Tíminn - 02.12.1973, Blaðsíða 24
24
TÍMINN
Sunnudagur 2. desember 1973.
ELLEN
DUURLOO:
Geymt
en
ekki
gleymt
_________________40_
— Þær lögöu af stað, en skyndi-
lega nam Lena staðar.
— Skepnurnar Ji^lius,
skepnurnar, mðr sýndist ég sjá
tvö folöld, er það ekki rétt.
Júiius hristi höfuðið — Við
gerðum allt sem i okkar valdi stóð
en við náðum aðeins einum af
hvolpunum hennar Centu.
— Allir hinir,....stúlkurnar
— Þær björguðust allar.
Lena lél þau feiða sig niður
trjágöngin þangað sem Lars
Sibrant beið með vagninn sinn.
Hann hafði ekki komizt nær
húsinu.án’þess að þvinga hestana
til þess, og hann vildi það ekki,
hann kærði sig ekki um að koma
til Sct. Jans Minde, með hesta,
sem voru örvita af hræöslu.
Þeir Július vöfðu Lenu og Bellu
inn i alls kyns teppi, sem kona
Sibrants hafði sent hann með.
Um leið og vagninn rann af stað
niður trjágöngin og út á
þjóðveginn, hallaði Lena höfðu
slnu að Bellu.
Það var liðið yfir Lenu i fyrsta og
einasta skipti á ævinni.
Bella varð að bita á vör sér til
þess að skella ekki upp úr.
Annar hluti
Sjötti kafli
I
Manúela hafði sett stólinn upp á
borðið.
Oliulampinn fyrir framan
myndina af heilagri guðsmóður
sem hékk I horninu, kastaði
daufri birtu um hvitkalkaða
veggina, rautt múrsteinsgólfið,
klunnalega trdrúmið og vögguna.
Manúela var tiu ára, en hún
svaf enn i vöggu. Hún var að visu
stór, en hún varð að hnipra sig
saman eins og litill kettlingur til
þess að komast lyrir. Henni þótti
vænt um vögguna sina. Hún var
vön að vagga sér i svefn á hverju
kvöldi. Hanúela var þó ekki að
hugsa um þetta á þessari stundu.
Hún hugsaði ekki unt»annað en
kræklinga. Hana dauðlangaði i
kræklinga. Móðir hennar hafði
keypt kræklinga af fisksalanum i
morgun og karfan hékk uppi
undir þakbjálkanum. Ef
Encarnacion, móðir hennar
hengdi ekki allt matarkyns upp
undir loftið, eyðilögðu maurarnir
það.Maurarog veggjalús var um
allt húsið. Manúela vissi að hún
mátti alls ekki bora holu inn i
vegginn af þvi að þá komu þessi
kvikindi skriðandi út, en það var
bara svo gaman að gera þetta.
Kræklingar voru uppáhalds-
matur Manúelu.
Henni var vel ljóst, aöhún yrði
barin, þegar móðir hennar
kæmist að þvi, a&hún hafði
stolið þeim en það gerði eiginlega
ekkert til Hún var svo vön þvi að
vera barin, að henni var farið að
standa á sama um það.
Manúela, klifraði varlega upp á
stólinn, og teygði höndina niður I
krukkuna.
Bara nokkur stykki, ég tek bara
nokkra, sagði hún við sjálfa sig.
En kræklingar voru nú einu
sinni það bezta sem til var, svo
hún tók þá einn af öðrum, opnaði
skelina og borðaði þá. Hún lét
skelina detta niður á borðið og tók
einn i viðbót. Bara einn i viðbót,
hugsaði hún með sér.
— Manúela, Manúela.
Manúela þekkti röddina, sem
barst frá húsagarðinum, það var
Antonia, vinkona Manúela
borðaði einn krækling til
viðbótar, þurrkaði sér um
munninn með handarbakinu og
stökk niður af stólnum.
— Ég er að koma.
Hún setti stólinn á sinn stað, og
sópaði tómum skeljunum niður i
svuntuna sina, nokkrar duttu
niður á gólf, hún nennti ekki að
taka þær upp og hljóp út i
staðinn. Dyrnar lokuðust á eftir
henni. Hún lét kræklinga-
skeljarnar detta niður i húsa-
garðinn og hljóp til Antóniu, sem
stóð og beið eftir henni undir
einu af akasiutrjánum I húsa-
garðinum.
— Þau eru að byrja, sagði
Antónia, flyttu þér nú.
— Heldur þú að þau hleypi okkur
inn I kvöld?
— Já, ef við flýtum okkur, þú
veizt jafn vel og ég að Vincenta
og Blasco vilja ekki hafa húsið
fullt af krökkum. Þeir, sem koma
fyrst(fá að koma inn, siðan læsa
þau hurðinni. Verðum við of
seinar, getum við verið vissar um
að komast ekki inn og verðum að
láta okkur nægja að gægjast
gegnum skráargatið. Þaðerekki
sérlega skemmtilegt, eða finnst
þer það?
