið þér ,að ég
haldi mér í hæfilegri fjarlægð?“
Hún gat etoki stillt sig um að
hlæja, því að hennd var í raum
og veru skemmt. „Þér eruð
hræddar við, að við Andy verð-
um ástfangin aftur.“
„Því etoki það “
SJÓNVARP REYKJAVlK
r
I
ÞESSARI VIKU
• Sunnudagur 9. júní 1968:
18,00 Helgjisfruirad. Séra Magnús
Guðjónsson, Eyrarbaktoa.
18.15 Hrói höttur „Hrói kem-
ur heim“. Fyrsti toafili söé-
un-nar um útlagana í Stoíris-
skóigi, Hróa hött og kappa
hans. Menztour textí: Ellert
Sigu-rbjömsson,.
18.40 Bollairíki. Æffiintýri fyrir
yn-gsiu áhorfendurma. Þulur:
Heligi Skú'lason. Þýðandi:
HaiHvei-g Amalds. (Nordvision
— Saanstoa sjónvarpið).
19,05 Hlé.
20,00 Fréttir.
20,20 Ljúdmiíla Isiaévja syraigur.
Un-djrleik annast TaisíaMerto-
úlova.
20,30 Myiradsjá. Umsjón: Ásdís
Haninesdóttir.
21,00 Maverick. „Rekaþjófurinn“
— Aðalhluitverk: Jack Kelly
og Jaimies Gamer. íslenztour
texti: Krisfrmann Eiðsson.
21,45 Sjónvarpsstjama (Dead
Set At Dream Boy). Brezkt
sjiónvarpsleitorit. Aðalhlutverk
leika Jobn Stride og Sheila
Reid. Menzkur texti: Iragi-
björg Jónsdóttir.
22.35 Daigstorárlok.
• Mánudagur 10 6 1968.
20,00 Fréttir.
20.30 Óðtraenn leika og synigja.
Hljómsveitina skipa Jóhann
Jóhannsson, Magnús Kjart-
ansson. Pétur Östlund og
Vaiur Emilsson. Söngkona er
Shadie Owens.
21,00 Friðland fuglanna. Mynd-
in er um ffuglalíf við Bret-
landssfrrendur, aðallega sjó-
fugla, en aðrjr fuglar og ým-
iskcnar smádýr konrna einn-
ig við söigu. Þuilur: Öskar
■ Iragimiarsson. Þýðamdi: Guð-
ríður Gísiladóttir.
21,25 TJr fjölleikahúsunum. —
Þebktir listamenn víðsvegar
að sýna listir s-ínar.
21.50 Harð.iaxlinn. Aðailhflutverk:
Patrick McGoohan. Menzk-
ur texti: Þórður öm Sigurðs-
son.
22.40 Daigsto-rárlok.
• Þriðiudagur 11. júní 1968.
20,00 Fréttir.
20.30 Erlen-d máiefni. Umsjón:
Ma-rkús öm Antonsson.
20.50 Denrai dæmaflausd. — Is-
lenzkur text-i: BHert Sigur-
bjömssom.
21.15 Um steinsteypu. — Hús-
byggin-gai-báttur í umsjá Gúst-
sifs E. Pálssoraar, borgarverk-
fræðdnigs.
21.35 Glfmukeppni sjónvairps-
ins (3. og 4. hfluti). KR og
Vfkverji keppa og sieurveg-
ara-rnir úr 1. og 2. hluta.
Umsión: Sigurður Sigurðsson.
22.35 Ibrótfrir.
23.30 Davsfkrárlok.
• Miðvikudagur 12. júní 1968.
20,00 Fréttir
20.30 Umgffrú Havisham. Mynd-
in er gerð eftir sögu Charies
Dictoens, ,.The great expect-
ations“. M. textli: Rann-
veig Tryggyadóttir.
20.55 1 tónum og taili. Þorkell
Sigurbjömsson ræðir við
Jórunni Viðar um útsetnirug-
ar hennar á þjóðlögum. Þur-
íður Pálsdlólttír syragur nofckr-
ar gaimllar þjóðvísur,' sem
Jórumn hefur útsefct.
21,20 Þrír fiskiimenn. 1 þessari
mynd segir frá þremur fiski-
mönnum, einum gríslkum. öðr-
um frá Thaiflandi og hinum
þriðja kanadiískuim, og frá
veiðum þeirra með línu, net
og humanfanigara í Eyjahafinu
í Síamsfflóa hig á Norður-Atl-
anizhafínu. — ísflenzflcur texti:
Sonja Dieigo.
21,50 Maður fram-tíðarinnar. —
Mynd'in er gerð í tiiefni af
tveggja ára-tuga afmæli Al-
þjóða Heiflbrigðismiálastoffn-
unarinna-r (WHO). I henni
koma fram miairgir heims-
frægir vísiradamenn og seigia
álít sitt á þvf hvers' maiin-
kynið megi vænta af vfsind-.
unum á næst-u tveimur ára-
frugum. — fNórdrtslon- —
Sænska sjónvafmið). — Áður
sýnt 29. aprfl' s.1.
22.40 Dagskráriok.
20,35 Blaðaimanmaffundur. Um-
sijón:. Eiður Guðnason.
21,05 Þö'gn er gulls í gildi. —
22,10 José Greco og dansfloifck-
ur hans skemmfrir.
Skopmynd rraeð Stan Laurel
og Oliver Hardy í aðalhlut-
vericum. Islenzkur texti: Ingi-
björg Jónsdótfrir.
21,20 DýrTingurin-n. — Islehzk-
ur texti: Júlíus Maignússon-.
22.30 Dagsikrárioik.
20,00 Fréttir.
• Laugardagur 15. júní 1968.
20,00 Fréttir.
20.25 Litla lúðrasveitin leiikur.
Á efnisskránni eru verkeftir
Hendrik Andriess-en og Gor-
don Jocob. Sveitíraa sikipa
Bjöm R. Einarsson, Jón S-ig-
urðsson, Lárus Sveirasson og
Stefán Stephensen.
21.40 Pabbi. Aðalhluitverk: Le-
on Ames og Lurene Tuttle.
íslenzkur texti: Inigibjörg
Jónsdóttir.
21,05 Listræn hroHvekja. Við-
tal við Ingmar Bergman i
tilefnd af því er síðasta
mynd hans, Úlfatiiminn, var
fruim'Sjind. IslenzJcur texti:
Sveinn Einairsson.
21.25 Hannibal og hugrekkið.
— Uragverek 'kviflcmynd gerð
árið 1956 af Zoltán Fábri. —
ísflenzkur texti: Hjalti Krist-
geirsson.
23,00 Dagskráriok.
Þeir sem þurfa að koma auglýs-
ingum eða öðru efni í Mánudags-
blaðið _ þurfa að koma því fil
ritsfj. í síðasta lagi á miðviku-
dag næsfan á undan útkomudegi
I