Tíminn - 30.03.1971, Blaðsíða 5

WUBÐJUDAGUR 30. marz 1971
5
TÍMINN
MED MORGUN Syp
KAFFINU WÞ
Vilhjáltnur Gíslason, sem var
ferjuma'ður í Óseyrarnesi, var
fcunmir fyrir skringileg orðatil-
taeki.
Bjarni Eggertsson á Eyrar-
bakka sauð saman þessa vísu
upp úr surnurn skringilyrðum
hans;
Skjóðuglánmr skjótráður
skýzt yfir ána í kasti,
glymupinu grjótharður
gefur í rótarhasti.
— Ef þér haldið y'ður við þenn-
an matseðil, ættuð þér að geta
losað yður úr stólnum eftir viku.
I þorpi einu var kirkjugarður-
inn allf jarri húsum. Maður nokk
ur var eitt sinn einsamall að
taka gröf í köldu veðri. Mok-
aði maðurinn ákaft til þess að
halda að sér hita, en gætti sín
ekki fynr en hann hafði grafið
svo djúpt, að hann komst ekki
hjálparlaust upp úr gröfinni.
Þá vildi svo vel til, að mað-
ur slangraði inn í garðinn, og
var hann moldfullur.
Grafarinn verður allshugar
feginn, þegar hann sér manninn
koma að gröfinni, og segir;
— Það var gott að þú komst,
mér var að verða kalt.
— Það er ekki nema von,
það hefur gleymzt að moka of-
an á þig, svaraði sá drukkni.
Prestur nokkur gisti á barn-
mörgu heimili, og átti að sofa
i herbergi með 5 ára dreng, syni
hjónanna.
Um kvöldið, þegar hann kom
inn í herbergið, kraup drengur-
inn við rúmstokkinn. Presturinn
varð hrærður við þessa sjón,
og kraup við hlið, drengsins, og
baðst fyrir í hljóði.
Eftir dr>rkklanga stund spurði
drengurinn: — Hvað ert þú að
geraT
— Sama og þú, drengur minn,
svaraði presturinn, mildri, föð-
urlegrí röddu.
— Þá veröur mamma galin,
sagði drengurinn, — því ég er
með koppinn.
Skip strandaði í Landeyjum,
þegar Einar Benediktsson var
sýslumaður í Rangárvallasýslu.
Á uppboði, er sýslumaður
hélt, var meðal annars seldur
áttaríti úr skipinu.
Einhver uppboðsgesta spurði,
hvort hann mundi vera í lagi.
— Já, ætli það ekki, segir
Einar. — Að minnsta kosti gátu
þeir siglt skipinu í strand eftir
honum.
DENNI
DÆMALAUSí
— Náðu í einhverja, sem við
þekkjum. Ég hef engan tima til
að rífast við nýja barnfóstru i
kvöld.
' Þannig leit Nína, sem einu
sinni var Friðriks, út, þegar
hún söng nýlega í Paknehaven
í Kaupmannahöfn fýrir troð-
fullu húsi og við mikinn fögn-
uð. — Þetta er ný Nína, keppt-
ust blöðin um að segja, og lík-
lega er nokkuð til í því. Þarna
kvað hafa komið í ljós geysi-
tilþrifamikil rödd, sem aldrei
heyrðist í „gamla daga“ með
Friðriki. Þar a® auki reyndist
hún geta heilmikið meira en
sungið, þvi hún sagði brandara
og fetti sig, svo að fólkið stóð
á öndinni af undrun. í blaða-
viðtali á eftir var hún spurö,
hvO'Tt hún væri ekki að hugsa
um að fá annan söngfélaga í
stað Friðriks. — Nei, það var
kominn timi til að ég yrði ég
sjálf, svaraði Nína. — Tvær
manneskjur geta ekki árum
saman haft sömu afstöðu til
listarinnar. En ég verð að við-
urkenna, »ð það er allt annað
að standa ein á sviðinu og hafa
engan til að styðja við bakið
á sér. En Nína virðist sannar-
lega geta staðið á eigin fótum.
