Tíminn - 17.11.1973, Síða 14

14
TÍMINN
Laugardagur 17. nóvember 1973.
ELLEN
DUURLOO:
Geymt
en
ekki
gleymt
27
hennar þessa átta mánuði, og
hún vildi komast hjá þvi áð selja
skartgripi sina.
Þar sem hún bjó, halöi hún.
stundum látið tilleiðast að syngja
og leika undir á gitar. Allir höfðu
lofsungið söngrödd hennar.
Gömul kona hafði meira að segja
xsagt að he’r væri komin ný Jenný
Lind. Þessi gamla kona halöi
mikinn áhuga á músik og hafði
heyrt Jenný Lind syngja
nokkrum sinnum. Þetta hafði
gefið Bellu ákveðna hugmynd, þó
var ekki eins auðvelt að hrinda
henni i framkvæmd og hún hal'ði
haldið. Ilún hafði enga söng-
menntun engan kennara, sem
gæti komið henni áfram, engin
sambönd, en að lokum tókst
henni að komast að sem reviu-
söngkona i fjórða flokks leikhúsi.
Þar uppgötvaði Goldmann
hana.
Hún sveil' inn á upplýst sviðið i
einum af fallegu kjólunum sinum.
llún var eins og drottning. Hún
virtist ekki taka eftir
áheyrendum, söng aðeins
söngvana sina og spilaði undir á
gitarinn, þakkaði lófatakið og
gekk út af sviðinu. Johnson, sem
var forstööumaður leikhússins,
gaf oft i skyn að hún gæti unnið
fyrir hærra kaupi, ef hún væri
svolitið alúðlegri við gesti leik-
hússins.
Bella setti upp undrunarsvip og
sagði:
— Herra Johnson, ég skil ekki
hvað þér eigið við. Ég er kona,
sem hef orðið fyrir þungu áfalli og
verð að vinna fyrir mér og syni
minum. Ég vil heldur vinna en að
leitu á náðir ættingja barns mins
hér i landi. Það má ef til vill kalla
þetta stærilæti, en ef yður likar
ekki sá háttur, sem ég hef á að sjá
fyrir mér og barni minu, verð ég
að leita mér að atvinnu annars
staðar.
Þetta hafði þau áhrif á Johnson,
að hann hækkaði laun hennar
litilega. Hann vildi ekki missa
hana, af þvi að hún dró fólk að
leikhúsinu, og það jók tekjur
hans. Hann minntist auðvitað
ekki á þetta við hana og hún lét
ekki á þvi bera, að henni væri
mæta vel kunnugt um þetta.
Kvöld eitt kom hann inn i
búningsherbergi hennar og Dixie,
sem var dansmey i leikhúsinu, en
sem hún vildi hafa sem minnst
saman að sælda við.
— Fröken Bella, það er herra-
maður hér, sem langar...
— Þökk fyrir, ég tek ekki á móti
karlmönnum.
— Ég veit það fröken Bella, en
þessi herramaður... það er herra
Goldmann.
— Ég þekki engan með þvi
nafni.
— Fröken Bella, það er
umboðsmaður. Mjög frægur
umboðsmaður og hann langar til
þess aö bjóða yður i kvöldverð.
— Ég fer aldrei út með
ókunnugum karlmönnum.
— Nei, nei, fröken Bella, mis-
skiljið mig nú ekki. Johnson var
farinn að bera óblandna virðingu
fyrir Bellu, þessari fáguðu,
óham ingjusömu konu, sem
neyddist til þess að vinna fyrir
sér og barni sinu, tvisté
þolinmóður. — Misskiljið mig nú
ekki, þetta er alls ekki eins og þér
haldið. Hann hefur hug á að ráða
yður i vinnu. .Hann hefur...þér
hljótið að skilja, að þetta er
andslætt hagsmunum minum, en
þér eigið betra skilið en að syngja
hérna hjá mér, Ó, guð minn
góður, ég ann yður þess raun-
verulega, l'röken Bella, Tárin
runnu niöur eftir vöngum
Johnson, hann komst við af sinni
eigin góðvild, — Hann vill að þér
syngið á stórum og frægum
stöðum, ekki rottuholu eins og
þessi staöur er. Þér hafið vissu-
iega hafið þennan stað skör
hærra, svo að þetta er andstætt
hagsmunum minum, en þér eigið
þetta skilið, fröken Bella, ég viröi
yður of mikiö til að standa i vegi
fyrir gæfú yðar, og þegar Gold-
mann sjálfur...
Bella hlustaði með áhuga, en
eins og hún var vön.gaf hún engin
geðbrigði til kynna og svaraði
áhugalitifjað þvi er virtist^um leið
og hún strauk púðurkvastanum
um andlit sér:
— Ef herra Goldmann óskar
eftir að tala við mig, getur hann
hitt mig á skrifstofu yðar. En
sjáið til að þar liti nokkurn
veginn sómasamlega út, látið
fjarlægja vinflöskur og þess
háttar.
