Fréttablaðið - 09.08.2005, Síða 24

Brúðarskór
Oftar en ekki er brúðurin í nýjum skóm á brúðkaupsdaginn, en það er
ráð að velja þægilega skó og jafnvel ganga þá aðeins til áður en kemur
að stóra deginum til að koma í veg fyrir hælsæri og auma fætur.[ ]
Síðustu dagar
Jónas Már Gunnarsson og
Ragnheiður Helgadóttir giftu
sig með pompi og pragt í
sumar. Þau buðu til kántrí-
veislu uppi í sveit og gestir
mættu til kirkju í kúrekastíg-
vélum með kúrekahatta.
Jónas og Ragga hafa verið
saman í þrjú ár.
„Við hittumst í biðröð fyrir utan
skemmtistað,“ segir Ragga og
Jónas segist hlæjandi hafa spurt
Röggu í röðinni hvort hún væri
hrifin af dýrum.
„Kannski frekar aum „pick up“-
lína, en svínvirkaði,“ segir hann.
„Já,“ segir Ragga, „það var nú
vegna þess að ég svaraði með
töfraorðinu hestum, en við erum
bæði forfallin í hestamennsku.“
Nokkrum dögum eftir að Jónas
og Ragga hittust í röðinni var
Jónas á leið í hestaferð og Ragga
ætlaði í tveggja vikna ferð til
Hollands. „Þetta fór nú þannig að
ég breytti miðanum og fór í staðinn
með Jónasi í hestaferðina,“ segir
Ragga. „Eftir það varð ekki aftur
snúið.“
Geisladiskur fylgdi boðskortunum
Bónorðið kom svo einu og hálfu ári
seinna. „Við vorum í útreiðartúr á
vetrarsólstöðum, bara tvö, þegar
Jónas stoppaði og bað mín. Þetta
var ægilega rómantískt og fallegt,“
segir Ragga, sem að sjálfsögðu
sagði já og þau settu upp hringana.
„Þegar við fórum að huga að
brúðkaupi fannst okkur tilvalið að
það yrði í kringum sumarstólstöð-
ur og 24. júní varð fyrir valinu. Við
höfðum svo verið í afmæli nokkru
áður þar sem var kántríþema og af
því við vorum ákveðin í að gifta
okkur í Stórólfshvolskirkju og
halda veisluna í gömlu útihúsi á
bænum Götu við Hvolsvöll fannst
okkur það þema alveg tilvalið.“
Jónas og Ragga gáfu í skyn í
jólakortunum að brúðkaup yrði
haldið um sumarið en sendu svo
boðskort átta vikum fyrir brúð-
kaupið. „Við létum fylgja geisla-
disk með kántrílögum svo fólk gæti
hitað upp,“ segir Jónas. Brúðhjónin
stóðu í stórræðum í margar vikur
fyrir brúðkaupið að moka út úr
gamla útihúsinu. „Það var bæði
gamalt hey og alls konar drasl, en
sumt af því var vel nýtilegt og not-
að sem skraut í veislunni.“
Ekki þurrt auga í kirkjunni
Við athöfnina voru brúðhjónin í
hefðbundnum fötum, Jónas í ís-
lenska búningnum og Ragga í lát-
lausum kjól, en gestirnir, sem flest-
ir gistu í tjöldum og fellihýsum,
komu í kántríklæðum til kirkjunnar.
„Athöfnin var ofsalega falleg og
einlæg. Auður Eir gaf okkur saman
og lítil níu ára frænka okkar söng
við athöfnina. Hún er svo mikil til-
finningavera að hún fór að gráta
meðan hún söng og þegar ég reyndi
að koma henni til hjálpar fór ég að
gráta líka,“ segir Ragga.
„Ég var líka klökkur alla athöfn-
ina,“ segir Jónas, „alveg frá því ég
sá Röggu ganga inn í kirkjuna.“
Veislan stóð fram á rauða nótt
og fólk dansaði og söng af hjartans
lyst. Þegar leið á kvöldið létu brúð-
hjónin sig hverfa á svítuna á Hótel
Rangá, en fóru ekki í brúðkaups-
ferð. „Við erum hins vegar á leið til
Danmerkur núna með alla fjöl-
skylduna, sem er eins konar brúð-
kaupsferð,“ segja þau og horfa
hvort á annað með blik í auga.
