Mánudagsblaðið - 28.01.1974, Blaðsíða 1

!6. árgangur
Blaófyrir alla
Það er spenn-
andi að missa
meydóminn
ðja d. siou
Grein sú, sem hér fer á eft-
ir skýrir sig sjáif. Aðdragandi
þess að hún er birt hér þarfn
ast nokkurra skýringa. Fyrir
þrem til fjórum árum birtist
hér á forsiðu grein um Haf-
örnina svo og önnur skipa-
mál. í greininni var spurt
hvort rétt væri að Sveinn
Benediktsson fengi óhæfi-
lega þóknun sem umboðs-
maður skipa en þó tekið fram
að það virtist næsta ólíklegt.
Svo vildi til að ritstjóri blaðs-
ins var i frii þegar greinin birt
ist, en lét þeim, sem kom út
blaðinu í fjarveru hans eftir
nokkur bréf til athugunar og
birtingar ef þörf yrði. Meðal
bréfanna voru allmörg um
Svein Benediktsson, öll á
eina leið. Staðgengill rit-
stjórans birti eitt þeirra — að
órannsökuðu máli, og fyrir
röskri viku var felldur dómur
i máli þvi sem Sveinn höfð-
aði gegn ritstjóranum, sem
auðvitað bar alla ábyrgð.
Skömmu eftir að greinin
birtist reit Sveinn litli eina
óþverralegustu grein sem
enn hefur fengið inni á síð-
Tröllið frá írafelli
um Mbl., hrakyrði, fullyrðing-<j>.
ar og lygar um undirritaðan,
m.a. það, að ég hefði aldrei
ritað annað en óþverra eða
birt annað en óþverra um
bræður sina. Bjarni var um-
deildur stjórnmálamaður og
deilt á hann sem slíkan en þó
oftar honum í hag. Pétur var
stuttan tíma, alltof stuttan,
þingmaður, en aldrei birt hér
neitt um hann nema gaman-
saga ein, saklaus, sjálfum
honum til hláturs, en um
Svein sjálfan hefur ALDREI
Hvað skeði með togarann Bjarna Benediktsson?...
Hví ekki skilai?
Það væri gaman að fá
að vita hverjir ráða þvi, að
togarinn Bjarni Benedikts-
son var ekki hreinlega send
ur til heimahúsa og nýtt
skip fengið, í stað þess að
krefja Reykvíkinga um 40—
50 miljónir í viðgerðir á
spánnýju skipi?
Þótt leitað sé með log-
andi Ijósi, þá er vitað að
skipið átti alls ekki að koma
hingað í þvi ástandi sem
það reyndist vera. Til hvers
sendum við heilan her af
tæknifróðum mönnum bæði
til að hafa umsjá og eftirlit
með þessum dýru gripum
þegar gallar og skemmdir
koma ekki í Ijós fyrr en allt
virðist um seinan.
Samkvæmt yfirlýsingu frá
borgaryfirvöldum, þá krefj-
ast þau nú kr. 40 milljóna af
ríkinu, en ríkið á þá vænt-
anlega endurkröfu á Spán-
verja, en hvenær kemur sú
summa í ríkissjóð. Nú þeg-
ar hafa verið teknir tugir
milljóna í að gera við þetta
skip, en alveg er óvíst um
innheimtuna og kann að
taka mörg ár.
Hefur verið úr því skorið
hvort okkar menn hafi rækt
skyldu sína sem ætlazt
mátt til? Var ekki ALLT
skipið prófað ÁÐUR en það
var afhent eða keyptu okk-
ar menn, með millahugarfar
ið köttinn í sekknum og von
uðu það bezta?
Og svo er lokaspurning-
in: Hver er eða eru umboðs
menn fyrir þessi skip. Getur
það verið, að umboðslaun
hafi þegar verið greidd og
því ekki hægt, af persónu-
legum ástæðum, að skila
hinum gallaða grip til baka?
Það væri fróðlegt að fá
svör við þessum saklausu
spurningum.
birtst neitt af nokkru tagi í
neinu blaði utan Mbl. nema
frásagnir af hrottaskap hans,
gamanlaus viðbrögð hans og
HATUR út í alla þá, sem ekki
una yfirgangi hans.
Það kann að hafa verið
giæpur af okkar hálfu að
minnast fráfalls þeirra Bjarna
og Péturs á þokkalegan hátt,
enda mannskaði að báðum.
Slíkt mun ekki henda okkur
þegar sá í neðri byggðum
hirðir eign sína.
