Frjáls þjóð - 14.08.1964, Side 6

Jóhannes
Frh. af bls. 1.
Frjálsri þjóð. Eitt boð kom í
ibúð Ágústs, krónur 180 þús.
frá Jóhannesi Lárussyni. Sam-
kvæmt fyrirspum í réttinum var
Ijóst, að Jóhannes hefði eignazt
íbúðina þama á staðnum, ef
Ágústi hefði engin aðstoð bor-
izt. Sé tekið tillit til affallanna,
■sem Ágúst varð að þola af víxl-
inum, og vaxta, sem hann hefur
þegar greitt af þeim 65 þús. kr.
sem hann aldrei fékk, er ljóst,
að Jóhannes hefði þennan um-
rædda dag eignazt ibúð Ágústs
fyrir tæplega 100 þús. kr. með
aðstoð eins af rikisbönkunum,
Búnaðarbanka íslands, og að-
stoð yfirborgarfógeta.
Þessu var bægt frá í bili —
en aðeins í bili, nánar tiltekið
10 daga.
Þessi Búnaðarbankavíxill, víx-
ill sem bankinn keypti á út-
gáfudegi, og áður en Ágúst fékk
nokkra peninga í hendur, gat
þannig og getur enn, fyrir til-
stuðlan Búnaðarbankans orðið
til þess að Ágúst missi aleiguna.
Og þó stendur dæmið þannig,
að f raun og veru skuldar Ágúst
lítið eða ekkert af víxlinum, ef
allur kostnaður hans vegna
þessa víxilmáls væri reiknaður.
Enn má því við bæta, að
Skattstofa Reykjavíkur og fram-
talsnefnd metur að engu ákvörð
un Saksóknara um að telja ó-
sannað, að Jóhannes hafi tekið
afföllin, því að þessir aðilar
hafa nú í þriðja skiptið veitt
Ágústi 13000 króna frádrátt á
tekjum vegna affallanna til Jó-
hannesar, og sjálfsagt fært Jó-
hannesi þessa upphæð til tekna.
I þessu svívirðilega ljósi stend
ur íslenzk réttvísi í dag, og er
þar fyrst og fremst um að kenna
hinni vítaverðu rannsókn máls-
ink. Yfirborgarfógeti hafði orð
á því í réttinum, að hann hefði
ekki tíma til að lesa blöðin.
Ef ekki með arðráni
Frh. af bls. 2.
um sínum, milljónerunum,
með arðráni, það gat hann
veitt þeim með skattráni,
með því að skattræna almenn
ing, en lofa milljónerunum
að skattsvíkja fyrir opnum
tjöldum, en hlífa þeim auk
þess með löggjöf við því að
greiða skatt af því lítilræði,
sem þeir bókuðu út í bláinn
á skattskýrsluna sína. Nú hafa
þeir að vísu uppgötvað, að
þessi leið var fær, þegar vald-
ið var allt í höndum „sjálf-
stæðisflokksins". En skyldu
þeir læra af því?
Það. tekur því ekki í þessu
sambandi, að minnast á Al-
þýðuflokkinn. Hann er eins
og hver önnur tragekomedía
í mannlífinu.
hefði
Þótti viðstöddum það skiljan-
legt með tilliti til þess, að h^nn
yrði að sinna útkalli eins og
brunaliðsmaður frá Jóhannesi
Lárussyni og öðrum slíkum
pappírum og reiða hrís réttvís-
innar að fátækum mönnum, sem
eiga bágt með að standa skil á
affallavíxlunum á tilskildum
gjalddgaa.
Niðurstaða uppboðsins að
þessu sinni varð sú, að frestur
fékkst til annars og síðasta upp-
boðs, eins og það heitir á laga-
máli, en aðeins í 10 daga. Marg-
it blaðaljósmyndarar og blaða-
menn voru á uppboðsstað (þó
ekki frá Mbl. og Vísi) og líkaði
yfirborgarfógeta sýnilega illa sú
sérstaka athygli, sem þetta mál
vakti. Enda mun þetta mál,
sannast sagna, brenna heitt og
lengi á baki allra þeirra, sem
tekið hafa þátt í að bregða þar
fæti fyrir aldraðan verkamann.
