Tíminn - 25.08.1971, Qupperneq 12

I
19 *
tzi
Démarafuiltníar
Fraasótódíjaf Ms2i 8.
væraif 'ðfgg^r til þess að geta’
verið dömarar. í*essi „röksemd“
er varTa svaraverð, þegar af
þeirri ástæðu, að í dag vinna
þessír menn sömu störf. Ef þessu
væri haldi'ð fram í alvöru væri
med þiv! sagt, að 60 af 100 hand-
höíum dómsvalds væru látnir ann
ast dómsstörf þótt þeir væru ekki
færir um það. Eigi að siður rann-
sökuðu dómarafulltrúar, hve
gamlir embættisdómarar, sem nú
gegna störfum, voru, þegar þeir
voru skipaðir í starf. Niðurstaðan
var sú, að 4 voru á aldrinum
25—30 ára, 17 á aldrinum 31—35
ára, 12 á aldrinum 36—40 ára, 8
á aldrinum 41—45 ára, í á aldr-
inum 46—50 ára og 4 á aldrinum
51—60 ára. Flestir voru því 31
til 35 ára viö skipun eða á sama
aldri eða yngri en þeir dómara-
fulltrúar í starfi í dag, sem em-
bæUisgengi hafa.
í fjórða lagi hefur því verið
fleygt, að ekki sé hægt að taka
elnn starfshóp út úr og bæta kjör
hans. Því er til að svara, að hér
er um áratuga réttlætismál að
ræða, sem nokkuð var bætt úr
fyrir 10 árum. Hér er einnig fyrst
fremst um nauðsynlega og
sjálfsagða x-éttarfarsbreytingu að
ræða. Sömuleiðis hefur oft verið
bent á, að æskilegast væri, að
dómsvaldið væri i kjörum og að-
búnaði utan við almennt launa-
kerfi, þó ekki væri nema vegna
þess, að það kemur í hlut þess
að skei-a úr ágrciningi um kjör
manna. Fjallaði ég itarlega um
það mál í áðurnefndum greinum,
en það er önnur saga. Enn má
geta þess ,að fjTÍr nýju kjara-
samningana voru 3 launaflokkar
milli embættisdómara og fulltrúa
og hafði alltaf verið að dragast
saman, einfaldlega vegna þess, að
ekki var hjá því komizt að viður-
kenna samstöðu þessara manna
þrátt fyrir ólík nöfn. Með nýju
kjarasamningunum brá hins vegar
svo furðulega við, að launabilið
milli þessará manna var stórlega
aukið, þrátt fyrir allt hjalið um
launajafnrétti. Annars sakar ekki
að geta þess, að háttvirtir al-
þingsmenn, handhafar annars þátt
ar ríkisvaldsins, sem dómarafull-
trúar eiga undir að sækja í máli
þessu ,virðast ekki gera rnikið úr
þessari röksemd, því að ekki fer
sögum af ágreiningi, þegar laun
hinna 60 þjóðkjörnu voru hækk-
uð upp í þriðja efsta flokk launa
kerfisins, B-3. Þurfa dómarafull-
trúar því varla að óttast slæmar
viðtökur hjá þeim að þessu leyti.
Þótt aðeins hafi verið stiklað
á stóru í grein þessari er nú mál
að linni. Ég tel að dómarafull-
trúar hafi sýnt mikið langlundar-
geð í viðskiptum sínum við stjórn-
völd. Ég get um’ það borið, að
barátta við þau er út af fyrir sig
lífsreynsla. Þó held ég að betur
væri, að slíkt kærni ekki fyrir
mann nema einu sinni á lífsleið-
inni. Og nú eru dómai’afulltrúar
kornnir að útgöngudyrunum.
Ljúki þessu stríði svo, að um
helmingur islenzkrar dómarastétt-
ar gangi frá borði, lýsi ég ábyrgð
að öllu leyti á hendur íslenzkum
dómsmálayfirvöldum.
B.Þ.G.