— Nei, játaði Manúela, þá sjáum
við ekki neitt.
Telpurnar hlupu út á þrönga
bugðótta götuna. Hún var svo
þröng, að fullvaxinn maður gat
teygt sig á milli húsa. Stúlkurnar
hlupu niður götuna og beygðu
fyrir hornið, þar sem fátæklegt
gasljósker háði vonlausa baráttu
við glampandi tungsljósið. Þær
hlupu niður aðra jafn þrönga
götu og staðnæmdust fyrir
framan breitt rimlahlið.
— Við náðum þvi stundi
Antonia....
Stúlkurnar tvær læddust inn, og
komu sér fyrir undir appelsinutré
I öörum enda húsagarðsins.
Húsagarðurinn var umluktur
hvitum kalkmúr eins og flestir
húsagarðar i Sevilla. 1 öðrum
enda hans var fjalagólf , sem var
Vincentu og Blasco til hagræðis
við kennsluna.
Manuela vissi að Vincenta og
Blasco höfðu eitt sinn verið
þekktir dansarar, en nú voru þau
orðin gömul og leymd — já og fá
tæk, þar sem þau dönsuðu ekki
opinberlega lengur. En þau gátu
kennt öðrum og dansskóli þeirra
var sá bezti i Sevilla.
Manuelu dreymdi um að geta
lært hjá þeim einhvern tima, en
hún vissi ekki hvernig það ætti að
geta orðið, það kostaði peninga,
það þurfti að borga Vincentu og
Blasco og einnig þurfti aö borga
fyrir þá búninga, sem voru nauð-
synlegir Manúela átti enga
peninga og hún vissi að móðir
hennar gæti aldrei kostað dans-
tlma fyrir hana.
En hvað um það, þetta var
óskadraumur hennar!
Hún varð þó að láta sér nægja
að horfaá kennsluna ásamt öðr-
um börnum úr nágrenninu.
Skyndilega kom maður út um
einar dyrnar. Hann var með gitar
undir handleggnum. Hann settist
á stól, skaut hattinum aftur á
hnakka og tók að stemma gitar-
inn. A eftir honum birtust tvær
ungar stúlkur i siðum viðum pifu-
pilsum, bólerojökkum yfir hvit-
um blússunum og með svart slör
yfir stórum hárkömbunum. Mað-
urinn sló nokkra hljóma á git-
arinn, spánska taktfasta hljóma,
stúlkurnar lyftu handleggjunum,
kastanjetturnar smullu og þær
snéru sér i hringi, án þess að
maður sæi fætur þeirra hreyfast.
Það var einungis efri hluti
likamans, sem hryefðist og
sveigðist iallar áttir. Vincenta
og Blasco fylgdut allvel
ineð hverri hreyfingu þeirra og
hrósuðu stúlkunum eða
skömmuðu þær, allt eftir þvi hvað
við átti. Meira bar þó á
skömmunum, þau fórnuðu hönd-
um I örvæntingu og báðu til guðs,
að þetta yrði aldrei kallaður
sigildur spánskur dans. — Aldrei,
aldrei, hrópaði Vincenta reif
kastanjetturnar úr höndunum á
annarri stúlkunni og tók sjálf að
dansa.
Vincenta var þung og feit,
spönsk maddama 35 ára gömul.
Hún var gömul, óafturkallanlega
gömul — en hún gat dansað.
Hælarnir smullu á fjalargólfinu,
hún kerrti hnakkann og lét
smella i kastanjettunum út i
laufþykknið. Hún var dásamleg
og afkáraleg i senn. Meira að
segja Manúela gat séð, að hún
dansaði eins og maður átti að
gera. Það eina, sem háði henni,
var að hún var of gömul og feit.
En þó svo hún væri gömul og feit,
hélthún taktinum og bjó yfir viss-
um yndisþokka, enn hafði hún
þessar mjúku hreyfingar full-
komlega á valdi sinu. Skyndilega
hætti Vincenta að dansa hún
stundi af áreynslunni. Hún gat
ekki lengur komið fram opinber-
lega, en hún gat kennt öðrum og
sýnt þeim hvernig átti að dansa.
Bæði Blasco og undirleikarinn
gáfu frá sér aðdáunaróp.
Stúlkurnar hófu dansinn á
nýjan leik. Það var sem þær
hefðu smitast af eldmóði Vinc-
entu gömlu. Blasco klappaði
saman höndunum og gitar-
leikarinn spilaði af meiri til-
finningu en áður.
-- Si, si, si, hrópaði Blasco....
Manúela stóð enn upp við appel
sinutreð, og hún vaggaði sér i takt
við hljómfallið.