Næst þegar uppboð fer fram
munu lögð fram gögn er sanna
það, að Ágúst Sigurðsson skuld-
ar raunverulega ekkert af víxil-
kröfunni. Uppboðið á að fara
fram 20. þ.m. kl. 2 e. h.
Framtal forstjórans
Framh. af bls. 8.
inn er nauðsynlegur bílakost-
ur „Fyrirtækisins" og dregst
frá tekjum þess, en bætist
ekki við tekjur forstjórans.
Utanlandsferðir forstjórans
eru nauðsynlegar kynnis-
ferðir á kostnað fyrirtækisins
og dragast frá tekjum þess.
Kona forstjórans fer með sem
skrifstofustúlka á kostnað
fyrirtækisins. (Það hljóta að
vera meiri umsvifin í þessari
utanlandsverzlun!) Fastir dag
peningar frá „Fyrirtækinu"
(enn einn frádráttarliður
þess) gera hjónunum kleift
að „kaupa utan á sig af ferða
kostnaðinum". (Ætli þurfi
ekki að telja dagpeningana
til skatts eða neitt af kaupi
frúarinnar?) Snjöllust þykir
mér þó skýringin á laxveiði
forstjórans: „Svo til árlega
koma hingað erlendir forstjór
ar í heimsókn til Fyrirtækis-
ins, og hefur því reynzt óhjá-
kvæmilegt, að Fyrirtækið ætti
veiðiréttindi í góðri á og
Svo mikill kurr er nú meÖ
al helztu liðsodda Sjálfstæð
isflokksins, að háværar kröf
ur hafa þegar komið fram
um það, að Gunnar Thor-
oddsen verði látinn víkja
úr rá'ðherraembætti fyrir síð
asta afrek stjórnarinnar í
skatta- og útsvarsmálunum.
Gunnar Thoroddsen vili
á hinn bóginn láta ,,hengja“
Jónas H. Haralz fyrir þessi
mál.
Við teldum ekki óeðli-
legt, að Sjálfstæðisflokkur-
inn víki Gunnari til hliðar
og setti Sigurð A. Magnús-
son í hans stað, ef tekið er
tillit til greinar þeirrar, sem
Sigurður skrifar í síðustu
„Lesbók“ í þeim herbúðum,
og fer hér á eftir:
„Það hlýtur að vera leið-
indastarf að standa í því að
telja öðrum trú um hluti,
sem maður trúir ekki sjálfur
og veit jafnvel að aðrir fást
ekki til að trúa heldur!
Þetta hafa leiðarahöfundar
eins dagblaðsins í Reykja-
vík verið að fást við upp á
síðkastið í sambandi við al-
ræmda álagningu opinberra
gjalda. Okkur hefur verið
sagt það mjög ótvíræðum
orðum í nefndu blaði, að
skattar og útsvör hafi lækk-
að, að almenningur standi
betur að vígi fjárhagslega
en áður og sé hæstánægðuí
með útreikninga skattheimt-
unnar." (Hér mun vera átt
veiðihús. Svo notum við þetta
á milli." (Ætli „Fyrirtækið"
hafi ekki dregið þennan
kostnaðarlið frá í skattfram-
tali?) ,,Smáboðin“ heima hjá
forstjóranum er sparnaður
heldur en fara með gestina á
veitingahús, — auðvitað greið
ir „Fyrirtækið" þessa nauð-
synlegu risnu!
Forstjórinn ætlar ekki að
kæra skattinn, endurskoðand
inn (sem sennilega hefur feng
ið meiri opinber gjöld en for
stjórinn) taldi að þetta væri
eðlileg álagning!
Mikið helv.. er þetta klár
bissniskall. Hann á sitt eigið
fyrirtæki, — lætur það borga
sér skítakaup, en lifir svo á
við dr. Gunnar G. Schram,
ritstjóra Vísis).