Úr umræðum
Framhald af bls. 8
starfi og öði-u ekki.“ . . . „Ég
held, að við eigum að taka þessi
mál til rniklu alvarlegri athug-
anar, ekki tcngja '-au endilega
við öll cnnur launamál ríkisins
eða öll önnur starfsslðlyrði og
réttindi og skyldur alh’a ann-
arra starfsnxanna í’íkisins, held-
ar taka þessa stai’fsmenn rxkis-
ins al-veg sérstaklega út úr. Hér
er á vissan hátt um það að ræða,
hyernig er með réttaröryggið í
landin«.“. .... „Það hefur
verið minnzt á • matsgerðir í
þessu sambandi. Ég held satt að
segja, að það sé fullmikið um
þsð, áð meira að segja æðstu
dómarar í landinu séu látnir
taka að sér matsgerðii’. Ég álít
það allt ekki heppilegt. Ég álít
að það væri heppilegra, að þeir
væi’u þá launaðir miklu hærra
en þeir eru.“ . . . „Ég held, að
það megi gjarnan taka nokkurt
tillit til þess, sem þeir, sem
éru utan við þetta embættis-
kerfi sjálft, segja í þessum efn-
um frá sjónarmiði þess almenna
boi-gara. Ég held þess vegna,
að fyrir okkar embættiSmanna-
stétt og alveg sérstaklega hvað
dómstólana snertir ættu menn
að fallast á það og byrja á því
með þessu frv., að um þessa
dómara og þá fyrst og fremst
skulum við segja dómarana hér
í Reykjavík, svo að við byrjum
dálítið á þeim, þá verðí að
gilda sérstök ákvæði. Þeir eru,
eins og stjórnarskráin gerir
alveg séi’staklega ráð fyrir, ein-
ir af þeinx alfáu dónxurum í
landinu, sem hafa ekki um-
boðsstörf á hendi. Og þegar
dómarár hafa ekki umboðsstörf
á hendi, hafa þeir vissan ákveð-
inn rétt sanxkv. stjórnarskránni,
sem engir aðrir menn hafa,
þannig að það er alveg sérstak-
lega gengið út frá því, að slíka
menn eigi að vernda, og um
leiö náttúi’lega, að til slíkra
manna verði að gei’a sérstakar
kröfui’, fyrst og frenxst um það,
að þeir séu fjái’hagslega sjálf-
stæðir og þeir geti sinnt sínum
málum. Það er þess vegna ekk-
ert óeðlilegt við það, þó að
byrjað sé með því að gera þær
kröfur til dómaranna í Reykja-
vík, sem gegna ekki unxboðs-
stöi’fum, og hitt er svo hægt að
athuga seinna í sambandi við
meðferð einkamála í héraði,
hvort farið er að gera þessa
kröfu t.d. til dómara úti á landi,
sem gegna umboðsstörfum, eða
hvort menn vilja fai’a inn á það,
sem ég held að hljóti nú aff
fara að liggja mjög nærri, að
fara að aðskilja algerlega þetta
tvennt, dómarana annars vegar
og þá menn, sem gegna lögreglu
stjórastörfum, tollstjói-astörf-
um, innheimtustörfum eða öði’u
slíku. Það er náttúrulega rneira
mál, sem ég ætka ekki að gera
hér að umræðuefni.“ . . .
Jón Skaftason:
„í fyi’ra lagi er, eins og hv.
3. þm. Heykjavíkui’, kom inn á,
að dómarar hafa nokkra sér-
stöðu í starfsmannahópi ríkisins,
og að það er mikilvægara, að
þeir þurfi ekki að vera fjái’hags
lega háðir aukastörfum í sam-
bandi við störf sín. Þetta atriði,
að losa þá undan fjárhagsá-
hyggjum, á að ti-yggja almennt
í’éttaröryggi í landinu, sem við
að sjálfsögðu getum ekki verið
ósammála um að æskilegt sé að
gera.“ . . .