— Vissulega, fröken Bella,
vissulega...
Johnson henigði sig alveg niður
i gólf og gekk út úr herberginu.
Dixie sagði t hrifningu:
— Guð minn góður, Bella,
Goldmann, hinn frægi Goldmann,
að þú skulir þora að tala svona
um hann. llann hefur komið
helztu listamönnum Evrópu á
framfæri, veiztu það ekki
manneskja.
Hjarta Bellu barðist ótt óg titt
undir þröngu 'lifstykkinu, en hún
ákvað að láta á engu bera og
sagði kæruleysislega:
— Ég hef aldrei heyrt hans
getið og hef engan áhuga á
honum, en ...auðvitað, ef hann
gæti útvegað mér betri ráðningu
,en þetta, þá yrði ég bara fegin.
Þú mátt ekki gleyma þvi Dixie,
að ég þekki mjög litið til Evrópu,
og hef þar að auki ekki komið
fram opinberlega, fyrr en ég
byrjaði hér.
— Flýttu þér nú, Bella.
— Af hverju skyldi ég gera það?
Það er hann sem óskar eftir að
tala við mig, hann biður, þangað
til að ég er tilbúin.
Tiu minútum siðar fór Bella án
nokkurs asa til skrifstofu
Johnsons. Þetta var litið her-
bergi er lá á bak við leiksviðið
Orðið skrifstofa var alltof virðu-
legt fyrir þessa kompu. Veggirnir
voru þakktir auglýsingum eftir
fimmta flokks listamenn. Gamalt
og slitið borð átti að heita skrif-
borð, og stólarnir virtust geta
dottið i sundur hvenær sem var.
Framtið Bellu var ráðin i þessu
litla herbergi.
Bella hitti barna eilitið þung-
lamalegan mann með falleg brún
augu. Þessi maður kom fram við
hana af ýtrustu kurteisi, þótt
undarlegt megi virðast.
Bellu var auðvitað ekki ljóst,
þegar þau hittust þarna i fyrsta
skipti, að velgengni þessa manns
byggðist að miklu leyti á mikilli
og skarpri mannþekkingu hans.
Þegar hann hitti mann eða konu i
fyrsta skipti, var hann aldrei i
nokkrum vafa, hvernig hann
skyldi koma fram við við-
komandi.
Kunningi hans hafði bent
honum á þessa brasiliönsku söng-
konu, sem söng i leikhúsi
Johnsons. Hann kom og hlustaði á
hana syngja þrjú undanfarin
kvöld. Það var enginn vafi á, að
hún hafði góða rödd og var mjög
næm fyrir músik. Ilann sá einnig
á svipstundu, að blökkumanna-
blóð rann i æðum hennar. Hann sá
það ekki i útliti hennar.en
einungis blökkumenn sungu á
þennan hátt. tlún hafði ekkert
lært, og átti heldur ekki aö gera
það að neinu marki. Ekkert
mátti eyðileggja eðlilega söng-
hæfni hennar. Eitt og annað varð
hún þó að læra. Ef hann gæti
fengið hana til að samþykkja
ráðagerðir hans, biðu þeirra
gullin tækifæri. Hún og list
hennar, eöa kannski var bctra að
kalla það eðlisgáfu hennar, var
nýlunda i hljómlistarlifi Evrópu.
Goldmann haföi reiknað þetta
allt nákvæmlega út og komizt að
þeirri niðurstöðu, að hún myndi
færa honum mjög svo álitlega
peningafúlgu, og sjálfa þyrfti
hana ekki að skorta neitt. Honum
var það lika fullkomlega ljóst.að
það myndi ekki þýða neitt að
segja við hana eitthvað á þessa
leið:
— Heyrðu mig, söngkrian þin,
heldur þú ekki, að frændi gæti
hjálpað þér dálitið. Þú hefur
ágætis söngrödd og þar að auki
ertu þó nokkuö snotur. Við gætum
þénað dálaglegan skilding ef við
ynnum saman.
Nei, á þennan hátt yröi honum
ekkert ágengt. Bella var hefðar-
mær, eða það mátti kannski segja
að henni tækist vel upp i hlut-
verki einnar slikrar. Hann
ávarpaði hana þvi sem hefðar-
mey.
— Frú min góð, mér er það
óskiljanlegt, hvernig hefðarkona
eins og þér, og með þvilika söng-
rödd sem þér, hafið getað sungið
á stað sem þessum. Þér eruð i
lullum rétti aö segja, að þetta
komi mér ekkert við, ég játa, að
það gerir það raunverulega ekki.
En þar sem það er nú einu sinni
mitt hlutverk i þessum heimi að
hjálpa ungum listamönnum á
þyrnistráðum vegi listarinnar,
vona ég innilega.að þér takið það
ekki á verri veg, þó svo að ég
spyrji yrðui; hvort við gætum ekki
unnið saman.
