Alþýðublaðið - 22.07.1922, Blaðsíða 3

a,LÞ?ÐOBL&ÐIÐ
3
„jlíakt myrkranna".
(Ritstj Aiþýðublaðsins, Úr því,
að rúisneska kirkjan nú er notuð
í baráttunni gegn Ráðstjórninni
(einnig hér á landi) vildi ég gjarna
lýsa þvi, hvcrmig hún kom mér
fyrir sjónir, og jaínframt þakka
þér fyrir hina ágcetu greirt þina,
er birtist nú á dögunucn).^
Það víir um miðjan júiíináauð
1920, a@ ég ásamt vini mfnum
Bryojólfi Bjarnasyni stúdent brun-
aði inn Kolafjörðinn í Norður
Rússiandi, á leið til bæjarins Mur-
mansk, á 6 tonna mótorbát. Sucn-
arbiíða var, logn og hiti. Við vor-
um koœnir inn fyrir endimörk
alþýðulýðveldisins, út úr ríkjum
auðvaldsins. Þr’átt fyrir það sá ég
ekki mikið til fyrlrheitna landdns
Beggja vegna fjarðarins skygðu
langir hálsar á flátneskjuaa miklu,
en eitt vissi ég, að bak við þá
höíðu Bretar og Sstbar fyrir
skömmu háð blóðugt strið við
rússneska rauðherinn. A't í einu
sá ég gylta kúlu bera upp fyrir
hátsana hægra megin. Hvað var
það. Ég sat lengi og starði á kúl
una. Loks gat ég greint einkenni
lega lagaðan kross ofaná henni.
Þetta var þá kirkjúturn, svipaður
í Isginu „næpunnl* á Lindshöfð-
ingjahúsinu. Þetta var hið íyrsta,
er ég sá tll rússnesku kirkjunnar.
Lestia bar okkur á 4 dögum til
Petrograd. Það var fyrsti áfang-
inn. Finskur félagi útvegaðí okk-
ur hestvagn ti! gistihúzsins. t
hatðaspretti <Jkum við eítir Nev-
akij Prospekt, sem er aðalgata
borgarinnar. Hvert sem ég rendi
augunum, urðu fyrir kirkjukúplar.
Við sáum íóik ttanda og aigna
sig fyrir utan kirkjudyrnar, en
einu vcittum við athygli, að hinir
einkeaailega búnu kiertear gengu
bnakk&kertir framhjá án þess að
taka þátt i hinum barnalegu trú
arathöfnum lýðsias.. — „Hvers
konar hús ætli þetta séf* spurði
Biynjolfur mig og benti á undur-
fagra, gráa steinbyggingu. Hún
stakk mjög í stúf við önnur hús,
því uppúr hennni gnæfðu nokkrír
uppmjóir ternar, með biáum hnúð
um að ofan. Yfír fordyrinu voru
höggair arabiskir síafir. Þetta var
guðshús Múhammeðstrúarmanna,
hið eina, sem ég hefi sé5 á æv-
inni SeuBÍlega höfðu rússnesku
póparnir (klerkainir) oft æst drukk
inn lýð til óspekta þar fyrir utan,
enda var það skiljaniegt, því i
guðshúiunum með gyltu uæpun
um hét guð „öog“,en f þvf með gráu
mfnarettunum hét hsnn „alláh’.
Oft hefir verið barist af minni or
sökum en þeim.
VíÖ náðum gistihúsinu og fcng
um þar stór og bjöit herbergi:
Fy.ir framan giuggaaa á mínu
hetbergi var stórt torg. A þvf
mlðju var hin mikilfengiega „Is^k
skij kathedral, — ísakskirkjan
Eg starði hugíanginn á þetta minn
istnerki afturhaldsins, — stór og
dimm stóð hún þarna, — ítnynd
ails hins gamla sem er að hrynja
f rústir.