Björn Fr. Björnsson:
„Þegar þetta nxál var í allshn.
hjá okkui’, gat ég þess, að ég
teldi rétt, ef ætti að fara að
breyta ákvæðunx líkt og mir.ii
hl. leggur til í sambandi við 11.
gr. fi’v., þá ætti það að horfa
við almennt og ætti þá að eiga
við yfirleitt dómara og fulltrúa
þeirra, bæði í 'eykjavík og
utan Reykjavíkur, og þess vegna
bæri ekki að koma slíkxú breyt-
ingu fi-am í sambandi við þetta
frv., heldur annað frv., sem ligg-
ur hér fyi'ir til athugunar og
úrslita, og það er í sambandi
við einkamálalöggjöfina.“ . . .
„Það er cngin ný bóla, að em-
bættismönnunx og opinberum
starfsmönnum sé illa launað
hér á landi og að launalögin séu
TÍMfNfsl
MIÐVIKUDAGUR 25. ágást 1971
Akranes — KR:
JAFNTEFLI í KALSAVEÐRI
Fellur KR í 2. deild á hæpnu marki Akurnessnga?
ET—Reykjavík.
Leikur Akui’nesinga og KR-
inga á Akranesi s.l. laugardag
var lítt skemmtilegur, enda
var veðrið leiðinlegt, rok og
rigning. Bæði liðin léku undir
getu, einkum Akurnesingar.
Þeir voru þó betri aðilinn í
leiknum og mega KR-ingar telj
ast hcppnir að ná jafntefli eft-
ir gangi leiksins. Sé hins vegar
litið á beinharðar staðreyndir,
standa Akurnesingar með
pálmann í höndunum. Jöfnun-
armark þeirra var vægast sagt
mjög hæpið, enda mjög líkt
þriðja njarki Englendinga í lir
slitaleiknum við Þjóðverja í
IIM 1966. Það „mark“ reynd-
ist hrcin markleysa, skv. kvik-
myndum og ljósmyndum, er
birtust frá leiknum síðar.
Gangur leiksins í stuttu
máli: KR-ingar léku undak
vindi í fyrri hálfleik, en sarnt
skiptust liðin á upphlaupum,
en fá marktækifæri sköpuð-
ust. — Á 20. mín. 'munaði þó
litlu, aö Akui'nesingunx tækist
að skora. Magnús Guðmunds-
son, markvöi’ður KR, missti
boltann fyrir fætur Björns
Lárussonar, er skaut síðan
fi-am hjá af stuttu færi.
Skömnxu síðar átti Baldvin
Baldvinsson gott skot að rnarki
Akui’nesinga, en Davið Krist-
jánsson bjargaði meistaralega.
Á 30. mín. stóð Sigþór SJigur-
jónsson fyrir opnu marki Akur
nesinga, en skot háns hafnaði'
í fangi Davíðs.
í byrjun síðari hálfleiks
áttu bæði liðin snarpar sókn-
arlotur án ái’angurs. Á 9. mín.
síðari hálfleiks var Baldvin
brugðið innan vítateigs og
í’éttilega dæmd vítaspyrna á
Akui’nesinga. Ellert Schram
tók hana og skoraði örugglega.
— Eftir markið lögðust KR-
ingar að mestu í vörn. — Á 31.
mín skaut Eyleifur Hafsteins-
son föstu skoti að KR-markinu.
Boltinn lenti í þverslá (innan
eða utan á henni), skall síðan
á marklínu .(innan eða utan
hennar) og kastaðist loks upp
aftui’. Dómarinn, Rafn Hjalta-
lín, ráðfærði sig við línuvörð-
inn, Bjarna Pálmason, og
dæmdi síðan mark. Dómurinn
vakti mikla reiði meðal leik-
manna KR. Ellert Scliram
gekk þeirra lengst í mótmæl-
um sínum og er leitt til þess
að vita, að hann gei’i sig sekan
um slíkt. Hins vegar er dómui'-
inn .mjög hæpinn, en um það
verður rætt á eftir. - Eftir jöfn
unarmarkið sóttu Akurnesing-
ar stíft, en allt kom fyrir ekki,
KR-ingar vörðust sem Ijón.
