Tíminn - 02.12.1973, Page 20

20
TÍMINN
Sunnudagur 2. desember 1973.
Sunnudagur 2. desember 1973.
TÍMINN
Nokkrar kvennanna klæddust Islenzkum þjóbbúningi. Hér sést, er umbobsmaöurninn I Graz, Arthur
Schmoli færir þeim rósir viö komuna til borgarinnar. Fyrir aftan þær stendur einn söngmannanna,
Ragnar Þjóöóifsson.
Karlakór Reykjavikur á hljómleikunum I Zagreb.
Ragnar Ingólfsson:
SÖNGFÖR KARLAKÓRS REYKJA-
VÍKUR TIL MIÐ-EVRÓPU í HAUST
ÉG hef oröið viö beiöni TIMANS
um aö segja lesendum hans
nokkuð frá söngför KARLAKÓRS
REYKJAVtKUR til Miö-Evrópu I
slðasta mánuði, en kórinn liélt
hljómleika i Tékkóslóvakiu,
Austurriki og Júgóslaviu.
Þetta var niunda utanferö
kórsins og að henni lokinni hefur
karlakór Reykjavikur sungið um
145 hljómleika erlendis i um 20
þjóðlöndum fjögurra heimsálfa,
fyrir talsvert á þriðja hundrað
þúsund áheyrendur. Þá er ekki
reiknað með^ hve margir hafa
hlutstað á kórinn i útvarpi viðs
vegar um heim, sem nemur vafa-
laust milljónum áheyrenda.
Margir verða ef til vill til þess
að spyrja, hvers vegna kórinn
þurfi endilega að láta ljós sitt
skfna út um heimsbyggðina. Þvi
er auðsvarað. Hver og einn, sem
listsköpun stundar, þarf öðru
hverju að fá hlutlaust mat frá
nýjum áheyrendum og gagnrýn-
endum um stöðu sina á lista-
brautinni og hvergi er það betra
en meðal ókunnugra þjóöa, sem
hafa búið við rótgróna menningu
um aldaraðir og i þessu tilviki
hljómlistina.
Þá hefur það einnig verið kær-
komið erlendum áheyrendum
okkar að heyra islenzk lög, sem
heyrast yfirleitt aldrei utan
Islands, nema við slik tækifæri
sem þetta, ef kór eða einsöngvari
hleypir heimdraganum og opnar
útlendingum sýn inn i gullnámu
islenzkrar tónmenningar, og þá
ekki sizt þjóðlaganna i búningi
siðari tima tónskálda.
— Og hvernig var svo Karlakór
Reykjavikur tekiðj og hvernig
dóma fékk hann i þessari siðustu
ferð sinni?
— Við skulum rifja upp ferða-
söguna og sjá með eigin augum
hvernig söngför gengur fyrir sig.
PRAG, borg hinna
gullnu turna
Það var ekki i fyrsta sinn, sem
ferðalangarnir þurftu að vakna
snemma, þegar hópurinn 71 að
tölu,var mættur stundarfjórðungi
fyrir sex um morguninn 29.
september, sem var laugardagur,
I afgreiðslu LOFTLEIÐA á
Reykjavikurflugvelli. Kórmenn,
37 talsins, söngstjórinn, Páll
Pampichler, einsöngvarinn,
Guðmundur Jónsson, pianó-
leikarinn, Guðrún A. Kristins-
dóttir, 29 eiginkonur og tveir
„túristar”, sem höfðu slegizt með
1 ferðina, en það var Hermann
Hermannsson, hinn kunni knatt-
spyrnumaður, reyndar tifaldur
Islandsmeistari, og kona hans, en
Hermann var gamall kórfélagi og
hafði sungið með kórnum i
fimmtán ár og farið með honum i
fjórar söngferðir til útlanda.
Hann vildi sem sagt ekki missa af
þessari ferð.
Haldið var til Keflavikurflug-
vallar og þaðan með flugvél
LOFTLEIÐA til Luxemburg, þar
sem Tékkneska flugfélagið tók
viö okkur eftir viðeigandi mynda-
tökur á flugvellinum, en það hafði
sent sérstaka yél eftir okkur sam-
kvæmt þar um gerðum samningi.
Veizlumatur og bjór um borð,
eftir vild, flýtti ferðinni um
a.m.k. helming, og klukku-
stundarflug virtist sem hálftimi.
