Tíminn - 12.11.1971, Blaðsíða 13

FÖSTUDAGUR 12. nóvember 1971
(ÞRÓTTIR
TIMINN
ÍÞRÓTTIR
FH-ingar dældu mörkunum
inn eins og vatni í fötu
Sigruðu fádæma lélegt lið KR með 18 mörkum, 33:15
Ef maður hefur nokkurntímann
séð lið flengt opinberlega,
þá sá maður það þegar fslands-
meistararnir FH tóku nýliðana í
L deiH fslandsmótsins í hand-
knattleik, KR, til bæna í fyrsta
leik FH í 1. deildinni í ár, og
um leið fyrsta leik í 1. deild á
heimavelli sínum í Hafnarfirði, á
míðvikudagskvöldið. KR-ingamir
fóru út af eins og lúbarðir hund-
ar eftir að hafa fengið á sig 33
mörk — þrjátíu og þrjú!!! — sem
mun vera það mesta sem skorað
hefur verið hjá einu liði í 1. deild
í fjölda ár. Sjálfir skoruðu þeir
ekki nema 15 mörk — og töpuðu
því leiknum með 18 marka mun.
sem segir sína sögu um getuleysi
þeirra.
Það var aðeins á fyrstu mínút-
unum, sem KR-ingarnir „héidu
haus“, eins og kallað er. Þá héldu
þeir í við FH-inga og voru komnir
yfir 3:2. En þá lokaðist fyrir allt
hjá þeim og FH-ingar skoruðu
næstu 5 mörk í röð, 7:3.
Það sem skeði hjá KR var ein-
faldlega það, að menn hættu að
hugsa. Þeir fóru að elta FH, sem
léku á fullri ferð, og réðu ekki
við hraðann — enda úthaldið ná-
kvæmlega ekkert. Ekki bætti úr
skák að menn hættu að hugsa um
það, sem þeim var sagt fyrir leik-
inn, að skjóta á Hjalta Einarsson,
sem stóð í marki FH, á þann stað
sem hann er veikastur fyrir —
niðri í homið vinstra megin við
hann. Þetta var búið að segja öll-
um fyrir leikinn — en það gleymd
ist eftir 5 mín. spil, og.þess í stað
var skotið í tíma og ótíma —
mest uppi, þar sem Hjalti ver
upp á sitt bezta.
Upphlaup KR-inga stóðu varla
nema í örfáar sekúndur — þá
þurfti einhver að skjóta. Ef KR-
ingar ætla að hanga í hinum lið-
unum, verða þeir að halda knett-
inum og skjóta ekki nema í dauða
færi. Það er það eina sem þeir
geta, til þess að fjúka ekki niður
í 2. deild aftur, án þess að hljóta
stig.
En það var ekki nóg að sóknar-
lotur KR væru stuttar og aumar
í þessum leik. Vamarleikurinn
var einnig í molum, enda höfðu
menn ekki úthald til að standa
sig vel í vöminni, þegar þeir
gerðu ekkert annað en að hlaupa
endana á milli í vörn og sókn. FH
ingarnir gátu skorað þegar þá
langaði til — og það gerðu þeir
svo sannarlega.
Þar var fremstur í flokki sjálf-
ur Geir Hallsteinsson, sem 13
sinnum skaut á markið og 11 sinn
um sendi knöttinn inn. Þar fyrir
utan sendi hann á línuna, sem
oftast var opin, og þaðan skoruðu
félagar hans hvað eftir annað.
Það voru allir nema einn af úti-
spilurum FH sem skoruðu í þess-
um leik — meira að segja Gils
Stefánsson, sem hingað til hefur
ekki verið sérlega laginn við það,
gerði það tvívegis. Hann hafði
mest verið í því að slást við
mótherjana, en þess þurfti
hann ekki með í þessum leik, KR-
ingar hlupu jafnvel frá honum
þegar hann kom með alla sína
vöðva inn í vörnina.