1568
Lárctt
1) Stræti. — 6) Verkfæri. — 8)
Góð. — 10) Slæ. — 12) Keyr. —
13) öðlast. — 14) Bok. — 16)
Sjö. — 17) Kalli. — 19) Hestur.
Lóðrétt
2) Annriki. — 3) Nes. — 4)
Hár. —5) Ansar. —7) Litlir —
9) Hlass. — 11) Vafi. — 15)
Hrein. — 16) Óasi. — 18)
Viðurnefni. —
Ráðning á gátu No. 1567
Lárétt
1) Hangi. — 6) Kær. — 8)
Kek.
— 10) Ata. — 12) Af. — 13) A1
— 14) MIG. — 16) AIi. — 17)
Ælt. — 19) Æskan. — -
Lóðrétt
2) Akk. — 3) Næ. — 4) Grá. —
5) Frami. —7) Galin. — 9) Efi.
— 11) Tál. — 15) Gæs. — 16)
Ata. — 18) LK. —
I fii iK I
ilil.
I
SUNNUDAGUR
2. desember
8.00 Morgunandakt. Herra
Sigurbjörn Einarsson bisk-
up flytur ritningarorð og'
bæn.
8.10 Fréttir og veðurfregnir.
8.15 Létt morgunlög.
9.00 Fréttir. Útdráttur úr
forustugreinuin dagblað-
anna.
9.15 Morguntónleikar. (10.10
Veðurfregnir)
11.00 Messa I samkomuhúsinu
Stapa i Ytri-Njarðvik.Prest-
ur: Séra Björn Jónsson.
Organleikari: Geir Þór-
arinsson. Kirkjukór Njarð-
vikursafnaðar syngur.
12.15 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.15 Um hraunkælingu. Dr
Þorbjörn Sigurgeirsson pró-
fessor flytur hádegiserindi.
14.00 Á listabrautinni Jón B.
Gunnlaugsson stjórnar
þætti með ungu listafólki.
15.00 Miðdegistónleikar: Frá
vestur-þýzka útvarpinu.
16.00 Á bókamarkaðinum
Andrés Björnsson útvarps-
stjóri sér um kynningu á
nýjum bókum.
16.55 Veðurfregnir. Fréttir.
Tónleikar.
17.00 Útvarpssaga barnanna:
„Mamma skilur allt” eftir
Stefán Jónsson. Gisli Hall-
dórsson leikari les (16).
17.30 Sunnudagslögin. Til-
kynningar.
18.30 Fréttir. 18.45 Veður-
fregnir. 18.55 Tilkynningar.
19.00 Veðurspá. Leikhúsið og
viðHelga Hjörvar og Hilde
Helgason sjá um þáttinn
19.20 Barið að dyrum.Þórunn
Sigurðardóttir heimsækir
Sigurð Rúnar, Asgerði, Óla
og köttinn Nikulás.
19.50 Kórsöngur í útvarpssal
20.25 Egils saga frá sautjándu
öld Stefán Karlsson hand-
ritafræðingur tekur saman
dagskrárþátt og flytur á-
samt Andrési Valberg,
Guðna Kolbeinssyni og Hirti
Pálssyni.
21.05 Einleikssónata fyrir
fiölu eftir Hallgriin Helga-
son. Dr. Howard Leyton-
Brown leikur.
21.15 Tónlistarsaga. Atli
Heimir Sveinsson skýrir
hana með tóndæmum (6).
21.45 Um átrúnað Anna
Sigurðardóttir talar um
Skaði og Sigyn.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir. Danslög
Gerður Pálsdóttir dans-
kennari velur.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
MÁNUDAGUR
3. desember
7.0(3 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. landsm.bl.), 9.00 og
10.00. Morgunleikfimi: kl.
7.20: Valdimar örnolfsson
leikfimikennari og Magnús
Pétursson pianóleikari
(a.v.d.v.) Morgunbæn kl.
7.55: Séra Halldór Gröndal
flytur (a.v.d.v.) Morgun-
stund barnanna kl. 8.45:
Asthildur Egilson heldur
áfram að lesa söguna
„Bróðir minn frá Afriku”
eftir Gun Jacobsen (4).
Morgunleikfimikl. 9.20. Til-
kynningar kl. 9.30. Létt lög á
milli liða. Búnaðarþáttur kl
10.25: Björn Bjarnarson
ráðunautur talar um fram-
ræslu. Morgunpopp kl.
10.40: Three Dog Night leika
ogsyngja. Tónlistarsagakl.
11.30: Atli Heimir Sveinsson
kynnir (endurt.) Tónleikár
kl. 11.30: Pro Arte pianó-
kvartettinn leikur Pianó-
kvartett i Es-dúr eftir liszt.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25. Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Siðdegissagan: „Saga
Eldeyjar-Hjalta” eftir Guð-