Tíminn - 11.10.1970, Qupperneq 5

®ONNC»A€HJR JL okbSber Í9ENL
TfMfNN
mriTii>!«f|-<iii*ráiWiiwiéfaiirtarti
•

MEÐ MORGUN
KAFFINU
Enskor diplomat, sem sterf-
að haGa í ölhim höfuðborgttm
SkandinaTOU, var sporðor,
hvar honmn hefði Jfkað bezt.
— Það aibezta væri, ef
yrði flntt
StokkhólnjtH' er
ag byggð Norðmönntjm.
Elsac; — ESgrom vK5 ekki að
Ingaí — Ég get það ekki,
þsá að ég er ekkí n>eð sond-
fötín me@ mér.
Elsa- — Það gerir ekkert
tU, ég er nreð þ<rjá pftástra í
toAsoffiL
Sítt af hwerjií ór bteðnrum:
ÞaS vom erfíðir tmar tyrir
Danmörkm, þegar Snðöreyjan-
blaíSð bya^afS að koma ót
Vegimir voco svo biantir, a0
hestamir snkfcn í haré npp að
öklum.
35, en fyrst þú aaknar
ssona, því sdeitztn þá
m m.- *»-. ■_At*
HwHHIBMHk
— Nn fenn vfldi giftast.
EftírfaranÆ bréf barst ný-
lega í bréfabassa vfknblaðs
nokkurs:
— Eæra Sylvrai Bg vona, að
— Berð þú tözkurnar. Þá er
eins og við séum gift.
þér geöS hjálpað mér að leysa
vandamál mitt. Við erum fjög-
ur systkinin, ö,l fædd utan
hjónabands. Móðir okkar er nú
swo heilsulaus, að hún er á ör-
orfcustyrk. Bróðir minn verður í
fangelsi næstu átta árin fyrir
smygl og elzta systir mín er
undir lögreglueftiríiti. Ég er
nýtrúlofaður nektardansmey og
nú kemur spurningin:
i — Finnst yður, að ég ætti að
segja henni, áður en við gift-
úm okkur, að yngsta systir min
er í H já.'præð i shernum ?
Afsakið, prófessor, eru göt á
vösunum yðar?
— Nei, það held ég ekki.
Því spyrjið þér?
— Af þvi þér gangið með
hjólhestaklemmur á buxna-
skálmunum allan daginn.
Ungur maður ltom til- sankti
Péturs.
— Hvað, ertu kominn strax?
— Já. Stúlkan mín sagði, að
ef hún fengi að keyra bílinn
svófitla stund, þá væri ég eng-
ill. Hún hafði rétt fyrir sér.
DENNI
DÆMALAUSI
Látfu þetta eiga sig, Jói. Við
látum þá sko ekki plata okkur.
Fj’rirhugað er að reisa í Par-
ís „Verzlunar- og viðskiptamið- 'ic
stöð“. Verður það bygging, sem
starfa á á sama hátt og slxkar ' i|f 7 v*i *||;m
.,miðstöðvar“ gera í New York f ll|| | |11|
og Tokyo — þjóna verzL,,ar- * ' ~ \
mönnum, sem tíl viðkomaixdi ■ jfll
borga koma frá hinum ýmea !f
heimshornum. lHf H!
Verzlunarmiðstöð er hug-
mynd næsta ný af nálinni. Er
reiknað með að þær verzlunar-
Qriðstöðvar, sem í framtfðinmi
taka til sterfa, samanstandi af
skrifstofum, sérstakri deild, í
twerri einkaritarar starfa, og
5ru reáðubúnir að aðstoða hvern
þasm, sem einkaritara þarf að
brúka. Einnig verða í miðstöðv-
uimm bankar, eða bankaaf-
greiðsJur, svo og póst- og sím-
stöðvar.
Fyiirhugað er að reisa siikar
stöðvar í London, Bruseel, RotÉ-
erdaui, Dusseldorf, Mi'.aoo og
Beirut. Eina stóra verzlunar-
mfðstöðin, sem nú er sterfandi,
er í Tokyo.
í New York stendur tii a9
taka Empire State byggingarn-
ar uudir slíka miðstöð og verð-
ur því verki lokiið 1972. Parísar-
niðstöðin verðt einkar frum-
eg bygging. Hún verður reist
i gam,'a matvælamarkaðinv. ,
Les Halles, og verður sex hæðfr
upp í loftið og jafnmargar nið-
ur fyrir yfirborð jarðar. Mun
byggingin þurfa undir sig fjór-
ar ekrur lands.