— ★ — ★ —
Franski söngfuglinn Mireille
Mathieu hefur neitað glæsilegu
í kvikmyndatilboði í Hollywood,
þar setn hún átti að fá kaup
eftir sama flokki og Liz Taylor.
Ástæðan var sú, sagði Mireille,
að hún gat ekki hugsað sér að
vera fjarri foreldrum sínum og
tólf systkinum í marga mánuði.
- ★ - ★ -
Herb Albert hefur orðið tU
þess. að lítill bær varð heims-
frægur. Það er mexíkanski bær-
inn Tijuana — sem Herb Al-
bert & Tijuana Brass heita i
höfuði'ð á. Á fáum árum hefur
íbúatala Tijuana tvöfaldazt og
búa þar nú 350 þúsund manns.
Flestir innflytjendanna eru
Bandarikjamenn.
Hún er 38 ára og þriggja barna
móðir, og sannarlega ekki kjark
laus. Henni fannst kominn tími
til að sýna alheimi, að á bak
við hið sakleysislega skóla-
stúlkuandlit hennar bjó allt
önnur kona en hann þekkti.
Lifandi kona, sem átti fjör og
þrótt og áheyrendur og -horf-
endur urðu sannarlega ekki fyr-
ir vonbrigðum.
Skyldi ekki einhver öfunda
þessa litlu dömu, sem þarna
gefur Cassiusi Clay „einn á’
ann“. Annars heitir stúlkubarn-
ið ungfrú Clay og er helming-
Johnnie L. Dulper, ungur
maður í Columbus 1 Ohio, er
orðinn þreyttur á þessu borgara
lega nafni sími og hefur látið
skýra sig upp á nýtt. Framveg-
is heitir hann Jesus Kristus.
— ★ — ★ —
Eitt helzta umræðuefni slúð-
urdálka New York-blaðanna
þessa dagana, er hið undarlega
samband Barbru Streisand og
fyrrverandi eigintnanns ihennar,
Elliotts Gould, sem er koir.ise
heim frá Svíþjóð, þar sem hann
var að lerka í Tngmar Berg-
man mynd. Blöðin álíta helzt,
að Barbra sé afbrýðisöm; sjái
eftir Elliott og vilji fá hann
aftur.
Barbra fór til Stokkhólms til
a® heimsækja hann, meðan hann
var þar, en sýnilega án árang-
urs, því þegar Elliott kom heim
í stóru, fínu íbúðina sína í New
York, vildi hann ekki sjá
Barbru. Hún elti liann á veit-
ingastaði og heim til hans og
hellti úr skálum reiði sinnar yf-
ir hann, fyrir dónaskapinn.
Sagt er, að ástæðan fyrir þess-
um kulda Elliotts í garð Bai'bru
sé ung Broadwayleikkona, sem
hann sést annað slagið með.
Barb.ra er hrædd um, að eitt-
hva® alvarlegt verði úr þessu
„sqmbandi qg. vijl fyrir hvern
mun bjarga honum til sín í
tíma. Ánnárs var það leiklistin,
sem átti allt hjarta Barbru,
meðan þau voru gift, svo hann
var að köfnun kominn, vegna
ákafa fólks að sjá konu hans,
honum til lítillar uppörvunar.
Hann var þreyttur á aö vera
nefndur herra Streisand, losaði
sig og vildi sjálfur verða
stjarna. Sterkasla vopn Barbru í
baráttunni um Elliotl, er senni-
lega sonur þeirra. Jason, 3ja
ára, sem Elliott tilbiður.
kappanum varð nýlega auði'ð. ^
Þessi virðist hafa erft eitthvað ‘
af hæfileikum föðurins.
★ —- ★
Éaií.'.-
ingur tvíbura, sem hneíaleika-