„Þetta og annað svipað
lesa menn í blaðinu meðan
þeir handfjalla gjaldseðil-
inn hálfringlaðir, því að
hann segir allt aðra sögu og
miklu ískyggilegri um stór-
auknar opinberar álögur,
skattpíningu, sem ekki á sér
hliðstæðu um mörg undan-
farin ár.
BLAÐSJÁ
Mér hefur lengi verið það
hrein ráðgáta, hvaða til-
gangi leiðarahöfundar þykj-
ast vera að þjóna með slík-
um skrifum. Nú er það að
vísu rétt, að íslenzkir kjós-
endur eru sauðtryggir og
einstaklega fylgispakir, en
dettur umræddum skriffinn
um raunverulega í hug, að
menn taki meira mark á
fjálgum orðum þeirra en ó-
hugnanlegum tölunum á
skattseðlinum. Það er út af
fyrir sig gott og blessað að
geta kastað fram háfleygum
hagfræðilegum skýringum,
studdum töfraformúlum töl-
vísinnar, á hinu nýja skatta-
fargani, en sagði ekki nú-
verandi forsætisráðherra ein
hvern tíma, að buddan væri,
þegar öll kurl kæmu til graf
ar, öruggasti hagfræðingur-
„óhjákvæmilegum kynnis-
ferðaútgjöldum, bílakostnaði
og risnu", sem ekki er talin
honum til tekna, en „Fyrir-
tækinu" til svo mikils frá-
dráttar, að það „rétt sleppur
ágóðalaust".
Alþbl. gerir engar athuga-
semdir við framtal forstjór-
ans, blaðið telur þetta víst
allt saman ofur drengilegt og
eðlilegt, enda fer forstjórinn
að þeim skattalögum sem
„Alþýðuflokkurinn" styður!
Auglýsið í
FRJÁLSRI ÞJÓÐ
inn, og hún segir vissulega
ömurlega sögu nú á þessum
síðustu tímum opinberrar
bjartsýni.
Hitt er svo annað mál,
að ósvífnar falsanir „Þjóð-
viljans'Iá sköttum einstakra
hátekjumanna eru sízt til
þess fallnar að skýra þessi
mál og stuðla að raunhæfri
lausn þeirra.
Það er deilt um hin nýju
skattalög, og hver sem nið-
urstaðan verður á þeim
deilum, þá munu þau
trauðla benda á neina leið
til bjargræðis þeim fjöl-
skyldufeðrum, sem greiða
verða meginpartinn af tekj-
um sínum í opinber gjöld
næstu fimm mánuði. Hvem-
ig, sem þessi margumtölúðu
lög kunna að hafa Iitið út
á pappírnum, þá líkjast þau
mest óðra manna æði í fram
kvæmd. Það er og verður
gráthlægilegt, að óbreyttir
daglaunamenn skuli vera
hálfdrættingar í opinberum
gjöldum við jöfra viðskipta-
og framkvæmdalífsins sem
raka saman fé, að ekki sé
talað um vinnukonuskatta
ákveðins bankastjóra og
ýmissa annarra stórtekju-
manna. Vitaskuld eru það
fyrst og fremst hin gegndar
lausu skattsvik, sem hér
: koma til greina, og það er
alltént gleðileg nýjung í
nýju lögunum, að nú á að
koma upp „skattalögreglu",
sem vonandi verður annað
og meira en nafnið tómt.
Islenzkt þjóðfélag hefur
á undanförnum áratugum
þokazt æ meir í átt til hrein-
ræktaðs braskaraþjóðfélags,
og það er löngu kominn
tími til að þjarma að brask-
aralýðnum og lukkuriddur-
unum, sem grasséra í þjóð-
Iífinu.
Eins og vænta mátti hef-
ur Reykjavíkurborg orðjð
ærið stórtæk í álögum sín-
um, enda ekkert áhlaupa-
verk að fylla ráðhúshítina
á fáeinum árum. Borgarbúar
eiga víst áreiðanlega eftir
að finna fyrir ráðhúsinu
„sínu“, áður en því ævin-
týri er að fullu lokið!
s-a-m.“
Leturbr. Frj. þj.).
6
Frjáls þjóð — föstudaginn 14. ágúst 1964.
/