Eitt mark var dæmt af Akur-
nesingum á þessu tímabili.
Magnús hélt á boltanum og
ætlaði að spyrna frá marki, er
Teitur Þórðarson rétt fi’am
fótinn á móti. Boltinn fór í
hné Teits og þaðan í KR-nxark
ið. Mai’k þetta var réttilega
dæmt af, þar eð hér var um
háskaleik af Teits hálfu að
ræða.
Íþróttasíðan liafði samband
við Örn Steinsen, þjálfara KR,
og innti hann frétta af liinu
umcfeilda nxarki. Örn sagðist
ekki treysta sér til að ábyrgj
ast, að boltinn hefði ekki farið
inn í umrætt skipti. Hins veg-
ar hefði dónxarinn, Rafn
Hjaltalín, ekki verið í neinni
aöstöðu til að dæma um, hvort
mark hefði orðið eður ei. Dóm
arinn stóð u.þ.b. 6—8 m. frá
miðlínu, er atvikið átti sér
stað. Línuvörðurinn, Bjarni
Pálmason, stóð aftur á móti
nær, u.þ.b. 8—10 m. frá enda-
línu. — Báðir tveir, dómari og
línuvörður, hafa átt tal við
Örn jum málið og ber þeim
alls ekki, sanian. Rafn, dómari,
segist hafa dænxt mark ein- ;
göngu skv. úrskurði línuvarð-
arins. Bjarni, línuvörður, seg-
ist hins vegar aldrei liafa úr-
skurðað mark, heldur sagt eitt
hvað á þá leið, að sér hafi
sýnzt boltinn vera ir-xxi en
hann geti alls ekki fuílyrt
það, og verði dómarinn því að
dæma eftir SINNI EIGIN saim
færingu.
Fullyrðingar þeirra Rafns og
Bjarna stangast því á. Það er
e.t.v. óþarfi að taka það fram,
að Skv. venju ber knattspymu
dónxai-a aðeins að dæma út
fi’á því, sein liann (eða línu-
verðir) sjá greinilega í leikn-
um. Sérstaklega gildir regla
þessi um nVörk: Dómari má
ekki, skv. venjunni, dæma
mark, nema liann (eða línu-
verðir) sjái það greinilega, að
boltinn sé allur innan við
inarklínu. Því má bæta við að
lokum, að atvik liliðstætt um-
ræddum atburði, gerðíst í leik
KR og Breiðabliks fyrtr
skönxmu. Boltinn lenti þá Iík-
lega allur inn fýrir marklínu
Breiðabliks ’ eftir skot Ellerts
Schram. Dómarinn var fjarri
markinu, sá atvikið ógreini-
lega og xirskurðaði því rétti-
lega, að mark liefði ekki átt
sér stað.
---------------~-----—---------
mjög úrhendis á ýmsa lund,
og þai’f ekki að hafa mörg orð
um það, það er búið að ganga
svo til lengi. En sannarlega
væri það mjög ánægjulegt, ef
meiri hluti þings gæti fallizt á
það og það í verki, að launalög-
gjöfin væri tekin til endui’skoð-
unar og þá ekki sízt að því er
varðar þessa embættismenh,
sem eiga að vera mjög sjálf-
stæðir í starfi og óháðii’, eins
og einn í’æðunxanna hér í dag
gat um að væri ákveðið í sjálfri
stjórnarskránni.“ . . . „Ég hef
ekki heyrt annað en að þeir
embættisnxenn, sem þar getur,
þ.e.a.s. dónxai’ar og fulltrúar
dómai’a hér í Reykjavík, hafi
yfirleitt unnið sín dómarastörf
rnjög vel, og kannske það eina,
sem mætti fetta fingur út í, er,
að þeim ynnist kannske seinna
en vera bæri og með þyrfti. Það
er alveg rétt. En að niðurstöður
og annað slíkt væri ekki í mjög
sæmilega og enda góðu lagi, ég
hef ekki heyrt annað en svo
hafi verið, og þa'ð er sennilega
ekki, að dómarar og fulltrúar
þeirra hafi dregið íixál hér
vegna þess, að þeir hafi verið
hlaðnir öðrum störfum, heldur
ci’U dómsmál hér yfirleitt svo
innviðamikil í Reykjavík og
margþætt, að það vinnst ekki
venjulegur vinnudagur til þess
að ganga frá þeim. Ég þekki
ýmsa af þessum mönnum, bæði
dómurum og fulltrúum, sem
vinna oft eftir venjulegan vinnu-
tíma án þess yfirleitt að fá
nokkra þóknun þar fyrir til að
koma dómum og úrskurðunx
fram, og er mjög alsiða.“
Golf
Franxhald af bls. 13
mesta ■framför sýnir frá þeiri’i
kcppni, veglegan bikar.