Giftingahringurinn er fastur liður
í brúðkaupum hér á landi. Upphaf
hans má þó rekja langt aftur í ald-
ir og eru fyrstu merki um hann að
finna hjá Egyptum til forna.
Hringlaga form táknaði eilífðina
hjá Egyptum og sáu þeir gatið í
miðjunni á honum sem hlið inn í
nýjan heim. Egyptar báru hring-
inn á baugfingri vinstri handar
eins og margir gera enn í dag,
vegna þess að þeir trúðu því að
svokölluð ástaræð lægi beint frá
fingrinum í hjartað. Þegar Alex-
ander mikli náði undir sig Eg-
yptalandi kringum þrjú hundruð
árum fyrir krist breiddist þessi
siður út til Rómverja.
Fyrstu hringarnir voru úr
bambus og hampi en þegar málm-
vinnsla komst á fullt voru málmar
notaðir í hringina, aðallega kopar.
Þegar giftingahringarnir gengu
til Rómverja völdu þeir heldur að
nota járn í sína hringa. Járnið fyr-
ir þeim táknaði styrk ástarinnar
sem maðurinn bar fyrir konu
sinni. Silfurhringar náðu síðan
töluverðri útbreiðslu í Evrópu á
miðöldum en gullhringarnir fóru
ekki að verða algengir fyrr en á
átjándu öld.
Hefð frá Egyptalandi
Giftingahringar hafa verið ómissandi í þúsundir ára.
Hvað segja blómin?
Blóm segja oft meira en mörg orð.
Blóm hafa nefnilega skýra tákn-
ræna merkingu auk þess að vera
falleg og ilmandi. Táknmál
blómanna nær aftur um aldir og er
talið eiga uppruna sinn í Egypta-
landi.
Hýasintur. Tákna festu og tryggð.
Bláar fela í sér ákveðni; ég helga
þér líf mitt. Hvítar tákna virðingu:
ég met þig mikils.
Rauðar rósir. Tákna einfaldlega ást.
Hvítar rósir. Tákna afneitun: ég
elska þig ekki.
Gular rósir. Einnig afneitun: ég
elska aðra manneskju.
Orkideur. Tákna munað: ég mun
auðga líf þitt.
Nellikur. Tákna hrifningu.
Túlípanar. Henta vel til að játa ein-
hverjum ást sína.
Íris. Táknar tilfinningahita; hjarta
mitt brennur af ást.
Hringir eru víða dregnir á fingur í brúðkaupum.
Varahlutir
ÓHÖPPIN GETA LÍKA HENT Á
BRÚÐKAUPSDAGINN.
Á brúð-
kaups-
daginn
má ekkert
fara úr-
skeiðis. Þá er eins
gott að vera viðbúinn því að allt
mögulegt (og ómögulegt) geti
gerst. Með því að vera mjög for-
sjál getur þú safnað saman
nokkrum hlutum sem
gætu reynst vel og sett þá
í litla tösku.
Taskan gæti til
dæmis inni-
haldið eft-
irtalda
hluti:
• Tyggjó eða myntur gegn and-
fýlu
• Auka varalit og
farða
• Lítið sauma-
sett
• Vasaklút
• Hóstasaft
• Plástur
• Bursta og
greiðu
• Hárúða og
hárgel
• Litlar hár-
spennur
• Öryggisnæl-
ur
• Verkjalyf
• Bletta-
eyði
•
Sokkabuxur til vara
Lítil frænka söng í kirkjunni en beygði af og
þurfti aðstoð til að syngja lagið upp á nýtt.
„Kúrekakórinn“ söng við gríðarlega góðar
undirtektir.
Velheppnað kúrekabrúðkaup í gamalli hlöðu
Jónas Már Gunnarsson byggingarverkfræðingur og Ragnheiður Helgadóttir jafnréttisráðgjafi ásamt börnum sínum Dýrmundi Helga, sex
ára, Hauki Ingva, tíu ára, og Melkorku, fjórtán ára.
Brúðhjónin mæta til veislu og brúðurin
komin með kúrekahatt.