1555
Lárétt
1) Smábarn - 6) Ber af sakir,- 10)
Drykkur,- 11) Ónefndur,- 12)
Hárinu,- 15) Kærleikurinn.-
Lóðrétt
2) Bleyta.-3) Nam,- 4) Fæða.- 5)
Yljir,— 7) Hyl,- 8) Keyri.- 9)
Elska,- 13) Tini - 14) Afsvar.-
Itáðning á gátu nr. 1554.
Lárétt
1) Miami.-6) Sólbráð.- 10) 01,- 11)
La.- 12) Naktrar,- 15) Stela.-
Lóðrétt
2) 111.: 3) Mær,- 4) Ósönn,- 5)
Óðara,- 7) Ola,- 8) Bát,- 9) Ála,-
13) Ket,- 14) Ról.-
t Berðu þá i grafhýsið á
5 meðan þeir sofa.
i Þeir munu deila minni
| eilifu dýrð.
rKaltu áfram, höfðingi.Vverði
Gerðu það sem þarf tilf þinn
aö einangra okkur ab/ vilji,
^eilifu fráheiminum^/ Tukmeka
: fyrir utan.y'V' wv prins.
isfll
II
Laugardagur
17. nóvember
7.00 Morgunútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúklinga
Kristin Sveinbjörnsdóttir
kynnir.
14.30 iþróttir Umsjón: Jón
Asgeirsson.
15.00 islenzkt rnál Dr. Jakob
Benediktsson flytur þáttinn.
15.20 Útvarpsleikrit barna og
unglinga: „Siskó og
Pedró”, saga cftir Estrid
Ott i leikgerð Péturs
Sumarliðasonar. Fjórði
þáttur. Leikstjóri: Klemenz
Jónsson.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir Tiu á
toppnum örn Petersen sér
um dægurlagaþátt.
17.15 Framburðarkennsla i
þýzku
17.25 Tónleikar. Til-
kynningar.
18.30 Fréttir. 18.45 Veður-
fregnir. 18.55. Tilkynningar.
19.00 Veðurspá. Fréttaspegill.
19.20 Framhaldsleikritiö:
„Snæbjörn galtí” eftir
Gunnar Benediktsson Þriðji
þáttur. Leikstjóri: Klemenz
Jónsson. Pérsónur og leik-
endur: Jórunn., Guðbjörg
Þorbjarnardöttir. Hall-
gerður., Kristbjörg Kjeld.
Hallbjörn., Gunnar Eyjólfs-
son ' Oddur., Jón Aðils
Teitur., Vaiur Gislason.
Tungu-Oddur., Jón Sigur-
björnsson. Þorfinnur.,
Guðmundur Magnússon.
Svarthöfði., Sigurður
Karlsson. Maður Tungu-
Odds., Hákon Waage Sögu-
maður. Gisli Halldórsson.
19.55 Vinarhljómar Strauss-
hljómsveitin i Vinarborg
leikur lög eftir Johann
Strauss (Frá austurriska
útvarpinu).
20.15 Úr nýjum bókum.
21.15 Hljómplöturabb
Þorsteinn Hannesson
bregður plötum á fóninn.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
17.00 iþróttir. Meðal efnis i
þættinum er mynd frá 1,-
deildarkeppninni i körfu-
bolta og enska knattspyrnan
(WBA Notts County), sem
hefst um kl. 18.00.
Umsjónarmaður Ómar
Ragnarsson.
19.15 Þingvikan. Þáttur um
störf Alþingis.
Umsjónarmenn Björn
Teitsson og Björn Þor-
steinsson.
19.45 Hlé
20.00 Fréttir
20.20 Veður og auglýsingar.
20.25 Söngelska fjölskyldan.
Bandariskur söngva- og
gamanmyndaflokkur.
Þýðandi Guðrún Jörunds-
dóttir.
20.50 Vaka. Dagskrá um
bókmenntir og listir.
Umsjónarmaður Ólafur
Haukur Simonarson.
21.40 Billy Bud. Bandarisk
biómynd frá árinu 1962,
byggð á samnefndri sögu
eftir Herman Melville. Aðal
hlutverk Terence Stamp,
Robe;t Ryan og Peter
Ustinov, sem jafnframt er
leikstjóri. Þýðandi Krist-
mann Eiðsson. Myndin ger-
ist laust fyrir aldamótin
1800. Ungur sjómaður, Billy
Bud að nafni, skiptir um
skipsrúm og tekur til starfa
á einu af herskipum brezka
flotans, sem nú á i höggi við
Frakka. Billy kemur sér
strax vel meðal félaga
sinna, en einn af yfirmönn-
um skipsins litur hann horn-
auga og biður færis að koma
honum fyrir kattarnef.
23.40 Dagskrárlok