Það tók ekki nema þrjár
klukkustundir aö komast i
gegnum „passaskoöun”, sem
þótti þó langur timi i steikjandi
hita, en að lokum tóku viö ágæt
hótel — annað fljótandi á Moldá,
skemmtileg tilbreyting og hitt á
föstu landi. Þar var kominn á
undan okkur einn einsöngvara
okkar, Sigurður Björnsson,
óperusöngvari, sem á nú heima i
Graz i Austurriki og ráðinn aðal-
tenór við óperuna þar.
Það var fyrirtækið PRAGO-
KONCERT, sem annaðist um
móttökur og hljómleikana, sem
haldnir voru kvöldið eftir i
stærsta og bezta hljómleikahúsi
Prag, Listamannahöllinni. Eftir
skemmtilega skoðunarferð um
borg hinna gullnu turna, eins og
Prag hefur fengið að viðurnefni, i
boði borgarstjórnarinnar, fóru
hljómleikarnir fram, en fyrir
hádegi hafði kórinn notið þriggja
klukkustunda æfingar i hljóm-
leikasalnum.
Nokkur eftirvænting rikti
meðal okkar, þvi ekki aðeins er
Prag þekkt fyrir fagrar
byggingar, heldur rikir þar mikil
og rótgróin tónlistarmenning, og
þar starfar t.d. sennilega eini at-
vinnukarlakórinn utan Sovét-
rikjanna.-
Það var að visu ekki fullur
salur áheyrenda, enda stór og
varla hægt að ætlast til þess, en
hljómburðurinn afburðagóður og
strax eftir fyrsta lagið, sem var
rimnalag i útsetningu Jóns Leifs,
mátti skynja hvers konar hlust-
endur við höfðum. Frá upphafi til
enda jókst stemningin og auka-
lögin urðu mörg^og i lokin mátti
heyra hróp, sem við töldum vera
óskir um meira, eða þá viður-
kenningarorð.
Og ekki þurfti að biða eftir stað-
festingu á þeim, þvi að eftir
hljómleikana birtust ótal
Erich Eibl, ræöismaöur tslands i Salzburg, bauö öllum hópnum i skoöunarferö um borgiria og til hádegisverðar á eftir. Hér er mynd af hópnum, ásamt
fjölskyldu ræöismannsins, tekin,þar sem snætt var.
21.
Ein af inörgum og stóruin auglýsingum um kórinn Þessi var i Graz.
Ollum ræöismönnum og velgeröarmönnum sinum á þessari ferö færöi
kórinn útskorna gestabók frá lslandi. Ilér sjást ræöismannshjónin i
Salzburg, Eibl og kona hans, skoöa bók sina.
doktorar og prófessorar með
tónlist sem aðalstarf og lofuðu og
prisuðu hljómleikana.
Forstjóri PRAGOKONCERT
tilkynnti með nokkru yfirlæti, að
hann hefði þá ánægju að gera
kunnugt, að KARLAKOR
REYKJAVIKUR væri boðið að
taka þátt i Vor-hljómlistar-
hátiðarhöldum Prag 1976. Var
hægt að komast lengra? Aðeins
atvinnumönnum er boðið að taka
þátt i þessari stórkostlegu
tónlistarhátið og þvi var ánægja
okkar margföld.
Þetta voru góð tiðindi og góð
byrjun og vonandi fremur farar-
heill en fall.
Vinarborg
I Prag hafði komið til móts við
okkur Thomas Saiz, forstjóri
júgóslavnesku ferðaskrifstof-
unnar, sem annaðist um okkur i
Júgóslaviu, en hann hafði jafn-
framt leigt okkur tvo langferða-
bila, sem við höfðum afnot af i
nær þrjár vikur, eöa allt frá flug-
vellinum i Vinarborg og þar til við
yfirgáfum Júgóslaviu. Af þeim
höfðum við mikil þægindi.
Við flugum frá Prag til Vinar,
sem tók auðvitað stuttan tima, og
á flugvellinum biðu okkar lang-
ferðabilarnir undir stjórn tveggja
afbragðsmanna frá Ljúbliana i
Júgóslaviu og fengu þeir fljótlega
gælunöfnin Lúlli og Frikki eða
eftir skirnarnöfnum sinum.
