Tíminn - 09.01.1973, Side 1

FUNDARSALIR
„Hótel Loftleiðir" miðast við þarfir
alþióðaráðstefna og þinga, þar sem
þýða þarf ræður manna jafnharðan
á ýmis tungumál.
LITIÐ A SALARKYNNI HÓTELS
LOFTLEIÐA — EINHVER ÞEIRRA
MUN FULLNÆGJA ÞORFUM
YÐAR.
Þarna geta menn séð svart á hvítu, að það hefur verið talsverður vatns-
agi i Borgarfirði siðustu dægrin. Hér sést, hvernig Hvitá flæðir yfir
vcginn ofan við Hvitarvelli.
— Ljósmynd: PállGuð.
Vegaskemmdir af völdum vatnsaga um allt land.
Sjá 3. síðu
Óeðlilegt, að mönnum leyfist að
eiga jarðir, sem þeir nytja ekki
— sagði búnaðarmálastjóri í áramótayfirliti í gærmorgun
Það hefur talsvert verið á
dagskrá að undanförnu,
hversu eðlilegt og æskilegt
sé að haga eignarrétti á
jörðum i landinu. Að
störfum er ríkisskipuð
nefnd, sem á að endur-
skoöa löggjöf þá, sem gildir
i þessu, og auk þess gerðist
það nokkuð samtímis í
haust, að Bragi Sigurjóns-
son bar fram tillögu sína
um þjóðnýtingu alls lands
og nokkrir bændur i Þing-
vallasveit báru fram um að
fá ábýlisjarðir sínar
keyptar.
Halldór Pálsson búnaðarmála-
stjóri lét i ljós álit sitt á þessu
máli i áramótayfirliti, sem hann
flutti i útvarpið. Hann komst
meðal annars svo að orði:
,,Ég tel ekki orka tvimælis, að
heppilegast sé, að sem allra
flestir bændur eigi ábýlisjarðir
sinar, en enginn fái leyfi til þess
að eiga meira land en hann þarf
til eigin nota. Það ætti að banna
með lögum, að einstaklingar
safni landi fram yfir það, sem
þeir nota til ábúðar. Slikt er gert i
Nýja-Sjálandi og gefst vel. Land-
nemar þar þekktu landeig-
endurna brezku og vissu, hve
erfitt var að vera leiguliðið
þeirra. Þeir töldu stórlandeig-
endur óþarfa stétt og leyfðu henni
ekki að festa rætur”.
Ennfremur sagði búnaðar-
málastjóri:
,,Hér á landi á rikið margar
jarðir, og er eðlilegt, að svo verði
um ókomin ár. En eins og lög
gera ráð fyrir eiga bændur, sem
búa á rikisjörðum að geta keypt
þær með vissum skilyrðum, en
aðeins til búskapar, en ekki til
þess að braska með þær eða
brytja þær niður i sumarbústaða-
og veiðilönd. Einnig á jarðeigna-
deild rikisins að kaupa jarðir,
er bændur vilja losna við og geta
ekki selt öðrum til að stunda þar
búskap. Slikt ónytjað land er eðli-
legt, að rikið eða sveitarfélagið
eigi, en það verði ekki i eigu
brottflutts fólks, sem setzt hefur
að i kaupstöðum og gerir ekki ráð
fyrir, að það sjálft eða niðjar þess
flytji ai'tur til búskapar i sveit-
ina”.
Hríð gerð að landhelgisbrjótunum:
Þrír togarar halastýfð
ir á rúmum sólarhring
Landhelgisgæzlan var athafna-
söm uin siðustu helgi. A rúmum
sóiarhring tóku varðskipin
islen/.ku i lurginn á þremur land-
helgisbrjótum, sem þrjózkuðust
við að hlýðnast fyrirmælum varð-
skipsmanna um að hafa sig á
brott af þeiin svæöum, sem iúta
islenzkri fiskveiðiiögsögu
Á sunnudaginn var sagt frá þvi
i Timanum, er Ægir klippti
sundur annan togvir vestur-þýzka
verksmiðjutogarans Berlin frá
Bremerhaven upp úr hádegi á
laugardaginn, þar sem hann var
að veiðum við Suðausturland,
rúmar tólf sjómilur innan fisk-
veiðitakmarkanna. Hafði skip-
stjóri togarans, þá að engu haft
margitrekuð fyrirmæli skip-
herrans á Ægi.
Ileilsað upp á Bretann
Tæpum sólarhring siðar, laust
fyrir hádegi á sunnudag, klippti
Ægir sundur annan togvir brezka
togarans Boston Blenheim frá
Fleetwood tuttugu sjómilur
austur af Hvalbak. Hafði skip-
stjóri hans einnig þráazt við að
hlýða fyrirmælum skipherrans að
draga upp veiðarfæri sin og sigla
út úr islenzkri landhelgi.
Um svipað leyti átti Óðinn i
höggi við annan brezkan togara,
Westella frá Hull, 770 lesta skip, á
Vopnafjarðargrunni.
Þverskallaðist skipstjórinn, likt
og stallbræður hans i hinum tog-
urunum, hvað eftir annað, við að
hlýða fyrirmælum, og lauk þessu
stimabraki á þann hátt, að kl.
hálf-fjögur á sunnudaginn klippti
Óðinn sundur báða togvíra
Westellu.
Brezka eftirlitsskipið Ranger
Framhald á bls. 19