Grein sú sem Sveinn reit
í Mbl. um mig var svo full
af lygum og gífuryrðum, að
auðvelt yrði að margstefna
honum. Þó var það ekki talið
ráðlegt á þeim tíma, bæði
vegna þess, að ég marka lítið
reiðs manns orð, einkum
þess, sem er eins skapi far-
inn og Sveinn, og svo hinu
að mér þótti niðurlæging í að
þiggja fé í skaðabætur af
afkomanda írafellsmóra, ætt-
ardraugs, sem fylgt hefur
Sveini og forfeðrum hans i
níu liði, þó aldrei hafi komið
í Ijós áhrif hans eins vel og
á Sveini sjálfum, sem skyggn
ir segja að sé næstum tvífari
UPPLAUSN HJÁ
KOMMUNUM
Það er nú fullyrt að algjört
uppnám sé nú ríkjandi hjá
ritstjórn Þjóðviljans vegna
viðbragða landsmanna i sam-
bandi við undirskriftasöfnun
kappanna hjá Vörðu landi.
Árásir Þjóviljans hafa
svo vendilega hitt þá sjálfa
í höfuðið, að líklegt er að
-<•>
Efég
væri
Ef ég væri t. d. formaður
skuttogaranefndar ríkisins,
og jafnframt formaður útgerð
aráðs Bæjarútgerðarráðs
Reykjavíkur, og þekkti vel
umboðsmann spönsku togar
anna, myndi ég þá ekki sam-
þykkja með því að tala við
sjálfan mig, að engum togara
yrði skilað aftur, heldur allir
FIMM gerðir héðan út og
látnir sæta viðgerð hér
HVAÐ SEM ÞAÐ KOSTAÐI!
Það vita nefnilega allir að
ég tek engin umboðslaun
þegar hamingja og framtíð
þjóðarinnar er í húfi.
Eins og sagt er að Sólon
hans Davíðs frá Fagraskógi
hafi sagt um sjálfan sig:
„Ég er gull og gersemi,
guði einum líkur“
Framsóknarráðherrarnir hafi
aldrei verið í betri aðstöðu
gagnvart kommunum en nú.
Eftir marga erfiða daga segja
stjórnarráðsmenn, að Ólafur
forsætisráðherra hafi aftur
sett upp drjúga hreppstjóra-
brosið, sem hann hefur ekki
notað síðan hann sigraði
Heath hfnn brezka í landhelg-
isdeilunni.
Það skyldi þó aldrei eiga
eftir að henda okkur að
Ólafs verði minnzt sem þjóð-
arhetju í Islandssögunni, því
nú hefur hann sitt eina tæki-
færi til að sýna hver maður í
honum býr og stinga upp í
landráðastefnu komma í eitt
skipti fyrir öll.
Móra. En látum það liggja
milli hluta.
Það var húmor Sveíns að
líkja mér við Sölva Helgason,
á þeirri fáheyrðu átyllu, að
Solon hefði verið umbóta-
maður! Vera má að bók
Davíðs hafi haft þau áhrif á
Framhald á 5. síðu.
Verða
stórlaxar
bugaðir?
Sá orðrómur hefur geng-
ið manna á milli, að sumir
þingmenn Framsóknar og
allir kommar á þingi, .hafi
neytt þá Björn á Löngumýri
og Björn frá Hvolsvelli,
báða virta þingmenn, til að
breyta um skoðun eða sitja
hjá í varnarmálunum. Þetta
er mjög ólíklegt því hvorug
ur þessara manna er veifi-
skati og báðir hlyntir að því
að bezt er vitað skynsam-
legum vörnum og landsins
og samvinnu við vestræn-
ar þjóðir.
Það er vitað, að þingmeiri
hluti er fyrir veru NATO-
varnarliðsins meðan ókyrrt
er í heiminum, og þess-
ir menn eru báðir svo skyn-
samir að það þarf annað en
öfgamenn og eiðsvarna
komma til að fá þá til að
skipta um skoðun. Samt
mun hafa verið gerð tilraun
til þess.
Frumsýningar barnanna
Við birtum þetta saklausa
bréf, innan um allar skammir,
vegna þess að það er ekki
aðeins tímabært heldur sýnir
hugsunarleysi velmeinandi
foreldra:
„Ég er niu ára gömul og
fer einu sinni á ári í leikhús,
barnaleikhús (sic). í síðustu
viku fór ég á ægilega
skemmtilega sýningu í Þjóð-
leikhúsinu. Þú (sennilega ég,
ritstj) skrifar oft um leikhús
og ættir að vita, að það sem
skemmir okkar sýningar eru
tveggja og þriggja ára börn,
sem mömmurnar teyma með
sér á sýningar. Þessi litlu
börn skilja ekki leiksýning-
una, en masa , éta gotterí og
hlaupa um salinn og skemma
sýninguna fyrir okkur. Mömm
urnar ættu að sjá, að þetta
er ægilega vont fyrir okkur,
sem erum stór (sic) og skilj-
um sýniguna og viljum fylgj-
ast með henni.
Viltu ekki segja leikhús-
stjóranum frá þessu fyrir
okkur.1
Bless. Ranka.
(Stytt og lagfært).