Á Vinar-flugvelli tók á móti
okkur vara-ræðismaður tslands,
Erwin A.J. Gasser, en hann hafði
haft veg og vanda af undirbúningi
að komu okkar til Austurrikis og
þá einkum Vinar -
Við bjuggum hér á tveimur
hótelum við sæmilegasta atlæti,
en um kvöldið voru hljómleik-
arnir i menningarmiðstöð Vinar-
borgar, Palais Palffy, Beet-
hovensal. Aðstæður þarna voru
fremur við hæfi minni hljóm-
sveitar en karlakórs. Hljóm-
burður var ekki góður og allra
sizt, þar sem þéttskipað var
áheyrendum. Eigi að siður tókust
hljómleikarnir vel og undirtektir
viðstaddra sem bezt verður á
kosið.
Við fengum að visu ekki
umsagnir blaða um konsertinn
fyrr en nokkrum dögum siðar, en
eftir þeim höfðum við beðið i of-
væni, þvi hver veit,hvernig gagn-
rýnendur Vinar taka islenzkum
karlakór. Að visu hafði Karlakór
Reykjavikur sungið þarna 36
árum áður við mjög góðan orð-
stir, en hvað nú? Jú, ekki stóð á
„kritikkinni”. Eindóma lof og
pris og það frá þekktum dokt-
orum, sem rétt áður höfðu tekið
heimsþekkta listamenn i gegn og
haft allt á hornum sér.
Daginn eftir fór fram upptaka á
söng kórsins frá austurriska
rikisútvarpinu (ORF), sem tókst
vel og var útvarpað skömmu
siðar.
Salzburg,
borg Mozarts
Á þriðjudeginum hafði borgar-
stjórn Vinar boðið okkur til há
degisverðar og skoðunarferðar
um hina fögru borg og um kvöldið
höfðum við notið lystisemda
hennar. Sumir i óperunni, aðrir á
hljómleikum og margir á hinum
fjölmörgu skemmtistöðum, sem
eiga hvergi sina lika iheiminum.
Það var ánægður hópur, sem
hélt til Salzburg á miðviku-
deginum 3. október, i hinum
ágætu langferðabilum i fegursta
veðri. Ekki spillti það ánægjunni,
er komið var á áfangastað, er
ræðismaður Islands i Salzburg,
Erich Eibl, tók á móti hópnum
ásamt fjölskyldu sinni, og færði
karlmönnum kampavin, en
honum konfekt.sem frægt er i
Salzburg, enda borgin fæðingar-
staður meistarans.
Ræðismaðurinn lét ekki þar við
sitja, heldur bauð hópnum i
skoðunarferð daginn eftir um
hina frægu og geysilega fögru
borg og þvi næst til eftirmiðdags-
verðar á hinum sögufræga stað,
Maria Plain, sem stendur á fag-
urri hæð i úthverfi Salzburg.
Okkur rennur vafalaust seint úr
minni móttaka ræðismanns-fjöl-
skyldunnar, sem var i senn alúð-
leg og rausnarleg, og þau hjón,
ásamt þremur börnum.unnu hug
og hjörtu okkar ferðalang-
anna fyrir hjartanlegar móttökur
og ekki sizt fyrir það, hve elsku-
leg þau voru og bókstaflega
fallegt fólk.
Þá hafði Eibl, ræðismaður, ekki
legið á liði sinu i sambandi við
undirbúning hljómleikanna.
Hann hafði fengið sjálfa
BLASIUSKIRCHE fyrir kon-
sertinn, sem var troðfull áheyr-
endum og undirtektir fádæma
góðar. Blaðadómar voru eftir þvi,
á einn veg. Kór og einsöngvarar,
ásamt undirleikara og söng-
stjóra, voru i sérflokki og unun á
að hlýða.
Þessir dómar juku á ánægjuna
og nú var haldið til. Graz næsta
morgun, eldsnemma, þvi að fyrir
höndum var löng ferð og strangur
Framhald á bls. 23
Dr. Heinz Pammer, borgarráösforseti IGraz, þiggur gestabók úr hendi
formanns kórsins, Ragnars Ingólfssonar. Milli þeirra stendur Erwin
A.J. Gasser, vararæöistnaður tslands i Vinarborg.