Nokkrutn vikum sfðar kom eg
aftur til Petrograd og dvaldí þar
rúma viku. Dag nokkurn rétt fyrir
miðdegi sagði eg við Brynjólf, að
mér léki hugur a þvf, að skoða
'lsaks'kirkjuna. Hann var þess al
búinn, að skreppi yfir torgið, þvf
við höfðum fengið inni á sama
gistihúiinu og áður. — í fordyri
musteris drottins tófeum við ofan,
því enn þá var dáíftill virðingar-
neisti eftir hjá okkur fyrir hlnni
voldugu stofnun, þó mest hefði
hotfiðí Moskva Djúpur og drunga-
legur bljóðfærasláttur ómaðí nú á
móti okkur. Slðiikeggjáður klerkur,
sem víst hafði ekki Iítið skera
hár sitt f 3 ár (og sennilega ekki
séð sápu eða handklæði í 3 mán-
uði) stóð þar fyrlr altari, en þau
voru mörg. Haon tónaði guð-
spjallið á Kirkju slavnesku (forn-
Búlgörsku) Nokkr&r hræður stóðu
fyrir framan og hlustuðu með
miklum fjálgleik á og skildu ekki
frekara málið, en lútherskur söíta
uður Lattnuna við prestvixlur. A
meðan þeytti meðhjálparinn deyf
andi reykelaisstrókum útum kirkj-
una. Við og vlð hneigði söfnuð
urinn sig og signdi sig í gríð og
ergju. Loks var loklð guðspjall
inn. Snéri klerkur sér að altarinu
og tók að muldra en lýðurinn
lagðist á grúfu og sogaði rykið
af gólfinu upp f vit sér, en sæti
voru engin í kirkjunni. Eftir stund
arkorn sneri „pópinn* sér við,
glitraði skrúði hans allur af pelli
og purpura, Stóðu þá allir upp.
Eg bjóst við að menn myndu nú
taka upp sálmabækur og fara að
syngja, en svo var ekki, heldur
hóf nú kierkurinn annan söng.
Kýrjaði hann ná bænir og ákall-
aði helga menn. Þekti ég þar nöfm
margra. dýrðlínga Við hvert nsfn
signdi lýðurinn sig. Ait í dnti
heyrði ég nafn, sem ég kannvðist
við, „Nikolaj Aleksandrovitsck
Romanoff* og iitlu síðar „Aiexis
Nlkolajevitsch Romanoff*. Það
var Nikotsj II. „hinn blóðugi* og
sotiur hans Þeir voru þá koænir
f tölu heilagra,
„Nú vantar ekki nema þá Bötíri-
koff og Rasputín* hugsaði ég.
(Framhald).
Hendrik J. S Ottósson.
FCrlendl mynt.
.
Khöfn, 20. júlí.
Pund sterling (1) icr. 20,61
Dollar (1) — 4,44
Þýzk mörk (100) — 0.94
Sænskar krónur (100) — 120,50
Norskar krónur (100) — 77,35
Frankar franskir (100) — 38 85
Frankar svissn. (100) — 89.20
Gyllini (100) — 180,3 5
Lfrar ftalskir (100) — 21,25
Pesetar spanskir (100) — 72,10
la iagín ig vcgiak.
Tarzan. Áskrifendur af Tarzan
(1 bindi) eru beðnir að vitja bók»
arinnar á afgreiðsluna ( dag, og*
Mánudag frá 9 f. m. til 1 e. m
og 5—8 em.
Hjðnaband. 19 júli vöru gefin
saman í hjónaband af sr. Ólafi
Olafssyni þau Guðlaug Grfmsdóttlc
Þingholtstr. 15 og Guðmundur
Guðmúndsson stýrim. af Kára Söi-j
mundarsyni.
Anstnrvollnr verður opnaður
fyrir almenning frá og með deg-
inum á morgun, verður hana op»
inn hvern dág f sumar.
Nffiííirlæknir í nótt (22. júlí)
Matthfas Einarsson Pósthússtræti.
Búðnm verður lokað kl. 4 f
. dag, samkvæmt 2, gr. f reglugerð