Það var gaman að horfa á FH-
liðið í þessum leik. Enda létt og
auðvelt að gera kúnstir, þegar
engin er mótstaðan. Geir var stór-
kostlegur, svo og „litli sekúndu-
vísirinn" Jónas Magnússon, sem
Framh. á bls. 15
Þorvarður GuSmundsson, með KR-band um höfuðið, fær óbiíðar viðtökur
hjá Auðunni og Jónasi í FH, en Geir Friðgeirsson, hefur sioppið undan á
meðan.
Taka 10 þús. kr.
fyrir /eikinri"
Við náðum í gær tali af Guð-
mundi Ingólfssyni, sem á sæti
í sundkn.leiksnefnd Sundsamb.
íslands, og spurðum hann um,
hver ástæðan væri fyrir þess-
um felnleik með heilu mótin
og leikina í sundknattleik hér
í Reykiavík, en frá því var
skýrt, og undrast á, í blaðinu
í fyrradag.
Guðmundur sagði að það væri
misskilningur, sem komið hefði
fram í þessari grein, að það
væri Reykjavíkurmótið, semnú
færi fram, og enginn fengi að
sjá. Þetta væri ekki Reykja-
víkurmótið heldur sjálft ís-
landsmótið.
Ástæðan fyrir þessum felu-
leik, eins og við nefndum hann,
væri fjárhagslegs eðlis. Stefán
Kristjánsson, íþróttafulltrúi
Reykjavíkurborgar, hefði tjáð
nefndinni, sem ætti að sjá um
mótið, að kostnaður við eitt
leikkvöld væri 10 þúsund krón
ur, og út í þann kostnað hefði
nefndin ekki treyst sér, því hún
væri með stóran skuldabagga
á sér eftir sumarið — en þá
var m.a. haldnar landsliðsæf-
ingar og úrval sundknattleiks-
manna fór utan til Skotlands,
— fyrsta ferð þeirra í ein 20
ár.
„Við töldum okkur engan
veginn fært að ráðast út í að
hafa mótið opið fyrir áhorfend-
ur og borga fyrir það 10 þús.
krónur“ sagði Guðmundur. „Ef
við höfum það lokað, kostar það
okkur ekki nema um 250 krón-
ur, það er venjuleg greiðsla
fyrir æfingatíma".
Við fórum í gær að kanna
hver ástæðan væri fyrir þess-
um mikla kostnaði við að halda
einn leik í sundknattleik hér á
landi, og fengum þær upplýsing
ar, að hann lægi f ræstingu og
öðru. Við komust líka að því
að allt starfsfólk Sundhallar-
innar er kallað út til að vinna,
þegar svona leikir fara fram,
en það munu vera 10 manns.
Sundknattleiksmenn hafa sjálf-
ir boðizt til að þrífa og taka
til eftir sig eftir hvem leik,
en því var hafnað.
Að okkar viti er þarna verið
að níðast á iþróttagrein, sem
lítið má sín, og staðið í vegi
fyrír framgangi hennar. Væri
fróðlegt að fá að heyra eitt-
hvað frá íþróttafulltrúa Reykja
vikurborgar um ástæðuna fyrir
því.
Einnig væri gaman að heyra
frá foráðamönnum fþróttamála
í Hafnarfirði, um þær fréttir,
sem hafa borizt þaðan, að sund-
knattleiksmönnum þar í bæ sé
neitað að æfa súta íþrótt í
Sundhöllinni þar. —klp—
, JROLLIÐ AÐ NORÐAN“
VAR HAUKUM OFVIÐA
Ekki var nú mikill meistara-
svipur yfir Valsmönnum, þegar
þeir mættu Haukum í sínnm fyrsta
leik í 1. dcildarkcppninni í hand-
knattleik í íþróttahúsinu í Hafnar
firði á miðríkudagskvöMið. Þeir
fóm að rísu með sigur af hólmi
16:12 — en þeir voru langt frá
að vera sannfærandi í þessari
fyrstu þrekraun sinni í deQdinni,
sem þeir ætla sér að sigra í.
Haukarnir voru mun betri í þess
um leik en gegn Fram á dög-
unum, og á köflum mátti jafnvel
sjá glitta í gamalt og gott til
liðsins frá þeim tíma, þegar Hank
ar voru og hétu eitt af beztu lið-
um landsins. En það var áður en
Þórarinn og Viðar yfirgáfu hóp-
inn, til að ganga í raðir „stóra
bróður“ FH.