Reiknað er með að byrjað
verði á byggingunni 1972. Skýr-
ingin- á' því, hvers vegna byggt
verður svo langt niður í jörð-
ina, er sú, að á framtíðarskipu-
lagi Parísar er bannað að reisa
byggingu í Les Hailes, sem á
nokkurn hátt geti skyggt á þá
fögru kirkju Notre Dame.
♦
Franskir blaðaútgefendur, og
‘réttemenn sem á blöðum þeirra
starfa, hafa kallað saman ,,al-
þjóð.'ega nefnd sem á að vinna
að því að vernda hagsmuni
blaðamanna, er þeir eru á
hættulegum ferðalögum í sam-
bandi við starf sitt“.
Nefnd þessi eða ráðstefna kom
saman eftir að nokkrir frétte-
menn höfðu týnt lífinu í Kam-
bodiu, en þangað voru þeir
sendir tfl fréttaöflunar. Meðal
þeirra sem létust í Kambodíu
voru 3 franskir blaðamenn.
Ráðstefnan í Parfs hefúr ti?
að byrja með stungið upp á að
öllum blaðamömium, sem um
ókunn lönd fara, verði gert að
bera á sér, auk venjulegs blaða-
mennskuskírteinis, vegabréf
sem veití þeim friðhelgi og gefi
auk þess fyllilega til kyrana
hvert eriudi þeirra til viðt
komandi lands sé. Þessi vega-
bréf myndu ekki einasta vernía
blaðamenn, segir í ályktun ráð-
stefnuTinar, heldur einnig halda ,
stjórnum hinna stríðandi landa
nauðbeygðum til að upplýsa
hermenn sína betur.
Stungið var upp á að þetta
fyrirkomulag yrði þegar í staið
sett á laggirnar í Suðaustur-
Asíu, og siðar meir fært yfir
á öll svæði - lda..
Hvað er að því að rækta
nampjurt? Ferdinand Girat. 62
ára frá Reims, Frakklandi,
gluggafægjari að atvinnu, en
ákafur fiskimaður í frístund-
um, ræktar hampinn í þeim
'llgangi að nota grænu fræ-
Margir veltu því fyrir sér,
hvort það yrði ekki sorgleg
sjón að sjá hima fögru fótleggi
Sophie Loren sveipaða midi
eða maxi-pilsi. Hér sjáum við
svarið.
Sú stutta vissi hvað hún
gerði, þegar hún valdi sér pils
kornin í beitu. Hann hefur alfa
tíð ræktað hamp. Og fær ekki
skilið að hann ætti ekki að
gera það.
„Hampur", sögðu lögreglui-
anermirnir. „Hashish, Mariu-
hana“.
Herra Girat kallaði á lög-
fræðing. ..Hampfræin eru lög-
,'eg“, sagði lögfræðingurinn við
iögregluna. „Þið getið k:ypt
þau í búðum sem fóður handa
kanarífuglum, eða til að nota
sem beitu. Fjöldi kanarífugla-
eigenda og fiskimanna vilja
samt heldur rækta sinu eigin
hamp“.
„Lögleysa“, sagði Jöggan.
„Þetta eru eiturlyf“.
Lögfræðingurinn kailaði á
grasafræiðing. „Hampur, já“,
sagði grasafræðingurinu, „tn
ekki hashish, ekki marijuhana.
Hashish er indverskur hai.., r“,
útskýrði hann fyrir löggunni.
..Marijuhaha er amerískur
hampur. Þetta er ewópsfcur
með skarði upp að framan, þvi
að fæturnir njóta sín næstuin
betur en í mini-gopa.
Þessi mynd var annars tekin
af leikonunni, þegar hún kom
tiJ New York að vera viðstödd
frumsýningu á nýjustu mynd
sinni.
hampur. Þið getið reykl hann
daginn langan án þcss að finna
nokkurn skapaðan hlut fyrir
því.“
„Hvað það t., sem kanarí-
fuglar og fiskar fá út úr þvi að
éta þetta, vita þeir einir bezt.
En á manninn hefur þetta eng-
in áhrif.“
„Hinar mismunandi gerðir af
harnpi", hélt grasafræðingurinn
áfram, „eru svo líkar, að það
þarf stækkunarg.’er til að sjá
muninn. Þess vegna hafa xnarDlr
reynt að rækta indverskan
hamp eða amei'ískan í Evrópu,
en það þýðir ekkerL Þeir fá
ekki almennilega vöru út úr
því. Loftsl'agið er ekki nægilega
heitt eða þurrt til þess“. Og
lögreglan bar kenningar grasa-
fræðingsins saman við kenn-
ingar grasafræðiprófessors við
Sorbonne í París, og síðan, eftir
nokkurra klukkustunda þóf, var
hr. Girat leyft að fara aftíxr út
í hampjurtaholuna síxia.