★ Næstkonxandi þriðjudag fer
fram á Gi-afarholtsvelli golfkeppni
handknattleiksmanna. En eins og
áður hefur komið fram í fréttum
er mikill fjöldi handknattleiks-
manna hér á iandi iðkcndur golf-
íþróttarinnar. enda þá lítið um að
vera I þeirra aðalgrein, og golfið
tilvalið til að hafa eitthvað fyrir
stafni.
Leiknar vérða 18 holur og veitt
verðláun bæði inxcð og án foi’gjafar.
Þeir, sem rétt hafa til þátttöku í
þessari keppni, ei’u 1. og 2. deildar
leikmenn svo og foráðamenn hand-
knatUfiiksdeilda félaganna.
Búizt er við góöri þátttöku jafnt
þeirra sem byrjendur eru og þeii’ra
seip lengra „eru komnir. En þeir,
sem ætla að taka bátt í keppninni.
eru beðnir um að hafa samband
við Bex-g Guðnason, sem gefur all-
ar nánari upplýsingar.
★ Unx helgina fer fram opin
keppni með all nýstái’legu sniði á
Noi’ðui’landi. Er það 36 holu
keppni, og fer hún fram á tveim
stöðum. Á laugai’dag verður leikið
á Siglufirði en daginn eftir á Ólafs
firði. Ekki er vitað um þátttöku
Sunnlendinga í þessari keppni en
vitað er að mai’gir Noi’ðlendingar
taka þátt í henni m.a. íslandsmeist-
arinn Björgvin Þorsteinsson, svo
og aðrir kylfingar frá Akureyri.
^u^lýsið í Tímanum
(VSeEstaramót
SuðurEands 1
í frjálsum
íþróttum
í Eyjum
Meistaramót Suðurlands í frjáls-
um íþróttum 1971 verður haldið á
íþróttavellinum í Vestmannaeyj-
um dagana 4. og 5. sept. n.k. Rétt
til þátttöku eiga eftirtaldir aðil-
ar: íþróttabandalag Vestmanna-
eyja, íþróttabandalag Keflavíkur,
íþróttabandalag Hafnarfjarðar,
íþróttabandalag Suðurnesja, Hér-
aðssambandið Skarphéðinn, Ung-
nxennasamband Kjalarnesþings og
Ungmennasambandið Úlfljótur.
Þátttökutilkynningar eiga að ber
ast til Heiðars Árnasonar, sími
2131 (kl. 19—20 á kvöldin) Vestm.
eyjum fyrir 29. ágúst.
Keppnin er stigakeppni milli
þátttökuaðila og hlýtur stigahæsta
sambandið veglegan bikar að laun-
um, sem vinnst til eignar, ef
hann er unninn þi’isvar í röð eða
fimm sinnum alls.
LEIÐRÉTTING
í gær skýrðura við frá því, skv.
upplýsingum forráðamanna FH,
að FH hefði dregizt á móti finnska
liðinu UK-151. Þetta er ekki rétt,
FII mætir frönsku meisturunum
US IVRY í 1. pmf. Evrópukeppn-
innar, sama liði og sló Fram út
í keppuinni sl. vctur.
!