Til að byrja með var leikurinn
eitt mikið og stórt fum á báða
bóga. Sérstaklega voru Valsmenn
krókloppnir með boltann — sendu
hann í hendurnar á Haukunum
hvað eftir annað, en þeir þökk-
uðu fyrir sig með því að senda
hann útaf — en það er föst regla
í þeim búðum að gera siíkt nokkr
um sinnum í hverjum leik.
Valsmenn höfðu auga með 3
möJMMim Haukanna, Óiafi Ólafs-
sjmi, Þórði Sigurðss. og Stefáni
Jónssyni. Með þá fyrir augunum
ailan tímann tókst þeim að koma
í veg fyrir sigur Haukana, en
tfl þess þurftu þeir sjáifir að
komast tvívegis upp úr meðal-
mennskunni og það gerðu þeir
með þeim árangri að þeir gengu
með bæði stigin út.
Fyrri kaflinn kom undir lok
fyrri hálfleiks, þegar þeir breyttu
stöðunni úr 5:4 fyrir Hauka í 5:8.
Þar sýndu þeir klærnar, og svo
aftur í byrjun síðari hálfleiks ér
þeir lokuðu hreinlega vörninni í
15 mínútur — það var varla glufa
að finna á henni á þeim tíma, en
þá skoruðu þeir fyrst 3 mörk í
röð 11:5 og síðan 12:6.
Þá datt allt niður aftur. Sá eini
sem skaut upp höfði í Valsliðinu
eftir það, var Gísli Blöndal, sem
var í miklu formi í leiknum og
skoraði þegar mest lá á. f síðari
hluta seinni hálfleiks kom fram
nýr maður hjá Haukum, Elías
Jónasson. Hann. hefur ieikið n-.eð
Haukum síðan 1966, en aldrei
borið neitt á honum fyrr en í þess
um leik. Hann tók af skarið þeg-
ar „þrí-stirnið“ var búið að gefast
upp, og skoraði 4 af 6 síðustu
mörkum Hauka. Ilann, ásamt
Pétri Jóafcimssyni, markverði báru
af öðrwm Haukum í þessum. leik.
Pétur varði oft meistaralega vel,
en hann réði ekkert ríð „tröllkarl-
mn að norðan“ Gísla Blöndal,
sem sendi knöttinn 8 sinnum í net-
ið hjá honum — og notaði til þess
9 skot.
Gfeli bar af öðrum í Valslið-
inu, og er ekki hægt að ssgja
annað en að honum hafi verið
mikill fengur fyrir Valsmenn. —
Ágúst Ögmundsson átti einnig
góðan leik í sókninni, skoraði 3
mörk, svo og var Jón Ágústsson,
skemmtilegur, þó lítið fari fyrir
honum í þessu „stjömuliði" Vals.
f vörninni voru þeir áberandi
Ólafur Jónsson, Stefán Gunnars-
son og Gunnsteinn Skúlason, svo
og Bergur Guðnason, en sóknar-
leikur hans var heldur á verri
hliðina í þetta sinn.
Dómarar leiksins voru þeir Jón
Friðsteinsson og Kristófer Magnús
son. Dæmdu þeir þokkalega vel,
en Kristófer lét þó of stjómast
af köllum sinna heimamanna í
áhorfendapöllunum. Þegar þeir
kölluðu „áminning" þá áminnti
hann, og þegar þeir kölluðu „útaf
með hann“ var sá. sem átt var
„TrölliS að norSan" — Gísli Blöndal
skoraði helming af mörkum Vals (
lelknum gegn Haukum.
við, sendur útaf. f báðum til-
fellum sem manni var vísað útaf
— eftir pöntun — var það Gísli
Blöndal, sem fékk samtaís 7 mín.
Þetta var of áberandi hjá Kristó-
fer, því aðrir máttu einnig fara
útaf, bæði úr Val og Haukum —
en þeir voru ekki pantaðir!!!
— klp.